337. وَعَنْ أَبِي مَسْعُودٍ اَلْأَنْصَارِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {قَالَ بَشِيرُ بْنُ سَعْدٍ: يَا رَسُولَ اللهِ! أَمَرَنَا اللهُ أَنْ نُصَلِّيَ عَلَيْكَ، فَكَيْفَ نُصَلِّي عَلَيْكَ؟ فَسَكَتَ، ثُمَّ قَالَ: " قُولُوا: اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ فِي الْعَالَمِينَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ. وَالسَّلَامُ كَمَا عَلَّمْتُكُمْ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.وَزَادَ اِبْنُ خُزَيْمَةَ فِيهِ: {فَكَيْفَ نُصَلِّي عَلَيْكَ، إِذَا نَحْنُ صَلَّيْنَا عَلَيْكَ فِي صَلَاتِنَا}.
337. ``இறைத்தூதர் அவர்களே! தங்கள் மீது ஸலவாத் கூறுமாறு இறைவன் கட்டளையிட்டுள்ளானே, தங்கள் மீது நாங்கள் எவ்வாறு ஸலவாத் கூறுவது?'' என பஷீர் இப்னு ஸஅத்(ரலி) வினவினார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்) (சிறிது) அமைதியாக இருந்துவிட்டு ``எங்கள் இரட்சகனே! இப்ராஹீம்(அலை) மற்றும் அவர்களின் மீதும் அருள் புரிந்தது போன்று முஹம்மத்(ஸல்) அவர்கள் மீதும் அவர்களின் குடும்பத்தார் மீதும் அருள் புரிவாயாக! இன்னும் அகிலத்தார் அனைவரிலும் நீ இப்ராஹீம்(அலை) மீதும் அருள்வளத்தைப் பொழிந்தது போன்று முஹம்மத்(ஸல்) மீதும் அருள்வளத்தைப் பொழிவாயாக! நிச்சயமாக நீ புகழப்பட்டவனாகவும், கண்ணியம் மிக்கவனாகவும் இருக்கிறாய்!'' எனக் கூறிக்கொள்ளுங்கள். இன்னும் ``உங்களுக்குக் கற்றுக் கொடுக்கப்பட்டது போன்று ஸலாம் கூறிக் கொள்ளுங்கள்'' என்று பதிலளித்தார்கள் என அபூ மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
``நாங்கள் எங்கள் தொழுகையில் தங்கள் மீது ஸலாவத் கூறினால் எவ்வாறு கூறுவது?'' என்று வினவினார் என இப்னு குஸைமாவில் அதிகமாக உள்ளது
338. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِذَا تَشَهَّدَ أَحَدُكُمْ فَلْيَسْتَعِذْ بِاللهُ مِنْ أَرْبَعٍ، يَقُولُ: اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ جَهَنَّمَ، وَمِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ، وَمِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.وَفِي رِوَايَةٍ لِمُسْلِمٍ: {إِذَا فَرَغَ أَحَدُكُمْ مِنَ التَّشَهُّدِ الْأَخِيرِ}
338. உங்களில் ஒருவர் இறுதித் தஷ்ஹ்ஹுதில் அமர்ந்தால் நான்கு விஷயங்களிலிருந்து அல்லாஹ்விடம் பாதுகாப்புத் தேடிக் கொள்ளட்டும். ``எங்கள் இரட்சகனே! நரக வேதனையிலிருந்தும், மண்ணறையின் வேதனையிலிருந்தும், வாழ்வு மற்றும் மரணம் ஆகியவற்றின் சோதனையிலிருந்தும், தஜ்ஜாலின் குழப்பத்திலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன் எனக் கூறட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், `உங்களில் ஒருவர் இறுதித் தஷஹ்ஹுதை முடித்துக் கொண்டால்' (இவ்வாறு ஓதட்டும்) என்ற வாசகம் உள்ளது.
