178. وَكَذَا لِأَبِي دَاوُدَ: عَنْ أَبِي قَتَادَةَ نَحْوُهُ.
178. இதே போன்று அபூ கதாதா(ரலி) வாயிலாக அபூ தாவூதிலும் பதிவாகியுள்ளது.
179. وَعَنْ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {يَا بَنِي عَبْدِ مَنَافٍ، لَا تَمْنَعُوا أَحَدًا طَافَ بِهَذَا الْبَيْتِ وَصَلَّى أَيَّةَ سَاعَةٍ شَاءَ مِنْ لَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ} رَوَاهُ الْخَمْسَةُ، وَصَحَّحَهُ التِّرْمِذِيُّ، وَابْنُ حِبَّانَ.
179. ``அப்து மனாஃப் உடைய மக்களே! இரவாயினும், பகலாயினும் எந்நேரத்திலும் இந்த இறையில்லத்தில் யாரும் தொழுவதையோ, வலம் வருவதையோ தடுக்காதீர்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஜுபைர் இப்னு முத்யிம்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், நஸயீ, திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா.
இமாம் திர்மிதீ மற்றும் இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமான ஹதீஸ் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.
180. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا؛ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {اَلشَّفَقُ الْحُمْرَةُ} رَوَاهُ الدَّارَقُطْنِيُّ وَصَحَّحَ اِبْنُ خُزَيْمَةَ وَغَيْرُهُ وَقْفَهُ.
180. ``ஷஃபக் என்பது செவ்வானமாகும்'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: தாரகுத்னீ
இமாம் இப்னு குஸைமா இதனைஆதாரப்பூர்வமான ஹதீஸ் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். மற்றவர்கள் இதனை இப்னு உமர்(ரலி) அவர்களின் கருத்து எனக் கூறியுள்ளார்கள்..
181. وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {اَلْفَجْرُ فَجْرَانِ: فَجْرٌ يُحَرِّمُ الطَّعَامَ وَتَحِلُّ فِيهِ الصَّلَاةُ، وَفَجْرٌ تَحْرُمُ فِيهِ الصَّلَاةُ - أَيْ: صَلَاةُ الصُّبْحِ - وَيَحِلَّ فِيهِ الطَّعَامُ} رَوَاهُ اِبْنُ خُزَيْمَةَ، وَالْحَاكِمُ، وَصَحَّحَاهُ.
181. ``ஃபஜ்ர் (நேரம்) இரண்டிருக்கிறது, ஒரு ஃபஜ்ரில் சாப்பிடுவது தடுக்கப்பட்டும், தொழுவது அனுமதிக்கப்பட்டும், மற்றொரு ஃபஜ்ரில் தொழுவது தடை செய்யப்பட்டும், சாப்பிடுவது அனுமதிக்கப்பட்டும் உள்ளது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: இப்னு குஸைமா, ஹாகிம்
மேற்கண்ட இரண்டு இமாம்களும் இதனை ஆதாரப்பூர்வமான ஹதீஸ் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளனர்.
182. وَلِلْحَاكِمِ فِي حَدِيثِ جَابِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ نَحْوُهُ، وَزَادَ فِي الَّذِي يُحَرِّمُ الطَّعَامَ: {إِنَّهُ يَذْهَبُ مُسْتَطِيلاً فِي الْأُفُقِ} وَفِي الْآخَرِ: {إِنَّهُ كَذَنَبِ السِّرْحَان}.
182. ஜாபிர்(ரலி) வாயிலாக, இதே போன்ற ஹதீஸ் உள்ளது. அதில், `ஸஹர்' உணவு உண்பதற்குத் தடைசெய்யப்பட்ட அந்நேரம் பற்றிக் குறிப்பிடுகையில், கீழ்வானத்தில் நீளநீளமாக கோடுகள் தோன்றும் நேரம் என்றும், ஹாகிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், ஓநாயின் வாலைப் போல கீழ்வானம் வெள்ளையாய் இருக்கும் நேரம் என்றும் அதிகப்படியாக உள்ளது.
குறிப்பு: அந்த நேரம் என்பது கிழக்கு வெளுப்பதைக் குறிக்கிறது.
183. وَعَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ الصَّلَاةُ فِي أَوَّلِ وَقْتِهَا} رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ، وَالْحَاكِمُ وَصَحَّحَاهُ.وَأَصْلُهُ فِي "الصَّحِيحَيْنِ".
183. ``செயல்களில் சிறந்தது (தொழுகையை) அதன் ஆரம்ப நேரத்தில் தொழுவதாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
இமாம் திர்மிதீ மற்றும் இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமான ஹதீஸ் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். இதன் மூலம் புகாரீ மற்றும் முஸ்லிமில் உள்ளது.
