அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், ஆஸிம் பின் உமர் அல்-கத்தாப் அவர்களின் பாட்டனாரான ஆஸிம் பின் ஸாபித் அல்-அன்சாரி (ரழி) அவர்களின் தலைமையில் பத்து பேரைக் கொண்ட ஒரு உளவுப் படையை (ஸரிய்யா) அனுப்பினார்கள். அவர்கள் உஸ்ஃபான் மற்றும் மக்காவிற்கு இடையேயுள்ள ஹதா என்ற இடத்தை அடையும் வரை சென்றார்கள், மேலும் அவர்களின் செய்தி ஹுதைல் கோத்திரத்தின் ஒரு கிளையான பனூ லிஹ்யான் என்பவர்களுக்கு எட்டியது. வில்வித்தை வீரர்களான சுமார் இருநூறு பேர், அவர்கள் மதீனாவிலிருந்து கொண்டு வந்திருந்த பேரீச்சம்பழங்களை உண்ட இடத்தைக் கண்டுபிடிக்கும் வரை அவர்களின் தடயங்களைத் தொடர்ந்து விரைந்தார்கள். அவர்கள், "இவை யஸ்ரிப் (அதாவது மதீனா) பேரீச்சம்பழங்கள்" என்று கூறி, அவர்களின் தடயங்களைத் தொடர்ந்து சென்றார்கள்.

ஆஸிம் (ரழி) அவர்களும் அவர்களின் தோழர்களும் தங்களைப் பின்தொடர்பவர்களைக் கண்டபோது, அவர்கள் ஒரு உயரமான இடத்திற்கு ஏறினார்கள், மேலும் காஃபிர்கள் அவர்களைச் சூழ்ந்துகொண்டார்கள். காஃபிர்கள் அவர்களிடம், "கீழே இறங்கி சரணடையுங்கள், உங்களில் எவரையும் நாங்கள் கொல்லமாட்டோம் என்று நாங்கள் உங்களுக்கு வாக்குறுதியும் உத்தரவாதமும் அளிக்கிறோம்" என்றார்கள். ஸரிய்யாவின் தலைவரான ஆஸிம் பின் ஸாபித் (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! காஃபிர்களின் பாதுகாப்பின் கீழ் நான் இறங்கமாட்டேன். யா அல்லாஹ்! எங்கள் செய்தியை உமது தூதருக்குத் தெரிவிப்பாயாக" என்றார்கள். பின்னர் காஃபிர்கள் ஆஸிம் (ரழி) அவர்களையும் மற்ற ஆறு பேரையும் ஷஹீதாக்கும் வரை அவர்கள் மீது அம்புகளை எய்தார்கள், மேலும் மூவர் அவர்களின் வாக்குறுதியையும் உடன்படிக்கையையும் ஏற்றுக்கொண்டு கீழே இறங்கினார்கள், அவர்கள் குபைப்-அல்-அன்சாரி (ரழி) அவர்களும், இப்னு தஸினா (ரழி) அவர்களும், மற்றொரு மனிதரும் ஆவர். அவ்வாறே, காஃபிர்கள் அவர்களைப் பிடித்தபோது, அவர்கள் தங்கள் வில்லின் நாண்களை அவிழ்த்து அவர்களைக் கட்டினார்கள். பின்னர் (கைதிகளில்) மூன்றாமவர், "இதுவே முதல் துரோகம். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! நான் உங்களுடன் வரமாட்டேன். சந்தேகமின்றி இவர்கள், அதாவது ஷஹீதாக்கப்பட்டவர்கள், எங்களுக்கு ஒரு நல்ல முன்மாதிரியை ஏற்படுத்தியிருக்கிறார்கள்" என்றார்கள். ஆகவே, அவர்கள் அவரை இழுத்துச் சென்று தங்களுடன் வருமாறு கட்டாயப்படுத்த முயன்றார்கள், ஆனால் அவர் மறுத்ததால், அவர்கள் அவரைக் கொன்றார்கள். அவர்கள் குபைப் (ரழி) அவர்களையும் இப்னு தஸினா (ரழி) அவர்களையும் தங்களுடன் அழைத்துச் சென்று பத்ருப் போருக்குப் பிறகு மக்காவில் (அடிமைகளாக) விற்றார்கள் (இவையெல்லாம் நடந்தன). குபைப் (ரழி) அவர்களை அல்-ஹாரிஸ் பின் ஆமிர் பின் நௌஃபல் பின் அப்து மனாஃப் என்பவரின் மகன்கள் வாங்கினார்கள். பத்ருப் போரின் நாளில் அல்-ஹாரிஸ் பின் ஆமிர் என்பவரைக் கொன்றவர் குபைப் (ரழி) அவர்களே. ஆகவே, குபைப் (ரழி) அவர்கள் அந்த மக்களிடம் கைதியாக இருந்தார்.