339. وَعَنْ أَبِي بَكْرٍ اَلصِّدِّيقِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّهُ قَالَ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلِّمْنِي دُعَاءً أَدْعُو بِهِ فِي صَلَاتِيْ. قَالَ قُلْ: "اَللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا، وَلَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ، وَارْحَمْنِي، إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
339. ``நான் என் தொழுகையில் ஓதிக் கொள்வதற்காக எனக்கு ஒரு துஆவைக் கற்றுக் கொடுங்கள்'' என நபி(ஸல்) அவர்களிடம் நான் கேட்டதற்கு ``எங்கள் இரட்சகனே! எனக்கு நானே நிறைய அநியாயம் செய்து கொண்டேன்! பாவங்களை மன்னிக்கக் கூடியவன் உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை! எனவே, உன் தரப்பிலிருந்து என் பாவங்களை மன்னிப்பாயாக! எனக்குக் கருணை புரிவாயாக! நீயே மன்னிக்கக் கூடியவன்; மற்றும் கிருபையாளன், என்று கூறிக்கொள்'' என்று அவர்கள் கூறினார்கள் என அபூ பக்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
340. وَعَنْ وَائِلِ بْنِ حُجْرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {صَلَّيْتُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَكَانَ يُسَلِّمُ عَنْ يَمِينِهِ: "اَلسَّلَام عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهُ وَبَرَكَاتُهُ" وَعَنْ شِمَالِهِ: "اَلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهُ وَبَرَكَاتُهُ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ بِإسْنَادٍ صَحِيحٍ.
340. நான் நபி(ஸல்) அவர்களுடன் தொழுதிருக்கிறேன். அப்போது, அவர்கள் தம் வலப்பக்கம் `அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹி வபரகாத்துஹு' என்றும், தம் இடப் பக்கம் `அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹி வபரகாத்துஹு என்றும் ஸலாம் கொடுப்பார்கள் என வாயில் இப்னு ஹுஜ்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: அபூ தாவூத்
இதன் அறிவிப்புத் தொடர் ஆதாரப்பூர்வமானது என இமாம் அபூ தாவூத்(ரஹ்) குறிப்பிட்டுள்ளார்..
341. وَعَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {كَانَ يَقُولُ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةِ مَكْتُوبَةٍ: "لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ اَلْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، اَللَّهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
341. இறைத்தூதர்(ஸல்) ஒவ்வொரு ஃபர்ளுத் தொழுகைக்குப் பின்பும் ``அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை! அவன் தனித்தவன்! அவனுக்கு இணை, துணை எதுவுமில்லை! அரசாட்சி அனைத்தும் அவனுக்கே உரியது! இன்னும் புகழனைத்தும் அவனுக்கே உரியது! மேலும் அவன் அனைத்துப் பொருட்கள் மீதும் சக்தி வாய்ந்தவன்! எங்கள் இரட்சகனே! நீ கொடுப்பதைத் தடுப்பவர் யாரும் இல்லை! நீ தடுப்பதைக் கொடுப்பவர் யாரும் இல்லை! மதிப்புடைய யாரும் இல்லை! மதிப்புடைய யாரும் எந்தப் பலனும் அளிக்க மாட்டார் மதிப்பு உன்னிடமே உள்ளது'' என்று ஓதுவார்கள் என முகீரா இப்னு ஷுஅபா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
342. وَعَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {إِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَتَعَوَّذُ بِهِنَّ دُبُرَ اَلصَّلَاةِ: "اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ"} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
342. இறைத்தூதர்(ஸல்) ஒவ்வொரு ஃபர்ளு தொழுகைக்குப் பின்பு, பின்வரும் சொற்களால் பாதுகாவல் தேடுவார்கள் ``இரட்சகனே! உலோபித்தனத்திலிருந்தும், கோழைத்தனத்திலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன். தள்ளாத வயது வரை வாழ்வதிலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன். இவ்வுலகத்தின் குழப்பங்களிலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன். இன்னும் மண்ணறையின் வேதனையிலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன்'' (என்று கூறுவார்கள்) என ஸஅத் இப்னு அபீ வக்காஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
343. وَعَنْ ثَوْبَانَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {كَانَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا اِنْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ اِسْتَغْفَرَ اللهُ ثَلَاثًا، وَقَالَ: "اَللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَمِنْكَ السَّلَامُ. تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ"} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
343. இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுகையை முடித்துவிட்டால் மும்முறை `அஸ்தக் ஃபிருல்லாஹ்' எனக் கூறிவிட்டு, அல்லாஹும்ம அன்தஸ். ஸலாம் வமின்கஸ் ஸலலாம், வதபாரக்கத்த யாதல் ஜலாலி வல் இக்ராம்'' என்றும் கூறுவார்கள் என ஸவ்பான்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: இரட்சகனே! நீ எல்லாக் குறைகளிலிருந்தும் பாதுகாப்பானவன். உன்னிடமிருந்தே பாதுகாப்பு கிடைக்கிறது. மதிப்பும், மகத்துவமும் மிக்கவனே! நீ உயர்வு மிக்கவன்!
344. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {مَنْ سَبَّحَ اللهُ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، وَحَمِدَ اللهُ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، وَكَبَّرَ اللهُ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، فَتِلْكَ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ، وَقَالَ تَمَامَ اَلْمِائَةِ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، غُفِرَتْ لَهُ خَطَايَاهُ، وَإِنْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.[وَفِي رِوَايَةٍ أُخْرَى: أَنَّ التَّكْبِيرَ أَرْبَعٌ وَثَلَاثُونَ .
344. ``கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்குப் பின்பும் 33 முறை ஸுப்ஹானல்லாஹ், மேலும் 33 முறை அல்ஹம்துலில்லாஹ், மேலும் 33 முறை அல்லாஹு அக்பர். இவை மொத்தம் 99 ஆகிறது. இவற்றைக் கூறிக் கொண்டு நூறாக முழுiமுப்படுத்துவதற்காக, லா இலாஹ இல்லல்லாஹு, வஹ்தஹு, லா ஷரீக்க லஹு, லஹுல் முல்க்கு, வலஹுல் ஹம்து, வஹுவ அலா குல்லி ஷய்யின் கதீர்'' எனக் கூறுபவரின் பாவங்கள் கடல் நுரை அளவு இருப்பினும், அவை மன்னிக்கப்படுகின்றன'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை. அவன் தனித்தவன். அவனுக்கு இணை துணை இல்லை. அரசாட்சி அனைத்தும் அவனுக்கே உரியன. புகழனைத்தும் அவனுக்கே உரியன. அவன் ஒவ்வொரு பொருள் மீதும ஆற்றல் மிக்கவன்.
மற்றோர் அறிவிப்பில் ``அல்லாஹு அக்பர்' என்பது 34 முறை'' என உள்ளது.
345. وَعَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لَهُ: " أُوصِيكَ يَا مُعَاذُ: لَا تَدَعَنَّ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ أَنْ تَقُولُ: اَللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَالنَّسَائِيُّ بِسَنَدٍ قَوِيٍّ.
345. ``முஆதே! கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்கும் பின்பும் நீ, `அல்லாஹும்ம அஅன்னி அலா திக்ரிக்கி, வ ஷுக்ரிக்க, வ ஹுஸ் னி இபாதிக்க' என்பதைக் கூறாமல் இருக்க வேண்டாம் என உனக்கு நான் அறிவுறுத்துகிறேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) தன்னிடம் கூறினார்கள் என முஆத் இப்னு ஜபல்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீ
மேற்கண்ட அனைவரும் இதனை வலுவான அறிவிப்பாளர் தொடரில் அறிவித்துள்ளனர்.
குறிப்பு: என் இரட்சகனே! உன்னை நினைவு கூருவதற்கும், உனக்கு நன்றி செலுத்துவதற்கும், உன்னை அழகிய முறையில் வணங்குவதற்கும், எனக்கு உதவுவாயாக!
346. وَعَنْ أَبِي أُمَامَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {مَنْ قَرَأَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ مَكْتُوبَةٍ لَمْ يَمْنَعْهُ مِنْ دُخُولِ الْجَنَّةِ إِلَّا الْمَوْتُ} رَوَاهُ النَّسَائِيُّ، وَصَحَّحَهُ اِبْنُ حِبَّانَ.وَزَادَ فِيهِ الطَّبَرَانِيُّ: {وَقُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ}
346. ``கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்கு பின்பும், `ஆயத்துல் குர்ஸி'' ஓதுபவர் சுவர்க்கம் செல்வதை மரணத்தைத் தவிர வேறு எதுவும் தடுக்காது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ உமாமா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: நஸயீ
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். ``இன்னும் `குல்ஹு வல்லாஹு அஹத் (ஓதுபவருக்கு) என்பதும் தப்ரானீயில் அதிகப்படியாக உள்ளது.
