1218. இறைத்தூதர்(ஸல்) யமன்வாசிகளுக்கு (ஒரு கடிதம்) எழுதினார்கள். (அறிவிப்பாளர் ஹதீஸ் முழுவதையும் அறிவித்தார்) அதில், யாரேனும் குற்றமற்ற இறைநம்பிக்கையாளர் ஒருவரைக் கொலைசெய்து, அதற்கு ஆதாரமும் இருந்தால் அதற்காகப் பழிவாங்குவது கடமையாகும். கொலை செய்யப்பட்டவனின் பொறுப்பாளர்கள் (உயிரீட்டுத் தொகை பெற்றுக் கொண்டு) மன்னிக்க ஒப்புக் கொண்டாலே தவிர. உயிருக்கான நஷ்ட ஈடு 100 ஒட்டகங்களாகும். மேலும், மூக்கை அடியோடு அறுத்துவிட்டால் முழு நஷ்ட ஈடு வழங்க வேண்டும். இரண்டு கண்கள், நாக்கு, உதடுகளுக்கு பதிலாக முழு நஷ்ட ஈடு தரப்பட வேண்டும். ஆண் குறிக்காவும் நஷ்ட ஈடு உண்டு; இரு விதர்களுக்காகவும் நஷ்ட ஈடு தரப்படவேண்டும். முதுகுத் தண்டு தாக்கப்பட்டாலும் நஷ்ட ஈடு தரப்படவேண்டும். ஒரு கால் வெட்டப்பட்டால் அரைப்பங்கு நஷ்ட ஈடாகும். மூளை மற்றும் வயிற்றுக் காயங்களுக்கு மூன்றில் ஒரு பங்கு நஷ்ட ஈடாகும். முதுகெலும்பைக் காயப்படுத்தியதற்கு நஷ்ட ஈடு பதினைந்து ஒட்டகங்களாகும். கை, கால்களின் ஒவ்வொரு விரலுக்கும் நஷ்ட பத்து ஒட்டகங்களாகும். ஒரு பல்லுக்குரிய நஷ்ட ஈடு ஐந்து ஒட்டகங்களாகும். எலும்பு தெரியும் அளவிற்குள்ள காயங்களுக்கு ஐந்து ஒட்டகங்கள் நஷ்ட ஈடாகும். பெண்ணுக்குப் பதிலாக ஆணை கொலை செய்பவர்களுக்குரிய நஷ்ட ஈடு அவரிடம் தங்கம் இருந்தால் ஆயிரம் தீனார்கள் ஆகும் என்று எழுதப்பட்டிருந்தது என அபூ பக்கர் இப்னு முஹம்மத் இப்னு அம்ர் இப்னி ஹஜம் தம் தந்தை மற்றும் பாட்டனார் வாயிலாக அறிவித்தார்.
நூல்கள்: நஸயீ, இப்னு குஸைமா, இப்னு ஸ்ஜாரூத், இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் அஹ்மத்
இது `ஸஹீஹ்' என்பதில் கருத்து வேறுபாடு உள்ளது.

1220. அம்ர் இப்னு ஷுஐபு தம் தந்தை மற்றும் பாட்டனார் வாயிலாக `மர்ஃபூஃ' எனும் தரத்தில் ``உயிரீட்டுத் தொகை மூன்று ஆண்டுகள் பூர்த்தியான முப்பது ஒட்டகங்களும், நான்கு ஆண்டுகள் பூர்த்தியான முப்பது ஒட்டகங்களும், இன்னும் வயிற்றில் குட்டியிருக்கும் நாற்பது கர்ப்பிணி ஒட்டகங்கள்'' என அபூ தாவூத் மற்றும் திர்மிதீயின் மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.

1222. ``மக்களே! தவறுதலாக செய்யப்பட்ட கொலைக்கும், வேண்டுமென்றே செய்யப்பட்டதற்கு ஒப்பாக உள்ள தவறிச் செய்த கொலைக்கும் - அதாவது கசை மற்றும் கம்பால் அடிக்கப்பட்டு நிகழ்ந்த கொலைக்கும் உரிய இழப்பீட்டுத் தொகை நூறு ஒட்டகங்களாகும்; அவற்றில் நாற்பது கர்ப்பிணி ஒட்டகங்களாய் இருக்க வேண்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ர் இப்னு ஆஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

1224. ``ஒருவர் மருத்துவம் அறியாதவராக (தேர்ச்சியும் அனுபவமும் அற்றவராக) இருக்கும் நிலையில், அவர் யாருக்கேனும் சிகிச்சை அளித்து சிகிச்சை பெற்றவரின் உயிருக்கு ஆபத்து ஏற்பட்டால், அதற்கான (இழப்பீடு தரும்) பொறுப்பை அவரே ஏற்க வேண்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அம்ர் இப்னு ஷுஐபு தம் தந்தை மற்றும் பாட்டனார் வாயிலாக மர்ஃபூவு எனும் தரத்தில் அறிவித்தார்.
நூல்: தாரகுத்னீ
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். அபூ தாவூத் நஸயீயிலும் உள்ளது. ஆனால், இதனை முர்ஸலாக அறிவித்தவர்களே மவ்ஸூலாக அறிவித்தவர்களைவிட பலமானவர்கள் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

