342. وَعَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {إِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَتَعَوَّذُ بِهِنَّ دُبُرَ اَلصَّلَاةِ: "اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ"} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
342. இறைத்தூதர்(ஸல்) ஒவ்வொரு ஃபர்ளு தொழுகைக்குப் பின்பு, பின்வரும் சொற்களால் பாதுகாவல் தேடுவார்கள் ``இரட்சகனே! உலோபித்தனத்திலிருந்தும், கோழைத்தனத்திலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன். தள்ளாத வயது வரை வாழ்வதிலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன். இவ்வுலகத்தின் குழப்பங்களிலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன். இன்னும் மண்ணறையின் வேதனையிலிருந்தும் உன்னிடம் பாதுகாவல் தேடுகிறேன்'' (என்று கூறுவார்கள்) என ஸஅத் இப்னு அபீ வக்காஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
343. وَعَنْ ثَوْبَانَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {كَانَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا اِنْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ اِسْتَغْفَرَ اللهُ ثَلَاثًا، وَقَالَ: "اَللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَمِنْكَ السَّلَامُ. تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ"} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
343. இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுகையை முடித்துவிட்டால் மும்முறை `அஸ்தக் ஃபிருல்லாஹ்' எனக் கூறிவிட்டு, அல்லாஹும்ம அன்தஸ். ஸலாம் வமின்கஸ் ஸலலாம், வதபாரக்கத்த யாதல் ஜலாலி வல் இக்ராம்'' என்றும் கூறுவார்கள் என ஸவ்பான்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: இரட்சகனே! நீ எல்லாக் குறைகளிலிருந்தும் பாதுகாப்பானவன். உன்னிடமிருந்தே பாதுகாப்பு கிடைக்கிறது. மதிப்பும், மகத்துவமும் மிக்கவனே! நீ உயர்வு மிக்கவன்!
344. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {مَنْ سَبَّحَ اللهُ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، وَحَمِدَ اللهُ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، وَكَبَّرَ اللهُ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، فَتِلْكَ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ، وَقَالَ تَمَامَ اَلْمِائَةِ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، غُفِرَتْ لَهُ خَطَايَاهُ، وَإِنْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.[وَفِي رِوَايَةٍ أُخْرَى: أَنَّ التَّكْبِيرَ أَرْبَعٌ وَثَلَاثُونَ .
344. ``கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்குப் பின்பும் 33 முறை ஸுப்ஹானல்லாஹ், மேலும் 33 முறை அல்ஹம்துலில்லாஹ், மேலும் 33 முறை அல்லாஹு அக்பர். இவை மொத்தம் 99 ஆகிறது. இவற்றைக் கூறிக் கொண்டு நூறாக முழுiமுப்படுத்துவதற்காக, லா இலாஹ இல்லல்லாஹு, வஹ்தஹு, லா ஷரீக்க லஹு, லஹுல் முல்க்கு, வலஹுல் ஹம்து, வஹுவ அலா குல்லி ஷய்யின் கதீர்'' எனக் கூறுபவரின் பாவங்கள் கடல் நுரை அளவு இருப்பினும், அவை மன்னிக்கப்படுகின்றன'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவன் இல்லை. அவன் தனித்தவன். அவனுக்கு இணை துணை இல்லை. அரசாட்சி அனைத்தும் அவனுக்கே உரியன. புகழனைத்தும் அவனுக்கே உரியன. அவன் ஒவ்வொரு பொருள் மீதும ஆற்றல் மிக்கவன்.
மற்றோர் அறிவிப்பில் ``அல்லாஹு அக்பர்' என்பது 34 முறை'' என உள்ளது.
345. وَعَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لَهُ: " أُوصِيكَ يَا مُعَاذُ: لَا تَدَعَنَّ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ أَنْ تَقُولُ: اَللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَالنَّسَائِيُّ بِسَنَدٍ قَوِيٍّ.
345. ``முஆதே! கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்கும் பின்பும் நீ, `அல்லாஹும்ம அஅன்னி அலா திக்ரிக்கி, வ ஷுக்ரிக்க, வ ஹுஸ் னி இபாதிக்க' என்பதைக் கூறாமல் இருக்க வேண்டாம் என உனக்கு நான் அறிவுறுத்துகிறேன்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) தன்னிடம் கூறினார்கள் என முஆத் இப்னு ஜபல்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீ
மேற்கண்ட அனைவரும் இதனை வலுவான அறிவிப்பாளர் தொடரில் அறிவித்துள்ளனர்.