குறிப்பு: ஆயத்துல் குர்ஸி என்பது அல்லாஹ்வின் தன்மைகள் மற்றும் வல்லமைகளை விளக்கும் திருக்குர்ஆனின் 2:255 வசனமாகும்.
347. وَعَنْ مَالِكِ بْنِ الْحُوَيْرِثِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
347. ``என்னை எவ்வாறு தொழக் கண்டீர்களோ அவ்வாறே தொழுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என மாலிக் இப்ன ஹுவைரிஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ,
348. وَعَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- قَالَ: {قَالَ لِيَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ " صَلِّ قَائِمًا، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَقَاعِدًا، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَعَلَى جَنْبٍ} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
348. ``நின்று தொழுங்கள்! உங்களால் இயலவில்லை எனில், உட்கார்ந்து தொழுங்கள்! அதுவும் உங்களால் இயலவில்லை எனில் ஒரு பக்கமாக ஒருக்களித்து (படுத்து) தொழுங்கள்! அதுவும் இயலவில்லை எனில் சமிக்ஞை மூலமாவது தொழுங்கள்!'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இம்ரான் இப்னு ஹுசைன்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
349. وَعَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِمَرِيضٍ - صَلَّى عَلَى وِسَادَةٍ، فَرَمَى بِهَا - وَقَالَ: " صَلِّ عَلَى الْأَرْضِ إِنِ اسْتَطَعْتَ، وَإِلَّا فَأَوْمِئْ إِيمَاءً، وَاجْعَلْ سُجُودَكَ أَخْفَضَ مِنْ رُكُوعِكَ} رَوَاهُ الْبَيْهَقِيُّ بِسَنَدٍ قَوِيٍّ وَلَكِنْ صَحَّحَ أَبُو حَاتِمٍ وَقْفَهُ.بَابُ سُجُودِ السَّهْوِ وَغَيْرِهِ
349. தலையணை ஒன்றின் மீது தொழுத ஒரு நோயாளியிடம், அந்தத் தலையணையைத் தூக்கி எறிந்த நபி(ஸல்), அவரை நோக்கி, ``உன்னால் முடிந்தால் தரை மீது தொழுது கொள். முடியாவிட்டால், சமிக்ஞை செய்து தொழுது கொள். (அப்போது) உன் ருகூஃவைவிட உன் சுஜூதை சற்று தாழ்த்தித் தொழுதுகொள்'' என்று கூறினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
இமாம் பைஹகீ(ரஹ்) பலமான அறிவிப்பாளர் தொடரில் இதனைக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். எனினும், இமாம் இமாம் அபூ ஹாதம்(ரஹ்) இது `மவ்கூஃப்' என்பதே சரியானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார், அதாவது. இந்த ஹதீஸ் நபித்தோழர் ஜாபிர்(ரலி) அவர்களின் சொல் என்பதே சரியானது எனக் கூறியுள்ளார்.
350. عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ بُحَيْنَةَ -رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ- {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّى بِهِمُ الظُّهْرَ، فَقَامَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ الْأُولَيَيْنِ، وَلَمْ يَجْلِسْ، فَقَامَ النَّاسُ مَعَهُ، حَتَّى إِذَا قَضَى الصَّلَاةَ، وَانْتَظَرَ النَّاسُ تَسْلِيمَهُ، كَبَّرَ وَهُوَ جَالِسٌ. وَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، قَبْلَ أَنْ يُسَلِّمَ، ثُمَّ سَلَّمَ} أَخْرَجَهُ السَّبْعَةُ، وَهَذَا لَفْظُ الْبُخَارِيِّ.وَفِي رِوَايَةٍ لمُسْلِمٍ: {يُكَبِّرُ فِي كُلِّ سَجْدَةٍ وَهُوَ جَالِسٌ وَسَجَدَ النَّاسُ مَعَهُ، مَكَانَ مَا نَسِىَ مِنَ الْجُلُوسِ}
350. இறைத்தூதர்(ஸல்) மக்களுக்கு லுஹர் தொழ வைத்தார்கள். முதல் இரண்டு ரக்அத்துகளிலும் நிலையில் நின்றார்கள். இரண்டாவது ரக்அத்தின் முடிவில் உட்காரவில்லை; மக்களும் அவர்களுடன் நிலையில் நின்றார்கள். அவர்கள் (நான்காவது ரக்அத்தையும்) தொழுது முடித்தபோது, மக்கள் அவர்கள் ஸலாம் கொடுப்பார்கள் என எதிர்பார்த்திருக்க, அவர்கள் அமர்ந்த படியே தக்பீர் கூறி, சலாம் கொடுப்பதற்கு முன்பாக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்து, பின்னரே ஸலாம் கொடுத்தார்கள்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம், அஹ்மத், அபூ தாவூத், திர்மிதீ, நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம்பெற்றுள்ளது.
``அவர்கள் முதல் (தஷஹ்ஹுத்) இருப்பில் உட்கார மறந்ததற்குப் பகரமாக, தொழுகையின் இறுதியில் ஸலாம் கொடுப்பதற்கு முன்பு, உட்கார்ந்துபடியே ஒவ்வொரு சஜ்தாவிற்கும் தக்பீர் கூறி இரண்டு ஸஜ்தாகள் செய்தார்கள். மக்களும் அவர்களுடன் ஸஜ்தா செய்தார்கள்'' மக்களும் அவர்களுடன் ஸஜ்தா என முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.
351. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ -رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ- قَالَ: {صَلَّى النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِحْدَى صَلَاتِي اَلْعَشِيّ ِرَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ، ثُمَّ قَامَ إِلَى خَشَبَةٍ فِي مُقَدَّمِ الْمَسْجِدِ، فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَيْهَا، وَفِي الْقَوْمِ أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ، فَهَابَا أَنْ يُكَلِّمَاهُ، وَخَرَجَ سَرَعَانُ النَّاسِ، فَقَالُوا: أَقُصِرَتْ.الصَّلَاةُ، وَرَجُلٌ يَدْعُوهُ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ذَا الْيَدَيْنِ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَنَسِيتَ أَمْ قُصِرَتْ ؟ فَقَالَ: " لَمْ أَنْسَ وَلَمْ تُقْصَرْ " فَقَالَ: بَلَى، قَدْ نَسِيتُ، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ سَلَّمَ، ثُمَّ كَبَّرَ، فَسَجَدَ مِثْلَ سُجُودِهِ، أَوْ أَطْوَلَ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَكَبَّرَ، ثُمَّ وَضَعَ رَأْسَهُ، فَكَبَّرَ، فَسَجَدَ مِثْلَ سُجُودِهِ، أَوْ أَطْوَلَ .ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَكَبَّرَ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ، وَاللَّفْظُ لِلْبُخَارِيِّ.وَفِي رِوَايَةٍ لِمُسْلِمٍ: {صَلَاةُ الْعَصْرِ}.
351. மாலைத் தொழுகைகளில் ஒரு தொழுகையை நடத்திய இறைத்தூதர்(ஸல்) இரண்டு ரக்அத்திலேயே ஸலாம் கொடுத்து (தொழுகையை முடித்து) விட்டார்கள். பின்னர், எழுந்து இறைஇல்லத்தின் முற்பகுதியில் இருந்த மரக்கட்டையின் பக்கம் சென்று அதன் மேல் தம் கையை ஊன்றி நின்றார்கள். அங்கே இருந்தவர்களில் அபூ பக்ர்(ரலி) உமர்(ரலி) இருவரும் நபி(ஸல்) அவர்களிடம் அது குறித்துப் பேசப் பயந்து கொண்டு இருந்தபோது, இறைஇல்லத்திலிருந்து வேகமாக வெளியேறிய மக்கள் `தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனப் பேசிக் கொண்டார்கள்.
