அனஸ் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஹுனைன் (போர்) நாள் வந்தபோது, ஹவாஸின், கத்தஃபான் மற்றும் பிறரின் துணைப்படையினர், தங்கள் விலங்குகள் மற்றும் சந்ததியினர் (மற்றும் மனைவிகளுடன்) நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு எதிராகப் போரிட வந்தனர். நபி (ஸல்) அவர்களிடம் பத்தாயிரம் வீரர்களும், சில துலக்காக்களும் இருந்தனர். தோழர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களைத் தனியே விட்டுவிட்டு ஓடிவிட்டனர். பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் இரண்டு அழைப்புகளை விடுத்தார்கள், அவை ஒன்றிலிருந்து ஒன்று தெளிவாக வேறுபடுத்தப்பட்டன. அவர்கள் வலதுபுறம் திரும்பி, "ஓ அன்சாரிகளின் கூட்டமே!" என்று கூறினார்கள். அவர்கள், "லப்பைக், அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! மகிழ்ச்சியடையுங்கள், நாங்கள் உங்களுடன் இருக்கிறோம்!" என்று கூறினார்கள். பின்னர் அவர்கள் இடதுபுறம் திரும்பி, "ஓ அன்சாரிகளின் கூட்டமே!" என்று கூறினார்கள். அவர்கள், "லப்பைக்! அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்)! மகிழ்ச்சியடையுங்கள், நாங்கள் உங்களுடன் இருக்கிறோம்!" என்று கூறினார்கள். அந்த நேரத்தில் நபி (ஸல்) அவர்கள் ஒரு வெள்ளைக் கோவேறு கழுதையில் சவாரி செய்துகொண்டிருந்தார்கள்; பின்னர் அவர்கள் கீழே இறங்கி, "நான் அல்லாஹ்வின் அடிமையும் அவனுடைய தூதரும் ஆவேன்" என்று கூறினார்கள். பின்னர் காஃபிர்கள் தோற்கடிக்கப்பட்டனர், மேலும் அந்த நாளில் நபி (ஸல்) அவர்கள் ஏராளமான போர்ச்செல்வத்தைப் பெற்றார்கள், அதை அவர்கள் முஹாஜிர்களுக்கும் துலக்காக்களுக்கும் மத்தியில் பங்கிட்டுக் கொடுத்தார்கள், அன்சாரிகளுக்கு எதையும் கொடுக்கவில்லை. அன்சாரிகள், "சிரமம் ஏற்படும்போது, நாங்கள் அழைக்கப்படுகிறோம், ஆனால் போர்ச்செல்வம் எங்களையன்றி மற்றவர்களுக்குக் கொடுக்கப்படுகிறது" என்று கூறினார்கள். இந்தச் செய்தி நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு எட்டியது, அவர்கள் அன்சாரிகளை ஒரு தோல் கூடாரத்தில் ஒன்று கூட்டி, "ஓ அன்சாரிகளின் கூட்டமே! உங்களிடமிருந்து எனக்கு எட்டும் இந்தச் செய்தி என்ன?" என்று கேட்டார்கள். அவர்கள் மௌனமாக இருந்தார்கள். அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "ஓ அன்சாரிகளின் கூட்டமே! மக்கள் உலகப் பொருட்களை எடுத்துச் செல்வதையும், நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதரை (ஸல்) உங்களுக்காக ஒதுக்கி, உங்கள் வீடுகளுக்கு அழைத்துச் செல்வதையும் கண்டு நீங்கள் மகிழ்ச்சியடைய மாட்டீர்களா?" அவர்கள், "ஆம்" என்று கூறினார்கள். பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "மக்கள் ஒரு பள்ளத்தாக்கின் வழியாகச் சென்றால், அன்சாரிகள் ஒரு மலைப்பாதையின் வழியாகச் சென்றால், நிச்சயமாக, நான் அன்சாரிகளின் மலைப்பாதையையே தேர்ந்தெடுப்பேன்." ஹிஷாம் அவர்கள், "ஓ அபூ ஹம்ஸா (அதாவது அனஸ் (ரழி) அவர்களே)! நீங்கள் அதைக் கண்டீர்களா?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர் (அனஸ் (ரழி) அவர்கள்), "நான் எப்படி அவரிடமிருந்து (நபி (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து) விலகியிருக்க முடியும்?" என்று பதிலளித்தார்கள்.

