285. وَعَنْ أَبِي حُمَيْدٍ اَلسَّاعِدِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {رَأَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا كَبَّرَ جَعَلَ يَدَيْهِ حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ، وَإِذَا رَكَعَ أَمْكَنَ يَدَيْهِ مِنْ رُكْبَتَيْهِ، ثُمَّ هَصَرَ ظَهْرِهِ، فَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ اِسْتَوَى حَتَّى يَعُودَ كُلُّ فَقَارٍ مَكَانَهُ، فَإِذَا سَجَدَ وَضَعَ يَدَيْهِ غَيْرَ مُفْتَرِشٍ وَلَا قَابِضِهِمَا، وَاسْتَقْبَلَ بِأَطْرَافِ أَصَابِعِ رِجْلَيْهِ الْقِبْلَةَ، وَإِذَا جَلَسَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ جَلَسَ عَلَى رِجْلِهِ الْيُسْرَى وَنَصَبَ الْيُمْنَى، وَإِذَا جَلَسَ فِي الرَّكْعَةِ الْأَخِيرَةِ قَدَّمَ رِجْلَهُ الْيُسْرَى وَنَصَبَ الْأُخْرَى، وَقَعَدَ عَلَى مَقْعَدَتِهِ} أَخْرَجَهُ الْبُخَارِيُّ.
285. `அல்லாஹு அக்பர்' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறும்போது, தம் இரண்டு கைகளையும் தோள்கள் வரை உயர்த்தினார்கள். பின்னர் ருகூவு செய்தபோது, தம் இரண்டு கைகளையும் தம் இரண்டு கால்களின் முட்டியை பிடித்தார்கள். பின்னர், தம் முதுகை வளைத்தார்கள். பின்னர், தம் தலையை உயர்த்தும்போது, எலும்புகள் எல்லாம் அதனதன் இடத்திற்கு வரும் வரை நேராக நிற்பார்கள். பின்னர், ஸஜ்தா செய்யும்போது, (தரையில்) தம் கைகளை (விரல்களை) விரிக்காமலும், சேர்க்காமலும் வைப்பார்கள். தம் கால் விரல்களின் நுனிகளை கிப்லாவை நோக்கிதாய் இருக்குமாறு வைப்பார்கள். இரண்டாவது ரக்அத்தில் உட்காரும்போது இடக்காலில் அமர்ந்து வலக்காலை நிமிர்த்தி வைத்தார்கள். பின்னர், கடைசி ரக்அத்தில் அமர்ந்தபோது, இடக் காலை வலக் காலிற்கு கீழே நுழைத்து, வலக் காலை நிற்கவைத்து, தம் இருக்கையின் மீது அமர்ந்திருந்ததை நான் பார்த்தேன் என அபூ ஹுமைத் அஸ்ஸாயிதி(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
286. وَعَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {أَنَّهُ كَانَ إِذَا قَامَ إِلَى الصَّلَاةِ قَالَ: "وَجَّهْتُ وَجْهِي لِلَّذِي فَطَّرَ السَّمَوَاتِ "... إِلَى قَوْلِهِ: "مِنَ الْمُسْلِمِينَ، اَللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِكُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ...} إِلَى آخِرِهِ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ.وَفِي رِوَايَةٍ لَهُ: أَنَّ ذَلِكَ فِي صَلَاةِ اللَّيْلِ.
286. தொழுகைக்காக இறைத்தூதர்(ஸல்) நின்றால், ``வானங்களையும், பூமியையும் படைத்தவனை நோக்கி, சத்திய மார்க்கத்தை விரும்பியவனாக, என் முகத்தைத் திருப்பிவிட்டேன். மேலும், நான் முஸ்லிம்களில் ஒருவன். ``அல்லாஹ்வே! நீயே அரசன்! உன்னைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை. நீயே என் இரட்சகன்! நான் உன் அடிமை என்று இறுதி வரை ஓதுவார்கள் என அலீ இப்னு அபீ தாலிப்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில் இது இரவுத் தொழுகையில் என உள்ளது.
