ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், "நௌஃப் அல்-பகாலி என்பவர், (கிழ்ருடைய தோழரான) மூஸா (அலை) அவர்கள் பனீ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸா (அலை) அல்லர், அவர் வேறு மூஸா (அலை) என்று கூறுகிறார்" என்றேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் எதிரி (நௌஃப்) ஒரு பொய்யர்" என்று குறிப்பிட்டார்கள்.

உபை பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "ஒருமுறை நபி மூஸா (அலை) அவர்கள் எழுந்து நின்று பனீ இஸ்ராயீலர்களிடம் உரையாற்றினார்கள். அவரிடம், "மக்களிலேயே மிகவும் கற்றறிந்த மனிதர் யார்?" என்று கேட்கப்பட்டது. அவர், "நானே மிகவும் கற்றறிந்தவன்" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் முழுமையான அறிவை அல்லாஹ்வுக்கு உரியதாக்காததால் அல்லாஹ் அவர்களைக் கண்டித்தான். எனவே அல்லாஹ் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்: "இரு கடல்கள் சங்கமிக்கும் இடத்தில் உன்னை விட கற்றறிந்த என்னுடைய அடிமைகளில் ஒரு அடிமை இருக்கிறார்." மூஸா (அலை) அவர்கள், "என் இறைவனே! நான் அவரை எப்படிச் சந்திக்க முடியும்?" என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான்: "ஒரு பெரிய கூடையில் ஒரு மீனை எடுத்துக்கொண்டு (பயணம் செய்), நீ மீனை எங்கு இழக்கிறாயோ அந்த இடத்தில் அவரை நீ காண்பாய்." அவ்வாறே மூஸா (அலை) அவர்கள் தம்முடைய (பணிவிடை செய்யும்) இளைஞரான யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்களுடன் புறப்பட்டு, ஒரு பெரிய கூடையில் ஒரு மீனைச் சுமந்துகொண்டு, அவர்கள் ஒரு பாறையை அடையும் வரை சென்றார்கள். அங்கே அவர்கள் தங்கள் தலைகளை வைத்து (அதாவது படுத்து) உறங்கினார்கள். மீன் கூடையிலிருந்து வெளியேறி, ஒரு சுரங்கம் போல கடலில் தன் வழியை அமைத்துக்கொண்டது. எனவே அது மூஸா (அலை) அவர்களுக்கும் அவருடைய (ப பணிவிடை செய்யும்) இளைஞருக்கும் ஒரு ஆச்சரியமான விஷயமாக இருந்தது. அவர்கள் அந்த இரவின் மீதமுள்ள பகுதியிலும் மறுநாளும் பயணம் தொடர்ந்தார்கள். பொழுது விடிந்ததும், மூஸா (அலை) அவர்கள் தம் (பணிவிடை செய்யும்) இளைஞரிடம், "நமது காலை உணவைக் கொண்டு வா. நிச்சயமாக, இந்தப் பயணத்தில் நாம் மிகுந்த சோர்வை அடைந்திருக்கிறோம்" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் தனக்குச் சொல்லப்பட்ட இடத்தைக் கடக்கும் வரை சோர்வடையவில்லை. அங்கே அந்த (பணிவிடை செய்யும்) இளைஞர் மூஸா (அலை) அவர்களிடம், "நாம் பாறையருகே தங்கியிருந்தபோது, நான் மீனை மறந்துவிட்டேன் என்பது உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா?" என்று கூறினார். மூஸா (அலை) அவர்கள், "அதுதான் நாம் தேடிக்கொண்டிருந்தோம்" என்று குறிப்பிட்டார்கள். எனவே அவர்கள் தங்கள் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்து பாறையை அடையும் வரை திரும்பிச் சென்றார்கள். அங்கே அவர்கள் ஒரு ஆடையால் போர்த்தப்பட்ட (அல்லது தன் ஆடையாலேயே தன்னை மூடிக்கொண்டிருந்த) ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "உங்கள் தேசத்தில் மக்கள் எவ்வாறு ஒருவருக்கொருவர் ஸலாம் கூறிக்கொள்கிறார்கள்?" என்று பதிலளித்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "நான் மூஸா" என்றார்கள். அவர், "பனீ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸாவா?" என்று கேட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் ஆம் என்று பதிலளித்து, "உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்ட அந்த அறிவிலிருந்து