இந்த ஹதீஸுக்கு மற்ற ஹதீஸ் நூல்களில் உள்ள ஹதீஸ்கள்

425ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ عُفَيْرٍ، قَالَ حَدَّثَنِي اللَّيْثُ، قَالَ حَدَّثَنِي عُقَيْلٌ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي مَحْمُودُ بْنُ الرَّبِيعِ الأَنْصَارِيُّ، أَنَّ عِتْبَانَ بْنَ مَالِكٍ ـ وَهُوَ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِمَّنْ شَهِدَ بَدْرًا مِنَ الأَنْصَارِ ـ أَنَّهُ أَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَدْ أَنْكَرْتُ بَصَرِي، وَأَنَا أُصَلِّي لِقَوْمِي، فَإِذَا كَانَتِ الأَمْطَارُ سَالَ الْوَادِي الَّذِي بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ، لَمْ أَسْتَطِعْ أَنْ آتِيَ مَسْجِدَهُمْ فَأُصَلِّيَ بِهِمْ، وَوَدِدْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَّكَ تَأْتِينِي فَتُصَلِّيَ فِي بَيْتِي، فَأَتَّخِذَهُ مُصَلًّى‏.‏ قَالَ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ سَأَفْعَلُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ ‏"‏‏.‏ قَالَ عِتْبَانُ فَغَدَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَبُو بَكْرٍ حِينَ ارْتَفَعَ النَّهَارُ، فَاسْتَأْذَنَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَذِنْتُ لَهُ، فَلَمْ يَجْلِسْ حَتَّى دَخَلَ الْبَيْتَ ثُمَّ قَالَ ‏"‏ أَيْنَ تُحِبُّ أَنْ أُصَلِّيَ مِنْ بَيْتِكَ ‏"‏‏.‏ قَالَ فَأَشَرْتُ لَهُ إِلَى نَاحِيَةٍ مِنَ الْبَيْتِ، فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَكَبَّرَ، فَقُمْنَا فَصَفَّنَا، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ سَلَّمَ، قَالَ وَحَبَسْنَاهُ عَلَى خَزِيرَةٍ صَنَعْنَاهَا لَهُ‏.‏ قَالَ فَثَابَ فِي الْبَيْتِ رِجَالٌ مِنْ أَهْلِ الدَّارِ ذَوُو عَدَدٍ فَاجْتَمَعُوا، فَقَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ أَيْنَ مَالِكُ بْنُ الدُّخَيْشِنِ أَوِ ابْنُ الدُّخْشُنِ فَقَالَ بَعْضُهُمْ ذَلِكَ مُنَافِقٌ لاَ يُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ لاَ تَقُلْ ذَلِكَ، أَلاَ تَرَاهُ قَدْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ‏.‏ يُرِيدُ بِذَلِكَ وَجْهَ اللَّهِ ‏"‏‏.‏ قَالَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ‏.‏ قَالَ فَإِنَّا نَرَى وَجْهَهُ وَنَصِيحَتَهُ إِلَى الْمُنَافِقِينَ‏.‏ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ حَرَّمَ عَلَى النَّارِ مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ‏.‏ يَبْتَغِي بِذَلِكَ وَجْهَ اللَّهِ ‏"‏‏.‏ قَالَ ابْنُ شِهَابٍ ثُمَّ سَأَلْتُ الْحُصَيْنَ بْنَ مُحَمَّدٍ الأَنْصَارِيَّ ـ وَهْوَ أَحَدُ بَنِي سَالِمٍ وَهُوَ مِنْ سَرَاتِهِمْ ـ عَنْ حَدِيثِ مَحْمُودِ بْنِ الرَّبِيعِ، فَصَدَّقَهُ بِذَلِكَ‏.‏
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் ஒருவராகவும், பத்ருப் போரில் பங்கெடுத்த அன்சாரிகளில் ஒருவராகவும் இருந்த இத்பான் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, "அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! எனக்குப் பார்வைக் குறைபாடு உள்ளது, மேலும் நான் என் மக்களுக்கு தொழுகை நடத்துகிறேன். மழை பெய்யும்போது எனக்கும் என் மக்களுக்கும் இடையிலான பள்ளத்தாக்கில் தண்ணீர் பாய்கிறது, அதனால் அவர்களின் பள்ளிவாசலுக்குச் சென்று தொழுகை நடத்த என்னால் முடியவில்லை. அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! நீங்கள் என் வீட்டிற்கு வந்து அதில் தொழுதால் நான் அந்த இடத்தை ஒரு முஸல்லாவாக ஆக்கிக்கொள்வேன் என்று நான் விரும்புகிறேன்," என்று கூறினேன். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "அல்லாஹ் நாடினால், நான் அவ்வாறே செய்வேன்," என்று கூறினார்கள்.

