அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “நான் மூஃமின்களுக்கு அவர்களை விட நெருக்கமானவன். எனவே, யாராவது ஒருவர் அதைச் செலுத்தப் போதுமான வசதி இல்லாமல் கடனை விட்டுவிட்டு இறந்தால், அதைச் செலுத்துவதற்கு நான் பொறுப்பாளியாவேன். மேலும், யாராவது சொத்தை விட்டுச் சென்றால் அது அவருடைய வாரிசுகளுக்குச் சேரும்.” ஒரு அறிவிப்பில் இவ்வாறு உள்ளது, “யாராவது கடனையோ அல்லது ஆதரவற்ற பிள்ளைகளையோ விட்டுச் சென்றால், அந்தப் பொறுப்பு என்னிடம் வரட்டும், ஏனெனில் நான் அவனுடைய பாதுகாவலன்.” மற்றொரு அறிவிப்பில் இவ்வாறு உள்ளது, “யாராவது சொத்தை விட்டுச் சென்றால் அது அவருடைய வாரிசுகளுக்குச் சேரும், மேலும், யாராவது ஆதரவற்ற குடும்பத்தினரை விட்டுச் சென்றால் அவர்கள் எங்களிடம் வரட்டும்.” (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “பங்குகளை அதற்குரியவர்களுக்குக் கொடுத்துவிடுங்கள், மீதமுள்ளது மிக நெருங்கிய ஆண் வாரிசுக்குச் சேரும்.” (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

உஸாமா பின் ஸைத் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “ஒரு முஸ்லிம் காஃபிரிடமிருந்து வாரிசுரிமை பெறமாட்டார்; ஒரு காஃபிரும் முஸ்லிமிடமிருந்து வாரிசுரிமை பெறமாட்டார்” என்று கூறியதாக அறிவித்தார்கள். (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

“ஒரு சமூகத்தாரின் விடுதலை செய்யப்பட்ட அடிமை* அவர்களில் ஒருவர் ஆவார்” என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள் என அனஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.

* மௌலா. இந்த வார்த்தை, விடுதலை செய்பவர் அல்லது விடுதலை செய்யப்பட்டவர் ஆகிய இரண்டு அர்த்தங்களையும் குறிக்கக்கூடும். எனவே, மௌலா என்பதன் பொருளுக்கு ஏற்ப இந்த ஹதீஸ் இரண்டு வெவ்வேறு விளக்கங்களைப் பெற்றுள்ளது.

புகாரி அவர்கள் இதை அறிவித்துள்ளார்கள்.

அவர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார், “சகோதரியின் மகன் அந்தக் கூட்டத்தைச் சேர்ந்தவராவார்.” (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ரு (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “இரு வேறு மதங்களைச் சார்ந்தவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் வாரிசாக மாட்டார்கள்” என்று கூறியதாக அறிவித்தார்கள். இதனை அபூ தாவூத் மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் பதிவு செய்துள்ளனர், மேலும் திர்மிதீ அவர்கள் இதனை ஜாபிர் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்துள்ளார்கள்.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “ஒருவரைக் கொன்றவர் அவரிடமிருந்து வாரிசுரிமை பெற முடியாது” என்று கூறினார்கள் என அறிவித்தார்கள். இதனை திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவித்தார்கள்.

புரைதா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், ஒரு பாட்டிக்கு முன்னர் வாரிசுரிமை பெற தாய் இல்லாத பட்சத்தில், அவளுக்கு ஆறில் ஒரு பங்கை நபி (ஸல்) அவர்கள் நியமித்தார்கள். இதை அபூதாவூத் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.

ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “ஒரு குழந்தை பிறந்தவுடன் குரல் எழுப்பி, பிறகு இறந்துவிட்டால்*, அதற்காக (ஜனாஸா) தொழுகை நடத்தப்படும், மேலும் அது ஒரு வாரிசாகக் கருதப்படும்” என்று கூறியதாக அறிவித்தார்கள்.

*“பிறகு இறந்துவிட்டால்” என்பது மூலத்தில் இடம்பெறவில்லை, ஆனால் அது சூழலிலிருந்து வெளிப்படையாகப் புரிந்துகொள்ளப்பட வேண்டும்.

இதன் நிலை என்னவென்றால், இறந்தவரின் வாரிசு ஒருவர் குழந்தையை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போது, அக்குழந்தை பிறக்கும் வரை சொத்துக்களைப் பிரிக்கக்கூடாது.