குறிப்பு: என் இரட்சகனே! உன்னை நினைவு கூருவதற்கும், உனக்கு நன்றி செலுத்துவதற்கும், உன்னை அழகிய முறையில் வணங்குவதற்கும், எனக்கு உதவுவாயாக!
346. وَعَنْ أَبِي أُمَامَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {مَنْ قَرَأَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ مَكْتُوبَةٍ لَمْ يَمْنَعْهُ مِنْ دُخُولِ الْجَنَّةِ إِلَّا الْمَوْتُ} رَوَاهُ النَّسَائِيُّ، وَصَحَّحَهُ اِبْنُ حِبَّانَ.وَزَادَ فِيهِ الطَّبَرَانِيُّ: {وَقُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ}
346. ``கடமையான ஒவ்வொரு தொழுகைக்கு பின்பும், `ஆயத்துல் குர்ஸி'' ஓதுபவர் சுவர்க்கம் செல்வதை மரணத்தைத் தவிர வேறு எதுவும் தடுக்காது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ உமாமா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: நஸயீ
இமாம் இப்னு ஹிப்பான்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். ``இன்னும் `குல்ஹு வல்லாஹு அஹத் (ஓதுபவருக்கு) என்பதும் தப்ரானீயில் அதிகப்படியாக உள்ளது.
குறிப்பு: ஆயத்துல் குர்ஸி என்பது அல்லாஹ்வின் தன்மைகள் மற்றும் வல்லமைகளை விளக்கும் திருக்குர்ஆனின் 2:255 வசனமாகும்.
347. وَعَنْ مَالِكِ بْنِ الْحُوَيْرِثِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
347. ``என்னை எவ்வாறு தொழக் கண்டீர்களோ அவ்வாறே தொழுங்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என மாலிக் இப்ன ஹுவைரிஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ,
348. وَعَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا- قَالَ: {قَالَ لِيَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ " صَلِّ قَائِمًا، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَقَاعِدًا، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَعَلَى جَنْبٍ} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
348. ``நின்று தொழுங்கள்! உங்களால் இயலவில்லை எனில், உட்கார்ந்து தொழுங்கள்! அதுவும் உங்களால் இயலவில்லை எனில் ஒரு பக்கமாக ஒருக்களித்து (படுத்து) தொழுங்கள்! அதுவும் இயலவில்லை எனில் சமிக்ஞை மூலமாவது தொழுங்கள்!'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இம்ரான் இப்னு ஹுசைன்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
349. وَعَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِمَرِيضٍ - صَلَّى عَلَى وِسَادَةٍ، فَرَمَى بِهَا - وَقَالَ: " صَلِّ عَلَى الْأَرْضِ إِنِ اسْتَطَعْتَ، وَإِلَّا فَأَوْمِئْ إِيمَاءً، وَاجْعَلْ سُجُودَكَ أَخْفَضَ مِنْ رُكُوعِكَ} رَوَاهُ الْبَيْهَقِيُّ بِسَنَدٍ قَوِيٍّ وَلَكِنْ صَحَّحَ أَبُو حَاتِمٍ وَقْفَهُ.بَابُ سُجُودِ السَّهْوِ وَغَيْرِهِ
349. தலையணை ஒன்றின் மீது தொழுத ஒரு நோயாளியிடம், அந்தத் தலையணையைத் தூக்கி எறிந்த நபி(ஸல்), அவரை நோக்கி, ``உன்னால் முடிந்தால் தரை மீது தொழுது கொள். முடியாவிட்டால், சமிக்ஞை செய்து தொழுது கொள். (அப்போது) உன் ருகூஃவைவிட உன் சுஜூதை சற்று தாழ்த்தித் தொழுதுகொள்'' என்று கூறினார்கள் என ஜாபிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
இமாம் பைஹகீ(ரஹ்) பலமான அறிவிப்பாளர் தொடரில் இதனைக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். எனினும், இமாம் இமாம் அபூ ஹாதம்(ரஹ்) இது `மவ்கூஃப்' என்பதே சரியானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார், அதாவது. இந்த ஹதீஸ் நபித்தோழர் ஜாபிர்(ரலி) அவர்களின் சொல் என்பதே சரியானது எனக் கூறியுள்ளார்.
350. عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ بُحَيْنَةَ -رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ- {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّى بِهِمُ الظُّهْرَ، فَقَامَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ الْأُولَيَيْنِ، وَلَمْ يَجْلِسْ، فَقَامَ النَّاسُ مَعَهُ، حَتَّى إِذَا قَضَى الصَّلَاةَ، وَانْتَظَرَ النَّاسُ تَسْلِيمَهُ، كَبَّرَ وَهُوَ جَالِسٌ. وَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، قَبْلَ أَنْ يُسَلِّمَ، ثُمَّ سَلَّمَ} أَخْرَجَهُ السَّبْعَةُ، وَهَذَا لَفْظُ الْبُخَارِيِّ.وَفِي رِوَايَةٍ لمُسْلِمٍ: {يُكَبِّرُ فِي كُلِّ سَجْدَةٍ وَهُوَ جَالِسٌ وَسَجَدَ النَّاسُ مَعَهُ، مَكَانَ مَا نَسِىَ مِنَ الْجُلُوسِ}
350. இறைத்தூதர்(ஸல்) மக்களுக்கு லுஹர் தொழ வைத்தார்கள். முதல் இரண்டு ரக்அத்துகளிலும் நிலையில் நின்றார்கள். இரண்டாவது ரக்அத்தின் முடிவில் உட்காரவில்லை; மக்களும் அவர்களுடன் நிலையில் நின்றார்கள். அவர்கள் (நான்காவது ரக்அத்தையும்) தொழுது முடித்தபோது, மக்கள் அவர்கள் ஸலாம் கொடுப்பார்கள் என எதிர்பார்த்திருக்க, அவர்கள் அமர்ந்த படியே தக்பீர் கூறி, சலாம் கொடுப்பதற்கு முன்பாக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்து, பின்னரே ஸலாம் கொடுத்தார்கள்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம், அஹ்மத், அபூ தாவூத், திர்மிதீ, நஸயீ மற்றும் இப்னு மாஜா
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம்பெற்றுள்ளது.
``அவர்கள் முதல் (தஷஹ்ஹுத்) இருப்பில் உட்கார மறந்ததற்குப் பகரமாக, தொழுகையின் இறுதியில் ஸலாம் கொடுப்பதற்கு முன்பு, உட்கார்ந்துபடியே ஒவ்வொரு சஜ்தாவிற்கும் தக்பீர் கூறி இரண்டு ஸஜ்தாகள் செய்தார்கள். மக்களும் அவர்களுடன் ஸஜ்தா செய்தார்கள்'' மக்களும் அவர்களுடன் ஸஜ்தா என முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.
351. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ -رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ- قَالَ: {صَلَّى النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِحْدَى صَلَاتِي اَلْعَشِيّ ِرَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ، ثُمَّ قَامَ إِلَى خَشَبَةٍ فِي مُقَدَّمِ الْمَسْجِدِ، فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَيْهَا، وَفِي الْقَوْمِ أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ، فَهَابَا أَنْ يُكَلِّمَاهُ، وَخَرَجَ سَرَعَانُ النَّاسِ، فَقَالُوا: أَقُصِرَتْ.الصَّلَاةُ، وَرَجُلٌ يَدْعُوهُ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ذَا الْيَدَيْنِ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَنَسِيتَ أَمْ قُصِرَتْ ؟ فَقَالَ: " لَمْ أَنْسَ وَلَمْ تُقْصَرْ " فَقَالَ: بَلَى، قَدْ نَسِيتُ، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ سَلَّمَ، ثُمَّ كَبَّرَ، فَسَجَدَ مِثْلَ سُجُودِهِ، أَوْ أَطْوَلَ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَكَبَّرَ، ثُمَّ وَضَعَ رَأْسَهُ، فَكَبَّرَ، فَسَجَدَ مِثْلَ سُجُودِهِ، أَوْ أَطْوَلَ .ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَكَبَّرَ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ، وَاللَّفْظُ لِلْبُخَارِيِّ.وَفِي رِوَايَةٍ لِمُسْلِمٍ: {صَلَاةُ الْعَصْرِ}.
351. மாலைத் தொழுகைகளில் ஒரு தொழுகையை நடத்திய இறைத்தூதர்(ஸல்) இரண்டு ரக்அத்திலேயே ஸலாம் கொடுத்து (தொழுகையை முடித்து) விட்டார்கள். பின்னர், எழுந்து இறைஇல்லத்தின் முற்பகுதியில் இருந்த மரக்கட்டையின் பக்கம் சென்று அதன் மேல் தம் கையை ஊன்றி நின்றார்கள். அங்கே இருந்தவர்களில் அபூ பக்ர்(ரலி) உமர்(ரலி) இருவரும் நபி(ஸல்) அவர்களிடம் அது குறித்துப் பேசப் பயந்து கொண்டு இருந்தபோது, இறைஇல்லத்திலிருந்து வேகமாக வெளியேறிய மக்கள் `தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனப் பேசிக் கொண்டார்கள்.
