648. عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: {فَرَضَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ زَكَاةَ الْفِطْرِ، صَاعًا مِنْ تَمْرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ شَعِيرٍ: عَلَى الْعَبْدِ وَالْحُرِّ، وَالذَّكَرِ، وَالْأُنْثَى، وَالصَّغِيرِ، وَالْكَبِيرِ، مِنَ الْمُسْلِمِينَ، وَأَمَرَ بِهَا أَنْ تُؤَدَّى قَبْلَ خُرُوجِ النَّاسِ إِلَى الصَّلَاةِ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
648. முஸ்லிம்களிலுள்ள அடிமை, சுதந்திரமானவர், ஆண், பெண், சிறியவர், பெரியவர் ஆகிய அனைவர் மீதும் தலா ஒரு `ஸாவு' பேரீத்தம் பழத்தை அல்லது ஒரு `ஸாவு' வாற்கோதுமையை `ஜகாத்துல் ஃபித்ர்' (பெருநாள் தர்மம்) கொடுக்க வேண்டும் என இறைத்தூதர்(ஸல்) கடமையாக்கினார்கள். மேலும், மக்கள் தொழுகைக்கு வெளியேறும் முன்பே அதைக் கொடுக்குமாறு கட்டளையிட்டார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
குறிப்பு: `முத்' என்பது ஒருவர் தம் இரண்டு கைகளையும் இணைத்து அள்ளும் ஓர் அளவைக் குறிக்கும். நான் `முத்'களை ஒன்றிணைத்தல் ஒரு `ஸாவு' எனப்படும்.
649. وَلِابْنِ عَدِيٍّ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ، وَالدَّارَقُطْنِيِّ بِإِسْنَادٍ ضَعِيفٍ: {اغْنُوهُمْ عَنِ الطَّوَافِ فِي هَذَا الْيَوْمِ}.
649. ``அந்நாளில் (பெருநாளில்) ஏழைகள் (உணவில்லாமல்) அலைந்து திரிவதைப் போக்கிவிடுங்கள்'' என இப்னு அதீ எனும் நூலிலும், தார குத்னீயிலும் `ளயீஃப்' எனும் பலவீனமான தரத்தில் பதிவிடப்பட்டுள்ளது.
650. وَعَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {كُنَّا نُعْطِيهَا فِي زَمَانِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَاعًا مِنْ طَعَامٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ شَعِيرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ زَبِيبٍ.} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.وَفِي رِوَايَةٍ: {أَوْ صَاعًا مِنْ أَقِطٍ}. قَالَ أَبُو سَعِيدٍ: أَمَّا أَنَا فَلَا أَزَالُ أُخْرِجُهُ كَمَا كُنْتُ أُخْرِجُهُ فِي زَمَنِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ. وَلِأَبِي دَاوُدَ: {لَا أُخْرِجُ أَبَدًا إِلَّا صَاعًا}.
650. இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களின் காலத்தில், பெருநாள் தர்மமாக, உணவு பொருட்களில், ஒரு `ஸாவு' அல்லது பேரீத்தம் பழத்தில் ஒரு `ஸாவு' அல்லது வாற்கோதுமையில் ஒரு `ஸாவு' அல்லது காய்ந்த திராட்சையில் ஒரு `ஸாவு' என நாங்கள் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தோம் என அபூ ஸயீத் அல் குத்ரீ(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
மற்றோர் அறிவிப்பின்படி அல்லது ஒரு `ஸாவு' பால் கட்டி என உள்ளது.
``இறைத்தூதர்(ஸல்) காலத்தில் நான் எதைக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தேனோ, அதையே கொடுத்து கொண்டிருப்பேன்'' என அபூ ஸயீத் கூறினார்.
அபூ தாவூதின் அறிவிப்பில் நான் ஒருபோதும் ஒரு ஸாவுவைத் தவிர (அதிகமாக) கொடுக்க மாட்டேன் என உள்ளது.
651. وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: {فَرَضَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ زَكَاةَ الْفِطْرِ؛ طُهْرَةً لِلصَّائِمِ مِنَ اللَّغْوِ، وَالرَّفَثِ، وَطُعْمَةً لِلْمَسَاكِينِ، فَمَنْ أَدَّاهَا قَبْلَ الصَّلَاةِ فَهِيَ زَكَاةٌ مَقْبُولَةٌ، وَمَنْ أَدَّاهَا بَعْدَ الصَّلَاةِ فَهِيَ صَدَقَةٌ مِنَ الصَّدَقَاتِ.} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، وَابْنُ مَاجَهْ، وَصَحَّحَهُ الْحَاكِمُ.بَابُ صَدَقَةِ التَّطَوُّعِ
651. இறைத்தூதர்(ஸல்) பெருநாள் தர்மத்தைக்க கடமையாக்கி, ``நோன்பாளிகளின் வீண் மற்றும் ஆபாசப் பேச்சுகளைத் தூய்மைப்படுத்தும் முகமாகவும், ஏழைகளின் உணவாகவும் (பெருநாள் தர்மம்) உள்ளது. அதைப் பெருநாள் தொழுகைக்கு முன்பே செலுத்தியவரிடமிருந்து, அது ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட தர்மமாகும். அதைத் தொழுகைக்கு முன்பே செலுத்தியவரிடமிருந்து, அது ஏற்கப்பட்ட தர்மமாகும். அதைத் தொழுகைக்குப் பின்பு செலுத்துபவருககு, அது தர்மங்களில் ஒரு தர்மமாகும்'' என்று கூறினார்கள் என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், இப்னு மாஜா
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
652. عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللهُ فِي ظِلِّهِ يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ....} فَذَكَرَ الْحَدِيثَ وَفِيهِ: {وَرَجُلٌ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فَأَخْفَاهَا حَتَّى لَا تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا تُنْفِقُ يَمِينُهُ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
652. ``இறைவனின் நிழலைத் தவிர வேறு நிழலே இல்லாத அந்த (மறுமை) நாளில், அல்லாஹ் தன் நிழலில் ஏழு நபர்களுக்கு இடம் அளிப்பான். (ஹதீஸ் முழுவதும் சொல்லப்பட்டது) அவர்களில் ஒருவர் தன் வலக் கை செய்யும் தர்மத்தை தன் இடக் கை அறியாதவாறு இரகசியமாக தர்மம் செய்தவர்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
குறிப்பு: மேற்கண்ட ஹதீஸை முழுவதுமாக அறிந்திட, ஸஹீஹ் அல் புகாரீ ஹதீஸ் எண் 1423 காண்க!
653. وَعَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: {كُلُّ اِمْرِئٍ فِي ظِلِّ صَدَقَتِهِ حَتَّى يُفْصَلَ بَيْنَ النَّاسِ} رَوَاهُ اِبْنُ حِبَّانَ وَالْحَاكِمُ.
653. ``(மறுமையில்) மக்கள் மத்தியில் தீர்ப்பளிக்கப்படும் வரை ஒவ்வொரு மனிதனும், தன் தர்மத்தின் நிழலில் இருப்பான்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூற நான் செவியுற்றுள்ளேன் என உக்பா இப்னு ஆமிர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: இப்னு ஹிப்பான், ஹாகிம்
654. وَعَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {أَيُّمَا مُسْلِمٍ كَسَا مُسْلِمًا ثَوْبًا عَلَى عُرْيٍ كَسَاهُ اللهُ مِنْ خُضْرِ اَلْجَنَّةِ، وَأَيُّمَا مُسْلِمٍ أَطْعَمَ مُسْلِمًا عَلَى جُوعٍ أَطْعَمَهُ اللهُ مِنْ ثِمَارِ الْجَنَّةِ، وَأَيُّمَا مُسْلِمٍ سَقَى مُسْلِمًا عَلَى ظَمَإٍ سَقَاهُ اللهُ مِنَ الرَّحِيقِ الْمَخْتُومِ} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَفِي إِسْنَادِهِ لَيِّنٌ.