அஸ்-ஸுஹ்ரி அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: உபய்துல்லாஹ் பின் இய்யாத் அவர்கள் கூறினார்கள், அல்-ஹாரிஸின் மகள் தன்னிடம் தெரிவித்ததாக: "அந்த மக்கள் (குபைப் (ரழி) அவர்களைக் கொல்வதற்காக) கூடியபோது, அவர் என்னிடமிருந்து தனது மறைவிட முடிகளை மழிப்பதற்காக ஒரு சவரக்கத்தியை கடன் வாங்கினார், நான் அதைக் கொடுத்தேன். பின்னர் அவர் என் மகனை நான் அறியாத நேரத்தில் அவன் அவரிடம் வந்தபோது எடுத்துக்கொண்டார். அவர் என் மகனைத் தன் தொடையில் வைத்திருப்பதையும், சவரக்கத்தி அவர் கையில் இருப்பதையும் நான் கண்டேன். நான் மிகவும் பயந்துபோனேன், அதனால் குபைப் (ரழி) அவர்கள் என் முகத்தில் இருந்த கலவரத்தைக் கவனித்து, 'நான் அவனைக் கொன்றுவிடுவேன் என்று நீ பயப்படுகிறாயா? இல்லை, நான் ஒருபோதும் அவ்வாறு செய்யமாட்டேன்' என்றார்கள். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, குபைப் (ரழி) அவர்களை விட சிறந்த கைதியை நான் கண்டதில்லை. அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, ஒரு நாள் அவர் இரும்புச் சங்கிலியால் கட்டப்பட்டிருந்தபோது ஒரு திராட்சைக் கொத்தை கையில் வைத்து சாப்பிடுவதைக் கண்டேன், அந்த நேரத்தில் மக்காவில் பழங்கள் எதுவும் இருக்கவில்லை." அல்-ஹாரிஸின் மகள், "அது அல்லாஹ் குபைப் (ரழி) அவர்களுக்கு வழங்கிய அருட்கொடை" என்று கூறுவார்கள். அவர்கள் அவரை (மக்காவின்) புனித எல்லையிலிருந்து வெளியே அதன் எல்லைகளுக்கு அப்பால் கொல்வதற்காக அழைத்துச் சென்றபோது, குபைப் (ரழி) அவர்கள் இரண்டு ரக்அத் (தொழுகை) தொழ அனுமதிக்குமாறு அவர்களிடம் கேட்டுக்கொண்டார்கள். அவர்கள் அவரை அனுமதித்தார்கள், அவர் இரண்டு ரக்அத் தொழுதார்கள், பின்னர், "நீங்கள் நான் (கொல்லப்படுவதைப் பற்றி) பயப்படுகிறேன் என்று நினைப்பீர்களோ என்ற பயம் எனக்கு இல்லையென்றால், நான் தொழுகையை நீட்டியிருப்பேன். யா அல்லாஹ், அவர்கள் அனைவரையும் ஒருவரும் தப்பாமல் அழித்துவிடுவாயாக" என்றார்கள். (பின்னர் அவர் இந்தக் கவிதை வரியை ஓதினார்கள்):-- "நான் ஒரு முஸ்லிமாக ஷஹீதாக்கப்படுகையில், அல்லாஹ்வின் பாதையில் நான் எவ்வாறு கொல்லப்படுகிறேன் என்பதைப் பற்றி நான் கவலைப்படவில்லை, ஏனெனில் என் கொலை அல்லாஹ்வின் பொருட்டே, அல்லாஹ் நாடினால், அவன் கிழிக்கப்பட்ட உடலின் துண்டிக்கப்பட்ட பாகங்களை ஆசீர்வதிப்பான்." பின்னர் அல் ஹாரிஸின் மகன் அவரைக் கொன்றான். ஆகவே, சிறைப்பிடிக்கப்பட்டு மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்ட எந்தவொரு முஸ்லிமும் (கொல்லப்படுவதற்கு முன்பு) இரண்டு ரக்அத் தொழுகை தொழுவதற்கான பாரம்பரியத்தை ஏற்படுத்தியவர் குபைப் (ரழி) அவர்களே. ஆஸிம் பின் ஸாபித் (ரழி) அவர்கள் ஷஹீதாக்கப்பட்ட அதே நாளில் அல்லாஹ் அவர்களின் பிரார்த்தனையை நிறைவேற்றினான். நபி (ஸல்) அவர்கள் தங்கள் தோழர்களுக்கு அவர்களின் செய்தியையும், அவர்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது என்பதையும் தெரிவித்தார்கள். பின்னர் குறைஷிக் காஃபிர்களில் சிலருக்கு ஆஸிம் (ரழி) அவர்கள் கொல்லப்பட்ட செய்தி தெரிவிக்கப்பட்டபோது, அவர்கள் அவரின் உடலின் ஒரு பகுதியை (அதாவது அவரின் தலையை) அவர் அடையாளம் காணப்படுவதற்காக எடுத்துவர சிலரை அனுப்பினார்கள். (அது ஏனென்றால்) ஆஸிம் (ரழி) அவர்கள் பத்ருப் போரின் நாளில் அவர்களின் தலைவர்களில் ஒருவரைக் கொன்றிருந்தார்கள். ஆகவே, நிழல் தரும் மேகம் போன்ற ஒரு குளவிக் கூட்டம் ஆஸிம் (ரழி) அவர்களின் மீது வட்டமிடவும், அவர்களின் தூதரிடமிருந்து அவரைப் பாதுகாக்கவும் அனுப்பப்பட்டது, இதனால் அவர்களால் அவரின் சதையிலிருந்து எதையும் வெட்ட முடியவில்லை.

ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், “நவ்ஃப் அல்-பகாலீ என்பவர், பனீ இஸ்ராயீலின் மூஸா (அலை) அவர்கள், அல்-களிர் (அலை) அவர்களின் தோழரான மூஸா (அலை) அல்லர் என்று கூறுகிறார்” என்று கூறினேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், “அல்லாஹ்வின் எதிரி பொய் சொல்கிறான்!” என்று கூறினார்கள். உபை பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் எங்களுக்கு அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், 'மூஸா (அலை) அவர்கள் பனீ இஸ்ராயீலர்களுக்கு முன்பாக ஒரு சொற்பொழிவு நிகழ்த்த எழுந்தார்கள், அப்போது அவர்களிடம், ‘மக்களில் மிகவும் கற்றறிந்தவர் யார்?’ என்று கேட்கப்பட்டது.' மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் (தான் மிகவும் கற்றறிந்தவன்)’ என்று பதிலளித்தார்கள். அல்லாஹ் பின்னர் மூஸா (அலை) அவர்களைக் கண்டித்தான், ஏனெனில் அவர்கள் எல்லா அறிவையும் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே உரியதாகக் கூறவில்லை. (பின்னர்) வஹீ (இறைச்செய்தி) வந்தது:-- ‘ஆம், இரண்டு கடல்களின் சங்கமத்தில் நமது அடிமைகளில் ஒருவர் உன்னை விட கற்றறிந்தவர் இருக்கிறார்.’ மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவனே! நான் அவரை எப்படி சந்திக்க முடியும்?’ என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான், ‘ஒரு மீனை ஒரு கூடையில் எடுத்துக்கொள், மீன் எங்கு தொலைந்து போகிறதோ, அதைப் பின்தொடர்ந்து செல் (அந்த இடத்தில் நீ அவரைக் காண்பாய்).’ ஆகவே, மூஸா (அலை) அவர்கள் தங்கள் உதவியாளர் யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்களுடன் புறப்பட்டார்கள், அவர்கள் ஒரு மீனை எடுத்துக்கொண்டு ஒரு பாறையை அடையும் வரை சென்று அங்கே ஓய்வெடுத்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் தலையைக் சாய்த்து உறங்கினார்கள். (ஸுஃப்யான், ஒரு துணை அறிவிப்பாளர், அம்ர் அல்லாத ஒருவர் கூறினார் என்று கூறினார்) ‘அந்தப் பாறையில் ‘அல்-ஹயாத்’ என்றழைக்கப்படும் ஒரு நீரூற்று இருந்தது, அதன் தண்ணீரைத் தொட்ட எவரும் உயிர் பெற்றனர்.’ ஆகவே, அந்த நீரூற்றின் சிறிதளவு நீர் அந்த மீனின் மீது பட்டது, அதனால் அது அசைந்து கூடையிலிருந்து நழுவி கடலுக்குள் சென்றது. மூஸா (அலை) அவர்கள் எழுந்தபோது, தங்கள் உதவியாளரிடம், ‘எங்கள் காலை உணவைக் கொண்டு வா’ 18:62 என்று கேட்டார்கள். அறிவிப்பாளர் மேலும் கூறினார்: மூஸா (அலை) அவர்கள் கவனிக்க கட்டளையிடப்பட்ட இடத்தைக் கடந்த பின்னரே சோர்வடையவில்லை. அவரது உதவியாளர் யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நாம் பாறைக்குச் சென்றபோது (என்ன நடந்தது) உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா? நான் உண்மையில் மீனை (பற்றி) மறந்துவிட்டேன் ...’ 18:63 என்று கூறினார்கள். அறிவிப்பாளர் மேலும் கூறினார்: எனவே அவர்கள் தங்கள் கால்தடங்களைப் பின்தொடர்ந்து திரும்பி வந்தார்கள், பின்னர் அவர்கள் கடலில், மீனின் பாதை ஒரு சுரங்கம் போல இருப்பதைக் கண்டார்கள். ஆகவே, அவரது உதவியாளருக்கு அது ஒரு ஆச்சரியமான நிகழ்வாக இருந்தது, மீனுக்கு ஒரு சுரங்கப்பாதை இருந்தது. அவர்கள் பாறையை அடைந்தபோது, ஆடையால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினார்கள். அந்த மனிதர் ஆச்சரியத்துடன், ‘உங்கள் தேசத்தில் இப்படி ஒரு வாழ்த்து இருக்கிறதா?’ என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மூஸா’ என்று கூறினார்கள். அந்த மனிதர், ‘பனீ இஸ்ராயீலின் மூஸாவா?’ என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘ஆம்’ என்று கூறி, ‘உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்ட அறிவிலிருந்து எனக்கு எதையாவது கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா?’ 