எனக்குக் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா?" என்று மேலும் கேட்டார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "நிச்சயமாக! மூஸாவே! நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது" என்று பதிலளித்தார்கள். "அல்லாஹ் எனக்குக் கற்பித்த சில அறிவு என்னிடம் உள்ளது, அது உங்களுக்குத் தெரியாது. அதே சமயம் அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்பித்த சில அறிவு உங்களிடம் உள்ளது, அது எனக்குத் தெரியாது" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "அல்லாஹ் நாடினால், நீங்கள் என்னைப் பொறுமையுள்ளவனாகக் காண்பீர்கள், உங்கள் எந்தக் கட்டளையையும் நான் மீறமாட்டேன்" என்றார்கள். எனவே அவர்கள் இருவரும் படகு இல்லாததால் கடற்கரையோரமாக நடக்கத் தொடங்கினார்கள். இதற்கிடையில் ஒரு படகு அவர்களைக் கடந்து சென்றது, அவர்கள் படகின் மாலுமிகளிடம் தங்களை ஏற்றிக்கொள்ளுமாறு கோரினார்கள். மாலுமிகள் அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டு, கட்டணமின்றி அவர்களை ஏற்றிக்கொண்டார்கள். பின்னர் ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் ஓரத்தில் நின்று கடலில் தன் அலகை ஒன்று அல்லது இரண்டு முறை நனைத்தது. அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஓ மூஸாவே! என்னுடைய அறிவும் உங்களுடைய அறிவும், இந்தச் சிட்டுக்குருவி தன் அலகால் கடலின் நீரைக் குறைத்த அளவைத் தவிர அல்லாஹ்வின் அறிவைக் குறைக்கவில்லை." அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள் படகின் பலகைகளில் ஒன்றிடம் சென்று அதை பிடுங்கி எறிந்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "இவர்கள் நமக்கு இலவசமாகப் பயணிக்க இடமளித்தார்கள், ஆனால் நீங்கள் அவர்களுடைய படகை உடைத்து, அதன் மக்களை மூழ்கடிக்கச் செய்துவிட்டீர்களே" என்றார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா?" என்று பதிலளித்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "நான் மறந்ததற்காக என்னைக் கணக்கில் கொள்ளாதீர்கள்" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்களின் முதல் (சாக்குப்போக்கு) அவர் மறந்துவிட்டது என்பதாகும். பின்னர் அவர்கள் மேலும் முன்னேறிச் சென்று, மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள் அந்தச் சிறுவனின் தலையை மேலிருந்து பிடித்து, தன் கைகளால் பிடுங்கி எறிந்தார்கள் (அதாவது, அவனைக் கொன்றார்கள்). மூஸா (அலை) அவர்கள், "யாரையும் கொல்லாத ஒரு நிரபராதியான ஆன்மாவை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா?" என்றார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா?" என்று பதிலளித்தார்கள். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் ஒரு நகரத்தின் மக்களை அடையும் வரை முன்னேறிச் சென்றார்கள். அங்கு அவர்கள் உணவு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். பின்னர் அங்கே இடிந்து விழும் நிலையில் ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள் அதைத் தன் கைகளால் சரிசெய்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், நிச்சயமாக இதற்குக் கூலி வாங்கியிருக்கலாம்" என்றார்கள். அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்கள், "இதுதான் எனக்கும் உங்களுக்குமான பிரிவு" என்று பதிலளித்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்களுக்குக் கருணை காட்டுவானாக! அல்-கிழ்ர் (அலை) அவர்களுடனான அவருடைய கதையைப் பற்றி மேலும் அறிய அவர் இன்னும் பொறுமையாக இருந்திருக்கக் கூடாதா!"