654. ``ஆடை இல்லாதிருக்கும் தன் முஸ்லிம் சகோதரனுக்கு ஆடை அணியச் செய்யும் முஸ்லிமிற்குச் சுவர்க்கத்தின் பச்சை நிற ஆடையை அல்லாஹ் அணிவிப்பான். பசியில் இருக்கும் தன் முஸ்லிம் சகோதரனுக்கு உணவளிக்கும் முஸ்லிமிற்கு சுவர்க்கத்தின் பழவகைகளை அல்லாஹ் உண்ணச் செய்வான். தாகத்தில் இருக்கும் தன் முஸ்லிம் சகோதரனுக்கு நீர் புகட்டுபவருக்கு `அர்ரஹீக்குல் மக்தூம்' எனும் பானத்தை சுவர்க்கத்தில் அல்லாஹ் புகட்டுவான்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஸயீத் அல் குத்ரீ(ரலி) அறிவித்தார்.
இமாம் அபூ தாவூத்(ரஹ்) இதனை பலவீனமான அறிவிப்பாளர் தொடருடன் பதிவிட்டுள்ளார்.
655. وَعَنْ حَكِيمِ بْنِ حِزَامٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {اَلْيَدُ الْعُلْيَا خَيْرٌ مِنَ الْيَدِ السُّفْلَى، وَابْدَأْ بِمَنْ تَعُولُ، وَخَيْرُ الصَّدَقَةِ عَنْ ظَهْرِ غِنًى، وَمَنْ يَسْتَعْفِفْ يُعِفَّهُ اللهُ، وَمَنْ يَسْتَغْنِ يُغْنِهِ اللهُ.} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ، وَاللَّفْظُ لِلْبُخَارِيِّ.
655. மேலே இருக்கும் கை (கொடுக்கும்) கீழே இருக்கும் (வாங்கும்) கையைவிடச் சிறந்தது. மேலும், நீ தர்மத்தை உன் சொந்தபந்தங்களிலிருந்து தொடங்கு தேவைக்குப் போக (மீதம்) உள்ளதை தர்மம் செய்வதே சிறந்ததாகும். (பிறரிடம் தர்மம் கேட்காமல்) தன் சுயமரியாதையைப் பாதுகாக்க முயல்பவரின் சுயமரியாமையை அல்லாஹ் பாதுகாக்கிறான். (கிடைத்ததை வைத்துப்) போதும் என்ற எண்ணத்துடன் (தர்மத்தை ஏற்காமலேயே) இருப்பவருக்கு, அல்லாஹ்வும் அவருக்குப் போதும் என்ற எண்ணத்தை அளிக்கிறான்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஹக்கிம் இப்னு ஹிஜாம்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
இங்கு புகாரீயின் வாசகம் இடம் பெற்றுள்ளது.
656. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {قِيلَ يَا رَسُولَ اللهِ: أَيُّ الصَّدَقَةِ أَفْضَلُ؟ قَالَ: "جُهْدُ الْمُقِلِّ، وَابْدَأْ بِمَنْ تَعُولُ"} أَخْرَجَهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَصَحَّحَهُ اِبْنُ خُزَيْمَةَ، وَابْنُ حِبَّانَ، وَالْحَاكِمُ.
656. ``தர்மத்தில் சிறந்தது எது?'' என மக்கள் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் வினவினர்.
``குறைந்த செல்வமே உள்ளவர் அதிலிருந்து தர்மம் செய்வது. நீங்கள் உங்கள் தர்மத்தை உங்கள் வீட்டாரிலிருந்து தொடங்குங்கள்!'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், அஹ்மத்
இமாம் ஹிப்பான், இமாம் இப்னு குஸைமா மற்றும் இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.
657. وَعَنْهُ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {"تَصَدَّقُوا " فَقَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللهِ، عِنْدِي دِينَارٌ؟ قَالَ: "تَصَدَّقْ بِهِ عَلَى نَفْسِكَ" قَالَ: عِنْدِي آخَرُ، قَالَ: " تَصَدَّقْ بِهِ عَلَى وَلَدِكَ "قَالَ: عِنْدِي آخَرُ، قَالَ: "تَصَدَّقْ بِهِ عَلَى خَادِمِكَ" قَالَ: عِنْدِي آخَرُ، قَالَ: "أَنْتَ أَبْصَرُ".} رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالنَّسَائِيُّ، وَصَحَّحَهُ اِبْنُ حِبَّانَ وَالْحَاكِمُ.
