حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ عَمْرٍو، قَالَ حَدَّثَنَا زَائِدَةُ، عَنْ حُصَيْنٍ، عَنْ سَالِمِ بْنِ أَبِي الْجَعْدِ، قَالَ حَدَّثَنَا جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ بَيْنَمَا نَحْنُ نُصَلِّي مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم إِذْ أَقْبَلَتْ عِيرٌ تَحْمِلُ طَعَامًا، فَالْتَفَتُوا إِلَيْهَا حَتَّى مَا بَقِيَ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم إِلاَّ اثْنَا عَشَرَ رَجُلاً، فَنَزَلَتْ هَذِهِ الآيَةُ {وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا}
ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: நாங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் (ஜும்ஆ குத்பா மற்றும் தொழுகை) தொழுதுகொண்டிருந்தபோது, (ஷாமிலிருந்து) உணவு ஏற்றப்பட்ட சில ஒட்டகங்கள் வந்தன. மக்கள் தங்கள் கவனத்தை அந்த ஒட்டகங்களின் பக்கம் திருப்பி, (பள்ளிவாசலை விட்டு வெளியேறினார்கள்), மேலும் பன்னிரண்டு நபர்கள் மட்டுமே நபி (ஸல்) அவர்களுடன் எஞ்சியிருந்தார்கள். ஆகவே, இந்த வசனம் அருளப்பட்டது: "ஆனால் அவர்கள் ஏதேனும் வியாபாரத்தையோ அல்லது கேளிக்கையையோ காணும்போது, அதன்பால் அவர்கள் விரைந்து கலைந்து சென்றுவிடுகிறார்கள், மேலும் உம்மை நின்ற நிலையில் விட்டுவிடுகிறார்கள்." (62:11)
حَدَّثَنَا طَلْقُ بْنُ غَنَّامٍ، حَدَّثَنَا زَائِدَةُ، عَنْ حُصَيْنٍ، عَنْ سَالِمٍ، قَالَ حَدَّثَنِي جَابِرٌ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ بَيْنَمَا نَحْنُ نُصَلِّي مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم إِذْ أَقْبَلَتْ مِنَ الشَّأْمِ عِيرٌ، تَحْمِلُ طَعَامًا، فَالْتَفَتُوا إِلَيْهَا، حَتَّى مَا بَقِيَ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم إِلاَّ اثْنَا عَشَرَ رَجُلاً فَنَزَلَتْ {وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا}
ஜாபிர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நாங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் தொழுதுகொண்டிருந்தபோது, ஷாம் நாட்டிலிருந்து உணவுப் பொருட்களை ஏற்றிய ஒரு வணிகக் கூட்டம் வந்தது. மக்கள் அந்த வணிகக் கூட்டத்தை நோக்கிச் சென்றார்கள், நபி (ஸல்) அவர்களுடன் பன்னிரண்டு பேர் மட்டுமே மீதமிருந்தார்கள். அப்போது, வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளப்பட்டது: "எனினும், அவர்கள் ஒரு வியாபாரத்தையோ அல்லது ஒரு வேடிக்கையையோ கண்டால், அதன்பால் கலைந்து சென்றுவிடுகிறார்கள்." (62:11)
حَدَّثَنِي حَفْصُ بْنُ عُمَرَ، حَدَّثَنَا خَالِدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا حُصَيْنٌ، عَنْ سَالِمِ بْنِ أَبِي الْجَعْدِ، وَعَنْ أَبِي سُفْيَانَ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ـ رضى الله عنهما ـ قَالَ أَقْبَلَتْ عِيرٌ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَنَحْنُ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَثَارَ النَّاسُ إِلاَّ اثْنَا عَشَرَ رَجُلاً فَأَنْزَلَ اللَّهُ {وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا}
ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
ஒரு வெள்ளிக்கிழமையன்று நாங்கள் நபியவர்களுடன் (ஸல்) இருந்த வேளையில், ஒரு வியாபாரப் பொருட்களின் வணிகக் கூட்டம் மதீனாவிற்கு வந்து சேர்ந்தது. பன்னிரண்டு நபர்களைத் தவிர, மக்கள் அனைவரும் (நபியவர்களை (ஸல்) விட்டுவிட்டு அந்தக் வணிகக் கூட்டத்தை நோக்கிச்) சென்றுவிட்டார்கள். அப்போது அல்லாஹ் வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்:-- 'ஆனால் அவர்கள் ஏதேனும் ஒரு வியாபாரத்தையோ அல்லது ஒரு கேளிக்கையையோ காணும்போது, அதன்பால் அவர்கள் விரைந்து கலைந்து சென்றுவிடுகிறார்கள்.' ..(62:11)
ஜாபிர் இப்னு அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் வெள்ளிக்கிழமையன்று நின்ற நிலையில் பிரசங்கம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள், அப்போது சிரியாவிலிருந்து ஒரு வியாபாரக் கூட்டம் வந்தது. மக்கள் அதன்பால் விரைந்தார்கள், (நபியவர்களுடன்) பன்னிரண்டு நபர்களைத் தவிர வேறு யாரும் மீதமிருக்கவில்லை. மேலும் இந்தச் சந்தர்ப்பத்தில்தான் ஜும்ஆவைப் பற்றிய இந்த வசனம் வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளப்பட்டது. "மேலும் அவர்கள் வியாபாரத்தையோ அல்லது வேடிக்கையையோ காணும்போது, அதன்பால் அவர்கள் கலைந்து சென்று விடுகிறார்கள், மேலும் உம்மை நின்ற நிலையில் விட்டுவிடுகிறார்கள்."