சயீத் பின் ஜுபைர் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், “நௌஃப் அல்-புகாலி என்பவர், அல்-களிர் அவர்களின் தோழரான மூஸா (அலை) அவர்கள் பனூ இஸ்ராயீலர்களின் (நபியான) மூஸா (அலை) அல்ல, மாறாக வேறு ஏதோ ஒரு மூஸா என்று கூறுகிறார்” என்றேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், “அல்லாஹ்வின் எதிரி (அதாவது நௌஃப்) பொய் சொல்லிவிட்டார்” என்றார்கள். உபை பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் எங்களுக்கு அறிவித்தார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், ‘ஒருமுறை மூஸா (அலை) அவர்கள் எழுந்து நின்று பனூ இஸ்ராயீலர்களிடம் உரையாற்றினார்கள். அவர்களிடம், மக்களில் மிகவும் அறிவு மிக்கவர் யார் என்று கேட்கப்பட்டது. அவர்கள், ‘நான் தான்’ என்றார்கள். அவர்கள் முழுமையான அறிவை தனக்கு (அல்லாஹ்வுக்கு) உரியதாக்காததால் அல்லாஹ் அவரைக் கண்டித்தான். ஆகவே, அல்லாஹ் அவரிடம், ‘ஆம், இரு கடல்களும் சந்திக்கும் இடத்தில் உன்னை விட அறிவு மிக்க என்னுடைய அடிமை ஒருவர் இருக்கிறார்’ என்றான். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவனே! நான் அவரை எப்படி சந்திக்க முடியும்?’ என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான், ‘ஒரு மீனை எடுத்து ஒரு பெரிய கூடையில் வைத்துக்கொள், நீ அந்த மீனை எங்கு இழக்கிறாயோ அந்த இடத்தில் அவரை நீ காண்பாய்.’ மூஸா (அலை) அவர்கள் ஒரு மீனை எடுத்து ஒரு கூடையில் வைத்துக்கொண்டு, தம்முடைய (பணிபுரியும்) இளைஞரான யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்களுடன் புறப்பட்டுச் சென்றார்கள், அவர்கள் ஒரு பாறையை அடையும் வரை, அங்கு அவர்கள் தங்கள் தலைகளை சாய்த்தார்கள் (அதாவது படுத்துக் கொண்டார்கள்). மூஸா (அலை) அவர்கள் தூங்கிவிட்டார்கள், மீன் கூடையிலிருந்து நகர்ந்து கடலில் விழுந்தது. அது கடலில் (நேராக) ஒரு சுரங்கம் போல தன் வழியை அமைத்துக் கொண்டது. அல்லாஹ் மீனின் மீது தண்ணீர் பாய்வதை நிறுத்தினான், அது ஒரு வளைவைப் போல ஆனது (நபி (ஸல்) அவர்கள் இந்த வளைவை தங்கள் கைகளால் சுட்டிக் காட்டினார்கள்). அவர்கள் இரவின் மீதமுள்ள நேரமும் பயணம் செய்தார்கள், அடுத்த நாள் மூஸா (அலை) அவர்கள் தம் இளைஞரிடம் (பணியாளரிடம்), ‘நமது உணவைக் கொடுங்கள், ஏனெனில், நமது இந்தப் பயணத்தில் நாம் மிகுந்த சோர்வை அடைந்துள்ளோம்’ என்றார்கள். அல்லாஹ் தேடச் சொன்ன அந்த இடத்தைக் கடக்கும் வரை மூஸா (அலை) அவர்கள் சோர்வை உணரவில்லை. அவருடைய இளைஞர் (பணியாளர்) அவரிடம் கூறினார்கள், ‘அந்தப் பாறைக்கு அருகில் நாம் அமர்ந்திருந்தபோது, நான் மீனை மறந்துவிட்டேன் என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா, அதைப்பற்றி (உங்களுக்கு) சொல்ல மறக்கச் செய்தது ஷைத்தானைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை, அது ஒரு ஆச்சரியமான முறையில் கடலில் தன் வழியை அமைத்துக் கொண்டது?’ ஆகவே மீனுக்கு ஒரு பாதை இருந்தது, அது அவர்களை ஆச்சரியப்படுத்தியது. மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘அதுதான் நாம் தேடிக்கொண்டிருந்தது’ என்றார்கள். ஆகவே, அவர்கள் இருவரும் தங்கள் கால்தடங்களைப் பின்தொடர்ந்து அந்தப் பாறையை அடையும் வரை சென்றார்கள். அங்கு அவர்கள் ஒரு ஆடையால் போர்த்தப்பட்டிருந்த ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு சலாம் கூறினார்கள், அவர், ‘உங்கள் தேசத்தில் மக்கள் எவ்வாறு ஒருவருக்கொருவர் சலாம் கூறுகிறார்கள்?’ என்று பதிலளித்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மூஸா’ என்றார்கள். அந்த மனிதர், ‘பனூ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸாவா?’ என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘ஆம், அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்பித்தவற்றிலிருந்து நீங்கள் எனக்குக் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களிடம் வந்துள்ளேன்’ என்றார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள், ‘ஓ மூஸாவே! அல்லாஹ் எனக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவு என்னிடம் சிறிதளவு உள்ளது, அது உங்களுக்குத் தெரியாது, அதேசமயம் அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவு உங்களிடம் சிறிதளவு உள்ளது, அது எனக்குத் தெரியாது.’ மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா?’ என்று கேட்டார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள், ‘ஆனால் நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது, ஏனெனில் உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியாத விஷயங்களைப் பற்றி நீங்கள் எப்படி பொறுமையாக இருக்க முடியும்?’ (மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள், ‘அல்லாஹ் நாடினால், நான் உண்மையாகவே பொறுமையாக இருப்பதை நீங்கள் காண்பீர்கள், நான் எந்த விஷயத்திலும் உங்களுக்கு மாறு செய்ய மாட்டேன்.’) ஆகவே, அவர்கள் இருவரும் கடற்கரையோரமாக நடக்க ஆரம்பித்தார்கள், ஒரு படகு அவர்களைக் கடந்து சென்றது, அவர்கள் படகின் குழுவினரிடம் தங்களை ஏற்றிக்கொள்ளும்படி கேட்டார்கள். படகின் குழுவினர் அல்-களிர் அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டனர், அதனால் அவர்கள் கட்டணமின்றி அவர்களை ஏற்றிக்கொண்டனர். அவர்கள் படகில் இருந்தபோது, ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் ஓரத்தில் நின்று தன் அலகை ஒன்று அல்லது இரண்டு முறை கடலில் நனைத்தது. அல்-களிர் அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம், ‘ஓ மூஸாவே! என்னுடைய அறிவும் உங்களுடைய அறிவும், இந்தச் சிட்டுக்குருவி தன் அலகால் கடல் நீரைக் குறைத்த அளவைத் தவிர அல்லாஹ்வின் அறிவைக் குறைக்கவில்லை’ என்றார்கள். பின்னர் திடீரென்று அல்-களிர் அவர்கள் ஒரு கோடரியை எடுத்து ஒரு பலகையைப் பெயர்த்தெடுத்தார்கள், அவர்கள் கோடரியால் ஒரு பலகையைப் பெயர்த்தெடுக்கும் வரை மூஸா (அலை) அவர்கள் அதைக் கவனிக்கவில்லை. மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள்? அவர்கள் நம்மிடம் கட்டணம் எதுவும் வசூலிக்காமல் நம்மை ஏற்றினார்கள்; ஆயினும் நீங்கள் வேண்டுமென்றே அவர்களுடைய படகில் அதன் பயணிகளை மூழ்கடிப்பதற்காக ஒரு துளை போட்டிருக்கிறீர்கள். நிச்சயமாக, நீங்கள் ஒரு பயங்கரமான காரியத்தைச் செய்துள்ளீர்கள்’ என்றார்கள். அல்-களிர் அவர்கள், ‘நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா?’ என்று பதிலளித்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மறந்ததற்காக என்னைக் குற்றம் சாட்டாதீர்கள், என் தவறுக்காக என்னிடம் கடினமாக நடந்து கொள்ளாதீர்கள்’ என்று பதிலளித்தார்கள். ஆகவே மூஸா (அலை) அவர்களின் முதல் சாக்குப்போக்கு அவர்கள் மறந்ததுதான். அவர்கள் கடலை விட்டுச் சென்றபோது, மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கடந்து சென்றார்கள். அல்-களிர் அவர்கள் அந்தச் சிறுவனின் தலையைப் பிடித்து, இவ்வாறு தன் கையால் அதைப் பறித்தார்கள். (துணை அறிவிப்பாளரான சுஃப்யான் அவர்கள், ஏதோ பழத்தைப் பறிப்பது போல தன் விரல் நுனிகளால் சுட்டிக்காட்டினார்.) மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், "எந்தவொரு நபரையும் கொல்லாத ஒரு அப்பாவி நபரை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா? நீங்கள் உண்மையில் ஒரு கொடூரமான காரியத்தைச் செய்துள்ளீர்கள்" என்றார்கள். அல்-களிர் அவர்கள், "நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்லவில்லையா?" என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், "இதற்குப் பிறகு நான் எதைப் பற்றியாவது உங்களிடம் கேட்டால், என்னுடன் வராதீர்கள். நீங்கள் என்னிடமிருந்து ஒரு காரணத்தைப் பெற்றுவிட்டீர்கள்" என்றார்கள். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் ஒரு கிராமத்தின் சில மக்களை அடையும் வரை சென்றார்கள், அவர்கள் அதன் குடிமக்களிடம் விறகு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் விருந்தினர்களாக அவர்களை உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். பின்னர் அவர்கள் அங்கே இடிந்து விழவிருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள் (அல்-களிர் அவர்கள் அதைத் தம் கைகளால் தொட்டே சரிசெய்தார்கள்). (துணை அறிவிப்பாளரான சுஃப்யான் அவர்கள், அல்-களிர் அவர்கள் சுவரின் மீது தம் கைகளை மேல்நோக்கி எவ்வாறு செலுத்தினார்கள் என்பதை விளக்கி, தம் கைகளால் சுட்டிக்காட்டினார்.) மூஸா (அலை) அவர்கள், "இவர்கள் நாம் அழைத்த மக்கள், ஆனால் அவர்கள் நமக்கு உணவு கொடுக்கவுமில்லை, நம்மை விருந்தினர்களாக உபசரிக்கவுமில்லை, ஆயினும் நீங்கள் அவர்களுடைய சுவரைச் சரிசெய்துள்ளீர்கள். நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், அதற்காக நீங்கள் கூலி பெற்றிருக்கலாம்" என்றார்கள். அல்-களிர் அவர்கள், "இது உங்களுக்கும் எனக்கும் இடையிலான பிரிவு, நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாத அந்த விஷயங்களின் விளக்கத்தை நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன்" என்றார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "மூஸா (அலை) அவர்கள் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்பினோம், அதன் காரணமாக அல்லாஹ் அவர்களுடைய கதையைப் பற்றி எங்களுக்கு மேலும் கூறியிருப்பான்." (துணை அறிவிப்பாளரான சுஃப்யான் அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள், "அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்கள் மீது தன் கருணையை பொழிவானாக! அவர்கள் பொறுமையாக இருந்திருந்தால், அவர்களுடைய நிலைமையைப் பற்றி எங்களுக்கு மேலும் கூறப்பட்டிருக்கும்" என்று கூறினார்கள் என கூறினார்.)