18:66 என்று கேட்டார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘ஓ மூஸா! அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவிலிருந்து சில உங்களிடம் உள்ளன, அவை எனக்குத் தெரியாது; அல்லாஹ் எனக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவிலிருந்து சில என்னிடம் உள்ளன, அவை உங்களுக்குத் தெரியாது’ என்று கூறினார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘ஆனால் நான் உங்களைப் பின்தொடர்வேன்’ என்று கூறினார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள், ‘அப்படியானால், நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நானே அதைப் பற்றி உங்களிடம் பேசும் வரை எதைப் பற்றியும் என்னிடம் கேள்வி கேட்காதீர்கள்.’ 18:70 என்று கூறினார்கள். அதன்பிறகு இருவரும் கடற்கரையோரமாகச் சென்றார்கள். அவர்களைக் கடந்து ஒரு படகு சென்றது, அதன் குழுவினர் அல்-களிர் (அலை) அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டு அவர்களை இலவசமாக கப்பலில் ஏற்றிக்கொண்டனர். ஆகவே அவர்கள் இருவரும் கப்பலில் ஏறினார்கள். ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் ஓரத்தில் அமர்ந்து கடலில் தன் அலகை நனைத்தது. அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம், ‘என்னுடைய அறிவும் உங்களுடைய அறிவும் எல்லா படைப்புகளின் அறிவும் அல்லாஹ்வின் அறிவோடு ஒப்பிடும்போது இந்த சிட்டுக்குருவியின் அலகால் எடுக்கப்பட்ட நீரை விட அதிகமாக இல்லை’ என்று கூறினார்கள். பின்னர் அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் ஒரு கோடரியை எடுத்து படகைத் துளையிட்ட செயலைக் கண்டு மூஸா (அலை) அவர்கள் திடுக்கிட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘இந்த மக்கள் எங்களுக்கு இலவசமாக பயணம் செய்ய உதவினார்கள், ஆனால் நீங்கள் வேண்டுமென்றே அவர்களை மூழ்கடிப்பதற்காக அவர்களின் படகைத் துளையிட்டுவிட்டீர்கள். நிச்சயமாக நீங்கள்...’ 18:71 என்று கூறினார்கள். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் மேலும் சென்றார்கள், மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் அவனைத் தலையைப் பிடித்து அதைக் துண்டித்துவிட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘யாரையும் கொல்லாத ஒரு அப்பாவி ஆன்மாவை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா? நிச்சயமாக நீங்கள் ஒரு சட்டவிரோதமான செயலைச் செய்துள்ளீர்கள்! ’ 18:74 என்று கூறினார்கள். அவர் கூறினார்கள், “நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா, நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று... ஆனால் அவர்கள் அவர்களை விருந்தினர்களாக உபசரிக்க மறுத்துவிட்டனர். அங்கே அவர்கள் இடிந்து விழும் நிலையில் ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள்.’ 18:75-77 அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் இவ்வாறு தன் கையை அசைத்து அதை நிமிர்த்தி (சரிசெய்தார்கள்). மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நாம் இந்த ஊருக்குள் நுழைந்தபோது, அவர்கள் எங்களுக்கு விருந்தோம்பல் அளிக்கவுமில்லை, உணவளிக்கவுமில்லை; நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், அதற்குக் கூலி வாங்கியிருக்கலாம்’ என்று கூறினார்கள். அல்- களிர் (அலை) அவர்கள், ‘இதுதான் உங்களுக்கும் எனக்கும் இடையிலான பிரிவு. நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாத (அந்த விஷயங்களின்) விளக்கத்தை நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன்.’...18:78 என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், ‘மூஸா (அலை) அவர்கள் இன்னும் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்பினோம், அதனால் அவன் (அல்லாஹ்) அவர்களுடைய கதையைப் பற்றி எங்களுக்கு இன்னும் அதிகமாக விவரித்திருப்பான்.’ இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் ஓதுவார்கள்:-- ‘அவர்களுக்கு முன்னால் (முன்னே) ஒரு மன்னன் இருந்தான், அவன் ஒவ்வொரு (பயன்படுத்தக்கூடிய) படகையும் பலவந்தமாகப் பறிமுதல் செய்வான். 18:79 ... அந்தச் சிறுவனைப் பொறுத்தவரை அவன் ஒரு காஃபிராக இருந்தான்.’

