முகீரா பின் ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: ஒரு பெண், கர்ப்பிணியாக இருந்த தன் சக்களத்தியை ஒரு கூடார முளையால் தாக்கி, அவளைக் கொன்றுவிட்டாள். அவ்விருவரில் ஒருத்தி லிஹ்யான் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்தவளாக இருந்தாள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், கொலையாளியின் உறவினர்களை அவளுக்காக இரத்த ஈட்டுத்தொகை செலுத்துவதற்குப் பொறுப்பாக்கினார்கள்; மேலும், அவளது வயிற்றில் இருந்த(குழந்தை)க்காக ஓர் அடிமை அல்லது ஓர் அடிமைப் பெண்ணை நஷ்டஈடாக நிர்ணயித்தார்கள். கொலையாளியின் உறவினர்களில் ஒருவர் கூறினார்:
"உண்ணவும் இல்லை, குடிக்கவும் இல்லை, சப்தம் எதுவும் எழுப்பவும் இல்லை, ஒன்றுமில்லாதது போலிருந்த ஒன்றுக்காகவா நாங்கள் நஷ்டஈடு செலுத்த வேண்டும்?" அதன்பேரில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “இவர் பாலைவனத்து மக்களைப் போல் எதுகை மோனையில் பேசுகிறார்” என்று கூறினார்கள். அவர் (ஸல்) அவர்கள் மீது நஷ்டஈட்டை விதித்தார்கள்.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
"ஹுதைல் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த இரண்டு பெண்கள் சண்டையிட்டுக் கொண்டார்கள். அவர்களில் ஒருத்தி மற்றொருத்தி மீது கல்லை எறிந்து, அவளையும் அவளது வயிற்றில் இருந்த குழந்தையையும் கொன்றுவிட்டாள். அவர்கள் அந்த வழக்கை அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டு சென்றார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அவளது சிசுவின் திய்யாவாக (நஷ்டஈடாக) ஓர் ஆண் அடிமை அல்லது பெண் அடிமையை வழங்க வேண்டும் என்றும், அந்தப் பெண்ணின் திய்யாவை அவளுடைய 'ஆக்கிலா' (தந்தையின் பக்கத்து ஆண் உறவினர்கள்) செலுத்த வேண்டும் என்றும் தீர்ப்பளித்தார்கள். மேலும், அவளுடைய குழந்தைகளையும், அவர்களுடன் இருந்தவர்களையும் அவளுக்கு வாரிசாக்கினார்கள். ஹமல் பின் மாலிக் பின் அந்-நாபிகா அல்-ஹுத்லி (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! உண்ணவும் இல்லை, பருகவும் இல்லை, சப்தமிடவும் கூட செய்யாத ஒரு ஜீவனுக்காக நான் எப்படி நஷ்டஈடு கொடுப்பது? அப்படிப்பட்ட ஒன்று தள்ளுபடி செய்யப்பட வேண்டும்" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "இவர் குறிசொல்பவர்களின் சகோதரர்களில் ஒருவர்" என்று, அவர் பேசியதிலிருந்த எதுகை மோனைக்காகக் கூறினார்கள்.

அல்-முகீரா பின் ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஒரு பெண் தனது சகக்களத்தியை ஒரு கூடாரத் கம்பத்தால் அடித்துக் கொன்றுவிட்டாள், மேலும், அவள் (கொல்லப்பட்டவள்) கர்ப்பிணியாக இருந்தாள். அவள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டு வரப்பட்டாள். கொலையாளியின் அஸபா (ஆண் வாரிசுகள்) தியத் (நஷ்டஈடு) செலுத்த வேண்டும் என்றும், சிசுவிற்காக ஒரு அடிமை (நஷ்டஈடாக) வழங்கப்பட வேண்டும் என்றும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தீர்ப்பளித்தார்கள். அவளுடைய அஸபா (ஆண் வாரிசுகள்) கேட்டார்கள்: "உண்ணவும் இல்லை, பருகவும் இல்லை, (பிறந்தவுடன்) கத்தவும் இல்லை, அழவும் இல்லை, அப்படிப்பட்ட ஒருவருக்காக தியத் (நஷ்டஈடு) செலுத்த வேண்டுமா? அப்படிப்பட்ட ஒன்று புறக்கணிக்கப்பட வேண்டும்." நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "கிராமப்புற அரபியர்களின் எதுகை மோனைப் பேச்சைப் போன்ற பேச்சு."