184. وَعَنْ أَبِي مَحْذُورَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {أَوَّلُ الْوَقْتِ رِضْوَانُ اللهِ، وَأَوْسَطُهُ رَحْمَةُ اللهِ؛ وَآخِرُهُ عَفْوُ اللهِ} أَخْرَجَهُ الدَّارَقُطْنِيُّ بِسَنَدٍ ضَعِيفٍ جِدًّا.
184. ``(தொழுகையின்) ஆரம்ப நேரம் அல்லாஹ்வின் திருப்தி கிடைக்கும் நேரமாகும். நடுநேரம் அல்லாஹ்வின் அருள் கிடைக்கும் நேரமாகும், இறுதி நேரம் அல்லாஹ்வின் மன்னிப்புக் கிடைக்கும் நேரமாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ மஃக்தூரா(ரலி) அறிவித்தார்.
மிகவும் `ளயீஃப்' எனும் பலவீனமான தரத்தில் தாரகுத்னீயில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
185. وَلِلتِّرْمِذِيِّ مِنْ حَدِيثِ اِبْنِ عُمَرَ نَحْوُهُ، دُونَ الْأَوْسَطِ، وَهُوَ ضَعِيفٌ أَيْضًا
185. மேற்கண்ட ஹதீஸ் இப்னு உமர்(ரலி) அவர்களின் வாயிலாக திர்மிதீயில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது. அதில், நடு நேரம் பற்றிய குறிப்பு இல்லை. அதுவும் `ளயீஃப்' எனும் பலவீனமான தரத்திலேயே பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
186. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {لَا صَلَاةَ بَعْدَ الْفَجْرِ إِلَّا سَجْدَتَيْنِ} أَخْرَجَهُ الْخَمْسَةُ، إِلَّا النَّسَائِيُّ. وَفِي رِوَايَةِ عَبْدِ الرَّزَّاقِ: {لَا صَلَاةَ بَعْدَ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَّا رَكْعَتَي الْفَجْرِ}.
186. ``ஃபஜ்ர் உதித்தப் பின்பு, இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் (முன் சுன்னத் மற்றும் கடமையான ஃபர்ள்) தவிர்த்து வேறு எந்தத் தொழுகையும் இல்லை'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா.
``ஃபஜ்ர் உதித்தப் பின்பு ஃபஜ்ரின் இரண்டு ரக்அத்துகள் (முன் சுன்னத் மற்றும் கடமையான ஃபர்ள்) தவிர்த்து வேறு தொழுகையே இல்லை'' என அப்துர் ரஸ்ஸாக்கில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
குறிப்பு: கடமையான ஃபஜ்ர் இரண்டு ரக்அத்துக்களும், அதற்கு முன்பாக முன் சுன்னத்தான இரண்டு ரக்அத்துகளும் உள்ளன. எனவே, இவை தவிர்த்து வேறு எந்தத் தொழுகையும் இல்லை'' என்றே இதற்குப் பொருள். இந்நூலின் விளக்கவுரையான சுபுலுஸ்ஸலாம் எனும் நூலிலும் இவ்வாறே கருத்து உள்ளது.
187. وَمِثْلُهُ لِلدَّارَقُطْنِيّ عَنِ ابْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ.
187. அம்ர் இப்னு ஆஸ் வாயிலாக தாரகுத்னீயிலும் மேற்கண்ட ஹதீஸ் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
188. وَعَنْ أَمْ سَلَمَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: {صَلَّى رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْعَصْرَ، ثُمَّ دَخَلَ بَيْتِي، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ، فَسَأَلْتُهُ، فَقَالَ: "شُغِلْتُ عَنْ رَكْعَتَيْنِ بَعْدَ الظُّهْرِ، فَصَلَّيْتُهُمَا الْآنَ"، قُلْتُ: أَفَنَقْضِيهِمَا إِذَا فَاتَتْنَا؟ قَالَ: "لَا"} أَخْرَجَهُ أَحْمَدُ.
188. (ஒருமுறை இறைஇல்லத்தில்) அஸ் ர் தொழுதுவிட்டு என் வீட்டிற்கு வந்த இறைத்தூதர்(ஸல்) இரண்டு ரக்அத்துக்கள் தொழுதார்கள். அது குறித்து நான் அவர்களிடம் வினவினேன்.
``பணியின் நிமித்தமாக (அப்துல் கைஸ் தூதுக்குழுவினர் என்னுடம் பேசிக் கொண்டிருந்ததால்) நான் லுஹருக்குப் பின்பு இரண்டு ரக்அத் தொழவில்லை; எனவே, இப்போது (அதைத்) தொழுதேன்'' எனக் கூறினார்கள்.