அனஸ் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள், "உங்களில் ஒருவர் தனக்கு விரும்புவதை தன் சகோதரனுக்கும் விரும்பாத வரை அவர் ஈமான் (நம்பிக்கை) கொண்டவர் ஆகமாட்டார்" என்று கூறினார்கள். மற்றொரு அறிவிப்பில், "என் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, உங்களில் ஒருவர் தமக்கு விரும்புவதையே தம் (முஸ்லிம்) சகோதரருக்கும் விரும்பாதவரை, அவர் (முழுமையான) நம்பிக்கை கொண்டவர் ஆகமாட்டார்" (என்று கூறினார்கள்). மேலும், இப்ராஹீம் நபி (அலை) அவர்களிடம் ஈமானைப் பற்றிக் கேட்கப்பட்டபோது, அது "லா இலாஹ இல்லல்லாஹ்" என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ் குர்ஆனில் கூறுகிறான், "உங்கள் இறைவன் ஒரே இறைவன்தான். அவனைத் தவிர (வணக்கத்திற்குரிய) வேறு இறைவன் இல்லை, அவன் அளவற்ற அருளாளன், நிகரற்ற அன்புடையோன்."

`உமர் இப்னு அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது:

பத்ருப் போர் நடந்த நாளன்று, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் நிராகரிப்பாளர்களைப் பார்த்தார்கள், அவர்கள் ஆயிரம் பேர் இருந்தனர், அதே சமயம் அவர்களின் தோழர்கள் முன்னூற்று பத்தொன்பது பேராக இருந்தனர். நபி (ஸல்) அவர்கள் கிப்லாவை நோக்கி (தங்கள் முகத்தைத்) திருப்பினார்கள். பின்னர் அவர்கள் தங்கள் கரங்களை நீட்டி, தங்கள் இறைவனிடம் இவ்வாறு பிரார்த்திக்கத் தொடங்கினார்கள்: "யா அல்லாஹ், நீ எனக்கு வாக்களித்ததை நிறைவேற்றுவாயாக. யா அல்லாஹ், நீ எனக்கு வாக்களித்ததை வரச்செய்வாயாக. யா அல்லாஹ், முஸ்லிம்களின் இந்தச் சிறிய கூட்டம் அழிக்கப்பட்டால், இந்த பூமியில் நீ வணங்கப்பட மாட்டாய்." அவர்கள் தங்கள் கரங்களை நீட்டியவாறு, கிப்லாவை நோக்கியவாறு, தங்கள் இறைவனிடம் தொடர்ந்து பிரார்த்தனை செய்துகொண்டிருந்தார்கள், அவர்களின் மேலாடை தோள்களிலிருந்து நழுவி விழும் வரை. அப்போது அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் அங்கே வந்து, அவர்களின் மேலாடையை எடுத்து அவர்களின் தோள்களில் போட்டார்கள். பின்னர் அவர்கள் பின்னாலிருந்து அவரை அணைத்துக்கொண்டு கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்), உங்கள் இறைவனிடம் நீங்கள் செய்த இந்த பிரார்த்தனை உங்களுக்குப் போதுமானது, அவன் உங்களுக்கு வாக்களித்ததை உங்களுக்கு நிறைவேற்றுவான். ஆகவே, மகிமையும் உயர்வும் மிக்க அல்லாஹ் வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான் (குர்ஆன் வசனம்): "நீங்கள் உங்கள் இறைவனிடம் உதவி தேடியபோது, அவன் உங்கள் அழைப்புக்குப் பதிலளித்தான் (கூறி): தொடர்ச்சியாக வரும் ஆயிரம் வானவர்களைக் கொண்டு நான் உங்களுக்கு உதவுவேன்." ஆகவே, அல்லாஹ் வானவர்களைக் கொண்டு அவருக்கு உதவினான்.

அபூ ஸுமைல் அவர்கள் கூறினார்கள், இந்த ஹதீஸை இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் தங்களுக்கு அறிவித்தார்கள், அவர்கள் கூறினார்கள்: அன்றைய தினம் ஒரு முஸ்லிம் தனக்கு முன்னால் சென்றுகொண்டிருந்த ஒரு நிராகரிப்பாளரைத் துரத்திக்கொண்டிருந்தபோது, அவருக்கு மேலே சாட்டையின் சலசலப்பையும், சவாரி செய்பவரின் குரலையும் கேட்டார்: முன்னே செல், ஹைஸூம்! அவர் (இப்போது) மல்லாந்து விழுந்துகிடந்த அந்த இணைவைப்பாளரைப் பார்த்தார். அவர் அவனை (கவனமாகப்) பார்த்தபோது, அவனது மூக்கில் ஒரு தழும்பு இருப்பதையும், அவனது முகம் சாட்டையால் அடிக்கப்பட்டது போல கிழிக்கப்பட்டிருப்பதையும், அதன் விஷத்தால் அது பச்சை நிறமாக மாறியிருப்பதையும் கண்டார். ஒரு அன்சாரி (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து இந்த (நிகழ்வை) அவர்களுக்கு விவரித்தார்கள். அவர்கள் (அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்)) கூறினார்கள்: நீங்கள் உண்மையைச் சொன்னீர்கள். இது மூன்றாவது வானத்திலிருந்து வந்த உதவி.

