இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
பத்ருப் போரில் பங்கெடுத்த முதியவர்களுடன் என்னையும் (தம் சபைக்குள்) உமர் (ரழி) அவர்கள் அனுமதிப்பவர்களாக இருந்தார்கள். அவர்களில் சிலர் (உமர் (ரழி) அவர்களிடம்), “எங்களுக்கு இவருடைய வயதில் பிள்ளைகள் இருக்கும்போது, இந்த இளைஞரை எங்களுடன் ஏன் அனுமதிக்கிறீர்கள்?” என்று கேட்டார்கள். அதற்கு உமர் (ரழி) அவர்கள், “இவர் எத்தகையவர் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும்” என்று கூறினார்கள். ஒரு நாள் உமர் (ரழி) அவர்கள் அவர்களையும், அவர்களுடன் என்னையும் அழைத்தார்கள். அன்று என்னைப் பற்றி (அதாவது என் அறிவைப் பற்றி) அவர்களுக்குக் காட்டவே என்னை அழைத்திருக்கிறார்கள் என்று நான் நினைத்தேன். உமர் (ரழி) அவர்கள் அவர்களிடம், “(இந்த அத்தியாயத்தைப் பற்றி) நீங்கள் என்ன கூறுகிறீர்கள்: “அல்லாஹ்வின் உதவியும், வெற்றியும் (மக்காவின் வெற்றி) வந்து, அல்லாஹ்வின் மார்க்கத்தில் (அதாவது இஸ்லாத்தில்) மக்கள் கூட்டம் கூட்டமாக நுழைவதை நீங்கள் காணும்போது, ‘ஆகவே, உங்கள் இறைவனின் புகழைத் துதித்து, அவனிடம் மன்னிப்புக் கோருங்கள். நிச்சயமாக, அவன் தவ்பாவை ஏற்றுக்கொள்பவனாகவும், மன்னிப்பவனாகவும் இருக்கிறான்.’ (110:1-3)” என்று கேட்டார்கள். அவர்களில் சிலர், “நமக்கு உதவியும் வெற்றியும் அளிக்கப்பட்டால், அல்லாஹ்வைப் புகழ்ந்து அவனிடம் தவ்பா செய்யும்படி நமக்குக் கட்டளையிடப்பட்டுள்ளது” என்று பதிலளித்தார்கள். சிலர், “எங்களுக்குத் தெரியாது” என்றார்கள். மற்றவர்கள் மௌனமாக இருந்தார்கள். பின்னர் உமர் (ரழி) அவர்கள் என்னிடம், “நீங்களும் அவ்வாறே கூறுகிறீர்களா?” என்று கேட்டார்கள். நான், “இல்லை” என்றேன். உமர் (ரழி) அவர்கள், “அப்படியானால் நீங்கள் என்ன கூறுகிறீர்கள்?” என்று கேட்டார்கள். நான் கூறினேன், “இந்த வசனம் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் மரணம் நெருங்குவதைக் குறிக்கிறது, அதைப்பற்றி அல்லாஹ் அவருக்கு அறிவித்தான். அல்லாஹ்வின் உதவியும், வெற்றியும், அதாவது மக்காவின் வெற்றியும் வரும்போது, அது உங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களின் மரணம் நெருங்குவதற்கான அடையாளமாக இருக்கும், எனவே உங்கள் இறைவனின் (அதாவது அல்லாஹ்வின்) தனித்துவத்திற்குச் சாட்சி கூறி, அவனைப் புகழ்ந்து, அவனிடம் தவ்பா செய்யுங்கள், ஏனெனில் அவன் மன்னிக்கத் தயாராக இருக்கிறான்.” அதற்கு உமர் (ரழி) அவர்கள், “இதைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரிந்ததைத் தவிர வேறு எதுவும் எனக்குத் தெரியாது” என்று கூறினார்கள்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

உமர் (ரழி) அவர்கள் பத்ருப் போரில் பங்கெடுத்த முதியவர்களுடன் என்னை அமர வைப்பார்கள். அவர்களில் சிலர் (அதை விரும்பாமல்) உமர் (ரழி) அவர்களிடம், "எங்களுக்கு இவரைப் போன்ற பிள்ளைகள் இருக்கும்போது இந்தச் சிறுவனை ஏன் எங்களுடன் அமர வைக்கிறீர்கள்?" என்று கேட்டார்கள். உமர் (ரழி) அவர்கள், "அவருடைய தகுதி (அதாவது அவருடைய மார்க்க அறிவு) பற்றி உங்களுக்குத் தெரிந்த காரணத்தினால்தான்" என்று பதிலளித்தார்கள். ஒரு நாள் உமர் (ரழி) அவர்கள் என்னை அழைத்து அந்த மக்களின் சபையில் என்னை அமர வைத்தார்கள்; மேலும், அவர்களுக்கு (என்னுடைய மார்க்க அறிவை) காட்டுவதற்காகவே என்னை அழைத்தார்கள் என்று நான் நினைக்கிறேன். பிறகு உமர் (ரழி) அவர்கள் (என் முன்னிலையில்) அவர்களிடம், "அல்லாஹ்வின் கூற்றான '(முஹம்மது (ஸல்) அவர்களே, உங்கள் எதிரிகளுக்கு எதிராக) அல்லாஹ்வின் உதவியும், (மக்காவின்) வெற்றியும் வரும்போது.' (110:1) என்பதன் விளக்கத்தைப் பற்றி நீங்கள் என்ன கூறுகிறீர்கள்?" என்று கேட்டார்கள். அவர்களில் சிலர், "அல்லாஹ்வின் உதவியும் (மக்காவின்) வெற்றியும் நமக்குக் கிடைக்கும்போது அல்லாஹ்வைப் புகழ்ந்து அவனிடம் பாவமன்னிப்புக் கோருமாறு நாம் கட்டளையிடப்பட்டுள்ளோம்" என்று கூறினார்கள். மற்ற சிலர் மௌனமாக இருந்தார்கள், எதுவும் கூறவில்லை. அதன்பேரில், உமர் (ரழி) அவர்கள் என்னிடம், "இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களே! நீங்களும் இதையே கூறுகிறீர்களா?" என்று கேட்டார்கள். நான், "இல்லை" என்று பதிலளித்தேன். அவர்கள், 'அப்படியானால் நீங்கள் என்ன கூறுகிறீர்கள்?' என்று கேட்டார்கள். நான், "அது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் மரணத்தின் அறிகுறியாகும், அதை அல்லாஹ் அவருக்கு அறிவித்தான். அல்லாஹ் கூறினான்:-- '(முஹம்மது (ஸல்) அவர்களே!) (உங்கள் எதிரிகளுக்கு எதிராக) அல்லாஹ்வின் உதவியும், (மக்காவின்) வெற்றியும் வரும்போது (அது உங்கள் மரணத்தின் அறிகுறியாகும்). நீங்கள் உங்கள் இறைவனின் புகழைக்கொண்டு அவனைத் துதியுங்கள், மேலும் அவனிடம் பாவமன்னிப்புக் கோருங்கள், நிச்சயமாக அவன் தவ்பாவை ஏற்றுக்கொள்பவன், மன்னிப்பவன் ஆவான்.' (110:3)" என்று பதிலளித்தேன். அதன்பேரில் உமர் (ரழி) அவர்கள், "நீங்கள் கூறியதைத் தவிர இதைப் பற்றி எனக்கு வேறு எதுவும் தெரியாது" என்று கூறினார்கள்.