حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ الْعَزِيزِ، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ حَسَّانَ، حَدَّثَنَا قُرَيْشٌ ـ هُوَ ابْنُ حَيَّانَ ـ عَنْ ثَابِتٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ دَخَلْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَى أَبِي سَيْفٍ الْقَيْنِ ـ وَكَانَ ظِئْرًا لإِبْرَاهِيمَ ـ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ـ فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِبْرَاهِيمَ فَقَبَّلَهُ وَشَمَّهُ، ثُمَّ دَخَلْنَا عَلَيْهِ بَعْدَ ذَلِكَ، وَإِبْرَاهِيمُ يَجُودُ بِنَفْسِهِ، فَجَعَلَتْ عَيْنَا رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم تَذْرِفَانِ. فَقَالَ لَهُ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَوْفٍ ـ رضى الله عنه ـ وَأَنْتَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ " يَا ابْنَ عَوْفٍ إِنَّهَا رَحْمَةٌ ". ثُمَّ أَتْبَعَهَا بِأُخْرَى فَقَالَ صلى الله عليه وسلم " إِنَّ الْعَيْنَ تَدْمَعُ، وَالْقَلْبَ يَحْزَنُ، وَلاَ نَقُولُ إِلاَّ مَا يَرْضَى رَبُّنَا، وَإِنَّا بِفِرَاقِكَ يَا إِبْرَاهِيمُ لَمَحْزُونُونَ ". رَوَاهُ مُوسَى عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ ـ رضى الله عنه ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم.
அனஸ் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: நாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடன் கொல்லர் அபூ சைஃப் அவர்களிடம் சென்றோம், அவர் (நபிகளாரின் மகன்) இப்ராஹீமின் பாலூட்டும் தாயின் கணவராக இருந்தார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இப்ராஹீமை எடுத்து, அவரை முத்தமிட்டு, அவரை நுகர்ந்தார்கள். பின்னர் நாங்கள் அபூ சைஃபின் வீட்டிற்குள் நுழைந்தோம், அப்போது இப்ராஹீம் தனது இறுதி மூச்சில் இருந்தார், மேலும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் கண்கள் கண்ணீர் சிந்தத் தொடங்கின. அப்துர் ரஹ்மான் பின் அவ்ஃப் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதரே, நீங்களும் அழுகிறீர்களா!" அவர்கள் (ஸல்) கூறினார்கள், "இப்னு அவ்ஃப் அவர்களே, இது கருணை." பின்னர் அவர்கள் (ஸல்) மேலும் அழுதார்கள் மேலும் கூறினார்கள், "கண்கள் கண்ணீர் சிந்துகின்றன, இதயம் வருந்துகிறது, மேலும் நம் இறைவனைத் திருப்திப்படுத்துவதைத் தவிர வேறு எதையும் நாம் கூற மாட்டோம். ஓ இப்ராஹீமே! நிச்சயமாக உமது பிரிவால் நாங்கள் துயரப்படுகிறோம்."