அன்றைய தினம் (அதாவது பத்ருப் போர் நாளன்று) முஸ்லிம்கள் எழுபது பேரைக் கொன்றார்கள், எழுபது பேரைச் சிறைப்பிடித்தார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களிடமும் உமர் (ரழி) அவர்களிடமும் கூறினார்கள்: இந்த கைதிகளைப் பற்றி உங்கள் கருத்து என்ன? அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அவர்கள் நம்முடைய உறவினர்கள் மற்றும் சுற்றத்தார்கள். அவர்களிடமிருந்து பிணைத்தொகையைப் பெற்றுக்கொண்டு அவர்களை விடுதலை செய்ய வேண்டும் என்று நான் நினைக்கிறேன். இது நிராகரிப்பாளர்களுக்கு எதிராக நமக்கு ஒரு பலமாக இருக்கும். அல்லாஹ் அவர்களை இஸ்லாத்தின் பால் வழிநடத்தவும் கூடும். பின்னர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: கத்தாபின் மகனே, உங்கள் கருத்து என்ன? அவர் (உமர் (ரழி)) கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதரே, நான் அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களின் கருத்தைக் கொண்டிருக்கவில்லை. நாம் அவர்களின் தலைகளை வெட்டுவதற்காக அவர்களை நம்மிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும் என்பது என் கருத்து. அகீலை அலி (ரழி) அவர்களிடம் ஒப்படையுங்கள், அவர்கள் அவனது தலையை வெட்டட்டும், இன்னின்ன உறவினரை என்னிடம் ஒப்படையுங்கள், நான் அவனது தலையை வெட்டுகிறேன். அவர்கள் நிராகரிப்பாளர்களின் தலைவர்கள் மற்றும் அவர்களில் உள்ள மூத்தவர்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களின் கருத்தை அங்கீகரித்தார்கள், நான் சொன்னதை அங்கீகரிக்கவில்லை.

மறுநாள் நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தபோது, அவர்களும் அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களும் கண்ணீர் விட்டு அழுதுகொண்டிருப்பதைக் கண்டேன். நான் கூறினேன்: அல்லாஹ்வின் தூதரே, நீங்களும் உங்கள் தோழரும் ஏன் கண்ணீர் விடுகிறீர்கள்? காரணத்தைச் சொல்லுங்கள். ஏனெனில் நான் அழுவேன், அல்லது குறைந்தபட்சம் உங்களுடன் அனுதாபத்தில் அழுவது போல் நடிப்பேன். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: (கைதிகளிடமிருந்து) பிணைத்தொகை வாங்கியதற்காக உங்கள் தோழர்களுக்கு நேர்ந்ததை நினைத்து நான் அழுகிறேன். அவர்கள் அனுபவிக்கவிருந்த வேதனை எனக்குக் காட்டப்பட்டது. அது இந்த மரத்தைப் போல எனக்கு அருகில் கொண்டுவரப்பட்டது. (அவர்கள் தங்களுக்கு அருகிலிருந்த ஒரு மரத்தைச் சுட்டிக்காட்டினார்கள்.) பின்னர் அல்லாஹ் இந்த வசனத்தை வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்: "நிராகரிப்பாளர்களின் பலம் நசுக்கப்படும் வரை ஒரு நபி கைதிகளைப் பிடிப்பது தகுதியானது அல்ல..." வசனத்தின் இறுதி வரை: "ஆகவே, போரில் கிடைத்த பொருட்களை உண்ணுங்கள், (அது) அனுமதிக்கப்பட்டதும் தூய்மையானதும் ஆகும். ஆகவே அல்லாஹ் அவர்களுக்கு போரில் கிடைத்த பொருட்களை அனுமதித்தான்."

