உர்வா பின் அஸ்-ஸுபைர், ஸயீத் பின் அல்-முஸைய்யப், அல்கமா பின் வக்காஸ் மற்றும் உபைதுல்லாஹ் பின் அப்துல்லாஹ் ஆகியோர், அவதூறு பேசியவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களின் மனைவியான ஆயிஷா (ரழி) அவர்களைப் பற்றி அவர்கள் கூறியதை கூறியபோதும், பின்னர் அல்லாஹ் அவளுடைய நிரபராதித்துவத்தை அறிவித்தபோதும் உள்ள ஆயிஷா (ரழி) அவர்களின் அறிவிப்பை அறிவித்தார்கள். அவர்களில் ஒவ்வொருவரும் அந்த அறிவிப்பின் ஒரு பகுதியை அறிவித்தார்கள், அதில் நபி (ஸல்) அவர்கள் (ஆயிஷா (ரழி) அவர்களிடம்) கூறினார்கள்: "நீங்கள் நிரபராதியாக இருந்தால், அல்லாஹ் உங்கள் நிரபராதித்துவத்தை அறிவிப்பான்; ஆனால் நீங்கள் ஒரு பாவம் செய்திருந்தால், அல்லாஹ்விடம் மன்னிப்புக் கேளுங்கள், அவனிடம் தவ்பா செய்யுங்கள்." ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, யூசுஃப் (அலை) அவர்களின் தந்தை (அவர் கூறியபோது), 'எனவே (எனக்கு) பொறுமையே மிகவும் பொருத்தமானது' என்று கூறியதைத் தவிர என் நிலைக்கு வேறு எந்த உதாரணத்தையும் நான் காணவில்லை." பின்னர் அல்லாஹ் பத்து வசனங்களை வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்:-- "நிச்சயமாக அவதூறு பரப்பியவர்கள் உங்களில் ஒரு கூட்டத்தினரே.." (24:11)
حَدَّثَنَا الأُوَيْسِيُّ، حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ، عَنْ صَالِحٍ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، ح وَحَدَّثَنَا حَجَّاجٌ، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ النُّمَيْرِيُّ، حَدَّثَنَا يُونُسُ، قَالَ سَمِعْتُ الزُّهْرِيَّ، قَالَ سَمِعْتُ عُرْوَةَ بْنَ الزُّبَيْرِ، وَسَعِيدَ بْنَ الْمُسَيَّبِ، وَعَلْقَمَةَ بْنَ وَقَّاصٍ، وَعُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ حَدِيثِ، عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم حِينَ قَالَ لَهَا أَهْلُ الإِفْكِ مَا قَالُوا، فَبَرَّأَهَا اللَّهُ، وَكُلٌّ حَدَّثَنِي طَائِفَةً مِنَ الْحَدِيثِ ـ فَقَامَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَاسْتَعْذَرَ مِنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أُبَىٍّ، فَقَامَ أُسَيْدُ بْنُ حُضَيْرٍ فَقَالَ لِسَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ لَعَمْرُ اللَّهِ لَنَقْتُلَنَّهُ.
அஸ்-ஸுஹ்ரீ அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் உர்வா பின் அஸ்-ஸுபைர் (ரழி), ஸயீத் பின் அல்-முஸய்யப் (ரழி), அல்கமா பின் வக்காஸ் (ரழி) மற்றும் உபைதுல்லாஹ் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) ஆகியோர் நபி (ஸல்) அவர்களின் மனைவியான ஆயிஷா (ரழி) அவர்களிடமிருந்து, அவதூறு கூறியவர்கள் அவரைப் பற்றி சொன்னவற்றைப் பற்றிய கதையையும், பின்னர் அல்லாஹ் எப்படி அவருடைய நிரபராதித்துவத்தை வஹீ (இறைச்செய்தி) மூலம் வெளிப்படுத்தினான் என்பதையும் அறிவித்ததை நான் கேட்டேன்.
மேற்கூறிய நான்கு அறிவிப்பாளர்களில் ஒவ்வொருவரும் அவருடைய அறிவிப்பின் ஒரு பகுதியை எனக்கு அறிவித்தார்கள்.
(அதில் கூறப்பட்டது), "நபி (ஸல்) அவர்கள் எழுந்து நின்று, 'அப்துல்லாஹ் பின் உபை என்பவரிடமிருந்து எனக்கு நிவாரணம் அளிக்கக்கூடியவர் எவரேனும் உண்டா?' என்று கேட்டார்கள்."