``இவ்வாறு எங்களுக்குத் தவறினால் நாங்களும் இதனைக் களாச் செய்யலாமா?'' என நான் வினவினேன்.
``கூடாது'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என உம்மு ஸலமா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அஹ்மத்
குறிப்பு: முக்கியச் சுன்னத்தாக சமுதாயத்திற்கு நபி(ஸல்) காண்பித்த தொழுகைகள் நபி(ஸல்) அவர்களுக்குக் கடமையான தொழுகை போன்று இருந்தது. எனவே, அவர்கள் இங்கு விடுபட்ட சுன்னத் தொழுகையை களாச் செய்துள்ளார்கள்.
189. وَلِأَبِي دَاوُدَ عَنْ عَائِشَةَ بِمَعْنَاهُ.بَابُ الْأَذَانِ
189. ஆயிஷா(ரலி) வாயிலாக அபூ தாவூதிலும் மேற்கண்ட 188வது ஹதீஸ் போன்றே பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
அதான் (பாங்கு - தொழுகைக்கான அழைப்பு)
190. عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ زَيْدِ بْنِ عَبْدِ رَبِّهِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {طَافَ بِي -وَأَنَا نَائِمٌ- رَجُلٌ فَقَالَ: تَقُولُ: "اللهُ أَكْبَرَ اللهُ أَكْبَرُ، فَذَكَرَ الْآذَانَ - بِتَرْبِيع التَّكْبِيرِ بِغَيْرِ تَرْجِيعٍ، وَالْإِقَامَةَ فُرَادَى، إِلَّا قَدْ قَامَتِ اَلصَّلَاةُ - قَالَ: فَلَمَّا أَصْبَحْتُ أَتَيْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: "إِنَّهَا لَرُؤْيَا حَقٍّ..."} اَلْحَدِيثَ. أَخْرَجَهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَصَحَّحَهُ التِّرْمِذِيُّ، وَابْنُ خُزَيْمَةَ.
190. நான் தூங்கிக் கொண்டிருந்தபோது என்னிடம் (கனவில்) ஒரு மனிதர் வந்தார். ``அல்லாஹ் அக்பார், அல்லாஹு அக்பர்'' என பாங்கை (தொழுகை அழைப்பை) சப்தமிட்டுக் கூறுமாறு சொன்னார். அப்போது, பாங்கில் அல்லாஹு அக்பர் என்பதை மெதுவாகக் கூறாமல், சப்தமாகவே நான்கு முறை கூறுமாறுக் கற்றுக் கொடுத்தார். இன்னும் `இகாமத்'தில் கத் காமத்திஸ் ஸலாஹ் என்பதைத் தவிர்த்தை மற்றவற்றை ஒரு முறை மட்டும் கூறுமாறுக் கற்றுக் கொடுத்தார்.
காலையானதும், நபி(ஸல்) அவர்களிடம் நான் (விரைந்து) வந்தேன். (அவர்களிடம் நான் கண்ட கனவை எடுத்துரைத்தேன்)
``இது மெய்யான கனனே'' என்று நபி(ஸல்) கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு ஜைது(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத்
இமாம் திர்மிதீ மற்றும் இப்னு குஸைமா(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமான தரத்தில் பதிவிட்டுள்ளனர்.
191. وَزَادَ أَحْمَدُ فِي آخِرِهِ قِصَّةَ قَوْلِ بِلَالٍ فِي آذَانِ الْفَجْرِ: {اَلصَّلَاةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ}.
191. ஃபஜ்ர் தொழுகையின் பாங்கில் அஸ் ஸலாத்து ஃகைரும் மினன்னவ்ம் (தூக்கத்தை விடத் தொழுகை மேலனாது) என்ற பிலால்(ரலி) அவர்களின் வாசகம் குறித்த செய்தி மேற்கண்ட ஹதீஸின் இறுதியில் அதிகப்படியாக அஹ்மதில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
192. وَلِابْنِ خُزَيْمَةَ: عَنْ أَنَسٍ قَالَ: {مِنَ السُّنَّةِ إِذَا قَالَ الْمُؤَذِّنُ فِي الْفَجْرِ: حَيٌّ عَلَى الْفَلَاحِ، قَالَ: اَلصَّلَاةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ}.