மறுநாள் சூரியன் நன்கு உதித்த பிறகு, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களும் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களும் வந்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் உள்ளே நுழைய அனுமதி கேட்டார்கள். நான் அவர்களுக்கு அனுமதி அளித்தேன், அவர்கள் வீட்டிற்குள் நுழைந்ததும் அமரவில்லை, ஆனால் என்னிடம், "நான் எங்கே தொழ வேண்டும் என்று நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள்?" என்று கேட்டார்கள். நான் என் வீட்டில் ஒரு இடத்தைச் சுட்டிக்காட்டினேன். எனவே அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அங்கே நின்று அல்லாஹு அக்பர் என்று கூறினார்கள், நாங்கள் அனைவரும் எழுந்து அவர்களுக்குப் பின்னால் அணிவகுத்து நின்று இரண்டு ரக்அத் தொழுகையைத் தொழுது தஸ்லீமுடன் முடித்தோம். நாங்கள் அவர்களுக்காகத் தயாரித்திருந்த "கஸீரா" என்ற உணவிற்கு தங்குமாறு நாங்கள் அவர்களிடம் வேண்டுகோள் விடுத்தோம்.

எங்கள் குடும்பத்தின் பல உறுப்பினர்கள் வீட்டில் கூடினார்கள், அவர்களில் ஒருவர், "மாலிக் இப்னு அல்-துகைஷின் அல்லது இப்னு அல்-துக்ஷுன் எங்கே?" என்று கேட்டார். அவர்களில் ஒருவர், "அவர் ஒரு நயவஞ்சகர், அல்லாஹ்வையும் அவனுடைய தூதரையும் அவர் நேசிப்பதில்லை," என்று பதிலளித்தார். அதைக் கேட்ட அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "அவ்வாறு கூறாதீர்கள். 'அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவர் யாருமில்லை' என்று அவர் அல்லாஹ்விற்காக மட்டும் கூறியதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?" என்று கூறினார்கள். அவர், "அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் நன்கு அறிவார்கள். நாங்கள் அவரை நயவஞ்சகர்களுக்கு உதவி செய்வதையும் ஆலோசனை கூறுவதையும் பார்த்திருக்கிறோம்," என்று கூறினார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "அல்லாஹ்விற்காக மட்டும் 'அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவர் யாருமில்லை' என்று கூறுபவர்களுக்கு (நரக) நெருப்பை அல்லாஹ் தடை செய்துள்ளான்," என்று கூறினார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
839, 840ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنَا عَبْدَانُ، قَالَ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ، قَالَ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، قَالَ أَخْبَرَنِي مَحْمُودُ بْنُ الرَّبِيعِ،، وَزَعَمَ، أَنَّهُ عَقَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَعَقَلَ مَجَّةً مَجَّهَا مِنْ دَلْوٍ كَانَ فِي دَارِهِمْ‏.