அந்தக் குழந்தை குரலெழுப்பும் அளவிற்கு உயிர் வாழ்ந்தால், அதற்கு வாரிசுரிமையில் ஒரு பங்கு உண்டு.

இப்னு மாஜா மற்றும் தாரிமீ ஆகியோர் இதை அறிவித்தார்கள்.

கதீர் இப்னு அப்துல்லாஹ் அவர்கள் தனது தந்தை வாயிலாக, தன் பாட்டனார் (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறக் கேட்டதாக அறிவித்தார்கள்: “ஒரு கூட்டத்தாரால் விடுதலை செய்யப்பட்ட அடிமை அவர்களில் ஒருவர், ஒரு கூட்டத்தாரின் நேசத்திற்குரியவர்* அவர்களில் ஒருவர், மேலும் ஒரு சகோதரியின் மகனுக்கு அவளுடைய குடும்பத்தாருடன் இரத்த உறவு உண்டு.”

* அல்லது "நெருங்கிய நண்பர்".

தாவூத் அவர்கள் இதை அறிவித்தார்கள்.

அல்-மிக்தாம் (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள்: “நான் ஒவ்வொரு விசுவாசிக்கும் அவரைவிட நானே மிக நெருக்கமானவன். எனவே, எவரேனும் ஒரு கடனையோ அல்லது ஆதரவற்ற குடும்பத்தையோ விட்டுச் சென்றால், அதற்கு நான் பொறுப்பேற்பேன். ஆனால், எவரேனும் சொத்துக்களை விட்டுச் சென்றால், அது அவருடைய வாரிசுகளுக்குச் சேரும். வாரிசு இல்லாதவருக்கு நானே வாரிசு ஆவேன்; அவர் விட்டுச் சென்றதை நான் வாரிசாகப் பெறுவேன், அவருடைய கடன்களிலிருந்து அவரை விடுவிப்பேன். வாரிசு இல்லாதவருக்கு தாய்மாமன் வாரிசு ஆவார்; அவர் விட்டுச் சென்ற சொத்தை அவர் வாரிசாகப் பெறுவார், அவருடைய கடன்களிலிருந்து அவரை விடுவிப்பார்.” மற்றொரு அறிவிப்பில், “வாரிசு இல்லாதவருக்கு நானே வாரிசு ஆவேன்; அவருக்காக இரத்தப் பழியைச் செலுத்தி, அவரிடமிருந்து வாரிசுரிமை பெறுவேன்; மேலும், வாரிசு இல்லாதவருக்கு தாய்மாமன் வாரிசு ஆவார்; அவருக்காக இரத்தப் பழியைச் செலுத்தி, அவரிடமிருந்து வாரிசுரிமை பெறுவார்” என்று உள்ளது.

இதை அபூ தாவூத் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.

வாத்திலா இப்னு அல்-அஸ்கஃ (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இவ்வாறு கூறினார்கள் என அறிவித்தார்கள்: “ஒரு பெண் பின்வரும் மூவரிடமிருந்து வாரிசுரிமை பெறுவாள்:
அவள் விடுதலை செய்தவர், கண்டெடுக்கப்பட்ட குழந்தை, மேலும், தன் குழந்தை விபச்சாரத்தில் பிறந்தது அல்ல என்று கூறி, அதில் தான் பொய்யுரைத்திருந்தால் தன்மீது சாபம் உண்டாகட்டும் என பிரமாணம் செய்த அவளுடைய குழந்தை.”

இதனை திர்மிதீ, அபூதாவூத் மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவித்துள்ளார்கள்.

அம்ர் இப்னு ஷுஐப் அவர்கள் தனது தந்தை வழியாக தனது பாட்டனார் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவிப்பதாவது: நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “ஒருவர் சுதந்திரமான பெண்ணுடனோ அல்லது ஓர் அடிமைப் பெண்ணுடனோ விபச்சாரம் செய்தால், அக்குழந்தை விபச்சாரக் குழந்தையாகும். அது வாரிசுரிமை பெறாது; அதனிடமிருந்தும் எவரும் வாரிசுரிமை பெற முடியாது.”

இதனை திர்மிதி அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடைய மவ்லா ஒருவர், உறவினரோ அல்லது குழந்தையோ இன்றி சிறிதளவு சொத்தை விட்டுவிட்டு இறந்துவிட்டதாகவும், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "அவர் விட்டுச் சென்றதை அவருடைய கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மனிதருக்குக் கொடுங்கள்” என்று கூறியதாகவும் கூறினார்கள்.