அல் மிஸ்வர் பின் மக்ரமா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அல்-ஹுதைபிய்யா ஆண்டில் ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட தோழர்களுடன் புறப்பட்டு, அவர்கள் துல் ஹுலைஃபாவிற்கு வந்தார்கள். அவர்கள் பலியிடப்படும் பிராணிகளுக்கு மாலை அணிவித்து அடையாளம் இட்டார்கள், மேலும் உம்ராவிற்காக இஹ்ராம் அணிந்து கொண்டார்கள். பின்னர் அவர்கள் பயணத்தைத் தொடர்ந்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் முன்னேறிச் சென்று, மக்காவிற்கு இறங்கிச் செல்லும் ஒரு மலைப் பாதைக்கு வந்தபோது, அவர்களுடைய வாகனம் மண்டியிட்டது, மக்கள் இரண்டு முறை, “செல், செல், அல்-கஸ்வா களைத்துவிட்டது” என்று கூறினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “அது களைத்துவிடவில்லை, அது அதன் குணமும் அல்ல, ஆனால், யானையைத் தடுத்தவன் தான் இதனையும் தடுத்துவிட்டான்.” பிறகு அவர்கள் கூறினார்கள்: “என் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, அல்லாஹ் புனிதமாக்கிய விஷயங்களை கண்ணியப்படுத்தும் விதமாக அவர்கள் என்னிடம் எந்த நல்ல காரியத்தைக் கேட்டாலும், நான் அதை அவர்களுக்குக் கொடுக்காமல் இருக்க மாட்டேன்.” பின்னர் அவர்கள் அதை விரட்ட, அது குதித்து எழுந்தது, அவர்கள் அவர்களை விட்டும் விலகிச் சென்று, அல்-ஹுதைபிய்யாவின் தொலைதூரப் பகுதியில் சிறிதளவு நீருள்ள ஒரு குளத்தினருகே நின்றார்கள். இதற்கிடையில் புதைல் பின் வரகா அல்-குஸாஈ (ரழி) அவர்கள் வந்தார்கள், மேலும் உர்வா பின் மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்களும் அவருடன் இணைந்துகொண்டார்கள். அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் பேசத் தொடங்கினார்கள். அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் பேசும்போதெல்லாம், அவர்களுடைய தாடியைப் பிடித்தார்கள். அல் முஃகீரா பின் ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களின் அருகில் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களிடம் ஒரு வாள் இருந்தது, மேலும் அவர்கள் தலைக்கவசம் அணிந்திருந்தார்கள். அவர் (அல் முஃகீரா (ரழி) அவர்கள்) தனது வாளுறையின் கைப்பிடியின் நுனியால் அவருடைய (உர்வாவின்) கையை அடித்து, “உங்கள் கையை அவர்களுடைய தாடியிலிருந்து எடுங்கள்” என்று கூறினார்கள். அப்போது உர்வா (ரழி) அவர்கள் தனது கையை உயர்த்தி, “யார் இது?” என்று கேட்டார்கள். அவர்கள், “அல்-முஃகீரா பின் ஷுஃபா” என்று பதிலளித்தார்கள். அவர், "ஓ துரோகியே! உனது துரோகச் செயலுக்காக நான் என் பதவியைப் பயன்படுத்தவில்லையா?" என்று கூறினார். இஸ்லாத்திற்கு முந்தைய காலத்தில் அல்-முஃகீரா பின் ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள் சிலருடன் பயணம் செய்து, அவர்களைக் கொலை செய்து, அவர்களின் சொத்துக்களை எடுத்துக்கொண்டார்கள். பின்னர் அவர் (நபி (ஸல்) அவர்களிடம்) வந்து இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “இஸ்லாத்தைப் பொறுத்தவரை நாங்கள் அதை ஏற்றுக்கொண்டோம், ஆனால் சொத்தைப் பொறுத்தவரை, அது துரோகத்தின் மூலம் எடுக்கப்பட்டதால், எங்களுக்கு அது தேவையில்லை.” நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “எழுதுங்கள்: இது அல்லாஹ்வின் தூதரான முஹம்மது எடுத்த முடிவு.” பின்னர் அவர் அந்த ஹதீஸை விவரித்தார். பின்னர் சுஹைல் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: “மேலும், எங்களிடமிருந்து ஒருவர் உங்கள் மார்க்கத்தைப் பின்பற்றி உங்களிடம் வந்தால், நீங்கள் அவரை எங்களிடம் திருப்பி அனுப்ப வேண்டும்.” அவர் அந்த ஒப்பந்தப் பத்திரத்தை எழுதி முடித்தபோது, நபி (ஸல்) அவர்கள் தம் தோழர்களிடம், “எழுந்து, பலியிட்டு, பின்னர் தலைமுடியை மழித்துக் கொள்ளுங்கள்” என்று கூறினார்கள். அதன்பிறகு, ஹிஜ்ரத் செய்த சில