657. ``தர்மம் செய்யுங்கள்!'' என (ஒரு நாள்) இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
``இறைத்தூதர் அவர்களே! என்னிடம் ஒரு தீனார் உள்ளது?'' என அப்போது ஒருவர் கூறினார்.
``நீ அதனை உன் செலவுக்கு வைத்துக் கொள்! என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
பின்னர், ``என்னிடம் மேலும் ஒன்று உள்ளது'' என அவர் கூறினார்.
``நீ உன் பிள்ளைகளுக்கு செலவிடு!'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
பின்னர், ``என்னிடம் மேலும் ஒன்று உள்ளது'' எனக் கூறினார்.
``நீ உன் மனைவிக்கு செலவிடு!'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
நீ அதனை என் ஊழியர்களுக்குச் செலவிடு'' என இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள்.
பின்னர், ``என்னிடம் மேலும் ஒன்று உள்ளது'' எனக் கூறினார்.
``அது குறித்து நீயே தீர்மானித்துக் கொள்!'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அபூ தாவூத், நஸயீ
இமாம் இப்னு ஹிப்பான் மற்றும் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.
658. وَعَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِذَا أَنْفَقَتِ الْمَرْأَةُ مِنْ طَعَامِ بَيْتِهَا، غَيْرَ مُفْسِدَةٍ، كَانَ لَهَا أَجْرُهَا بِمَا أَنْفَقَتْ وَلِزَوْجِهَا أَجْرُهُ بِمَا اِكْتَسَبَوَلِلْخَازِنِ مِثْلُ ذَلِكَ، وَلَا يَنْقُصُ بَعْضُهُمْ أَجْرَ بَعْضٍ شَيْئًا} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
658. ``தன் வீட்டு உணவை வீணடிக்காமல் (தர்மமாக) செலவு செய்யும் பெண்ணுக்கு அதைச் செலவிட்ட அளவுக்கு நன்மை உண்டு. அதனை சம்பாதித்ததற்காக அவளின் கணவனுக்கும் நன்மை உண்டு. அதைப் பாதுகாக்கும் கருவூலக் காப்பாளருக்கும் அதே போன்ற நன்மை உண்டு. இது போன்றே மற்ற செலவினங்களிலும் நன்மை உண்டு. இவர்களில் யார் காரணத்தாலும் யாருக்குரிய நன்மையும் குறைக்கப்பட்டது'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
659. وَعَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: {جَاءَتْ زَيْنَبُ اِمْرَأَةُ اِبْنِ مَسْعُودٍ، فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِنَّكَ أَمَرْتَ الْيَوْمَ بِالصَّدَقَةِ، وَكَانَ عِنْدِي حُلِيٌّ لِي، فَأَرَدْتُ أَنْ أَتَصَدَّقَ بِهِ، فَزَعَمَ اِبْنُ مَسْعُودٍ أَنَّهُ وَوَلَدُهُ أَحَقُّ مَنْ تَصَدَّقْتُ بِهِ عَلَيْهِمْ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ "صَدَقَ اِبْنُ مَسْعُودٍ، زَوْجُكِ وَوَلَدُكِ أَحَقُّ مَنْ تَصَدَّقْتِ بِهِ عَلَيْهِمْ".} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
659. இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அவர்களின் மனைவி ஜைனப்(ரலி) இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, ``இறைத்தூதர் அவர்களே! தர்மம் செய்யுமாறு இன்று தாங்கள் கட்டளையிட்டீர்கள். என்னிடம் சில நகைகள் உள்ளன. அவற்றை தர்மம் செய்வதைவிட நான் விரும்பினேன். ஆனால், இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அவர்களோ (அவற்றை அளிக்க நான் விரும்புவோரை விட) அவருக்கும் அவரின் பிள்ளைகளுக்கும் அதற்கு உரிமையுண்டு எனக் கூறினார்.'' (நான் என்ன செய்வது) என வினவினார்.