இதை அபூ தாவூத் மற்றும் திர்மிதீ ஆகியோர் அறிவித்தார்கள்.

புரைதா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், குஸாஆ கிளையைச் சேர்ந்த ஒருவர் இறந்துவிட்டார், அவருடைய சொத்து நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டுவரப்பட்டது. நபி (ஸல்) அவர்கள், அவருக்கு வாரிசு அல்லது உறவினர் யாரேனும் இருக்கிறார்களா என்று தேடுமாறு அறிவுறுத்தினார்கள், ஆனால் அவர்கள் யாரையும் கண்டுபிடிக்கவில்லை. எனவே, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “அதை குஸாஆவின் தலைமை மனிதருக்கு* கொடுங்கள்” என்று கூறினார்கள் (அல்-குப்ர். இதன் பொருள், தகுதியில் அல்லது வயதில் மூத்தவர், அல்லது, பெரும்பாலும், அந்த மனிதரின் மூத்த மூதாதையருக்கு மிகக் குறைவான இடைநிலைத் தொடர்புகளைக் கொண்ட மிக நெருங்கிய உறவினர் என்பதாகும். இதை அபூ தாவூத் அவர்கள் அறிவித்தார்கள். அவருடைய ஓர் அறிவிப்பில், “குஸாஆவின் மிகப் பெரிய (அக்பர். இதன் பொருள் மிகப் பெரியவர் அல்லது மூத்தவர் என்பதாக இருக்கலாம், ஆனால் இது பெரும்பாலும் இங்கு அல்-குப்ர் என்பதன் பொருளிலேயே பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது) மனிதரைத் தேடுங்கள்” என்று அவர் கூறினார்கள்.

அலி (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
நீங்கள் இந்த வசனத்தை ஓதுகிறீர்கள், “நீங்கள் விட்டுச்செல்லும் மரண சாசனத்திற்குப் பிறகோ அல்லது கடனை நிறைவேற்றிய பிறகோ (அல்குர்ஆன் 4:12),” ஆனால் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், ஒரு மரண சாசனத்திற்கு முன் ஒரு கடன் தீர்க்கப்பட வேண்டும் என்று தீர்ப்பளித்தார்கள், மேலும் ஒரே தாயின் மகன்கள் ஒருவருக்கொருவர் வாரிசாவார்கள், ஆனால் ஒரே தந்தை, வெவ்வேறு தாய்மார்களுடைய மகன்கள் வாரிசாக மாட்டார்கள். ஒரு மனிதன் தனது ஒரே தாய் மற்றும் தந்தையுடைய சகோதரனிடமிருந்து வாரிசுரிமை பெறுகிறான், ஆனால் ஒரே தந்தை, வேறு தாயுடைய சகோதரனிடமிருந்து வாரிசுரிமை பெற மாட்டான். திர்மிதி மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் இதை அறிவித்துள்ளார்கள்.

தாரிமியின் ஒரு அறிவிப்பில் அவர் கூறினார்கள், “ஒரே தாயுடைய சகோதரர்கள் ஒருவருக்கொருவர் வாரிசாவார்கள், ஆனால் ஒரே தந்தை, வெவ்வேறு தாய்மார்களுடைய மகன்கள் வாரிசாக மாட்டார்கள், போன்றவை.”

ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

ஸஃத் இப்னு ரபீஃ (ரழி) அவர்களின் மனைவி, தமது இரு மகள்களை அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் அழைத்து வந்து, "அல்லாஹ்வின் தூதரே, இவர்கள் ஸஃத் இப்னு ரபீஃ (ரழி) அவர்களின் மகள்கள். இவர்களுடைய தந்தை உஹத் போரில் தங்களுடன் இருந்தபோது ஷஹீதாக (தியாகியாக) கொல்லப்பட்டார்கள்; இவர்களுடைய தந்தையின் சகோதரர் இவர்களின் சொத்துக்களை எடுத்துக்கொண்டு, இவர்களுக்கு எதையும் விட்டுவைக்கவில்லை; மேலும், இவர்களுக்கு ஏதேனும் சொத்து இருந்தால் ஒழிய இவர்களுக்குத் திருமணம் செய்து வைக்க முடியாது" என்று கூறினார்கள்.