‏ قَالَ سَمِعْتُ عِتْبَانَ بْنَ مَالِكٍ الأَنْصَارِيَّ، ثُمَّ أَحَدَ بَنِي سَالِمٍ قَالَ كُنْتُ أُصَلِّي لِقَوْمِي بَنِي سَالِمٍ، فَأَتَيْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ إِنِّي أَنْكَرْتُ بَصَرِي، وَإِنَّ السُّيُولَ تَحُولُ بَيْنِي وَبَيْنَ مَسْجِدِ قَوْمِي، فَلَوَدِدْتُ أَنَّكَ جِئْتَ فَصَلَّيْتَ فِي بَيْتِي مَكَانًا، حَتَّى أَتَّخِذَهُ مَسْجِدًا فَقَالَ ‏"‏ أَفْعَلُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ ‏"‏‏.‏ فَغَدَا عَلَىَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَبُو بَكْرٍ مَعَهُ بَعْدَ مَا اشْتَدَّ النَّهَارُ، فَاسْتَأْذَنَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَأَذِنْتُ لَهُ، فَلَمْ يَجْلِسْ حَتَّى قَالَ ‏"‏ أَيْنَ تُحِبُّ أَنْ أُصَلِّيَ مِنْ بَيْتِكَ ‏"‏‏.‏ فَأَشَارَ إِلَيْهِ مِنَ الْمَكَانِ الَّذِي أَحَبَّ أَنْ يُصَلِّيَ فِيهِ، فَقَامَ فَصَفَفْنَا خَلْفَهُ ثُمَّ سَلَّمَ، وَسَلَّمْنَا حِينَ سَلَّمَ‏.‏
மஹ்மூத் பின் அர்-ரபிஃ (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களையும், அவர்கள் எங்கள் வீட்டில் இருந்த ஒரு வாளியிலிருந்து தண்ணீரை எடுத்து (என் மீது) உமிழ்ந்ததையும் நினைவுகூர்கிறேன். பனீ சலீம் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த இத்பான் பின் மாலிக் அல்-அன்சாரி (ரழி) அவர்கள் கூறுவதை நான் கேட்டேன்: “நான் எனது பனீ சலீம் கோத்திரத்தாருக்கு தொழுகை நடத்துபவனாக இருந்தேன். ஒருமுறை நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று, ‘எனக்கு பார்வைக் குறைபாடு உள்ளது, சில சமயங்களில் மழைநீர் வெள்ளம் எனக்கும் என் கோத்திரத்தின் பள்ளிவாசலுக்கும் இடையில் தடையாக வந்துவிடுகிறது. தாங்கள் என் வீட்டிற்கு வந்து ஓரிடத்தில் தொழுதால், அந்த இடத்தை நான் தொழும் இடமாக (பள்ளிவாசலாக) ஆக்கிக்கொள்வேன் என்று நான் விரும்புகிறேன்’ என்று கூறினேன். அதற்கு அவர்கள், “அல்லாஹ் நாடினால், நான் அவ்வாறே செய்வேன்” என்று கூறினார்கள். அடுத்த நாள், சூரியன் நன்கு உதித்த பிறகு, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களுடன் என் வீட்டிற்கு வந்தார்கள், உள்ளே நுழைய அனுமதி கேட்டார்கள். நான் அவர்களுக்கு அனுமதி அளித்தேன், ஆனால் அவர்கள் என்னிடம், “உங்கள் வீட்டில் நான் எங்கே தொழ வேண்டும் என்று நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள்?” என்று கேட்கும் வரை அவர்கள் அமரவில்லை. வீட்டில் அவர்கள் தொழ வேண்டும் என்று நான் விரும்பிய இடத்தை நான் சுட்டிக்காட்டினேன். எனவே, அவர்கள் தொழுகைக்காக நின்றார்கள், நாங்கள் அவர்களுக்குப் பின்னால் அணிவகுத்து நின்றோம். அவர்கள் தஸ்லீமுடன் தொழுகையை முடித்தார்கள், நாங்களும் அதே நேரத்தில் அவ்வாறே செய்தோம்.”