குறிப்பு: என் தொழுகையும், என் இதர வணக்கங்களும், என் வாழ்வும், என் மரணமும் அகில உலகையும் படைத்துப் பரிபாலிக்கும் அல்லாஹ் ஒருவனுக்கே உரியன. அவனுக்கு நிராக யாரும் இல்லை. இவ்வாறே நான் கட்டளையிடப்பட்டுள்ளேன்.
எனக்கு நானே அநீதம் இழைத்துக் கொண்டேன்; என்னுடைய பாவங்களை நான் ஒப்புக் கொண்டேன். என்னுடைய பாவங்கள் அனைத்தையும் மன்னிதருள்வாயாக! ஏனெனில், உன்னைத் தவிர பாவங்களை மன்னிப்பவன் வேறு யாரும் இல்லை. நற்குணங்களின் பக்கம் எனக்கு வழிகாட்டுவாயாக! நற்குணங்களின் வழிகாட்டுபவன் உன்னைத் தவிர வேறு யாருமில்லை.
287. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {كَانَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا كَبَّرَ لِلصَّلَاةِ سَكَتَ هُنَيَّةً، قَبْلِ أَنْ يَقْرَأَ، فَسَأَلْتُهُ، فَقَالَ: "أَقُولُ: اَللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اَللَّهُمَّ نقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الْأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اَللَّهُمَّ اِغْسِلْنِي مِنْ خَطَايَايَ بِالْمَاءِ وَالثَّلْجِ وَالْبَرَدِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
287. தொழுகைக்காக இறைத்தூதர்(ஸல்) தக்பீர் கூறினால், (குர்ஆன்) ஓதுவதற்கு முன்பு, சிறிது நேரம் அமைதியாய் இருப்பார்கள். நான் (அது குறித்து) அவர்களிடம் வினவினேன்.
`அல்லாஹ்வே கிழக்கிற்கும் மேற்கிற்கும் இடையில் வெகு தூரத்தை நீ ஏற்படுத்தியது போல எனக்கும் என் தவறுகளுக்கும் இடையில் வெகு தூரத்தை ஏற்படுத்துவாயாக! அல்லாஹ்வே! வெண்மையான ஆடையை அழுக்கிலிருந்து தூய்மைப்படுத்துவது போல தவறுகளிலிருந்து என்னைத் தூய்மைப்படுத்துவாயாக! அல்லாஹ்வே! தண்ணீராலும், பனிக்கட்டியாலும், ஆலங்கட்டியாலும் என் தவறுகளைக் கழுவுவாயாக!'' என ஓதுகிறேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
288. وَعَنْ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ: {سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، تَبَارَكَ اسْمُكَ، وَتَعَالَى جَدُّكَ، وَلَا إِلَهُ غَيْرُكَ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ بِسَنَدٍ مُنْقَطِعٍ، وَالدَّارَقُطْنِيُّ مَوْصُولاً وَهُوَ مَوْقُوفٌ.
288. உன்னைப் புகழ்ந்தவனாக உன் தூய்மையை நான் எடுத்துரைக்கிறேன். உன் பெயர் பாக்கிய மிக்கது. உன் நிலை உயர்வு மிக்கது. உன்னைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை'' என உமர்(ரலி) ஓதுவார்கள்.