அப்போது, நபி(ஸல்) அவர்களால் `துல்யதைன்' (நீண்ட கைகளை உடையவர்) என அழைக்கப்படும் (அவர்களின் தோழர்) ஒருவர், ``இறைத்தூதர் அவர்களே! மறந்துவிட்டீர்களா?'' அல்லது தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனக் கேட்டார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்), ``நான் மறக்கவும் இல்லை. (தொழுகை) சுருக்கப்படவும் இல்லை'' என்றவுடன், ``இல்லை. தாங்கள் மறந்தே விட்டீர்கள்!'' என அவர் கூறினார்.
உடனே, விடுபட்ட இரண்டு ரக்அத்துகளையும் இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுது பின்னர் ஸலாம் கொடுத்தார்கள். பின்னர் தக்பீர் கூறித் தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்தார்கள். பிறகு தலையை உயர்த்தி தக்பீர் கூறினார்கள். மீண்டும் தலையை (பூமியில்) வைத்துத் தக்பீர் கூறினார்கள். தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ, அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்து பின்னர் தலையை உயர்த்தியவாறே தக்பீர் கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது.
முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், ``அஸா தொழுகை'' என உள்ளது.
352. وَلِأَبِي دَاوُدَ، فَقَالَ: {أَصَدَقَ ذُو الْيَدَيْنِ؟ " فَأَوْمَئُوا: أَيْ نَعَمْ}.وَهِيَ فِي " الصَّحِيحَيْنِ " لَكِنْ بِلَفْظِ: فَقَالُوا.
352. ``துல்யதைன் கூறுவது உண்மையா?'' என நபி(ஸல்) வினவியதற்கு, மக்கள், ``ஆமாம்'' என சைகை செய்தனர்'' என அபூ தாவூதில் உள்ளது.
புகாரீ மற்றும் முஸ்லிமில் ஆம் என வாய்மொழியாகக் கூறிதாக உள்ளது.
353. وَهِيَ فِي رِوَايَةٍ لَهُ: {وَلَمْ يَسْجُدْ حَتَّى يَقَّنَهُ اللهُ تَعَالَى ذَلِكَ}.
353. அபூ தாவூதின் மற்றோர் அறிவிப்பில், (இரண்டு ரக்அத்துடன் ஸலாம் சொல்லிவிட்டோம் என்ற) உறுதியை, அல்லாஹ் ஏற்படுத்தியப் பின்னரே அவர்கள் ஸஜ்தா ஸஹ்வு செய்தார்கள்'' என உள்ளது.
354. وَعَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ -رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ- {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّى بِهِمْ، فَسَهَا فَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، ثُمَّ تَشَهَّدَ، ثُمَّ سَلَّمَ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، وَالتِّرْمِذِيُّ وَحَسَّنَهُ، وَالْحَاكِمُ وَصَحَّحَهُ.
354. இறைத்தூதர்(ஸல்) மக்களுக்குத் தொழ வைத்தார்கள். தொழுகையில் மறதிக்கு ஆளாகி, (அதற்குப் பரிகாரமாக) இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்தார்கள். பின்னர், தஷ்ஹ்ஹுதை ஓதிவிட்டு ஸலாம் கொடுத்தார்கள் என இம்ரான் இப்னு ஹுஸைன்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், திர்மிதீ
இமாம் திர்மிதீ இதனை `ஹஸன்' தரத்தில் பதிவிட்டுள்ளார். இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
355. وَعَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِذَا شَكَّ أَحَدُكُمْ فِي صَلَاتِهِ، فَلَمْ يَدْرِ كَمْ صَلَّى أَثْلَاثًا أَوْ أَرْبَعًا ؟ فَلْيَطْرَحِ الشَّكَّ وَلْيَبْنِ عَلَى مَا اسْتَيْقَنَ، ثُمَّ يَسْجُدُ سَجْدَتَيْنِ قَبْلَ أَنْ يُسَلِّمَ، فَإِنْ كَانَ صَلَّى خَمْساً شَفَعْنَ لَهُ صَلَاتَهُ، وَإِنْ كَانَ صَلَّى تَمَامً اكَانَتَا تَرْغِيمًا لِلشَّيْطَانِ"} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