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
1185ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنِي إِسْحَاقُ، حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا أَبِي، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي مَحْمُودُ بْنُ الرَّبِيعِ الأَنْصَارِيُّ، أَنَّهُ عَقَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم، وَعَقَلَ مَجَّةً مَجَّهَا فِي وَجْهِهِ مِنْ بِئْرٍ كَانَتْ فِي دَارِهِمْ‏.‏ فَزَعَمَ مَحْمُودٌ أَنَّهُ سَمِعَ عِتْبَانَ بْنَ مَالِكٍ الأَنْصَارِيّ َ ـ رضى الله عنه ـ وَكَانَ مِمَّنْ شَهِدَ بَدْرًا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ كُنْتُ أُصَلِّي لِقَوْمِي بِبَنِي سَالِمٍ، وَكَانَ يَحُولُ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ وَادٍ إِذَا جَاءَتِ الأَمْطَارُ فَيَشُقُّ عَلَىَّ اجْتِيَازُهُ قِبَلَ مَسْجِدِهِمْ، فَجِئْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ لَهُ إِنِّي أَنْكَرْتُ بَصَرِي، وَإِنَّ الْوَادِيَ الَّذِي بَيْنِي وَبَيْنَ قَوْمِي يَسِيلُ إِذَا جَاءَتِ الأَمْطَارُ فَيَشُقُّ عَلَىَّ اجْتِيَازُهُ، فَوَدِدْتُ أَنَّكَ تَأْتِي فَتُصَلِّي مِنْ بَيْتِي مَكَانًا أَتَّخِذُهُ مُصَلًّى‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ سَأَفْعَلُ ‏"‏‏.‏ فَغَدَا عَلَىَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَبُو بَكْرٍ ـ رضى الله عنه ـ بَعْدَ مَا اشْتَدَّ النَّهَارُ فَاسْتَأْذَنَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَذِنْتُ لَهُ فَلَمْ يَجْلِسْ حَتَّى قَالَ ‏"‏ أَيْنَ تُحِبُّ أَنْ أُصَلِّيَ مِنْ بَيْتِكَ ‏"‏‏.‏ فَأَشَرْتُ لَهُ إِلَى الْمَكَانِ الَّذِي أُحِبُّ أَنْ أُصَلِّيَ فِيهِ، فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَكَبَّرَ وَصَفَفْنَا وَرَاءَهُ، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ وَسَلَّمْنَا حِينَ سَلَّمَ، فَحَبَسْتُهُ عَلَى خَزِيرٍ يُصْنَعُ لَهُ فَسَمِعَ أَهْلُ الدَّارِ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي بَيْتِي فَثَابَ رِجَالٌ مِنْهُمْ حَتَّى كَثُرَ الرِّجَالُ فِي الْبَيْتِ‏.‏ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْهُمْ مَا فَعَلَ مَالِكٌ لاَ أَرَاهُ‏.‏ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْهُمْ ذَاكَ مُنَافِقٌ لاَ يُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ لاَ تَقُلْ ذَاكَ أَلاَ تَرَاهُ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ‏.‏ يَبْتَغِي بِذَلِكَ وَجْهَ اللَّهِ ‏"‏‏.‏ فَقَالَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ‏.‏ أَمَّا نَحْنُ فَوَاللَّهِ لاَ نَرَى وُدَّهُ وَلاَ حَدِيثَهُ إِلاَّ إِلَى الْمُنَافِقِينَ‏.‏ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ حَرَّمَ عَلَى النَّارِ مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ‏.‏ يَبْتَغِي بِذَلِكَ وَجْهَ اللَّهِ ‏"‏‏.‏ قَالَ مَحْمُودٌ فَحَدَّثْتُهَا قَوْمًا فِيهِمْ أَبُو أَيُّوبَ صَاحِبُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي غَزْوَتِهِ الَّتِي تُوُفِّيَ فِيهَا وَيَزِيدُ بْنُ مُعَاوِيَةَ عَلَيْهِمْ بِأَرْضِ الرُّومِ، فَأَنْكَرَهَا عَلَىَّ أَبُو أَيُّوبَ قَالَ وَاللَّهِ مَا أَظُنُّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ مَا قُلْتَ قَطُّ‏.