இது முஸ்லிமில் `முன்கதிஃ' எனும் அறிவிப்புத் தொடர் துண்டிக்கப்பட்டதாகவும், தாரகுத்னீயில் `மவ்ஸூல்' மற்றும் `மவ்கூஃப்' எனும் தரத்திலும் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
289. وَنَحْوُهُ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ مَرْفُوعًا عِنْدَ الْخَمْسَةِ.وَفِيهِ: وَكَانَ يَقُولُ بَعْدَ التَّكْبِيرِ: {أَعُوذُ بِاللهُ اَلسَّمِيعِ اَلْعَلِيمِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، مِنْ هَمْزِهِ، وَنَفْخِهِ، وَنَفْثِهِ}
289. நபி(ஸல்) குறித்து இதே (ஹதீஸ் எண் 288) போன்றதை, அபூ சயீத் அல் குத்ரீ(ரலி) அவர்களின் அறிவிப்பில், ``இறைத்தூதர்(ஸல்) தக்பீர் கூறியப் பின்பு ``அவூது பில்லாஹிஸ் ஸமீயில் அலீம் மினஷ் ஷைத்தானிர் ரஜீம் மின் ஹமஸிஹி வ நஃப்ஃகிஹி வ நஃபிதிஹி' - விரட்டப்பட்டவனான ஷைத்தானின் வெறித்தனத்திலிருந்தும், அவனுடைய பெருமையிலிருந்தும், அவனுடைய பரிகாச வசை பாடலிலிருந்தும் நன்கறிந்தோன் மற்றும் நன்கு செவியுறுவோன் அல்லாஹ்விடம் நான் பாதுகாப்புக் கோருகிறேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) ஓதினார்கள் என உள்ளது.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், திர்மிதீ, இப்னு மாஜா மற்றும் நஸயீ
290. وَعَنْ عَائِشَةَ -رَضِيَ اللهُ عَنْهَا- قَالَتْ: {كَانَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْتَفْتِحُ الصَّلَاةَ بِالتَّكْبِيرِ، وَالْقِرَاءَةَ: بِـ (اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ) وَكَانَ إِذَا رَكَعَ لَمْ يُشْخِصْ رَأْسَهُ، وَلَمْ يُصَوِّبْهُ، وَلَكِنْ بَيْنَ ذَلِكَ. وَكَانَ إِذَا رَفَعَ مِنَ الرُّكُوعِ لَمْ يَسْجُدْ حَتَّى يَسْتَوِيَ قَائِمًا. وَإِذَا رَفَعَ مِنَ السُّجُودِ لَمْ يَسْجُدْ حَتَّى يَسْتَوِيَ جَالِسًا. وَكَانَ يَقُولُ فِي كُلِّ رَكْعَتَيْنِ التَّحِيَّةَ. وَكَانَ يَفْرِشُ رِجْلَهُ الْيُسْرَى وَيَنْصِبُ الْيُمْنَى. وَكَانَ يَنْهَى عَنْ عُقْبَةِ الشَّيْطَانِ، وَيَنْهَى أَنْ يَفْتَرِشَ الرَّجُلُ زِرَاعَيْهِ اِفْتِرَاشَ السَّبُعِ. وَكَانَ يُخْتَمُ الصَّلَاةَ بِالتَّسْلِيمِ} أَخْرَجَهُ مُسْلِمٌ، وَلَهُ عِلَّةٌ.
290. இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுகையை `அல்லாஹு அக்பர்' எனக் கூறி ஆரம்பிப்பார்கள். `அல்ஹம்து லில்லாஹி ரப்பில் ஆலமீன்' என்பதிலிருந்து குர்ஆன் ஓதத் தொடங்குவார்கள். அவர்கள் ருகூவு செய்யும்போது தம் தலையை உயர்த்தவும் மாட்டார்கள்; குனிந்து கொள்ளவும் மாட்டார்கள். நடுநிலையாக வைத்திருப்பார்கள். அவர்கள் ருகூஃவிலிருந்து எழுந்தால், நிமிர்ந்து நேராக நிற்காதவரை ஸஜ்தாச் செய்ய மாட்டார்கள். இன்னும், அவர்கள் ஸஜ்தாவிலிருந்து தலையை உயர்த்தினால், சரியாக அமராதவரை (மறுபடியும்) ஸஜ்தாச் செய்ய மாட்டார்கள். இன்னும், அவர்கள் இரண்டு ரக்அத்களுக்கு ஒரு முறை `அத்தஹிய்யாத்' ஓதுவார்கள். இன்னும், அவர்கள் தம் இடக் காலைப் படுக்க வைத்தும்; வலக் காலை நிற்க வைத்தும் அமர்வார்கள். ஷைத்தானின் அமர்வு போல அமர்வதையும் மிருகங்களின் அமர்வு போல அமர்வதையும் தடை செய்தார்கள். மேலும், அவர்கள் ஸலாம் கூறித் தொழுகையை முடிப்பார்கள் என ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
இதில் மஃலூல் எனும் குறைபாடு உள்ளது.
291. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَرْفَعُ يَدَيْهِ حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ إِذَا اِفْتَتَحَ الصَّلَاةَ، وَإِذَا كَبَّرَ لِلرُّكُوعِ، وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
291. இறைத்தூதர்(ஸல்) (அல்லாஹு அக்பர் என்று தக்பீர் கூறி) தொழுகையை ஆரம்பம் செய்யும் போதும், ருகூஃவிற்காக `அல்லாஹு அக்பர்' என்று தக்பீர் கூறும் போதும், ருகூஃவிலிருந்து தலையை உயர்த்தும் போதும் தம் இரண்டு கைகளையும் தம் தோள்களுக்கு நேராக உயர்த்துவார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
292. وَفِي حَدِيثِ أَبِي حُمَيْدٍ، عِنْدَ أَبِي دَاوُدَ: {يَرْفَعُ يَدَيْهِ حَتَّى يُحَاذِيَ بِهِمَا مَنْكِبَيْهِ، ثُمَّ يُكَبِّرَ}
292. ``தம் இரண்டு கைகளையும் தம் தோள்களுக்குச் சமமாக உயர்த்துவார்கள். பின்னர் தக்பீர் கூறுவார்கள்'' என அபூ ஹுமைத் வாயிலாக அபூ தாவூதில் உள்ளது.
293. وَلِمُسْلِمٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ الْحُوَيْرِثِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ نَحْوُ حَدِيثِ اِبْنِ عُمَرَ، وَلَكِنْ قَالَ: {حَتَّى يُحَاذِيَ بِهِمَا فُرُوعَ أُذُنَيْهِ}.
293. முஸ்லிமில் மாலிக் இப்னு ஹுவைரிஸ் வாயிலாக இப்னு உமர்(ரலி) அவர்களின் ஹதீஸ் போன்றே உள்ளது. ஆனால், அதில் தம் இரண்டு காதுகளுக்குச் சமமாக உயர்த்துவார்கள் என்ற செய்தி உள்ளது.
294. وَعَنْ وَائِلِ بْنِ حُجْرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {صَلَّيْتُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَوَضَعَ يَدَهُ الْيُمْنَى عَلَى يَدِهِ الْيُسْرَى عَلَى صَدْرِهِ} أَخْرَجَهُ اِبْنُ خُزَيْمَةَ.
294. நபி(ஸல்) அவர்களுடன் தொழுதேன். அப்போது அவர்கள் தம் நெஞ்சில் தம் இடக் கையை வைத்து, அதன் மீது தம் வலக் கையை வைத்தார்கள் என வாயில் இப்னு ஹுஜ்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: இப்னு குஸைமா
295. وَعَنْ عُبَادَةَ بْنِ اَلصَّامِتِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {لَا صَلَاةَ لِمَنْ لَمْ يَقْرَأْ بِأُمِّ الْقُرْآنِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
295. ``உம்முல் குர்ஆன் (சூரத்துல் ஃபாத்திஹா) ஓதாதவருக்குத் தொழுகை இல்லை'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என உபாதா இப்னு ஸாமித்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
296. وَفِي رِوَايَةٍ، لِابْنِ حِبَّانَ وَالدَّارَقُطْنِيِّ: {لَا تَجْزِي صَلَاةٌ لَا يُقْرَأُ فِيهَا بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ}
296. இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் தாரகுத்னீயின் மற்றோர் அறிவிப்பில், `சூரத்துல் ஃபாத்திஹா ஓதாமல் தொழுகை முழுமையாவதில்லை' என உள்ளது.
