உம் சலாமா (ரழி) அறிவித்தார்கள்:
ஒரு பெண்மணி தன் கணவரை இழந்தார். மேலும் அவருடைய உறவினர்கள் அவருடைய கண்களைப் பற்றி (அவை நோயுற்றிருந்தன) கவலைப்பட்டார்கள். அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, அப்பெண்ணின் கண்களுக்கு குஹ்ல் (சுர்மா) கொண்டு சிகிச்சை அளிக்க தங்களுக்கு அனுமதிக்குமாறு கேட்டார்கள். ஆனால் அவர் (ஸல்) கூறினார்கள், "அவள் தன் கண்களுக்கு குஹ்ல் (சுர்மா) இடக்கூடாது. (அறியாமைக் காலத்தில்) உங்களில் ஒரு விதவைப் பெண் தன் ஆடைகளிலேயே மிகவும் மோசமான ஆடையுடன் (அல்லது தன் வீட்டின் மிக மோசமான பகுதியில்) தங்கியிருப்பாள். மேலும் ஒரு வருடம் கழிந்ததும், ஒரு நாய் அவளைக் கடந்து சென்றால், அவள் ஒரு சாண உருண்டையை எறிவாள். இல்லை, (அவள் குஹ்ல் (சுர்மா) பயன்படுத்த முடியாது) நான்கு மாதங்களும் பத்து நாட்களும் கழியும் வரை."

உம்மு ஸலமா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஒரு பெண்ணின் கணவர் இறந்துவிட்டார்; அவளுடைய கண்களில் புண் ஏற்பட்டது. மக்கள் அவளுடைய நிலையை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் தெரிவித்தார்கள். அவளுடைய கண்கள் ஆபத்தான நிலையில் இருந்ததால் அவள் சுர்மா இட்டுக் கொள்வது கூடுமா என்று அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கேட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "முன்னர், உங்களில் ஒரு பெண்ணுக்குக் கணவர் இறந்துவிட்டால், அவள் தன் அழுக்கான ஆடைகளுடன் மோசமான, ஆரோக்கியமற்ற வீட்டில் (ஓர் ஆண்டு) தங்கியிருப்பாள்; ஒரு நாய் அவ்வழியே சென்றால், அவள் ஒரு சாண உருண்டையை (அதன் மீது) எறிவாள். இல்லை, (அவள் இத்தா எனும் காத்திருப்பு காலத்தை) நான்கு மாதங்களும் பத்து நாட்களும் கழிக்க வேண்டும்.”

ஸைனப் பின்த் உம்மு ஸலமா (ரழி) அவர்கள் தமது தாயார் வாயிலாக அறிவிப்பதாவது: ஒரு பெண்ணின் கணவர் இறந்துவிட்டார். (அவரது கண்கள் நோயுற்றிருந்ததால்) அப்பெண்ணின் உறவினர்கள் அவரது கண்களைக் குறித்து அஞ்சி, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து சுர்மா இட்டுக்கொள்ள அனுமதி கேட்டனர். அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

உங்களில் ஒருத்தி மிக மோசமான ஆடைகளை அணிந்து கொண்டு, தன் வீட்டின் மிக மோசமான, இருண்ட பகுதியில் ஓர் ஆண்டு காலம் தங்கியிருப்பாள். (அந்தக் காலம் முடிந்ததும்) அந்த வழியாகச் சென்ற ஒரு நாயின் மீது அவள் சாணத்தை எறிந்துவிட்டுப் பிறகு (தன் ‘இத்தா’விலிருந்து) வெளியே வருவாள். அவளால் நான்கு மாதங்களும் பத்து நாட்களும்கூட (பொறுத்திருக்க) முடியாதா?