அதற்கு அவர்கள், "இந்த விஷயத்தில் அல்லாஹ் தீர்ப்பளிப்பான்" என்று பதிலளித்தார்கள். வாரிசுரிமை பற்றிய வசனம் (அல்குர்ஆன் 4:11) அருளப்பட்டபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அவர்களின் தந்தையின் சகோதரருக்கு ஆளனுப்பி, "ஸஃத் (ரழி) அவர்களின் இரு மகள்களுக்கு மூன்றில் இரண்டு பங்கும், அவர்களின் தாய்க்கு எட்டில் ஒரு பங்கும் கொடுங்கள்; மீதமுள்ளது உங்களுக்குரியது" என்று கூறினார்கள்.

இதை அஹ்மத், திர்மிதீ, அபூ தாவூத் மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவித்தார்கள், திர்மிதீ அவர்கள் இது ஒரு ஹஸன் ஃகரீப் ஹதீஸ் என்று கூறுகிறார்கள்.

ஹுஸைல் பின் ஷுரஹ்பீல் கூறினார்:
ஒரு மகள், ஒரு மகனின் மகள் மற்றும் ஒரு சகோதரி இருந்த ஒரு வழக்கு குறித்து அபூ மூஸா (ரழி) அவர்களிடம் கேட்கப்பட்டபோது, அவர்கள் பதிலளித்தார்கள், “மகளுக்குப் பாதியும், சகோதரிக்குப் பாதியும் கிடைக்கும். இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்களிடம் செல்லுங்கள், அவர் என்னுடன் உடன்படுவதை நீங்கள் காண்பீர்கள்.” இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்களிடம் கேட்கப்பட்டு, அபூ மூஸா (ரழி) அவர்கள் கூறியதும் அவர்களிடம் தெரிவிக்கப்பட்டபோது, அவர்கள் பதிலளித்தார்கள், “(அப்படியெனில்) நான் வழிதவறியவனாகி விடுவேன், மேலும் நேர்வழி பெற்றவர்களில் ஒருவனாக இருக்க மாட்டேன். இந்த விஷயத்தில் நபி (ஸல்) அவர்கள் தீர்ப்பளித்ததைப் போல நான் தீர்ப்பளிக்கிறேன்: மகளுக்குப் பாதியும், மகனின் மகளுக்கு ஆறில் ஒரு பங்கும் கிடைக்கும், இது மூன்றில் இரண்டு பங்காகிறது, மீதமுள்ளது சகோதரிக்குச் செல்லும்.” பிறகு நாங்கள் அபூ மூஸா (ரழி) அவர்களிடம் சென்று, இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் கூறியதை அவர்களிடம் சொன்னபோது, அவர்கள், “இந்த அறிஞர் உங்களிடையே இருக்கும் வரை என்னிடம் கேள்வி கேட்காதீர்கள்” என்று பதிலளித்தார்கள். இதை புஹாரி அறிவித்தார்கள். (இங்கும் மீண்டும் பிரிவு 2 இல் புஹாரியின் ஒரு ஹதீஸை நாம் காண்கிறோம்.)

இம்ரான் இப்னு ஹுஸைன் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

ஒரு மனிதர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, "என் மகனின் மகன் இறந்துவிட்டார், எனவே அவரது சொத்திலிருந்து எனக்கு என்ன கிடைக்கும்?" என்று கூறினார். அதற்கு அவர்கள், "உமக்கு ஆறில் ஒரு பங்கு கிடைக்கும்" என்று பதிலளித்தார்கள்; பின்னர் அவர் திரும்பிச் சென்றபோது, அவர்கள் அவரை அழைத்து, "உமக்கு மேலும் ஆறில் ஒரு பங்கு கிடைக்கும்" என்று கூறினார்கள்; மேலும் அவர் திரும்பிச் சென்றபோது, அவர்கள் அவரை அழைத்து, "மற்றொரு ஆறில் ஒரு பங்கு, சேர வேண்டியதற்கு மேலான ஒரு கூடுதல் பங்காகும்" என்று கூறினார்கள். (இது வெளிப்படையாகக் கூறப்படவில்லை என்றாலும், இறந்த பேரனுக்கு இரண்டு மகள்கள் இருந்ததாகவும், எனவே அவர்கள் சொத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கிற்கு உரிமையுடையவர்கள் என்றும் தெரிகிறது. தாத்தாவுக்கு ஆறில் ஒரு பங்கு மட்டுமே உரிமையிருந்தது, ஆனால் ஒருவேளை வேறு வாரிசுகள் இல்லாததால், ஒரு சலுகையாக அவருக்கு மேலும் ஆறில் ஒரு பங்கு கொடுக்கப்பட்டது). அஹ்மத், திர்மிதி மற்றும் அபூ தாவூத் ஆகியோர் இதை அறிவித்துள்ளார்கள், திர்மிதி அவர்கள் இது ஒரு ஹஸன் ஸஹீஹ் ஹதீஸ் என்று கூறுகிறார்கள்.