ஜஃபர் பின் அம்ர் பின் உமைய்யா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நான் உபயதுல்லாஹ் பின் அதீ அல்-கையார் (ரழி) அவர்களுடன் வெளியே சென்றேன். நாங்கள் ஹிம்ஸ் (அதாவது சிரியாவில் உள்ள ஒரு நகரம்) அடைந்தபோது, உபயதுல்லாஹ் பின் அதீ (ரழி) அவர்கள் (என்னிடம்) கூறினார்கள், "ஹம்ஸா (ரழி) அவர்களின் கொலையைப் பற்றி வஹ்ஷி (ரழி) அவர்களிடம் கேட்க அவரைப் பார்க்க விரும்புகிறீர்களா?" நான் "ஆம்" என்று பதிலளித்தேன். வஹ்ஷி (ரழி) அவர்கள் ஹிம்ஸில் வசித்து வந்தார்கள். நாங்கள் அவரைப் பற்றி விசாரித்தோம், ஒருவர் எங்களிடம் கூறினார், "அதோ அவர் தனது அரண்மனையின் நிழலில், ஒரு நிரம்பிய நீர்த்தோல் பை போல இருக்கிறார்." ஆகவே நாங்கள் அவரிடம் சென்றோம், நாங்கள் அவரிடமிருந்து சிறிது தூரத்தில் இருந்தபோது, நாங்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினோம், அவரும் எங்களுக்கு பதிலுக்கு ஸலாம் கூறினார். உபயதுல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் தனது தலைப்பாகையை அணிந்திருந்தார்கள், வஹ்ஷி (ரழி) அவர்களுக்கு அவரது கண்களையும் கால்களையும் தவிர வேறு எதையும் பார்க்க முடியவில்லை. உபயதுல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள், "ஓ வஹ்ஷி (ரழி)! உங்களுக்கு என்னை தெரியுமா?" என்று கேட்டார்கள். வஹ்ஷி (ரழி) அவர்கள் அவரைப் பார்த்துவிட்டு, "இல்லை, அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! ஆனால் அதீ பின் அல்-கையார் அவர்கள் அபு அல்-ஈஸ் அவர்களின் மகளான உம் கிதால் என்ற பெண்ணை மணந்தார்கள் என்பதையும், அவர் மக்காவில் அவருக்காக ஒரு ஆண் குழந்தையைப் பெற்றெடுத்தார் என்பதையும் நான் அறிவேன், நான் அந்தக் குழந்தைக்காக ஒரு செவிலித்தாயைத் தேடினேன். (ஒருமுறை) நான் அந்தக் குழந்தையை அவனது தாயுடன் தூக்கிக்கொண்டு சென்றேன், பிறகு அவளிடம் அவனை ஒப்படைத்தேன், உங்கள் கால்கள் அந்தக் குழந்தையின் கால்களை ஒத்திருக்கின்றன." என்று கூறினார்கள். பின்னர் உபயதுல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் தனது முகத்தைத் திறந்துவிட்டு (வஹ்ஷி (ரழி) அவர்களிடம்) கேட்டார்கள், "ஹம்ஸா (ரழி) அவர்களின் கொலையைப் பற்றி எங்களுக்குச் சொல்வீர்களா?" வஹ்ஷி (ரழி) அவர்கள் பதிலளித்தார்கள், "ஆம், ஹம்ஸா (ரழி) அவர்கள் பத்ரு போரில் துஐமா பின் அதீ பின் அல்-கையாரைக் கொன்றார்கள், அதனால் என் எஜமானர், ஜுபைர் பின் முத்யிம் (ரழி) அவர்கள் என்னிடம், 'என் மாமாவுக்குப் பழிவாங்க நீ ஹம்ஸா (ரழி) அவர்களைக் கொன்றால், நீ விடுவிக்கப்படுவாய்' என்று கூறினார்கள்." மக்கள் 'ஐனைன்' ஆண்டில் (உஹதுப் போருக்கு) புறப்பட்டபோது ..'