``மஸ்வூத் உண்மையே கூறினார். நீ செலவிட விரும்புவோரைவிட, உன் கணவர் மற்றும் உன் (அவரின்) பிள்ளைகளே அதிகம் உரிமை பெற்றவர்கள்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஸயீத் அல் குத்ரீ(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
660. وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {مَا يَزَالُ الرَّجُلُ يَسْأَلُ النَّاسَ حَتَّى يَأْتِيَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَيْسَ فِي وَجْهِهِ مُزْعَةُ لَحْمٍ} مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
660. ``மக்களிடம் (தன் தேவைகளை) எப்போதும் கேட்டுக் கொண்டே இருப்பவன் மறுமை நாளில் தன் முகத்தில் மாமிசத்தின் சிறு துண்டு கூட இல்லாமல் (எலும்புக் கூடாக) வருவான்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என இப்னு உமர்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: புகாரீ, முஸ்லிம்
661. وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {مَنْ سَأَلَ النَّاسَ أَمْوَالَهُمْ تَكَثُّرًا، فَإِنَّمَا يَسْأَلُ جَمْرًا، فَلْيَسْتَقِلَّ أَوْ لِيَسْتَكْثِرْ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
661. ``தன் செல்வத்தைப் பெருக்கிக் கொள்ளும் நோக்கத்துடன் மக்களின் பொருட்களை யாசித்துக் கொண்டே இருப்பவன் நெருப்புக் கங்கையே கேட்கிறான். இனி விரும்பியவர் கூட்டியோ, குறைத்தோ வாங்கிகொள்ளட்டும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஹுரைரா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
662. وَعَنِ اَلزُّبَيْرِ بْنِ اَلْعَوَّامِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: {لَأَنْ يَأْخُذَ أَحَدُكُمْ حَبْلَهُ، فَيَأْتِي بِحُزْمَةِ الْحَطَبِ عَلَى ظَهْرِهِ، فَيَبِيعَهَا، فَيَكُفَّ اللهُ بِهَا وَجْهَهُ، خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ يَسْأَلَ النَّاسَ أَعْطَوهُ أَوْ مَنَعُوهُ} رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
662. ``உங்களில் ஒருவர் ஒரு கயிற்றை எடுத்து (விறகு) கட்டைகளை கட்டி, அதனை தன் முதுகில் சுமந்து கொண்டு வந்து, விற்பனை செய்கிறார். அது மக்களிடம் யாசிப்பதை விட்டும் அவரைத் தடுக்கிறது என்றால், அதுவே மக்களிடம் கேட்பதைவிட அவருக்குச் சிறந்ததாகும். மக்கள் கொடுத்தாலும் சரி. கொடுக்காவிட்டாலும் சரி'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என ஜுபைர் இப்னு அல் அவ்வாம்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: புகாரீ
663. وَعَنْ سَمُرَةَ بْنِ جُنْدُبٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {اَلْمَسْأَلَةُ كَدٌّ يَكُدُّ بِهَا الرَّجُلُ وَجْهَهُ، إِلَّا أَنْ يَسْأَلَ الرَّجُلُ سُلْطَانًا، أَوْ فِي أَمْرٍ لَا بُدَّ مِنْهُ} رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ وَصَحَّحَهُ.بَابُ قَسْمِ الصَّدَقَاتِ
663. ``அதிகாரம் உள்ளவரிடம் (பொறுப்பாளர், ஆட்சியாளர்கள்) அல்லது தவிர்க்க முடியாத விஷயத்திற்காகவும் தவிர யாசிப்பவனின் யாசகம், அவன் தன் முகத்தில் தானே ஏற்படுத்திக் கொள்ளும் வடுவாகும்'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என சமுரா இப்னு ஜுன்துப்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: திர்மிதீ
இமாம் திர்மிதீ(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
664. عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {لَا تَحِلُّ الصَّدَقَةُ لِغَنِيٍّ إِلَّا لِخَمْسَةٍ: لِعَامِلٍ عَلَيْهَا، أَوْ رَجُلٍ اِشْتَرَاهَا بِمَالِهِ، أَوْ غَارِمٍ، أَوْ غَازٍ فِي سَبِيلِ اَللهِ، أَوْ مِسْكِينٍ تُصُدِّقَ عَلَيْهِ مِنْهَا، فَأَهْدَى مِنْهَا لِغَنِيٍّ} رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَابْنُ مَاجَهْ، وَصَحَّحَهُ الْحَاكِمُ، وَأُعِلَّ بِالْإِرْسَالِ.
