حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنِ الأَعْمَشِ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِيِّ، عَنِ الْحَارِثِ بْنِ سُوَيْدٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ ـ رضى الله عنه ـ أَتَيْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فِي مَرَضِهِ وَهْوَ يُوعَكُ وَعْكًا شَدِيدًا، وَقُلْتُ إِنَّكَ لَتُوعَكُ وَعْكًا شَدِيدًا. قُلْتُ إِنَّ ذَاكَ بِأَنَّ لَكَ أَجْرَيْنِ. قَالَ أَجَلْ مَا مِنْ مُسْلِمٍ يُصِيبُهُ أَذًى، إِلاَّ حَاتَّ اللَّهُ عَنْهُ خَطَايَاهُ، كَمَا تَحَاتُّ وَرَقُ الشَّجَرِ .
`அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:`
`நபி (ஸல்) அவர்கள் நோயுற்றிருந்தபோது நான் அவர்களைச் சந்தித்தேன், மேலும் அவர்கள் கடுமையான காய்ச்சலால் அவதிப்பட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். நான் கேட்டேன், "உங்களுக்குக் கடுமையான காய்ச்சல் இருக்கிறதே. இதற்காகவா உங்களுக்கு இரு மடங்கு நற்கூலி கிடைக்கும்?" அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள், "ஆம், எந்தவொரு முஸ்லிமுக்கும் ஏதேனும் ஒரு துன்பம் ஏற்பட்டால், ஒரு மரத்தின் இலைகள் உதிர்வதைப் போல அல்லாஹ் அவனுடைய பாவங்களை அகற்றிவிடுகிறான்."`