கபீஸா பின் துஐப் அவர்கள் கூறினார்கள்: ஒரு பாட்டி அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களிடம் வந்து தனது சொத்துப்பங்கைக் கேட்டபோது, அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் வேதத்திலோ அல்லது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் சுன்னாவிலோ அவருக்கென எதுவும் குறிப்பிடப்படவில்லை என்றும், தாம் மக்களிடம் விசாரிக்கும் வரை அவரை வீட்டிற்குச் செல்லுமாறும் கூறினார்கள். அவர் அவ்வாறு விசாரித்தபோது, அல்-முகீரா பின் ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒரு பாட்டிக்கு ஆறில் ஒரு பங்கைக் கொடுத்தபோது தாம் உடனிருந்ததாகக் கூறினார்கள். அப்போது அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள், அவருடன் வேறு யாரேனும் இருந்தார்களா என்று கேட்க, முஹம்மது பின் மஸ்லமா (ரழி) அவர்களும் அல்-முகீரா (ரழி) அவர்கள் கூறியது போலவே கூறினார்கள். எனவே, அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் அந்தப் பங்கை அப்பெண்ணுக்குரியதாக்கினார்கள். பின்னர், மற்றொரு பாட்டி ‘உமர் (ரழி) அவர்களிடம் வந்து தனது சொத்துப் பங்கைக் கேட்டபோது, அவர்கள், “அது அந்த ஆறில் ஒரு பங்காகும். நீங்கள் இருவராக இருந்தால், அது உங்களிடையே பங்கிடப்படும். ஆனால், உங்களில் எவர் ஒருவர் மட்டும் இருக்கிறாரோ, அவரே அத முழுவதையும் பெறுவார்,” என்று கூறினார்கள். மாலிக், அஹ்மத், திர்மிதீ, அபூதாவூத், தாரிமீ மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் இதை அறிவித்துள்ளார்கள்.

ஒரு பாட்டி மற்றும் அவரது மகனைப் பற்றிய ஒரு வழக்கில் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் கூறும்போது, அந்தப் பாட்டிக்கு உயிருடன் ஒரு மகன் இருந்தபோதிலும், அவருக்கு சேராத ஆறில் ஒரு பங்கை அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கொடுத்த முதல் பாட்டி அவரே என்று கூறினார்கள். திர்மிதீயும் தாரிமீயும் இதை அறிவித்துள்ளார்கள், ஆனால் திர்மிதீ அவர்கள் இது ஒரு பலவீனமான ஹதீஸ் என்று அறிவித்தார்கள்.

அத்-தஹ்ஹாக் இப்னு சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அஷ்யம் அத்-திபாபி அவர்களின் கணவருக்காக வழங்கப்பட்ட இரத்த நஷ்டஈட்டின் வாரிசுகளுடன், அவரின் மனைவியையும் சேர்க்கும்படி அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தமக்குக் கடிதம் எழுதினார்கள்.

இதனை திர்மிதீ அவர்களும் அபூ தாவூத் அவர்களும் அறிவித்தார்கள். இது ஒரு ஹஸன் ஸஹீஹ் ஹதீஸ் என திர்மிதீ அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.

தமீம் அத்-தாரீ (ரழி) அவர்கள், ஒரு முஸ்லிமின் ஆலோசனையாலும் தூண்டுதலாலும் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொள்ளும் ஒரு இணைவைப்பாளர் குறித்த சுன்னா என்ன என்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் கேட்டதாகவும், அதற்கு அவர்கள், "வாழ்விலும் மரணத்திலும் அவரே அவருக்கு மிக நெருக்கமானவர்" என்று பதிலளித்ததாகவும் கூறினார்கள். திர்மிதீ, இப்னு மாஜா மற்றும் தாரிமீ ஆகியோர் இதை அறிவித்துள்ளனர்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: ஒருவர், தாம் விடுதலை செய்த ஓர் இளைஞனைத் தவிர வேறு வாரிசு இல்லாமல் இறந்துவிட்டார். நபி (ஸல்) அவர்கள், அவனுக்கு வாரிசு இருக்கிறதா என்று கேட்டபோது, அவன் விடுதலை செய்த ஓர் இளைஞனைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை என்று அவர்களிடம் கூறப்பட்டது. அப்போது, நபி (ஸல்) அவர்கள் அவனது சொத்துக்களை அந்த இளைஞனுக்கு வழங்கினார்கள். இதனை அபூதாவூத், திர்மிதீ மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவித்தார்கள்.