ஐனைன் என்பது உஹது மலைக்கு அருகிலுள்ள ஒரு மலை, அதற்கும் உஹதுக்கும் இடையில் ஒரு பள்ளத்தாக்கு உள்ளது.. நான் மக்களுடன் போருக்குப் புறப்பட்டேன். படை சண்டைக்கு அணிவகுத்தபோது, ஸிபா வெளியே வந்து, 'எனது சவாலை ஏற்கக்கூடிய (முஸ்லிம்) எவரேனும் இருக்கிறாரா?' என்று கேட்டார். ஹம்ஸா பின் அப்துல் முத்தலிப் (ரழி) அவர்கள் வெளியே வந்து, 'ஓ ஸிபா! ஓ இப்னு உம் அன்மார், மற்ற பெண்களுக்கு விருத்தசேதனம் செய்பவரே! நீர் அல்லாஹ்வையும் அவனுடைய தூதரையும் சவால் விடுகிறீரா?' என்று கேட்டார்கள். பின்னர் ஹம்ஸா (ரழி) அவர்கள் அவரைத் தாக்கி கொன்றார்கள், அவர் நேற்றைய தினம் இருந்த சுவடு தெரியாமல் போனார். நான் ஒரு பாறைக்கு அடியில் ஒளிந்து கொண்டேன், அவர் (அதாவது ஹம்ஸா (ரழி) அவர்கள்) என் அருகில் வந்தபோது, நான் என் ஈட்டியை அவர் மீது எறிந்தேன், அது அவரது தொப்புளில் பாய்ந்து அவரது பிட்டத்தின் வழியாக வெளியே வந்தது, அதனால் அவர் இறந்தார்கள். மக்கள் அனைவரும் மக்காவுக்குத் திரும்பியபோது, நானும் அவர்களுடன் திரும்பினேன். மக்காவில் இஸ்லாம் பரவும் வரை நான் அங்கேயே தங்கியிருந்தேன். பின்னர் நான் தாயிஃபிற்குச் சென்றேன், தாயிஃப் மக்கள் தங்கள் தூதர்களை அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் அனுப்பியபோது, நபி (ஸல்) அவர்கள் தூதர்களுக்கு தீங்கு செய்ய மாட்டார்கள் என்று எனக்குச் சொல்லப்பட்டது; ஆகவே நானும் அவர்களுடன் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களை அடையும் வரை சென்றேன். அவர்கள் (ஸல்) என்னைப் பார்த்தபோது, 'நீ வஹ்ஷி (ரழி)யா?' என்று கேட்டார்கள். நான், 'ஆம்' என்றேன். அவர்கள் (ஸல்) கேட்டார்கள், 'ஹம்ஸா (ரழி) அவர்களைக் கொன்றது நீதானா?' நான் பதிலளித்தேன், 'உங்களுக்குச் சொல்லப்பட்டதுதான் நடந்தது.' அவர்கள் (ஸல்) கேட்டார்கள், 'உன் முகத்தை என்னிடமிருந்து மறைக்க முடியுமா?' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இறந்தபோது நான் வெளியேறினேன், முஸைலமா அல்-கத்தாப் (ஒரு நபியென்று கூறிக்கொண்டு) தோன்றினார். நான் சொன்னேன், 'நான் முஸைலமாவிடம் சென்று அவரைக் கொல்வேன், ஹம்ஸா (ரழி) அவர்களைக் கொன்றதற்குப் பரிகாரம் செய்வேன்.' ஆகவே நான் மக்களுடன் (முஸைலமாவையும் அவரது பின்பற்றுபவர்களையும் எதிர்த்துப் போரிட) வெளியே சென்றேன், பின்னர் அந்தப் போரைப் பற்றிய பிரபலமான நிகழ்வுகள் நடந்தன. திடீரென்று நான் ஒரு மனிதனை (அதாவது முஸைலமாவை) ஒரு சுவரில் உள்ள இடைவெளியின் அருகே நிற்பதைப் பார்த்தேன். அவர் சாம்பல் நிற ஒட்டகம் போலவும், அவரது தலைமுடி கலைந்தும் காணப்பட்டார். ஆகவே நான் என் ஈட்டியை அவர் மீது எறிந்தேன், அது அவரது மார்பில் மார்பகங்களுக்கு இடையில் பாய்ந்து தோள்களின் வழியாக வெளியேறியது, பின்னர் ஒரு அன்சாரி மனிதர் அவரைத் தாக்கி வாளால் தலையில் அடித்தார். அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், 'ஒரு வீட்டின் கூரையில் இருந்த ஒரு அடிமைப் பெண் கூறினாள்: அந்தோ! விசுவாசிகளின் தலைவர் (அதாவது முஸைலமா) ஒரு கறுப்பு அடிமையால் கொல்லப்பட்டுவிட்டார்.'"