‏ فَكَبُرَ ذَلِكَ عَلَىَّ فَجَعَلْتُ لِلَّهِ عَلَىَّ إِنْ سَلَّمَنِي حَتَّى أَقْفُلَ مِنْ غَزْوَتِي أَنْ أَسْأَلَ عَنْهَا عِتْبَانَ بْنَ مَالِكٍ ـ رضى الله عنه ـ إِنْ وَجَدْتُهُ حَيًّا فِي مَسْجِدِ قَوْمِهِ، فَقَفَلْتُ فَأَهْلَلْتُ بِحَجَّةٍ أَوْ بِعُمْرَةٍ، ثُمَّ سِرْتُ حَتَّى قَدِمْتُ الْمَدِينَةَ فَأَتَيْتُ بَنِي سَالِمٍ، فَإِذَا عِتْبَانُ شَيْخٌ أَعْمَى يُصَلِّي لِقَوْمِهِ فَلَمَّا سَلَّمَ مِنَ الصَّلاَةِ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ وَأَخْبَرْتُهُ مَنْ أَنَا، ثُمَّ سَأَلْتُهُ عَنْ ذَلِكَ الْحَدِيثِ فَحَدَّثَنِيهِ كَمَا حَدَّثَنِيهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ‏.‏
மஹ்மூத் பின் அர்-ரபி அல்-அன்சாரி (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களையும், மேலும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இவருடைய (மஹ்மூத் (ரழி) அவர்களின்) வீட்டில் இருந்த ஒரு கிணற்றிலிருந்து தண்ணீரை எடுத்து, ஒரு வாய் அளவு நீரை இவருடைய (மஹ்மூத் (ரழி) அவர்களின்) முகத்தில் தெளித்ததையும் அவர் (மஹ்மூத் (ரழி)) நினைவுகூர்ந்தார்கள். மஹ்மூத் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: பத்ருப் போரில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடன் கலந்துகொண்ட இத்பான் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள் கூறுவதை நான் கேட்டேன்: "நான் பனீ சலீம் கிளையினரான என் மக்களுக்கு தொழுகை நடத்துபவனாக இருந்தேன். எனக்கும் அம்மக்களுக்கும் இடையே ஒரு பள்ளத்தாக்கு இருந்தது. மழை பெய்யும்போதெல்லாம், அதைக் கடந்து அவர்களின் பள்ளிவாசலுக்குச் செல்வது எனக்குக் கடினமாக இருக்கும். ஆகவே, நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று, 'எனக்கு பார்வைக் குறைபாடு உள்ளது. மழைக்காலத்தில் எனக்கும் என் மக்களுக்கும் இடையிலுள்ள பள்ளத்தாக்கில் வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து ஓடும். அப்போது அதைக் கடந்து செல்வது எனக்குக் கடினமாகிவிடுகிறது. தாங்கள் என் வீட்டிற்கு வந்து ஓரிடத்தில் தொழுதால், அந்த இடத்தை நான் தொழும் இடமாக ஆக்கிக்கொள்வேன் என்று விரும்புகிறேன்' என்று கூறினேன்." அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், 'நான் அவ்வாறே செய்வேன்' என்று கூறினார்கள். ஆகவே, (மறுநாள்) காலையில் சூரியன் நன்கு உதித்த பிறகு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களும், அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களும் என் வீட்டிற்கு வந்தார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் உள்ளே வர என்னிடம் அனுமதி கேட்டார்கள், நானும் அவர்களை அனுமதித்தேன். அவர்கள் அமர்வதற்கு முன்பாக, 'உங்கள் வீட்டில் நாங்கள் எங்கே தொழ வேண்டும் என்று நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள்?' என்று கேட்டார்கள். அவர்கள் தொழ வேண்டும் என்று நான் விரும்பிய இடத்தை நான் சுட்டிக்காட்டினேன். ஆகவே, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தொழுகைக்காக எழுந்து நின்று தக்பீர் கூறி தொழுகையைத் தொடங்கினார்கள். நாங்கள் அவர்களுக்குப் பின்னால் வரிசையாக நின்றோம். அவர்கள் இரண்டு ரக்அத்கள் தொழுது, தஸ்லீமுடன் முடித்தார்கள். நாங்களும் அவர்களுடன் தஸ்லீம் சொன்னோம். நான் அவர்களுக்காகத் தயாரித்திருந்த 'கஸீர்' என்ற உணவிற்காக அவர்களைத் தடுத்து நிறுத்தினேன்.