192. ``முஅத்தின் (தொழுகைக்கு அழைப்பவர்) ஃபஜ்ர் தொழுகைக்கான பாங்கில் `ஹய்ய அலஸ் ஃபலாஹ்' எனக் கூறியப் பின்பு, `அஸ்ஸலாத்து ஃகைரும் மினன்னவ்ம்' என்று கூறுவது நபிவழிக்கு உட்பட்டதே என அனஸ்(ரலி) கூறினார்கள் என இப்னு குஸைமாவில் உள்ளது.
193. عَنْ أَبِي مَحْذُورَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَّمَهُ الْآذَانَ، فَذَكَرَ فِيهِ التَّرْجِيعَ} أَخْرَجَهُ مُسْلِمٌ. وَلَكِنْ ذَكَرَ التَّكْبِيرَ فِي أَوَّلِهِ مَرَّتَيْنِ فَقَطْ.وَرَوَاهُ الْخَمْسَةُ فَذَكَرُوهُ مُرَبَّعًا.
193. ``பாங்கு சொல்லும் முறையை எனக்கு இறைத்தூதர்(ஸல்) கற்றுக் கொடுத்தபோது, (அஷ்ஹது அன்லா இலாஹ இல்லாஹ் மற்றும் அஷ்ஹது அன்ன முஹம்மதர் ரஸூலுல்லாஹ் ஆகியவற்றை) ஒரு முறை சப்தமின்றியும், மற்றொரு முறை சப்தமாகவும், இரண்டிரண்டு முறை உரக்கச் சப்தமிட்டும் கூறுமாறும் கற்றுக் கொடுத்தார்கள்'' என அபூ மஃக்தூரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
ஆனால், ``தக்பீரை'' (அல்லாஹு அக்பர் எனக் கூறுவதை) ஆரம்பத்தில் இரண்டு முறை மட்டும் என (இமாம் முஸ்லிம்(ரஹ்) பதிவிட்டுள்ளார்.
அல்லாஹு அக்பர் என்பது நான்கு முறை என அஹ்மத், அபூ தாவூத், திர்மிதீ, நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா(ரஹ்) ஆகியோர் பதிவிட்டுள்ளனர்.
194. وَعَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {أُمِرَ بِلَالٌ أَنْ يَشْفَعَ الْآذَانَ، وَيُوتِرَ الْإِقَامَةَ، إِلَّا الْإِقَامَةَ، يَعْنِي قَوْلَهُ: قَدْ قَامَتِ الصَّلَاةُ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ، وَلَمْ يَذْكُرْ مُسْلِمٌ اَلِاسْتِثْنَاءَ.
194. அதான் - பாங்கின் வாக்கியங்களை இரண்டிரண்டு முறையும், `இகாமத்'தில் `கத் காமதிஸ் ஸலாஹ்' என்பதைத் தவிர்த்து மற்றவற்றை ஒவ்வொரு முறையும் கூற வேண்டும் என்று பிலால்(ரலி) அவர்களுக்கு கட்டளையிடப்பட்டது என அனஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
கத்காமத்திஸ் ஸலாஹ் என்பதைத் தவிர எனும் வாசகத்தை இமாம்(ரஹ்) குறிப்பிடவில்லை.
195. وَلِلنَّسَائِيِّ: {أَمَرَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِلَالاً}.
195. பிலால்(ரலி) அவர்களுக்கு இறைத்தூதர்(ஸல்) இவ்வாறு கட்டளையிட்டார்கள் என நஸயீயில் உள்ளது.
196. وَعَنْ أَبِي جُحَيْفَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {رَأَيْتُ بِلَالاً يُؤَذِّنُ وَأَتَتَبَّعُ فَاهُ، هَاهُنَا وَهَاهُنَا، وَإِصْبَعَاهُ فِي أُذُنَيْهِ} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَاَلتِّرْمِذِيُّ وَصَحَّحَهُ.
196. பிலால்(ரலி), தம் இரண்டு கட்டை விரல்களையும் தம் இரண்டு காதுகளில் வைத்தபடி பாங்கு சொன்னதை நான் பார்த்தேன். அப்போது நான் அவர்களின் வாய் இங்குமங்குமாக (வலப்பக்கமும் இடப் பக்கமுமாக) சென்றதை கூர்ந்து கவனித்துக் கொண்டிருந்தேன்.
இது அஹ்மத் மற்றும் திர்மிதீயில் ஆதாரப்பூர்வமானதாகப் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
197. وَلِابْنِ مَاجَهْ: وَجَعَلَ إِصْبَعَيْهِ فِي أُذُنَيْهِ.
197. ``அவர் தம் இரண்டு காதுகளிலும் தம் இரண்டு விரல்களை வைத்துக் கொண்டார்'' என இப்னு மாஜாவில் உள்ளது.