அனஸ் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: ஹுனைன் தினத்தில் ஹவாஸின், ஃகதஃபான் மற்றும் பிற கோத்திரத்தார்கள் தங்களுடைய பிள்ளைகள் மற்றும் கால்நடைகளுடன் வந்தார்கள், மேலும் அன்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடன் பத்தாயிரம் (வீரர்கள்) மற்றும் (மக்கா வெற்றியின் பின்னர்) புதிதாக விடுதலை செய்யப்பட்டவர்களும் இருந்தார்கள்.

இந்த மக்கள் அனைவரும் (ஒருமுறை) புறமுதுகு காட்டி ஓடினார்கள், அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) தனியாக விடப்படும் வரை.

அவர் (அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள்) அன்று இரண்டு முறை அழைத்தார்கள், மேலும் அந்த இரண்டு (அறிவிப்புகளுக்கு) இடையில் எதையும் அவர்கள் குறுக்கிடவில்லை.

அவர்கள் தமது வலது பக்கம் திரும்பி கூறினார்கள்:
"ஓ அன்சாரிகளே!" அவர்கள் கூறினார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதரே, இதோ நாங்கள் உங்கள் கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படியக் காத்திருக்கிறோம். நாங்கள் உங்களுடன் இருக்கிறோம் என்பதில் மகிழ்ச்சியடையுங்கள்."

பின்னர் அவர்கள் தமது இடது பக்கம் திரும்பி கூறினார்கள்: "ஓ அன்சாரிகளே!" அவர்கள் கூறினார்கள்: "இதோ நாங்கள் உங்கள் கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படியக் காத்திருக்கிறோம். நாங்கள் உங்களுடன் இருக்கிறோம் என்பதில் மகிழ்ச்சியடையுங்கள்."

அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) ஒரு வெள்ளை கோவேறு கழுதையில் சவாரி செய்து கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் கீழிறங்கி கூறினார்கள்: "நான் அல்லாஹ்வின் அடிமையும் அவனுடைய தூதரும் ஆவேன்."

இணைவைப்பாளர்கள் தோல்வியடைந்தார்கள், மேலும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பெருமளவிலான போர்ச்செல்வங்களை அடைந்தார்கள், மேலும் அவற்றை முஹாஜிர்கள் மற்றும் (மக்காவிலிருந்து) சமீபத்தில் விடுவிக்கப்பட்ட மக்களிடையே அவர்கள் பங்கிட்டுக் கொடுத்தார்கள், ஆனால் அன்சாரிகளுக்கு எதையும் கொடுக்கவில்லை.

அன்சாரிகள் கூறினார்கள்: "இக்கட்டான நேரத்தில் நாங்கள்தான் (உதவிக்கு) அழைக்கப்படுகிறோம், ஆனால் போர்ச்செல்வங்கள் எங்களைத் தவிர மற்றவர்களுக்குக் கொடுக்கப்படுகின்றன."

இந்த (கருத்து) அவருக்கு (நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு) எட்டியது, மேலும் அவர் (ஸல்) அவர்களை ஒரு கூடாரத்தில் ஒன்று கூட்டினார்கள், மேலும் கூறினார்கள்: "உங்களைப் பற்றி எனக்கு எட்டியுள்ள இந்தச் செய்தி என்ன?"

அவர்கள் மௌனமாக இருந்தார்கள். இதன் மீது அவர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஓ அன்சாரிகளே, மக்கள் உலகச் (செல்வங்களை) எடுத்துச் செல்வதையும், நீங்கள் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களை உங்கள் வீடுகளுக்கு அழைத்துச் செல்வதையும் விரும்பவில்லையா?"

அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஆம், அல்லாஹ்வின் தூதரே, நாங்கள் மகிழ்ச்சியடைகிறோம்."

அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்: "மக்கள் ஒரு பள்ளத்தாக்கில் சென்றால், அன்சாரிகள் ஒரு குறுகிய பாதையில் சென்றால், நான் அன்சாரிகளின் குறுகிய பாதையையே தேர்ந்தெடுப்பேன்."

ஹிஷாம் கூறினார்கள்: "நான் அபூ ஹம்ஸா (ரழி) அவர்களிடம் அவர் அங்கு இருந்தாரா என்று கேட்டேன்." அவர் கூறினார்கள்: "நான் எப்படி அவரிடமிருந்து (நபி (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து) விலகி இருக்க முடியும்?"