--('கஸீர்' என்பது பார்லி மாவு மற்றும் இறைச்சி சூப்பிலிருந்து தயாரிக்கப்படும் ஒரு சிறப்பு வகை உணவாகும்)-- அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என் வீட்டில் இருப்பதாக அண்டை வீட்டாருக்கு செய்தி கிடைத்ததும், வீட்டில் ஏராளமான ஆண்கள் கூடும் வரை அவர்கள் வந்து குவிந்தார்கள். அவர்களில் ஒருவர், 'மாலிக்கிற்கு என்ன ஆயிற்று, நான் அவரைப் பார்க்கவில்லையே?' என்று கேட்டார். அவர்களில் மற்றொருவர், 'அவர் ஒரு நயவஞ்சகர், அல்லாஹ்வையும் அவனுடைய தூதரையும் அவர் நேசிப்பதில்லை' என்று பதிலளித்தார். அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், 'இப்படிச் சொல்லாதீர்கள். அவர், 'அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவர் யாருமில்லை' என்று அல்லாஹ்வின் திருப்திக்காக மட்டுமே கூறியதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?' என்று கேட்டார்கள். அந்த மனிதர், 'அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் நன்கறிவார்கள்; ஆனால், அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, நயவஞ்சகர்களுக்கு உதவுவதையும் அவர்களுடன் பேசுவதையும் தவிர வேறு எதையும் நாங்கள் அவரிடம் கண்டதில்லை' என்று பதிலளித்தார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், 'சந்தேகമില്ല, எவர் 'அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவர் யாருமில்லை' என்று கூறி, அதன் மூலம் அல்லாஹ்வின் திருப்தியை நாடுகிறாரோ, அவரை அல்லாஹ் நரகத்திலிருந்து காப்பாற்றுவான்' என்று பதிலளித்தார்கள்." மஹ்மூத் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள்: "இந்த அறிவிப்பை நான் சிலரிடம் தெரிவித்தேன். அவர்களில் ஒருவர் அபூ அய்யூப் (ரழி) அவர்கள். அவர் (அபூ அய்யூப் (ரழி)) மரணமடைந்த போரில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் தோழராக இருந்தார்கள். மேலும் ரோமானியப் பிரதேசத்தில் யஸீத் பின் முஆவியா அவர்களின் தலைவராக இருந்தார். அபூ அய்யூப் (ரழி) அவர்கள் இந்த அறிவிப்பை மறுத்து, 'நீங்கள் கூறியதை அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எப்போதாவது கூறியிருப்பார்களா என்று நான் சந்தேகிக்கிறேன்' என்று கூறினார்கள். அது என் மனதை மிகவும் உறுத்தியது, அந்தப் புனிதப் போரில் நான் உயிருடன் இருந்தால், (மதீனாவிற்குச் சென்று) இத்பான் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள் இன்னும் தன் மக்களின் பள்ளிவாசலில் வசித்து வருகிறார்களா என்று கேட்பேன் என்று அல்லாஹ்விடம் நான் சபதம் செய்தேன். ஆகவே, நான் திரும்பி வந்தபோது, ஹஜ் அல்லது உம்ராவிற்காக இஹ்ராம் அணிந்து, பின்னர் மதீனாவை அடையும் வரை என் பயணத்தைத் தொடர்ந்தேன். நான் பனீ சலீம் கிளையினரிடம் சென்றேன். அங்கு இத்பான் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள், அப்போது வயதான பார்வையற்ற மனிதராக இருந்தபோதிலும், தன் மக்களுக்கு தொழுகை நடத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் தொழுகையை முடித்ததும், நான் அவர்களுக்கு சலாம் கூறி, என்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டு, பின்னர் அந்த அறிவிப்பைப் பற்றிக் கேட்டேன். அவர்கள் அந்த அறிவிப்பை முதல் முறை அறிவித்த அதே முறையில் மீண்டும் கூறினார்கள்."

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
5401ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنِي يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ، حَدَّثَنَا اللَّيْثُ، عَنْ عُقَيْلٍ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي مَحْمُودُ بْنُ الرَّبِيعِ الأَنْصَارِيُّ، أَنَّ عِتْبَانَ بْنَ مَالِكٍ ـ وَكَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم مِمَّنْ شَهِدَ بَدْرًا مِنَ الأَنْصَارِ ـ أَنَّهُ أَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي أَنْكَرْتُ بَصَرِي وَأَنَا أُصَلِّي لِقَوْمِي، فَإِذَا كَانَتِ الأَمْطَارُ سَالَ الْوَادِي الَّذِي بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ، لَمْ أَسْتَطِعْ أَنْ آتِيَ مَسْجِدَهُمْ فَأُصَلِّيَ لَهُمْ، فَوَدِدْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَّكَ تَأْتِي فَتُصَلِّي فِي بَيْتِي، فَأَتَّخِذُهُ مُصَلًّى‏.