அல்-முகீரா பின் ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

ஒரு பெண், கர்ப்பிணியாக இருந்த தனது சக்களத்தியை ஒரு கூடாரக் கம்பத்தால் தாக்கி கொன்றுவிட்டாள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், கொலையாளியின் அஸபா திய்யாவை செலுத்த வேண்டும் என்றும், அவளது வயிற்றில் இருந்த குழந்தைக்காக ஓர் அடிமையை (திய்யாவாக) வழங்க வேண்டும் என்றும் தீர்ப்பளித்தார்கள். கொலையாளியின் அஸபாவைச் சேர்ந்த ஒருவர் கூறினார்: 'உண்ணவும் இல்லை, பருகவும் இல்லை, அல்லது (பிறக்கும் போது) கத்தி ஆர்ப்பரிக்கவும் இல்லை. அத்தகைய ஒருவருக்காக நான் நஷ்டஈடு செலுத்த வேண்டுமா? அத்தகைய ஒன்று தள்ளுபடி செய்யப்பட வேண்டும்.' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், 'கிராமப்புற அரபியர்களின் இயைபுத் தொடையைப் போன்றதா இது?' என்று கேட்டு, திய்யாவைச் செலுத்துமாறு அவர்களைப் பணித்தார்கள்.

அல்-முஃகீரா பின் ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஹுதைல் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த ஒருவருக்கு இரண்டு பெண்கள் மனைவியராக இருந்தனர். அவர்களில் ஒருத்தி, மற்றொருத்தி மீது கூடார முளையை எறிந்ததால், அவளுக்குக் கருச்சிதைவு ஏற்பட்டது.

அவர்கள் இந்த வழக்கை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டு சென்று, "பிறந்தவுடன் சப்தமிடாத, அழாத, உண்ணாத, பருகாத ஒன்றுக்கு நாம் எப்படி நஷ்டஈடு (தியா) கொடுப்பது? அத்தகைய ஒன்று தள்ளுபடி செய்யப்பட வேண்டும்" என்று கூறினார்கள்.

அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், "நாட்டுப்புற அரபியர்களின் எதுகை மோனைப் பேச்சுப் போன்றதா இது?" என்று கேட்டார்கள்.

மேலும், அந்தப் பெண்ணின் உறவினர்கள் ('ஆக்கிலா') ஒரு அடிமையை நஷ்டஈடாக வழங்க வேண்டும் என்று அவர்கள் தீர்ப்பளித்தார்கள்.

அல்-அஃமஷ் அவர்கள் இப்ராஹீம் அவர்களிடமிருந்து அறிவித்தார்கள், அவர் கூறினார்கள்:
"ஒரு பெண் கர்ப்பிணியாக இருந்த தன் சக்களத்தியை ஒரு கல்லால் அடித்துக் கொன்றுவிட்டாள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அவளுடைய வயிற்றில் இருந்த குழந்தைக்காக ஒரு அடிமையை (திய்யத்தாக) வழங்க வேண்டும் என்றும், அவளுடைய திய்யத் அவளுடைய அஸபாவினால் செலுத்தப்பட வேண்டும் என்றும் தீர்ப்பளித்தார்கள். அதற்கு அவர்கள், 'உண்ணவும் இல்லை, பருகவும் இல்லை, கத்தவும் இல்லை, அழவும் செய்யாத ஒருவருக்காக நாங்கள் தண்டிக்கப்பட வேண்டுமா? அத்தகையவர் தள்ளுபடி செய்யப்பட வேண்டும்' என்று கூறினார்கள். அதற்கு அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்), 'கிராமப்புறவாசிகளின் எதுகை மோனைப் பேச்சு போன்றதா (இது)? இதுவே நான் கூறுவது' என்று கூறினார்கள். ஸஹீஹ்

அல்-முஃகீரா பின் ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஹுதைல் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த ஒருவருக்கு இரண்டு மனைவிகள் இருந்தனர். அவர்களில் ஒருத்தி தனது சகக்களத்தியைக் கூடாரத்தின் கம்பத்தால் அடித்து, அவளையும் அவளது கருவிலிருந்த சிசுவையும் கொன்றுவிட்டாள். அவர்கள் இந்த வழக்கை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கொண்டு வந்தார்கள். (அங்கிருந்த) இருவரில் ஒருவர், "சப்தமிடாத, உண்ணாத, பருகாத, குரலெழுப்பாத ஒரு சிசுவுக்கு நாம் எப்படி நஷ்டஈடு கொடுப்பது?" என்று கேட்டார். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், "இது என்ன கிராமப்புற அரபிகளின் எதுகை மோனைப் பேச்சா?" என்று கேட்டார்கள். மிகச் சிறந்த தரத்தையுடைய ஓர் ஆண் அல்லது பெண் அடிமையை நஷ்டஈடாக வழங்க வேண்டும் என்றும், அதை (கொன்ற) பெண்ணின் தந்தை வழி உறவினர்கள் செலுத்த வேண்டும் என்றும் அவர்கள் தீர்ப்பளித்தார்கள்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

”ஒரு நிராகரிப்பாளரைக் கொன்றதற்காக ஒரு நம்பிக்கையாளர் பழிக்குப் பழியாகக் கொல்லப்படக்கூடாது. மேலும், உடன்படிக்கை செய்தவர் அவரது உடன்படிக்கைக் காலத்தில் கொல்லப்படக்கூடாது.”