664. ``1 `ஜகாத்' பொருட்களைச் சேகரிக்க உழைப்பவர் 2 தன்னுடைய பொருளைப் பகரமாகக் கொடுத்து `ஜகாத்' பொருளை (விலைக்கு) வாங்குபவர் 3. கடன் பெற்றிருப்பவர் 4. அல்லாஹ்வின் பாதையில் போராடுபவர் 5. `ஜகாத்'தைப் பெற்ற ஏழையிடமிருந்து அன்பளிப்புப் பெறுபவர் ஆகிய ஐந்து நபர்களைத் தவிர `ஜகாத்' பொருட்களைப் பெறும் தகுதி, எந்தச் செல்வந்தருக்கும் இல்லை.'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என அபூ ஸயீத் அல் குத்ரீ(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத், அபூ தாவூத், இப்னு மாஜா
இமாம் ஹாகிம்(ரஹ்) இதனை ஆதாரப்பூர்வமானது எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். ஆனால், இது `முர்ஸல்' ஹஞத;! என குறை கூறப்பட்டுள்ளது.
665. وَعَنْ عُبَيْدِ اللهُ بْنِ عَدِيِّ بْنِ اَلْخِيَارِ؛ {أَنَّ رَجُلَيْنِ حَدَّثَاهُ أَنَّهُمَا أَتَيَا رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْأَلَانِهِ مِنَ الصَّدَقَةِ، فَقَلَّبَ فِيهِمَا الْبَصَرَ، فَرَآهُمَا جَلْدَيْنِ، فَقَالَ: "إِنْ شِئْتُمَا، وَلَا حَظَّ فِيهَا لِغَنِيٍّ، وَلَا لِقَوِيٍّ مُكْتَسِبٍ".} رَوَاهُ أَحْمَدُ وَقَوَّاهُ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَالنَّسَائِيُّ.
665. ``நாங்கள் இருவரும் `ஜகாத்'திலிருந்து (உதவி) பெறுவதற்காக இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் சென்றோம். அப்போது, இறைத்தூதர்(ஸல்) எங்களின் பக்கம் பார்வையைத் திருப்பினார்கள்; எங்களை வளமானவர்களாகக் கண்ட அவர்கள், ``நீங்கள் விரும்பினால், நான் உங்களுக்குத் தருகிறேன். ஆனால், இது செல்வந்தர் மற்றும் சம்பாதிக்கும் திறன் உள்ளவர்களுக்கு உரியதன்று'' என்று கூறினார்கள் என இரு நபர்களும் தம்மிடம் கூறினார்கள் என உபைதுல்லாஹ் இப்னு அதீ இப்னு அல் கியார்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: அஹ்மத்
இமாம் அபூ தாவூத் மற்றும் இமாம் நஸயீ(ரஹ்) இதனை பலமான ஹதீஸ் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளனர்.
666. وَعَنْ قَبِيصَةَ بْنِ مُخَارِقٍ اَلْهِلَالِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِنَّ الْمَسْأَلَةَ لَا تَحِلُّ إِلَّا لِأَحَدِ ثَلَاثَةٍ: رَجُلٌ تَحَمَّلَ حَمَالَةً، فَحَلَّتْ لَهُ الْمَسْأَلَةُ حَتَّى يُصِيبَهَا، ثُمَّ يُمْسِكَ، وَرَجُلٌ أَصَابَتْهُ جَائِحَةٌ، اِجْتَاحَتْ مَالَهُ، فَحَلَّتْ لَهُ الْمَسْأَلَةُ حَتَّى يُصِيبَ قِوَامًا مِنْ عَيْشٍ، وَرَجُلٌ أَصَابَتْهُ فَاقَةٌ حَتَّى يَقُومَ ثَلَاثَةٌ مِنْ ذَوِي الْحِجَى مِنْ قَومِهِ: لَقَدْ أَصَابَتْ فُلَانًا فَاقَةٌ؛ فَحَلَّتْ لَهُ الْمَسْأَلَةُ حَتَّى يُصِيبَ قِوَامًا مِنْ عَيْشٍ، فَمَا سِوَاهُنَّ مِنَ الْمَسْأَلَةِ يَا قَبِيصَةُ سُحْتٌ يَأْكُلُهَا صَاحِبُهَا سُحْتًا} رَوَاهُ مُسْلِمٌ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَابْنُ خُزَيْمَةَ، وَابْنُ حِبَّانَ.