அப்போது, நபி(ஸல்) அவர்களால் `துல்யதைன்' (நீண்ட கைகளை உடையவர்) என அழைக்கப்படும் (அவர்களின் தோழர்) ஒருவர், ``இறைத்தூதர் அவர்களே! மறந்துவிட்டீர்களா?'' அல்லது தொழுகை சுருக்கப்பட்டு விட்டதா?'' எனக் கேட்டார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்), ``நான் மறக்கவும் இல்லை. (தொழுகை) சுருக்கப்படவும் இல்லை'' என்றவுடன், ``இல்லை. தாங்கள் மறந்தே விட்டீர்கள்!'' என அவர் கூறினார்.
உடனே, விடுபட்ட இரண்டு ரக்அத்துகளையும் இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுது பின்னர் ஸலாம் கொடுத்தார்கள். பின்னர் தக்பீர் கூறித் தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்தார்கள். பிறகு தலையை உயர்த்தி தக்பீர் கூறினார்கள். மீண்டும் தலையை (பூமியில்) வைத்துத் தக்பீர் கூறினார்கள். தம் வழக்கமான ஸஜ்தாவைப் போன்றோ, அல்லது அதைவிட நீண்டதாகவோ ஸஜ்தாச் செய்து பின்னர் தலையை உயர்த்தியவாறே தக்பீர் கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது.
முஸ்லிமின் மற்றோர் அறிவிப்பில், ``அஸா தொழுகை'' என உள்ளது.
352. وَلِأَبِي دَاوُدَ، فَقَالَ: {أَصَدَقَ ذُو الْيَدَيْنِ؟ " فَأَوْمَئُوا: أَيْ نَعَمْ}.وَهِيَ فِي " الصَّحِيحَيْنِ " لَكِنْ بِلَفْظِ: فَقَالُوا.
352. ``துல்யதைன் கூறுவது உண்மையா?'' என நபி(ஸல்) வினவியதற்கு, மக்கள், ``ஆமாம்'' என சைகை செய்தனர்'' என அபூ தாவூதில் உள்ளது.
புகாரீ மற்றும் முஸ்லிமில் ஆம் என வாய்மொழியாகக் கூறிதாக உள்ளது.
353. وَهِيَ فِي رِوَايَةٍ لَهُ: {وَلَمْ يَسْجُدْ حَتَّى يَقَّنَهُ اللهُ تَعَالَى ذَلِكَ}.
353. அபூ தாவூதின் மற்றோர் அறிவிப்பில், (இரண்டு ரக்அத்துடன் ஸலாம் சொல்லிவிட்டோம் என்ற) உறுதியை, அல்லாஹ் ஏற்படுத்தியப் பின்னரே அவர்கள் ஸஜ்தா ஸஹ்வு செய்தார்கள்'' என உள்ளது.
354. وَعَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ -رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ- {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّى بِهِمْ، فَسَهَا فَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، ثُمَّ تَشَهَّدَ، ثُمَّ سَلَّمَ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، وَالتِّرْمِذِيُّ وَحَسَّنَهُ، وَالْحَاكِمُ وَصَحَّحَهُ.