அம்ர் இப்னு ஷுஐப் (ரழி) அவர்கள் தனது தந்தை வழியாக, தனது பாட்டனார் (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள்: “வாரிசுரிமை உள்ளவர், விடுதலை செய்யப்பட்ட அடிமையின் சொத்தையும் வாரிசாகப் பெறுவார்.”

திர்மிதீ அவர்கள் இதை அறிவித்துவிட்டு, இந்த ஹதீஸின் இஸ்நாத் வலுவானதாக இல்லை என்றும் கூறினார்கள்.

அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “இஸ்லாத்திற்கு முந்தைய காலத்தில் பிரிக்கப்பட்ட ஒரு சொத்து, அக்காலத்தில் நடைமுறையில் இருந்த பங்கீட்டின்படியே (செல்லுபடியாகும்), ஆனால் இஸ்லாமிய காலத்தில் உள்ள எந்தவொரு சொத்தும் இஸ்லாம் நியமித்த பங்கீட்டின்படியே பிரிக்கப்பட வேண்டும்.”

இப்னு மாஜா இதனைப் பதிவு செய்துள்ளார்.

முஹம்மத் இப்னு அபீபக்ர் இப்னு ஹஸ்ம் அவர்கள், உமர் இப்னு அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்கள், “ஒருவர் தந்தையின் சகோதரியிடமிருந்து வாரிசுரிமை பெறலாம், ஆனால் அவள் வாரிசுரிமை பெறமாட்டாள் என்பது ஆச்சரியமானது” என்று கூறுவதாகத் தமது தந்தை சொல்ல, தாம் அடிக்கடி கேட்டதாகக் கூறினார்கள்.

மாலிக் அவர்கள் இதை அறிவித்தார்கள்.

உமர் (ரழி) அவர்கள், “வாரிசுரிமைச் சட்டங்களைக் கற்றுக்கொள்ளுங்கள்,” என்று கூறினார்கள். இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள், “(அத்துடன்) விவாகரத்து மற்றும் ஹஜ் பற்றிய சட்டங்களையும் (கற்றுக்கொள்ளுங்கள்)” என மேலும் சேர்த்தார்கள். மேலும் அவர்கள் இருவரும், “ஏனெனில் அது உங்கள் மார்க்கத்தைச் சார்ந்தது.” என்று கூறினார்கள். தாரிமீ இதை அறிவித்தார்கள்.

வஸிய்யத்துகள். இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “வஸிய்யத்தாகக் கொடுப்பதற்கு ஏதேனும் பொருள் உள்ள ஒரு முஸ்லிமான மனிதர், அது குறித்து தனது வஸிய்யத்தை எழுதி வைக்காமல் இரண்டு இரவுகள் தங்கியிருப்பது கூடாது.” (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

ஸஃத் இப்னு அபீ வக்காஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
வெற்றி ஆண்டில், மரணத்தின் விளிம்பிற்கு என்னைக் கொண்டு சென்ற ஒரு நோயின் போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னைப் பார்க்க வந்தார்கள். அப்போது நான், “அல்லாஹ்வின் தூதரே, என்னிடம் ஏராளமான சொத்து இருக்கிறது, மேலும் என் மகளே எனது ஒரே வாரிசு. எனது சொத்துக்கள் அனைத்தையும் நான் மரண சாசனம் செய்யட்டுமா?” என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள், ‘வேண்டாம்’ என்று பதிலளித்தார்கள். நான் மூன்றில் இரண்டு பங்கை பரிந்துரைத்தேன், ஆனால் அவர்கள் அதை மறுத்தார்கள்; பிறகு பாதியை (பரிந்துரைத்தேன்), ஆனால் அதையும் அவர்கள் மறுத்தார்கள். நான் மூன்றில் ஒரு பங்கை பரிந்துரைத்தபோது, அவர்கள், “நீங்கள் மூன்றில் ஒரு பங்கை மரண சாசனம் செய்யலாம், ஆனால் அதுவே அதிகம்*. உங்கள் வாரிசுகளை ஏழைகளாகவும், மக்களிடம் கையேந்துபவர்களாகவும் விட்டுச் செல்வதை விட, அவர்களை செல்வந்தர்களாக விட்டுச் செல்வது சிறந்தது. நீங்கள் அல்லாஹ்வின் திருப்பொருத்தத்தை நாடி எதைச் செலவு செய்தாலும், அதற்காக உங்களுக்கு கூலி வழங்கப்படாமல் இருக்காது; நீங்கள் உங்கள் மனைவிக்குக் கொடுக்கும் ஒரு கவளம் உணவு உட்பட.” என்று கூறினார்கள்.