‏ فَقَالَ ‏"‏ سَأَفْعَلُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ ‏"‏‏.‏ قَالَ عِتْبَانُ فَغَدَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَبُو بَكْرٍ حِينَ ارْتَفَعَ النَّهَارُ، فَاسْتَأْذَنَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَأَذِنْتُ لَهُ فَلَمْ يَجْلِسْ حَتَّى دَخَلَ الْبَيْتَ، ثُمَّ قَالَ لِي ‏"‏ أَيْنَ تُحِبُّ أَنْ أُصَلِّيَ مِنْ بَيْتِكَ ‏"‏‏.‏ فَأَشَرْتُ إِلَى نَاحِيَةٍ مِنَ الْبَيْتِ فَقَامَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَكَبَّرَ، فَصَفَفْنَا، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ وَحَبَسْنَاهُ عَلَى خَزِيرٍ صَنَعْنَاهُ، فَثَابَ فِي الْبَيْتِ رِجَالٌ مِنْ أَهْلِ الدَّارِ ذَوُو عَدَدٍ فَاجْتَمَعُوا، فَقَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ أَيْنَ مَالِكُ بْنُ الدُّخْشُنِ فَقَالَ بَعْضُهُمْ ذَلِكَ مُنَافِقٌ لاَ يُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ‏.‏ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ لاَ تَقُلْ، أَلاَ تَرَاهُ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ‏.‏ يُرِيدُ بِذَلِكَ وَجْهَ اللَّهِ ‏"‏‏.‏ قَالَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ‏.‏ قَالَ قُلْنَا فَإِنَّا نَرَى وَجْهَهُ وَنَصِيحَتَهُ إِلَى الْمُنَافِقِينَ‏.‏ فَقَالَ ‏"‏ فَإِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ عَلَى النَّارِ مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ‏.‏ يَبْتَغِي بِذَلِكَ وَجْهَ اللَّهِ ‏"‏‏.‏ قَالَ ابْنُ شِهَابٍ ثُمَّ سَأَلْتُ الْحُصَيْنَ بْنَ مُحَمَّدٍ الأَنْصَارِيَّ أَحَدَ بَنِي سَالِمٍ وَكَانَ مِنْ سَرَاتِهِمْ عَنْ حَدِيثِ مَحْمُودٍ فَصَدَّقَهُ‏.‏
உர்பான் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
பத்ருப் போரில் கலந்துகொண்டவர்களும் அன்சாரிகளில் ஒருவருமான அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! எனக்கு என் பார்வை போய்விட்டது, மேலும் நான் என் மக்களுக்கு இமாமாக தொழுகை நடத்துகிறேன். மழை பெய்யும்போது, எனக்கும் என் மக்களுக்கும் இடையிலுள்ள பள்ளத்தாக்கில் தண்ணீர் ஓடுகிறது, அதனால் நான் அவர்களின் பள்ளிவாசலுக்குச் சென்று அவர்களுக்குத் தொழுகை நடத்த முடிவதில்லை. அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! தாங்கள் என் வீட்டிற்கு வந்து தொழுதால் நான் விரும்புகிறேன், அதனால் நான் அதை ஒரு தொழும் இடமாக எடுத்துக்கொள்ளலாம்." நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ் நாடினால், நான் அதைச் செய்வேன்."

அடுத்த நாள் காலை, சூரியன் உதித்த சிறிது நேரத்திலேயே, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களுடன் வந்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் உள்ளே நுழைய அனுமதி கேட்டார்கள், நான் அவர்களை அனுமதித்தேன். நபி (ஸல்) அவர்கள் வீட்டிற்குள் நுழைந்ததும் அமரவில்லை, என்னிடம் கேட்டார்கள், "உங்கள் வீட்டில் நான் எங்கு தொழ வேண்டும் என்று நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள்?" நான் என் வீட்டில் ஒரு இடத்தைச் சுட்டிக்காட்டினேன், அதன் பேரில் அவர்கள் நின்று, "அல்லாஹு அக்பர்" என்று கூறினார்கள். நாங்கள் அவர்களுக்குப் பின்னால் அணிவகுத்து நின்றோம், அவர்கள் இரண்டு ரக்அத் தொழுது, தஸ்லீம் உடன் அதை முடித்தார்கள். பின்னர் நாங்கள் தயாரித்திருந்த கஸீரா என்ற சிறப்பு உணவுக்காக அவர்களை தங்குமாறு கேட்டுக்கொண்டோம்.