அதன்பேரில், உஸைத் பின் ஹுதைர் (ரழி) அவர்கள் எழுந்து ஸஅத் பின் உபாதா (ரழி) அவர்களிடம், "லஅம்ருல்லாஹி (அல்லாஹ்வின் நித்தியத்தின் மீது சத்தியமாக), நாங்கள் அவனைக் கொன்றுவிடுவோம்!" என்று கூறினார்கள்."
உர்வா பின் அஸ்-ஸுபைர், ஸயீத் பின் அல்-முஸய்யப், அல்கமா பின் வக்காஸ் மற்றும் உபைதுல்லாஹ் பின் அப்துல்லாஹ் பின் உக்பா ஆகியோர், நபி (ஸல்) அவர்களின் மனைவியான ஆயிஷா (ரழி) அவர்களிடமிருந்து, ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் மீது அவதூறு பரப்பிய மக்கள் (அதாவது பொய்யர்கள்) பற்றிய விவரத்தையும், அவர்கள் (அவதூறு கூறியவர்கள்) சொன்னவற்றையும், அல்லாஹ் எப்படி ஆயிஷா (ரழி) அவர்களின் குற்றமற்ற தன்மையை வஹீ (இறைச்செய்தி) மூலம் வெளிப்படுத்தினான் என்பதையும் அறிவித்ததை நான் கேட்டேன்.
அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் அந்த அறிவிப்பின் ஒரு பகுதியை எனக்கு அறிவித்தார்கள்.
(ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள் என அவர்கள் கூறினார்கள்), ''பின்னர் அல்லாஹ், 'நிச்சயமாக! அவதூறு பரப்பியவர்கள்...' (24:11-21) என்று தொடங்கும் பத்து வசனங்களை வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான். இந்த வசனங்கள் அனைத்தும் என் நிரபராதித்துவத்திற்கு ஆதாரமாக இருந்தன.
மிஸ்தஹ் (ரழி) அவர்களுக்கு உறவினர் என்ற காரணத்தால் அவருக்குப் பொருளாதார உதவி செய்து வந்த அபூபக்கர் அஸ்-சித்தீக் (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, ஆயிஷா (ரழி) அவர்களைப் பற்றி அவர் (மிஸ்தஹ்) சொன்ன பிறகு, மிஸ்தஹ் (ரழி) அவர்களுக்கு நான் ஒருபோதும் (தர்மமாக) எதையும் கொடுக்க மாட்டேன்" என்று கூறினார்கள். பின்னர் அல்லாஹ், 'உங்களில் நல்லோரும் செல்வந்தர்களும் தம் உறவினர்களுக்கு (எந்த உதவியும்) கொடுக்க மாட்டோம் என்று சத்தியம் செய்ய வேண்டாம்....' (24:22) என்ற வசனத்தை வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்.
அதன்பேரில், அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள், "ஆம், அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அல்லாஹ் என்னை மன்னிக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்" என்று கூறினார்கள். பின்னர் அவர் மிஸ்தஹ் (ரழி) அவர்களுக்கு வழமையாகக் கொடுத்து வந்த உதவியைத் தொடர்ந்து வழங்கினார்கள் மேலும், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! நான் ஒருபோதும் அதை அவரிடமிருந்து தடுக்க மாட்டேன்" என்றும் கூறினார்கள்.
(அவதூறு பேசியவர்கள் அவளைப் பற்றிக் கூறியபோது): நான் நிரபராதி என்பதையும், அல்லாஹ் என் நிரபராதித்துவத்தை வெளிப்படுத்துவான் என்பதையும் அந்த நேரத்தில் அறிந்தவளாக என் படுக்கைக்குச் சென்றேன். ஆனால் அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, ஓதப்படும் ஒரு வஹீ (இறைச்செய்தி)யை அல்லாஹ் எனக்குச் சாதகமாக அருளுவான் என்று நான் ஒருபோதும் நினைத்திருக்கவில்லை. ஏனெனில், ஓதப்படவிருந்த வஹீ (இறைச்செய்தி)யில் அல்லாஹ் என்னைப் பற்றிக் குறிப்பிடுமளவுக்கு நான் என்னையே மிகவும் அற்பமானவளாகக் கருதினேன். எனவே அல்லாஹ் (சூரத் அந்-நூர் அத்தியாயத்தின்) பத்து வசனங்களை அருளினான். 'யார் அவதூறுப் பழியைக் கொண்டு வந்தார்களோ........' (24:11-20)