முஃமினான பெண்கள் வந்தார்கள். (அல்லாஹ் இறக்கிவைத்தான்: ஈமான் கொண்டோரே! முஃமினான பெண்கள் ஹிஜ்ரத் செய்து உங்களிடம் வந்தால்). உயர்ந்தோனாகிய அல்லாஹ், அவர்களைத் திருப்பி அனுப்புவதை முஸ்லிம்களுக்குத் தடை செய்தான், ஆனால் (அவர்களுடைய கணவர்களுக்கு) மஹரைத் திருப்பிக் கொடுக்குமாறு கட்டளையிட்டான். பின்னர் அவர்கள் மதீனாவிற்குத் திரும்பினார்கள். குறைஷிகளைச் சேர்ந்த (ஒரு முஸ்லிமான) அபூ பஸீர் (ரழி) அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தார்கள். அவர்கள் (குறைஷிகள்) அவரைத் தேடி (இருவரை) அனுப்பினார்கள்; எனவே நபி (ஸல்) அவர்கள் அவரை அந்த இருவரிடமும் ஒப்படைத்தார்கள். அவர்கள் அவரை அழைத்துச் சென்றார்கள், அவர்கள் துல் ஹுலைஃபாவை அடைந்து தங்களிடமிருந்த சில பேரீச்சம் பழங்களைச் சாப்பிட இறங்கியபோது, அபூ பஸீர் (ரழி) அவர்கள் அந்த இருவரில் ஒருவரிடம், “அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக இன்னாரே, உங்களுடைய இந்த வாள் மிக நேர்த்தியானது என்று நான் நினைக்கிறேன்” என்று கூறினார்கள்; மற்றவர் வாளை உருவி, “ஆம், நான் இதைச் சோதித்துப் பார்த்திருக்கிறேன்” என்றார். அபூ பஸீர் (ரழி) அவர்கள், “நான் அதைப் பார்க்கலாமா?” என்று கேட்டார்கள். அவர் அதை அவரிடம் கொடுத்தார். உடனே இவர் அவரை இறக்கும் வரை வெட்டினார், அதைக் கண்ட மற்றவர் தப்பியோடி மதீனாவிற்கு வந்து, ஓடிவந்து பள்ளிவாசலுக்குள் நுழைந்தார். நபி (ஸல்) அவர்கள், “இந்த மனிதர் பயங்கரமான ஒன்றைக் கண்டுள்ளார்” என்று கூறினார்கள். அவர், “அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, என் தோழர் கொல்லப்பட்டுவிட்டார், நானும் செத்தவன் போலத்தான்” என்றார். அப்போது அபூ பஸீர் (ரழி) அவர்கள் வந்து கூறினார்கள்: “அல்லாஹ் உங்கள் உடன்படிக்கையை நிறைவேற்றிவிட்டான். நீங்கள் என்னை அவர்களிடம் திருப்பி அனுப்பிவிட்டீர்கள், ஆனால் அல்லாஹ் அவர்களிடமிருந்து என்னைக் காப்பாற்றிவிட்டான்.” நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “அவனுடைய தாய்க்கு நாசம் உண்டாகட்டும், போரைத் தூண்டுபவன்! அவனுக்கு (உதவ) யாராவது இருந்திருந்தால் நன்றாயிருந்திருக்கும் (அதாவது, சில உறவினர்கள்).” அதைக் கேட்டதும், நபி (ஸல்) அவர்கள் தன்னை அவர்களிடம் திருப்பி அனுப்பிவிடுவார்கள் என்பதை அவர் (அபூ பஸீர் (ரழி) அவர்கள்) அறிந்துகொண்டு, வெளியேறி கடற்கரைக்குச் சென்றார்கள். அபூ ஜந்தல் (ரழி) அவர்கள் தப்பித்து அபூ பஸீர் (ரழி) அவர்களிடம் சேர்ந்துகொண்டார்கள், இறுதியில் அவர்களென ஒரு குழுவே உருவானது.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், 'குர்ஆனில் முப்பது வசனங்களைக் கொண்ட ஒரு சூரா உள்ளது, அது ஒரு மனிதருக்காக அவர் மன்னிக்கப்படும் வரை பரிந்துரை செய்யும். அது சூரா அல்-முல்க் ஆகும்.' இந்த ஹதீஸ் இந்த குறிப்பிட்ட சூராவின் முக்கியத்துவத்தை எடுத்துக்காட்டுகிறது. இதை தவறாமல் ஓதுவது, குறிப்பாக தூங்குவதற்கு முன், மிகவும் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. 'தபாரக்கல்லதீ பி யதிஹில் முல்க்' என்ற சொற்றொடர் இந்த சூராவின் தொடக்கமாகும். நபி (ஸல்) அவர்களின் மற்றொரு முக்கியமான போதனை உளத்தூய்மை பற்றியதாகும். அவர்கள் (ஸல்) 'இன்னமல் அஃமாலு பின்னிய்யத்' என்று கூறினார்கள், இதன் பொருள் 'செயல்கள் அனைத்தும் எண்ணங்களைப் பொறுத்தே அமைகின்றன' என்பதாகும். இது அவர்கள் (ஸல்) தங்கள் தோழர்களுக்குக் கற்றுக் கொடுத்த ஒரு அடிப்படையான பாடமாகும். உதாரணமாக, உமர் இப்னுல் கத்தாப் (ரழி) அவர்கள் இதை மக்களுக்கு அடிக்கடி நினைவூட்டுவார்கள். ஈஸா நபி (அலை) அவர்களும் இதே போன்ற உளத்தூய்மை கோட்பாடுகளைப் போதித்தார்கள். அல்லாஹ் குர்ஆனில், 'குல் ஹுவல்லாஹு அஹத்' என்று கூறுகிறான், இதன் பொருள் '(நபியே!) நீர் கூறுவீராக: அல்லாஹ் அவன் ஒருவனே' என்பதாகும்.