355. ``உங்களில் ஒருவருக்கு, அவருடைய தொழுகையில் ஐயம் ஏற்பட்டு நாம் மூன்று ரக்அத் தொழுதோமா அல்லது நான்கு ரக்அத்துகள் தொழுதோமா எனத் தெரியாமல் போனால், ஐயமானதை (ரக்அத்தை) விட்டுவிட்டு உறுதியானதன் (மூன்று ரக்அத்தின்) அடிப்படையில் செயல்படட்டும். (மீதமுள்ள ஒரு ரக்அத்தைத் தொழுது) பின்னர், ஸலாம் கொடுப்பதற்கு முன்னதாக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்யட்டும். அவர் (இவ்வாறு) ஐந்து ரக்அத்கள் தொழுதிருந்தாலும், அந்த இரண்டு ஸஜ்தாக்களும் (ஒரு ரக்அத்தாய் அமைந்து) அவரின் தொழுகையை இரட்டைப்படை (ஆறு ரக்அத்) எண்ணிக்கையுடையதாய் ஆக்கிவிடும். அவர் (இந்த இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்ததன் மூலம்) தொழுகையை (3+1 ஆக) நிறைவு செய்திருந்தால் அது ஷைத்தானின் மூக்கை மண்ணாக்கி (அவமானப்படுத்தி)தாய் அமையும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ சயீத் அல்குத்ரீ(ரலி) அறிவித்தார்கள்.
நூல்: முஸ்லிம்
356. وَعَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {صَلَّى رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَلَمَّا سَلَّمَ قِيلَ لَهُ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَحَدَثَ فِي الصَّلَاةِ شَيْءٌ ؟ قَالَ: " وَمَا ذَلِكَ ؟ ".قَالُوا: صَلَّيْتَ كَذَا، قَالَ: فَثَنَى رِجْلَيْهِ وَاسْتَقْبَلَ اَلْقِبْلَةَ، فَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ، ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْنَا بِوَجْهِهِ فَقَالَ: " إِنَّهُ لَوْ حَدَثَ فِي الصَّلَاةِ شَيْءٌ أَنْبَأْتُكُمْ بِهِ، وَلَكِنْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ أَنْسَى كَمَا تَنْسَوْنَ، فَإِذَا نَسِيتُ فَذَكِّرُونِي، وَإِذَا شَكَّ أَحَدُكُمْ فِي صَلَاتِهِ فَلْيَتَحَرَّ الصَّوَابَ، فلْيُتِمَّ عَلَيْهِ، ثُمَّ لِيَسْجُدْ سَجْدَتَيْنِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
356. இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுது ஸலாம் கொடுத்தார்கள். ``இறைத்தூதர் அவர்களே! தொழுகையில் புதிதாக ஏதேனும் சேர்த்துள்ளீர்களா?'' என வினவப்பட்டது.
``அது என்ன?'' என நபி(ஸல்) வினவினார்கள்.
``தாங்கள் இத்தனை இத்தனை (ரக்அத்கள்) தொழ வைத்தீர்கள்'' என மக்கள் (குறிப்பிட்டுக்) கூறினார்கள்.
உடனே, தம் கால்களை திருப்பி கிப்லாவை முன்னோக்கி இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்து, ஸலாம் கொடுத்தார்கள். பின்னர் மக்களின் பக்கம் திரும்பி, ``தொழுகையில் எதுவும் அதிகப்படுத்தப்பட்டால் நான் உங்களுக்குத் தெரிவித்தே இருப்பேன். நானும் உங்களைப் போல ஒரு மனிதனே. எனவே, நீங்கள் மறப்பது போன்றே நானும் மறந்துவிடுகிறேன். நான் மறந்துவிடும்போது நீங்கள் எனக்கு நினைவூட்டுங்கள்! உங்களில் ஒருவருக்குத் தொழுகையில் ஐயம் ஏற்பட்டால் அவர் உறுதியானதை ஆராய்ந்து எடுத்துக் கொண்டு, மறதிக்காக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்து கொள்ளட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்