354. இறைத்தூதர்(ஸல்) மக்களுக்குத் தொழ வைத்தார்கள். தொழுகையில் மறதிக்கு ஆளாகி, (அதற்குப் பரிகாரமாக) இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்தார்கள். பின்னர், தஷ்ஹ்ஹுதை ஓதிவிட்டு ஸலாம் கொடுத்தார்கள் என இம்ரான் இப்னு ஹுஸைன்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், திர்மிதீ
இமாம் திர்மிதீ இதனை `ஹஸன்' தரத்தில் பதிவிட்டுள்ளார். இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
355. وَعَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِذَا شَكَّ أَحَدُكُمْ فِي صَلَاتِهِ، فَلَمْ يَدْرِ كَمْ صَلَّى أَثْلَاثًا أَوْ أَرْبَعًا ؟ فَلْيَطْرَحِ الشَّكَّ وَلْيَبْنِ عَلَى مَا اسْتَيْقَنَ، ثُمَّ يَسْجُدُ سَجْدَتَيْنِ قَبْلَ أَنْ يُسَلِّمَ، فَإِنْ كَانَ صَلَّى خَمْساً شَفَعْنَ لَهُ صَلَاتَهُ، وَإِنْ كَانَ صَلَّى تَمَامً اكَانَتَا تَرْغِيمًا لِلشَّيْطَانِ"} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
355. ``உங்களில் ஒருவருக்கு, அவருடைய தொழுகையில் ஐயம் ஏற்பட்டு நாம் மூன்று ரக்அத் தொழுதோமா அல்லது நான்கு ரக்அத்துகள் தொழுதோமா எனத் தெரியாமல் போனால், ஐயமானதை (ரக்அத்தை) விட்டுவிட்டு உறுதியானதன் (மூன்று ரக்அத்தின்) அடிப்படையில் செயல்படட்டும். (மீதமுள்ள ஒரு ரக்அத்தைத் தொழுது) பின்னர், ஸலாம் கொடுப்பதற்கு முன்னதாக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்யட்டும். அவர் (இவ்வாறு) ஐந்து ரக்அத்கள் தொழுதிருந்தாலும், அந்த இரண்டு ஸஜ்தாக்களும் (ஒரு ரக்அத்தாய் அமைந்து) அவரின் தொழுகையை இரட்டைப்படை (ஆறு ரக்அத்) எண்ணிக்கையுடையதாய் ஆக்கிவிடும். அவர் (இந்த இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்ததன் மூலம்) தொழுகையை (3+1 ஆக) நிறைவு செய்திருந்தால் அது ஷைத்தானின் மூக்கை மண்ணாக்கி (அவமானப்படுத்தி)தாய் அமையும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ சயீத் அல்குத்ரீ(ரலி) அறிவித்தார்கள்.
நூல்: முஸ்லிம்
356. وَعَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {صَلَّى رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَلَمَّا سَلَّمَ قِيلَ لَهُ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَحَدَثَ فِي الصَّلَاةِ شَيْءٌ ؟ قَالَ: " وَمَا ذَلِكَ ؟ ".قَالُوا: صَلَّيْتَ كَذَا، قَالَ: فَثَنَى رِجْلَيْهِ وَاسْتَقْبَلَ اَلْقِبْلَةَ، فَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ، ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْنَا بِوَجْهِهِ فَقَالَ: " إِنَّهُ لَوْ حَدَثَ فِي الصَّلَاةِ شَيْءٌ أَنْبَأْتُكُمْ بِهِ، وَلَكِنْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ أَنْسَى كَمَا تَنْسَوْنَ، فَإِذَا نَسِيتُ فَذَكِّرُونِي، وَإِذَا شَكَّ أَحَدُكُمْ فِي صَلَاتِهِ فَلْيَتَحَرَّ الصَّوَابَ، فلْيُتِمَّ عَلَيْهِ، ثُمَّ لِيَسْجُدْ سَجْدَتَيْنِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
356. இறைத்தூதர்(ஸல்) தொழுது ஸலாம் கொடுத்தார்கள். ``இறைத்தூதர் அவர்களே! தொழுகையில் புதிதாக ஏதேனும் சேர்த்துள்ளீர்களா?'' என வினவப்பட்டது.
``அது என்ன?'' என நபி(ஸல்) வினவினார்கள்.
``தாங்கள் இத்தனை இத்தனை (ரக்அத்கள்) தொழ வைத்தீர்கள்'' என மக்கள் (குறிப்பிட்டுக்) கூறினார்கள்.
உடனே, தம் கால்களை திருப்பி கிப்லாவை முன்னோக்கி இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்து, ஸலாம் கொடுத்தார்கள். பின்னர் மக்களின் பக்கம் திரும்பி, ``தொழுகையில் எதுவும் அதிகப்படுத்தப்பட்டால் நான் உங்களுக்குத் தெரிவித்தே இருப்பேன். நானும் உங்களைப் போல ஒரு மனிதனே. எனவே, நீங்கள் மறப்பது போன்றே நானும் மறந்துவிடுகிறேன். நான் மறந்துவிடும்போது நீங்கள் எனக்கு நினைவூட்டுங்கள்! உங்களில் ஒருவருக்குத் தொழுகையில் ஐயம் ஏற்பட்டால் அவர் உறுதியானதை ஆராய்ந்து எடுத்துக் கொண்டு, மறதிக்காக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்து கொள்ளட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
357. وَفِي رِوَايَةٍ لِلْبُخَارِيِّ: {فَلْيُتِمَّ، ثُمَّ يُسَلِّمْ، ثُمَّ يَسْجُدْ}.