*ஒருவர் தனது சொத்தில் மூன்றில் ஒரு பங்கை, வாரிசுகள் அல்லாத வேறு நபருக்கோ அல்லது நோக்கத்திற்கோ மரண சாசனம் செய்ய நபி (ஸல்) அவர்கள் அனுமதி அளித்தார்கள் என்பதை இந்த ஹதீஸ் கூறினாலும், அவ்வளவு அதிகமாக மரண சாசனம் செய்யாமல் இருப்பதே சிறந்தது என்று அவர்கள் கருதியதை இது சுட்டிக்காட்டுகிறது. (புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.)

சஅத் இப்னு அபீ வக்காஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
நான் நோயுற்றிருந்தபோது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என்னை நலம் விசாரிக்க வந்து, நான் எனது மரண சாசனம் (வஸிய்யத்) எழுதிவிட்டேனா என்று கேட்டார்கள். நான் எழுதிவிட்டதாக பதிலளித்தேன். நான் எவ்வளவு வஸிய்யத் செய்துள்ளேன் என்று அவர்கள் கேட்டார்கள். எனது சொத்துக்கள் அனைத்தையும் அல்லாஹ்வின் பாதையில் அர்ப்பணிப்பதற்காக வஸிய்யத் செய்துவிட்டதாக நான் அவர்களிடம் கூறியபோது, எனது பிள்ளைகளுக்கு எவ்வளவு விட்டுச் சென்றிருக்கிறேன் என்று அவர்கள் கேட்டார்கள். அவர்கள் வசதியாகவும் செழிப்பாகவும் இருக்கிறார்கள் என்று நான் பதிலளித்தேன், அதைக் கேட்டு அவர்கள் பத்தில் ஒரு பங்கை வஸிய்யத் செய்யுமாறு என்னிடம் கூறினார்கள்; ஆனால் அது மிகக் குறைவு என்று நான் அவர்களிடம் தொடர்ந்து கூறிக்கொண்டிருந்தேன், இறுதியாக அவர்கள், “மூன்றில் ஒரு பங்கை வஸிய்யத் செய், ஆனால் மூன்றில் ஒரு பங்கென்பது அதிகம்.” என்று கூறினார்கள். இதை திர்மிதி அறிவிக்கிறார்கள்.

அபூ உமாமா (ரழி) அவர்கள், ஹஜ்ஜத்துல் வதா ஆண்டில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தமது பிரசங்கத்தில், “உரிமை உடைய ஒவ்வொருவருக்கும் அவருக்குரிய பங்கை அல்லாஹ் நியமித்துவிட்டான். எனவே, ஒரு வாரிசுக்கு எந்த மரண சாசனமும் செய்யப்படக்கூடாது” என்று கூறியதை தாம் கேட்டதாக அறிவித்தார்கள்.

இதனை அபூ தாவூத் மற்றும் இப்னு மாஜா (ஆகியோர்) பதிவு செய்துள்ளனர்.

திர்மிதீ மேலும் சேர்த்துள்ளார்கள்:
“குழந்தை, (அதன் தாயின்) கணவருக்கே உரியது. ஆனால், விபச்சாரக்காரனுக்கு ஏதும் இல்லை. மேலும், அவர்களின் கணக்கு அல்லாஹ்வின் கைகளில்தான் இருக்கிறது.”

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் வழியாக முன்கதிஃ என்ற வடிவில் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளதாவது: நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “மற்ற வாரிசுகள் சம்மதித்தால் தவிர, ஒரு வாரிசுக்கு மரண சாசனம் செய்யக்கூடாது.”