297. وَفِي أُخْرَى، لِأَحْمَدَ وَأَبِي دَاوُدَ، وَالتِّرْمِذِيِّ، وَابْنِ حِبَّانَ: {لَعَلَّكُمْ تَقْرَءُونَ خَلْفَ إِمَامِكُمْ ؟ " قُلْنَا: نِعْمَ. قَالَ: "لَا تَفْعَلُوا إِلَّا بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ، فَإِنَّهُ لَا صَلَاةِ لِمَنْ لَمْ يَقْرَأْ بِهَا}
297. மற்றோர் அறிவிப்பின் படி, அஹ்மத், அபூ தாவூத், திர்மிதீ, இப்னு ஹிப்பான் ஆகிய நூல்களில், ``நீங்கள் இமாமுக்குப் பின்னால் ஓதுகிறீர்கள் போலும்'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கேட்டார்கள்.
``ஆமாம்'' என நாங்கள் பதிலளித்தோம்.
``நீங்கள் சூரத்துல் ஃபாத்திஹாவைத் தவிர வேறு எதையும் ஓதவேண்டாம். ஏனெனில், சூரத்துல் ஃபாத்திஹா ஓதாதவருக்குத் தொழுகை இல்லை'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என உள்ளது.
298. وَعَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ كَانُوا يَفْتَتِحُونَ الصَّلَاةِ بِـ (اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ )} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
298. நபி(ஸல்) அவர்களும், அபூ பக்ர்(ரலி), இன்னும் உமர்(ரலி) ஆகியோரும், ``அல்ஹம்து லில்லாஹி ரப்பில் ஆலமீன்'' ஓதித்தான் தொழுகையைத் தொடங்குவார்கள் என அனஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
299. زَادَ مُسْلِمٌ: {لَا يَذْكُرُونَ: (بِسْمِ اللهُ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ) فِي أَوَّلِ قِرَاءَةٍ وَلَا فِي آخِرِهَا}.
299. அவர்கள் அதன் (சூரத்துல ஃபாத்திஹாவின்) ஆரம்பத்திலும், இறுதியிலும், பிஸ்மில்லாஹிர் ரஹ்மானிர் ரஹீம் ஓதியதில்லை என்னும் வாசகம் முஸ்லிமில் அதிகப்படியாக உள்ளது.
300. وَفِي رِوَايَةٍ لِأَحْمَدَ، وَالنَّسَائِيِّ وَابْنِ خُزَيْمَةَ: {لَا يَجْهَرُونَ ‏بِبِسْمِ اللهُ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}
300. மற்றோர் அறிவிப்பின்படி, ``அவர்கள் பிஸ்மில்லாஹ்வை சப்தமிட்டு ஓதமாட்டார்கள்'' என அஹ்மத், நஸயீ மற்றும் இப்னு குஸைமாவில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
301. وَفِي أُخْرَى لِابْنِ خُزَيْمَةَ: {كَانُوا يُسِرُّونَ}.وَعَلَى هَذَا يُحْمَلُ النَّفْيُ فِي رِوَايَةِ مُسْلِمٍ، خِلَافًا لِمَنْ أَعَلَّهَا.‏‏
301. மற்றோர் அறிவிப்பின் படி அவர்கள் (பிஸ்மில்லாஹ்) மெதுவாக ஓதுவார்கள் என இப்னு குஸைமாவில் உள்ளது.