666. மூன்று மனிதர்களைத் தவிர்த்து வேறு யாருக்கும் (தம் தேவையைக்) கேட்பது ஹலால் (அனுமதிக்கப்பட்டது) அல்ல. 1. பிணைப் பொறுப்யை ஏற்று (மாட்டிக்) கொண்டவர் அதை, நிவர்த்தி, செய்யும் அளவு கேட்டுக் கொண்டு நிறுத்திக் கொள்ளவும். 2. ஏதோ ஆபத்து ஏற்பட்டு தன் உடமைகள் எல்லாம் இழந்து நிற்பவர் தன் சொந்தக் காலில் நிற்கும் வரை கேட்கலாம். 3. ஒருவருக்கு பஞ்சம் (பெரும் நட்டம்) ஏற்பட்டு, அவரின் சமூகத்தாரில் அறிவு மிக்க மூவர் உண்மையில் அவருக்கு நட்டம் ஏற்பட்டுவிட்டது என சாட்சி அளிக்க முன்வந்தால் அவரின் பஞ்சம் தீரும் வரை, தர்மம் கேட்பது அவருக்கு அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது.
கபீஸாவே! மேற்கண்ட மூன்று நிலைகளைத் தவிர்த்து யாசிப்பது விலக்கப்பட்டதாகும். அதனை (யாசித்து) உண்டால் அது ஆகுமானதல்ல'' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) கூறினார்கள் என கபீஸா(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்கள்: முஸ்லிம், அபூ தாவூத், இப்னு குஸைமா மற்றும் இப்னு ஹிப்பான்.
667. وَعَنْ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ بْنِ رَبِيعَةَ بْنِ اَلْحَارِثِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ {إِنَّ الصَّدَقَةَ لَا تَنْبَغِي لِآلِ مُحَمَّدٍ، إِنَّمَا هِيَ أَوْسَاخُ النَّاسِ}.وَفِي رِوَايَةٍ: {وَإِنَّهَا لَا تَحِلُّ لِمُحَمَّدٍ وَلَا آلِ مُحَمَّدٍ} رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
667. ``முஹம்மதின் குடும்பத்தாருக்கு `ஜகாத்' தேவையற்றது. ஏனெனில், அது மக்களின் அழுக்கே தவிர வேறில்லை'' (மற்றோர் அறிவிப்பின்படி) ``முஹம்மதுக்கும், முஹம்மதின் குடும்பத்தாருக்கு `ஜகாத்' ஹலால் (அனுமதிக்கப்பட்டது) அல்ல'' என்றும் உள்ளது என அப்துல் முத்தலிப் இப்னு ரபீஆ இப்னு அல்ஹாரிஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நூல்: முஸ்லிம்
குறிப்பு: இங்கு மக்களின் அழுக்கு எனக் கூறப்பட்டதன் நோக்கம், ஜகாத் மற்றும் தர்மப் பொருள் அசுத்தமானது என்பதல்ல; மாறாக இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களின் குடும்பத்தாரில் யாரும் அதனை வாங்கக் கூடாது என்பற்காக ஆகும். அவ்வாறு வாங்குவதற்கு அன்று நபி(ஸல்) அனுமதித்திருந்தால், இன்று `ஜகாத்' மற்றும் தர்மப் பொருள்கள் ஏழைகளுக்குப் போய்ச் சேராமல் நபியவர்களின் வாரிசுகளுக்கு மட்டும் போய்ச் சேர்வதற்கான வாய்ப்பு உள்ளது. இதை நபி(ஸல்) தமக்கும் தம் வாரிசுகளுக்கும் தடுத்துக் கொண்டது இதன் காரணமாகவும் இருக்கலாம். அல்லாஹ் மிக அறிந்தவன்.