இது அல்-மஸாபீஹ் நூலில் உள்ள வாசகமாகும். ஆனால் தாரகுத்னியின் அறிவிப்பில், “மற்ற வாரிசுகள் சம்மதித்தால் தவிர, ஒரு வாரிசுக்கு மரண சாசனம் செய்வது ஆகுமானதல்ல” என்று அவர்கள் கூறினார்கள்.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள்:

“ஒரு ஆணும் பெண்ணும் அறுபது ஆண்டுகள் அல்லாஹ்வுக்குக் கீழ்ப்படிந்து செயல்படுகிறார்கள், பின்னர் அவர்கள் இறக்கும் தருவாயில் தங்கள் உயிலின் மூலம் தீங்கு விளைவிக்கிறார்கள், அதனால் அவர்கள் நரகத்திற்குச் செல்ல வேண்டியதாகிறது.” பின்னர் அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் ஓதினார்கள், “நீங்கள் விட்டுச்செல்லும் மரண சாசனத்திற்குப் பிறகோ அல்லது ஒரு கடனுக்குப் பிறகோ, தீங்கு விளைவிக்காத நிலையில்... அதுவே மகத்தான வெற்றி” (அல்-குர்ஆன் 4:12).

இதை அஹ்மத், திர்மிதி, அபூ தாவூத் மற்றும் இப்னு மாஜா ஆகியோர் அறிவிக்கிறார்கள்.

ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள், “மரண சாசனம் எழுதி வைத்துவிட்டு மரணிப்பவர், ஒரு பாதையையும் ஒரு ஸுன்னாவையும் பின்பற்றி மரணித்துவிட்டார்; அவர் இறையச்சத்துடனும், உண்மையான விசுவாசத்திற்குச் சாட்சியம் அளித்தவராகவும் மரணித்துவிட்டார்; மேலும் அவர், தனது பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்ட நிலையில் மரணித்துவிட்டார்.” இதை இப்னு மாஜா அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்.

அம்ரு இப்னு ஷுஐப் அவர்கள், தனது தந்தையின் வாயிலாக, தனது பாட்டனார் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாகக் கூறினார்கள்: அல்-ஆஸ் இப்னு வாயில் என்பவர், தனக்காக நூறு அடிமைகள் விடுதலை செய்யப்பட வேண்டும் என்று தனது மரண சாசனத்தில் குறிப்பிட்டிருந்தார்.

அவருடைய மகன் ஹிஷாம் (ரழி) அவர்கள் ஐம்பது அடிமைகளை விடுதலை செய்தார்கள். மேலும், அவருடைய மகன் அம்ரு (ரழி) அவர்கள் மீதமுள்ள ஐம்பது அடிமைகளை அவருக்காக விடுதலை செய்ய விரும்பினார்கள், ஆனால் முதலில் அல்லாஹ்வின் தூதரிடம் (ஸல்) கேட்க முடிவு செய்தார்கள்.

எனவே, அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று, "அல்லாஹ்வின் தூதரே, என் தந்தை தனக்காக நூறு அடிமைகள் விடுதலை செய்யப்பட வேண்டும் என்று தனது மரண சாசனத்தில் குறிப்பிட்டிருந்தார். ஹிஷாம் (ரழி) அவர்கள் அவருக்காக ஐம்பது அடிமைகளை விடுதலை செய்துவிட்டார்கள், இன்னும் ஐம்பது மீதம் உள்ளன. நான் அவருக்காக அவர்களை விடுதலை செய்யலாமா?" என்று கேட்டார்கள்.

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பதிலளித்தார்கள், "அவர் ஒரு முஸ்லிமாக இருந்திருந்தால், நீங்கள் அவருக்காக அடிமைகளை விடுதலை செய்திருந்தாலோ, அல்லது அவருக்காக சதகா கொடுத்திருந்தாலோ, அல்லது அவருக்காக ஹஜ் செய்திருந்தாலோ, அது அவரைச் சென்றடைந்திருக்கும்."

அபூதாவூத் இதனை அறிவித்தார்கள்.

அனஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “எவரொருவர் ஒரு வாரிசுதாரருக்குரிய வாரிசுரிமையை தடுத்து விடுகிறாரோ, மறுமை நாளில் சுவர்க்கத்திலுள்ள அவருடைய வாரிசுரிமையை அல்லாஹ் தடுத்து விடுவான்.”

இதை இப்னு மாஜா அவர்கள் பதிவுசெய்துள்ளார்கள். மேலும் பைஹகீ அவர்கள் அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்களின் அறிவிப்பின்படி இதை ஷுஃஅபுல் ஈமான் என்ற நூலில் பதிவுசெய்துள்ளார்கள்.