1182. ``இறைத்தூதர் அவர்களே! இவன் என் மகன்! என் வயிறு இவனுக்குப் பாதுகாப்பான தொட்டிலாகவும், என் மார்பு இவனுக்குத் தண்ணீர்ப் பையாகவும், என் மடி இவனுக்கு வீடாகவும் இருந்தது. இவனுடைய தந்தை என்னை மணவிலக்குச் செய்துவிட்டார். அவர் இவனையும் என்னிடமிருந்து பறித்துக் கொள்ள விரும்புகிறார்'' என ஒரு பெண் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் கூறினார்.
``நீ (மறு)மணம் செய்து கொள்ளாத வரை அவன் மீது நீயே அதிகம் உரிமை பெற்றவள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத்
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
குறிப்பு: குழந்தை தந்தைக்குச் சொந்தமானது; தலாக் விடப்பட்ட தாய் மறுமணம் செய்து கொள்ளாத வரை அக்குழந்தை அவளுடன் இருக்கலாம் என்பதை அறியமுடிகிறது.

1184. ``தன் குடும்பத்திற்குச் செலவிடாமல் அவர்களை வீணடிப்பதே ஓர் ஆணுக்கு (அவனை அழிப்பதற்கு) போதுமான பாவமாகிறது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்)கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: நஸயீ
``தான் பரிகாரமக்கக் கடமைப்பட்டுள்ளவர்களுக்கு தன் மனைவி, மக்கள் மற்றும் குடும்பத்தாருக்கு) செலவிடாமல் இருப்பதே ஓர் ஆணுக்கு (தன்னை அழித்துக் கொள்வதற்கு) போதுமான பாவமாகிறது'' எனும் வாசகம் முஸ்லிமில் உள்ளது.

1186. செலவுத் தொகை இல்லை என நிரூபமான ஃபாத்திமா பின்த் கைஸின் ஹதீஸ் முன்பு சென்றுள்ளது.
நூல்: முஸ்லிம்

1188. ``தன் மனைவிக்குப் போதிய அளவு செலவிட இயலாதவரையும் அவரின் மனைவியையும் பிரித்து வைத்துவிட வேண்டும் என ஸயீத் இப்னு முஸய்யப் அறிவித்தார்.
ஸயீத் இப்னு முஸ்ய்யிப்பிடம், ``இது நபிவழியா'' என அபூ ஜினாத் கேட்டார்.
``ஆம்; இது நபிவழிதான்'' என்று கூறினார் என ஸுப்யான் வாயிலாக ஸயீத் இப்னு மன்ஸுரில் பதிவாகியுள்ளது.
இது `முர்ஸல்' எனும் தரத்திலுள்ள பலமான அறிவிப்பாகும்.

1190. ``தர்மம் செய்யுங்கள்!'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
``இறைத்தூதர் அவர்களே! என்னிடம் ஒரு தீனார் உள்ளது?'' என அப்போது ஒருவர் கூறினார்.
``நீ அதனை உன் செலவுக்கு வைத்துக் கொள்! என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
பின்னர், ``என்னிடம் மேலும் ஒன்று உள்ளது'' என அவர் கூறினார்.
``நீ உன் பிள்ளைகளுக்கு செலவிடு!'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
பின்னர், ``என்னிடம் மேலும் ஒன்று உள்ளது'' எனக் கூறினார்.
நீ அதனை என் ஊழியர்களுக்குச் செலவிடு'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
பின்னர், ``என்னிடம் மேலும் ஒன்று உள்ளது'' எனக் கூறினார்.
``அது குறித்து நீயே தீர்மானித்துக் கொள்!'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: ஷாஃபியீ, அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் ஹாகிம்
இங்கு அபூ தாவூதின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது.
நஸயீ, ஹாகிம் ஆகிய நூல்களில், மக்களுக்குச் செலவிடச் சொல்வதற்கு முன்னதாக மனைவிக்குச் செலவிடு என்று கூறினார்கள் என உள்ளது.

1192. ``இறைத்தூதர் அவர்களே! இவன் என் மகன்! என் வயிறு இவனுக்குப் பாதுகாப்பான தொட்டிலாகவும், என் மார்பு இவனுக்குத் தண்ணீர்ப் பையாகவும், என் மடி இவனுக்கு வீடாகவும் இருந்தது. இவனுடைய தந்தை என்னை மணவிலக்குச் செய்துவிட்டார். அவர் இவனையும் என்னிடமிருந்து பறித்துக் கொள்ள விரும்புகிறார்`` என ஒரு பெண் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் கூறினார்.
``நீ (மறு)மணம் செய்து கொள்ளாத வரை அவன் மீது நீயே அதிகம் உரிமை பெற்றவள்`` என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத்
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

1194. ராஃபிவு இப்னு ஸினான்(ரலி) இஸ்லாமை ஏற்றுக் கொண்டார். அவரின் மனைவி இஸ்லாமை ஏற்கமறுத்துவிட்டாள். தாயை ஓர் ஓரத்திலும், தந்தையை ஓர் ஓரத்திலும் அமர்த்தி பையனை இருவருக்கும் மத்தியில் இறைத்தூதர்(ஸல்) அமர்த்தினார்கள். அவன் தன் தாயின் பக்கமே திருப்பினான். அப்போது, ``இரட்சகனே! அவனுக்கு நேர்வழியைக் கொடு!'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) பிரார்த்தித்தார்கள். உடனே, அவன் தன் தந்தையின் பக்கம் திரும்பிவிட்டான். அவர் அவனை எடுத்துக் கொண்டார் என ராஃபி இப்னு ஸினான்(ரலி) அவர்களே இதனை அறிவித்துள்ளார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

1196. ``கன்னிப் பெண் அவளின் சித்தியிடம் இருப்பாள். சித்தி தாய் (போல) ஆவாள்'' என்று அலீ(ரலி) கூறினார்கள் என அஹ்மதில் உள்ளது.

1198. ``ஒரு பூனை விஷயத்தில் ஒரு பெண் தண்டிக்கப்பட்டாள். (ஏனெனில்) அது சாகும் வரை அதனை அவள் சிறை வைத்திருந்தாள். அதனால் அவள் நரகத்தில் புகுந்தாள். அவள் அந்தப் பூனைக்க உணவளிக்கவுமில்லை, நீர் புகட்டவுமில்லை. அதனை அடைத்தே வைத்திருந்தாள். பூமியிலுள்ள புழு, பூச்சிகளை அது இரையாகத் தேடிக்கொள்ள அதனை அவள் விட்டுவிடவுமில்லை என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

1200. ``திருமணத்திற்குப் பின்பு விபச்சாரம் செய்பவன் கல்லால் அடித்துக் கொல்லப்பட வேண்டும். ஒரு முஸ்லிமை வேண்டும் என்றே கொல்பவன், (பதிலுக்குக்) கொல்லப்பட வேண்டும். மேலும், இஸ்லாமை விட்டு வெளியேறி அல்லாஹ்வுடனும் அவனுடைய தூதருடனும் போரிடுபவன் கொல்லப்பட வேண்டும்; அல்லது தூக்கிலிடப்படவேண்டும்; அல்லது நாடு கடத்தப்பட வேண்டும். இந்த மூன்று குற்றங்களில், ஏதேனும் ஒன்றைச் செய்த முஸ்லிமைத் தவிர மற்ற முஸ்லிமைக் கொல்வது (மரண தண்டனை விதிப்பது) அனுமதிக்கப்பட்டதல்ல'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.