1226. ``திம்மிகளுக்கான (இஸ் லாமிய அரசின் கீழ் வாழ்பவர்கள்) இழப்பீட்டுத் தொகை முஸ்லிம்களுக்கான இழப்பீட்டுத் தொகையிலிருந்து பாதியாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அம்ர் இப்னு ஷுஐபு(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ, திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா
``ஒப்பந்தம் செய்து வாழ்பவர்களுக்கான இழப்பீடு சுதந்திரமான அசல் குடிமக்களுக்கான இழப்பீட்டிலிருந்து பாதியாகும்'' என அபூ தாவூதில் உள்ளது.
``பெண்ணுக்குரிய இழப்பீடு ஆணுக்குரியது போன்றே ஆகும். அதில் மூன்றில் ஒரு பகுதி மையத்திற்குச் சாரும்'' என நஸயீயில் உள்ளது.
இதனை இமாம் இப்னு குஸைமா ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

1228. இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களின் காலத்தில் ஒருவர் மற்றொருவரைக் கொன்றுவிட்டார். கொல்லப்பட்டவருக்குரிய இழப்பீட்டுத் தொகையாக இறைத்தூதர்(ஸல்) பனிரெண்டு ஆயிரம் திர்ஹம் விதித்தார்கள் என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ, திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இமாம் நஸயீ மற்றும் அபூ ஹாதிம்(ரஹ்) இதனை `முர்ஸல்' எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.

1230. அப்துல்லாஹ் இப்னு ஸஹ்ல் மற்றும் முஹய்யிஸா இப்னு மஸ்வூத் ஆகிய இருவரும் தங்களுக்கு ஏற்பட்ட சில பிரச்னைகளின் காரணமாக கைபரின் பக்கம் சென்றார்கள். ஒரு நாள் முஹய்யிஸாவிடம் ஒருவர் வந்து அப்துல்லாஹ் இப்னு ஸஹ்ல் கொல்லப்பட்டுவிட்டார். அவரின் உடல் ஓர் ஊற்றில் போடப்பட்டது என்ற செய்தியைத் தெரிவித்தார். முஹய்யிஸா யூதர்களிடம் சென்று, ``அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! நீங்கள் அவரைக் கொன்று விட்டீர்கள்'' எனக் கூறினார்.
``அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! அவரை நாங்கள் கொல்லவில்லை'' என அவர்கள் கூறினார்கள்.
பின்னர் அவரும் அவரின் சகோதரர் ஹுவய்யிஸாவும் அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு ஸஹ்லும் (இதனைப் பற்றி பேசுவதற்காக) நபி(ஸல்) அவர்களிடம் வந்தார்கள். முஹய்யிஸா நபி(ஸல்) அவர்களிடம் பேசத் தொடங்கினார். அப்போது, ``பெரியவரைப் பேசவிடுங்கள்'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள். வயதுக்குரிய மரியாதை தர நாடி இவ்வாறு இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள். உடனே ஹுவய்யிஸா பேசத் தொடங்கினார். பின்னர், முஹய்யிஸா பேசினார். அவர்கள் விஷயத்தைச் சொல்லி முடித்தனர்.
``அவர்கள் உங்கள் சகோதரருக்கான இழப்பீட்டை அவர்கள் கொடுக்க வேண்டும். இல்லை என்றால் போர்ப்பிரகடனத்தைப் பெறுவார்கள்'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறி, அவர்களுக்கு அது குறித்து ஒரு கடிதம் எழுதினார்கள். அதற்கு அவர்கள், ``அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக அவரை நாங்கள் கொலை செய்யவில்லை'' எனப் பதில் எழுதினார்கள். உடனே இறைத்தூதர்(ஸல்) ஹுவய்யிஸா, முஹய்யிஸா மற்றும் அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு ஸஹ்ல் ஆகியோரிடம், ``நீங்கள் சத்தியம் செய்து உங்களின் நண்பரின் இரத்தத்திற்கு நீங்கள் உரிமை பெறுவீர்களா?'' எனக் கேட்டார்கள்.
``இல்லை'' என அவர்கள் கூறினார்கள்.
``உங்கள் மீது யூதர்கள் சத்தியம் செய்கிறார்களே?'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
``அவர்கள் முஸ்லிம்கள் இல்லையே'' என அவர்கள் (பதில்) கூறினர்.
எனவே, இறைத்தூதர்(ஸல்) தம் தரப்பிலிருந்து அவர்களுக்கு இழப்பீடு கொடுத்தார்கள். அவர்களுக்கு நூறு ஒட்டகங்களை அனுப்பினார்கள். அவற்றில் ஓர் ஒட்டகம் என்னை மிதித்துவிட்டது'' என ஸஹ்ல் கூறினார். இச்சம்பவத்தை ஸஹ்ல் இப்னு அபீ ஹஸ்மா(ரலி) தம் குலத்தின் பெரியவர்களிடமிருந்து அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

1232. ``நமக்கு எதிராக ஆயுதம் தூக்குபவன் நம்மைச் சேர்ந்தவன் அல்லன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்

1234. ``துரோகிகளின் ஒரு கூட்டம் அம்மாரைக் கொலை செய்யும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என உம்மு ஸலமா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்

1236. ``ஒன்றுபட்டு இருக்கும் உங்கள் கூட்டமைப்பைப் பிரிக்கும் எண்ணத்துடன் உங்களிடம் வருபவரைக் கொன்றுவிடுங்கள்! (மரண தண்டனை கொடுங்கள்!)'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அர்ஃபஜ் இப்னு ஷுரைஹ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்