அருகிலுள்ள பகுதியிலிருந்து ஏராளமான ஆண்கள் வீட்டில் கூடினார்கள். அவர்களில் ஒருவர் கேட்டார், "மாலிக் பின் அத்-துக்ஷுன் எங்கே?" மற்றொருவர் கூறினார், "அவர் ஒரு நயவஞ்சகர், மேலும் அல்லாஹ்வையும் அவனுடைய தூதரையும் நேசிப்பதில்லை." நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "அவ்வாறு கூறாதீர்கள். அவர், "அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவர் யாருமில்லை," என்று அல்லாஹ்வின் திருப்தியை நாடி கூறியிருப்பதாக நீங்கள் நினைக்கவில்லையா?" அந்த மனிதர் கூறினார், "அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் நன்கு அறிவார்கள், ஆனால் நாங்கள் எப்போதும் அவர் நயவஞ்சகர்களுடன் பழகுவதையும் அவர்களுக்கு அறிவுரை கூறுவதையும் பார்த்திருக்கிறோம்." நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவர் யாருமில்லை என்று அல்லாஹ்வின் திருப்தியை நாடி சாட்சி கூறுபவர்களுக்கு அல்லாஹ் நரக நெருப்பை தடுத்துவிட்டான்."

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح
1327சுனனுந் நஸாயீ
أَخْبَرَنَا سُوَيْدُ بْنُ نَصْرٍ، قَالَ أَنْبَأَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، أَخْبَرَهُ قَالَ أَخْبَرَنِي مَحْمُودُ بْنُ الرَّبِيعِ، قَالَ سَمِعْتُ عِتْبَانَ بْنَ مَالِكٍ، يَقُولُ كُنْتُ أُصَلِّي بِقَوْمِي بَنِي سَالِمٍ فَأَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ إِنِّي قَدْ أَنْكَرْتُ بَصَرِي وَإِنَّ السُّيُولَ تَحُولُ بَيْنِي وَبَيْنَ مَسْجِدِ قَوْمِي فَلَوَدِدْتُ أَنَّكَ جِئْتَ فَصَلَّيْتَ فِي بَيْتِي مَكَانًا أَتَّخِذُهُ مَسْجِدًا ‏.‏ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ سَأَفْعَلُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ ‏"‏ ‏.‏ فَغَدَا عَلَىَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَبُو بَكْرٍ - رضى الله عنه - مَعَهُ بَعْدَ مَا اشْتَدَّ النَّهَارُ فَاسْتَأْذَنَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَأَذِنْتُ لَهُ فَلَمْ يَجْلِسْ حَتَّى قَالَ ‏"‏ أَيْنَ تُحِبُّ أَنْ أُصَلِّيَ مِنْ بَيْتِكَ ‏"‏ ‏.‏ فَأَشَرْتُ لَهُ إِلَى الْمَكَانِ الَّذِي أُحِبُّ أَنْ يُصَلِّيَ فِيهِ فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَصَفَفْنَا خَلْفَهُ ثُمَّ سَلَّمَ وَسَلَّمْنَا حِينَ سَلَّمَ ‏.‏
இத்பான் பின் மாலிக் (ரழி) கூறினார்கள்:
"நான் எனது சமூகத்தாரான பனீ சலீம் மக்களுக்கு தொழுகை நடாத்தி வந்தேன். நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, 'எனது பார்வை பறிபோய்விட்டது, மேலும் மழைநீர் எனது சமூகத்தாருடைய மஸ்ஜிதை அடைவதிலிருந்து என்னைத் தடுக்கிறது. தாங்கள் எனது வீட்டிற்கு வந்து, நான் மஸ்ஜிதாக எடுத்துக்கொள்ளக்கூடிய ஓர் இடத்தில் தொழுவதை நான் விரும்புகின்றேன்' என்று கூறினேன். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் நாடினால், நான் அவ்வாறே செய்கிறேன்.' அடுத்த நாள், நன்கு வெயில் ஏறிய பின்னர், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் வந்தார்கள், அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களும் உடன் இருந்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் உள்ளே வர அனுமதி கேட்டார்கள், நான் அவர்களுக்கு அனுமதி அளித்தேன். அவர்கள் அமர்வதற்கு முன்பாகவே, 'உங்கள் வீட்டில் நான் எங்கு தொழ வேண்டும் என்று நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள்?' என்று கேட்டார்கள். நான் அவர்கள் தொழ வேண்டும் என விரும்பிய இடத்தை அவர்களுக்குக் காட்டினேன். எனவே, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அங்கே நின்றார்கள், நாங்கள் அவர்களுக்குப் பின்னால் வரிசையாக நின்றோம். பின்னர் அவர்கள் ஸலாம் கூறினார்கள், அவர்கள் ஸலாம் கூறியதும் நாங்களும் ஸலாம் கூறினோம்."

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ் (தாருஸ்ஸலாம் பதிப்பு)