357. ``தொழுகையை முழுமைப்படுத்தி, பின்னர் ஸலாம் கொடுத்து, (இரண்டு) ஸஜ்தாக்கள் மறதிக்காகச் செய்யட்டும்'' என புகாரீயின் மற்றோர் அறிவிப்பில் உள்ளது.
358. وَلِمُسْلِمٍ: {أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَجَدَ سَجْدَتَي السَّهْوِ بَعْدَ السَّلَامِ وَالْكَلَامِ}
358. முஸ்லிமின் அறிவிப்பில் ஸலாம் மற்றும் பேச்சுக்களுக்குப் பின்பு, மறதிக்காக இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் செய்தார்கள் என உள்ளது.
359. وَلِأَحْمَدَ، وَأَبِي دَاوُدَ، وَالنَّسَائِيِّ ؛ مِنْ حَدِيثِ عَبْدِ بْنِ جَعْفَرٍ مَرْفُوعاً: {مَنْ شَكَّ فِي صَلَاتِهِ، فَلْيَسْجُدْ سَجْدَتَيْنِ بَعْدَمَا يُسَلِّمُ} وَصَحَّحَهُ اِبْنُ خُزَيْمَةَ.
359. ``தன் தொழுகையில் ஐயம் கொள்பவர் ஸலாம் கொடுத்தப் பின்பு, இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் (மறதிக்காக) செய்து கொள்ளட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு ஜஅஃபர்(ரலி) வாயிலாக ``மர்ஃபூஃ'' எனும் தரத்தில் அஹ்மத், அபூ தாவூத் மற்றும் நஸயீயில் உள்ளது.
இமாம் இப்னு குஸைமா(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
360. وَعَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ {إِذَا شَكَّ أَحَدُكُمْ، فَقَامَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ، فَاسْتَتَمَّ قَائِمًا، فَلْيَمْضِ، وَلْيَسْجُدْ سَجْدَتَيْنِ، وَإِنْ لَمْ يَسْتَتِمْ قَائِمًا فَلْيَجْلِسْ وَلَا سَهْوَ عَلَيْهِ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، وَابْنُ مَاجَهْ، وَالدَّارَقُطْنِيُّ، وَاللَّفْظُ لَهُ بِسَنَدٍ ضَعِيفٍ.
360. உங்களில் ஒருவர் இரண்டு ரக்அத்துகள் தொழும்போது (இரண்டாவது ரக்அத்தில்) தஷஹ்ஹுதில் அமராமல்) ஐயம் கொண்டு எழுந்திருந்தால், அவர் அப்படியே நிற்கட்டும். திரும்ப அமரவேண்டாம். இரண்டு ஸஜ்தாக்கள் (இறுதியில்) செய்யயட்டும். அவர் முழுமையாக எழுந்திருக்க வில்லை எனில், அப்படியே அமர்ந்து (தொழுகையை முடித்து) கொள்ளட்டும். அதற்காக ஸஜ்தாச் செய்ய வேண்டியதில்லை என முகீரா இப்னு ஷுஅபா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், இப்னு மாஜா மற்றும் தாரகுத்னீ
இங்கு தாரகுத்னீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது. இது `ளயீஃப்' எனும் பலவீனமான அறிவிப்பாளர் தொடரில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
361. وَعَنْ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {لَيْسَ عَلَى مَنْ خَلَفَ الْإِمَامَ سَهْوٌ فَإِنْ سَهَا الْإِمَامُ فَعَلَيْهِ وَعَلَى مَنْ خَلْفَهُ"} رَوَاهُ الْبَزَّارُ وَالْبَيْهَقِيُّ بِسَنَدٍ ضَعِيفٍ.
361. ``இமாமைப் பின்பற்றித் தொழுபவர் தனிப்பட்ட முறையில் மறதிக்கு ஆளானால் அவர் மீது (ஸஜ்தா) ஸஹ்வு இல்லை. ஆனால், இமாம் மறந்துவிட்டால் இமாம் மீதும் அவரைப் பின்பற்றித் தொழுவோர் மீதும் ஸஜ்தா ஸஹ்வு கடமையாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: திர்மிதீ, பைஹகீ
இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் பலவீனமானது என இமாம் பைஹகீ மற்றும் பஸ் ஸார்(ரஹ்) குறிப்பிட்டுள்ளனர்.