முஸ்லிமின் அறிவிப்பில், (ஹதீஸ் எண் 299) ஓதமாட்டார்கள் என்றால், சப்தமாக ஓதமாட்டார்கள் எனக் கூறலாம். ஏனெனில், சிலர் அந்த ஹதீஸை குறையுள்ளது எனக் கூறுகின்றனர். இது தவறாகும்.
302. وَعَنْ نُعَيْمٍ اَلْمُجَمِّرِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {صَلَّيْتُ وَرَاءَ أَبِي هُرَيْرَةَ فَقَرَأَ: (بِسْمِ اللهُ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ). ثُمَّ قَرَأَ بِأُمِّ الْقُرْآنِ، حَتَّى إِذَا بَلَغَ: (وَلَا الضَّالِّينَ)، قَالَ: "آمِينَ" وَيَقُولُ كُلَّمَا سَجَدَ، وَإِذَا قَامَ مِنَ الْجُلُوسِ: اللهُ أَكْبَرُ. ثُمَّ يَقُولُ إِذَا سَلَّمَ: وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنِّي لَأَشْبَهُكُمْ صَلَاةً بِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ} رَوَاهُ النَّسَائِيُّ وَابْنُ خُزَيْمَةَ.
302. நான் அபூ ஹுரைரா(ரலி) அவர்களுக்குப் பின்னால் தொழுதேன். அப்போது, அவர்கள் பிஸ்மில்லாஹிர் ரஹ்மானிர் ரஹீம் ஓதினார்கள். பின்னர், சூரத்துல் ஃபாத்திஹா ஓதினார்கள். `வலள்ளால்லீன்' எனும் வசனத்தை அடைந்ததும் `ஆமீன்' எனக் கூறினார்கள். அவர்கள் ஸஜ்தாச் செய்யும் போது, அமர்விலிருந்து எழும்போது `அல்லாஹு அக்பர்' எனக் கூறினார்கள். பின்னர், ஸலாம் கூறிவிட்டு, ``என் உயிரைத் தன் கையில் கொண்டவன் மீது ஆணையாக! உங்களில் நபி(ஸல்) அவர்களின் தொழுகைக்கு மிகவும் ஒப்பான முறையில் தொழுபவன் நானேயாவேன் என்று கூறினார்கள் என நுஅய்ம் அல் முஜ்மிர் அறிவித்தார்.
நூல்கள்: நஸயீ, இப்னு குஸைமா
303. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِذَا قَرَأْتُمُ الْفَاتِحَةِ فَاقْرَءُوا: (بِسْمِ اللهُ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ )، فَإِنَّهَا إِحْدَى آيَاتِهَا} رَوَاهُ الدَّارَقُطْنِيُّ، وَصَوَّبَ وَقْفَهُ.
303. ``நீங்கள் சூரத்துல் ஃபாத்திஹா ஓதினால், பிஸ்மில்லாஹிர் ரஹ்மானிர் ரஹீம்! ஓதிக் கொள்ளுங்கள். நிச்சயமாக அதுவும் அதன் ஒரு வசனமாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: தாரகுத்னீ
இது அபூ ஹுரைரா(ரலி) அவர்களின் சொல் என்பதே சரியானது என இமாம் தாரகுத்னீ(ரஹ்) குறிப்பிட்டுள்ளார்.
304. وَعَنْهُ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {كَانَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا فَرَغَ مِنْ قِرَاءَةِ أُمِّ الْقُرْآنِ رَفَعَ صَوْتَهُ وَقَالَ: "آمِينَ".} رَوَاهُ الدَّارَقُطْنِيُّ وَحَسَّنَهُ، وَالْحَاكِمُ وَصَحَّحَهُ.
304. இறைத்தூதர்(ஸல்) சூரத்துல் ஃபாத்திஹா ஓதி முடித்தவுடன் தம் சப்தத்தை உயர்த்தி `ஆமீன்' என்று கூறுவார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
இமாம் தாரகுத்னீ(ரஹ்) இதனை `ஹஸன்' எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். இமாம் ஹாகிம் ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.