`அப்துல்லாஹ் (ரழி)` அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஹுனைன் (போர்) நாளில், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (மற்றவர்களைத் தவிர்த்து) சிலருக்கு போரில் கிடைத்த செல்வங்களைப் பங்கிடுவதில் முன்னுரிமை அளித்தார்கள்; அவர்கள் அல்-அக்ரஃ பின் ஹாபிஸ் அவர்களுக்கு நூறு ஒட்டகங்களை வழங்கினார்கள், மேலும் `உயைனா` அவர்களுக்கும் அதே அளவு வழங்கினார்கள், மேலும் அரபுகளில் சில முக்கிய பிரமுகர்களுக்கும் இதில் முன்னுரிமை அளித்து வழங்கினார்கள்.

பிறகு ஒருவர் வந்து, "அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, இந்தப் பங்கீட்டில் நீதி கடைப்பிடிக்கப்படவில்லை, அல்லாஹ்வின் திருப்தியும் நாடப்படவில்லை" என்று கூறினார். நான் (அவரிடம்), "அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, நீர் கூறியதை நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் தெரிவிப்பேன்" என்று கூறினேன்.

நான் சென்று அவரிடம் (நபி (ஸல்) அவர்களிடம்) தெரிவித்தேன், அதற்கு அவர்கள் (நபி (ஸல்)) கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் நீதியாக நடக்கவில்லை என்றால், வேறு யார் நீதியாக நடப்பார்கள்? மூஸா (அலை) அவர்களுக்கு அல்லாஹ் கருணை காட்டுவானாக! ஏனெனில், அவர்கள் இதைவிட அதிகமாக துன்புறுத்தப்பட்டார்கள், ஆயினும் அவர்கள் பொறுமையாக இருந்தார்கள்."

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

ஒருமுறை நபி (ஸல்) அவர்கள் (தம்முடைய தோழர்களிடையே) எதையோ பங்கிட்டார்கள். ஒரு மனிதர், "இந்தப் பங்கீடு அல்லாஹ்வின் திருப்பொருத்தத்தை நாடி (நீதமாகச்) செய்யப்படவில்லை" என்று கூறினார். நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று (அதைப்பற்றி) அவர்களிடம் தெரிவித்தேன். அவர்கள் மிகவும் கோபமடைந்தார்கள், அவர்களுடைய முகத்தில் கோபத்தின் அறிகுறிகளை நான் கண்டேன். பிறகு அவர்கள், "மூஸா (அலை) அவர்களுக்கு அல்லாஹ் தன் அருளைப் பொழிவானாக; ஏனெனில், அவர்கள் இதைவிட அதிகமாக (மோசமான முறையில்) துன்புறுத்தப்பட்டார்கள்; ஆயினும் அவர்கள் பொறுமையுடன் சகித்துக்கொண்டார்கள்" என்று கூறினார்கள்.

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்கள் (முஸ்லிம்களிடையே) எதையோ பங்கிட்டு, (போர்ச்செல்வத்தின்) பங்குகளை விநியோகித்தார்கள். ஒரு மனிதர், "இந்தப் பங்கீடு அல்லாஹ்வின் திருப்பொருத்தத்திற்காகச் செய்யப்படவில்லை" என்று கூறினார். நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் இதைப்பற்றித் தெரிவித்தபோது, அவர்கள் கடுமையாகச் சினமுற்றார்கள்; அவர்களுடைய திருமுகத்தில் சினத்தின் அடையாளங்களை நான் கண்டேன். பின்னர் அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்கள் மீது தனது கருணையைப் பொழிவானாக! ஏனெனில், அவர்கள் இதைவிட அதிகமாக துன்புறுத்தப்பட்டார்கள், ஆயினும் அவர்கள் பொறுமையாக இருந்தார்கள்."