தயாராக உள்ளேன். மொழிபெயர்க்க வேண்டிய உரையை வழங்கவும்.

ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், “அல்-கழிர் அவர்களின் தோழரான மூஸா (அலை) அவர்கள், பனூ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸா (அலை) அல்லர் என்று நௌஃப் அல்-பிகாலீ கூறுகிறார்” என்றேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், “அல்லாஹ்வின் எதிரி (நௌஃப்) பொய் சொன்னான்” என்றார்கள்.

உபை பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறுவதைக் கேட்டதாக அறிவித்தார்கள்: “மூஸா (அலை) அவர்கள் பனூ இஸ்ராயீலர்களுக்கு முன்பாக ஒரு சொற்பொழிவை நிகழ்த்த எழுந்தார்கள், அப்போது அவர்களிடம், ‘மக்களில் மிகவும் அறிவு மிக்கவர் யார்?’ என்று கேட்கப்பட்டது. மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் (தான் மிகவும் அறிவு மிக்கவன்)’ என்று பதிலளித்தார்கள். அவர் அறிவை அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே உரியது என்று கூறாததால் அல்லாஹ் அவரைக் கண்டித்தான். எனவே அல்லாஹ் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்: ‘இரண்டு கடல்கள் சந்திக்கும் இடத்தில் உன்னை விட அறிவு மிக்க நமது அடியார் ஒருவர் இருக்கிறார்.’ மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவனே, நான் அவரை எப்படிச் சந்திப்பது?’ என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான், ‘ஒரு மீனை எடுத்து ஒரு கூடையில் போட்டு (புறப்படுங்கள்), எங்கு நீங்கள் மீனை இழக்கிறீர்களோ, அங்கு அவரை நீங்கள் காண்பீர்கள்.’ எனவே மூஸா (அலை) அவர்கள் (ஒரு மீனை எடுத்து ஒரு கூடையில் போட்டு) தனது இளம் பணியாளர் யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்களுடன் புறப்பட்டார்கள், அவர்கள் ஒரு பாறையை அடையும் வரை (அதில்) அவர்கள் இருவரும் தங்கள் தலைகளை வைத்து உறங்கினார்கள். அந்த மீன் கூடையில் வேகமாக அசைந்து, அதிலிருந்து வெளியேறி கடலில் விழுந்தது, அங்கே அது கடலில் (நேராக) ஒரு சுரங்கப்பாதையில் செல்வது போல் தனது வழியை வகுத்துக் கொண்டது. (18:61) மீன் உருவாக்கிய பாதையின் இருபுறமும் இருந்த நீரோட்டத்தை அல்லாஹ் நிறுத்தினான், அதனால் அந்த வழி ஒரு சுரங்கப்பாதை போல ஆனது. மூஸா (அலை) அவர்கள் எழுந்தபோது, அவருடைய தோழர் மீனைப் பற்றி அவரிடம் சொல்ல மறந்துவிட்டார், அதனால் அவர்கள் அன்றைய மீதமுள்ள நேரத்திலும் இரவு முழுவதும் தங்கள் பயணத்தைத் தொடர்ந்தனர். அடுத்த நாள் காலையில் மூஸா (அலை) அவர்கள் தனது இளம் பணியாளரிடம், ‘எங்களுக்கு நமது காலை உணவைக் கொண்டு வாருங்கள்; சந்தேகமின்றி, நமது இந்தப் பயணத்தில் நாம் மிகவும் சோர்வடைந்துள்ளோம்’ என்றார்கள். (18:62) அல்லாஹ் தேடச் சொன்ன இடத்தை மூஸா (அலை) அவர்கள் கடக்கும் வரை அவர் சோர்வடையவில்லை. அவருடைய இளம் பணியாளர் அவரிடம், ‘நாம் பாறைக்குச் சென்றபோது உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா, நான் உண்மையில் மீனை மறந்துவிட்டேன், ஷைத்தானைத் தவிர வேறு யாரும் அதை நினைவுகூர என்னை மறக்கடிக்கவில்லை. அது கடலில் ஒரு அற்புதமான வழியில் சென்றது’ என்றார்கள். (18:63) மீனுக்கு ஒரு சுரங்கப்பாதை இருந்தது, மூஸா (அலை) அவர்களுக்கும் அவருடைய இளம் பணியாளருக்கும் அது ஆச்சரியமாக இருந்தது. மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘அதுதான் நாம் தேடிக்கொண்டிருந்தது’ என்றார்கள். எனவே அவர்கள் தங்கள் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்து திரும்பிச் சென்றார்கள். (18:64) அவர்கள் இருவரும் தங்கள் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்து பாறையை அடையும் வரை திரும்பிச் சென்றார்கள். பாருங்கள்! அங்கே அவர்கள் ஒரு ஆடையால் மூடப்பட்ட ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினார்கள். அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் ஆச்சரியத்துடன், ‘உங்கள் தேசத்தில் இப்படி ஒரு வாழ்த்து உண்டா?’ என்று கேட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மூஸா’ என்றார்கள். அவர், ‘நீங்கள் பனூ இஸ்ராயீலர்களின் மூஸாவா?’ என்று கேட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்டவற்றிலிருந்து நீங்கள் எனக்குக் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களிடம் வந்துள்ளேன்’ என்றார்கள். அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள், ‘உங்களால் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது’ என்றார்கள். (18:66) ஓ மூஸா! அல்லாஹ் எனக்கு அருளிய அவனது அறிவில் சில என்னிடம் உள்ளன, ஆனால் அதை நீங்கள் அறியமாட்டீர்கள்; மேலும், உங்களுக்கும் அல்லாஹ் அருளிய அவனது அறிவில் சில உள்ளன, ஆனால் அதை நான் அறியமாட்டேன்’ என்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், “அல்லாஹ் நாடினால், நீங்கள் என்னைப் பொறுமையுள்ளவனாகக் காண்பீர்கள், நான் எந்த விஷயத்திலும் உங்களுக்கு மாறு செய்யமாட்டேன்” என்றார்கள். (18:6) அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நான் அதைப் பற்றி உங்களிடம் பேசும் வரை எதைப் பற்றியும் என்னிடம் கேட்காதீர்கள்’ என்றார்கள். (18:70), அதன் பிறகு அவர்கள் இருவரும் கடற்கரையோரமாகச் சென்றார்கள், ஒரு படகு கடந்து செல்லும் வரை, அவர்கள் அதன் பணியாளர்களிடம் தங்களை ஏற்றிச் செல்லுமாறு கோரினார்கள். பணியாளர்கள் அல்-கழிர் (அலை) அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டு, அவர்களைக் கட்டணமின்றி ஏற்றிச் செல்ல அனுமதித்தார்கள். அவர்கள் படகில் ஏறியதும், திடீரென்று மூஸா (அலை) அவர்கள் அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் ஒரு வாச்சியால் படகின் பலகைகளில் ஒன்றை வெளியே இழுத்ததைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘இந்த மக்கள் எங்களை இலவசமாக ஏற்றி வந்தார்கள், ஆனாலும் நீங்கள் அவர்களுடைய படகை அதன் மக்களை மூழ்கடிப்பதற்காக சேதப்படுத்திவிட்டீர்களே! உண்மையாகவே, நீங்கள் ஒரு பயங்கரமான செயலைச் செய்துவிட்டீர்கள்’ என்றார்கள். (18:71) அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள், ‘நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா, உங்களால் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று?’ என்றார்கள். (18:72) மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மறந்ததற்காக என்னைக் கணக்கில் கொள்ளாதீர்கள், மேலும் என்னுடைய (உங்களுடனான) விஷயத்தில் என்னிடம் கடினமாக நடந்துகொள்ளாதீர்கள்’ என்றார்கள். (18:73) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறிய முதல் காரணம், அவர் மறந்துவிட்டார் என்பதே.” பின்னர் ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் விளிம்பில் அமர்ந்து கடலில் ஒருமுறை தன் அலகை நனைத்தது. அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம், ‘என்னுடைய அறிவும் உங்களுடைய அறிவும், அல்லாஹ்வின் அறிவோடு ஒப்பிடும்போது, இந்தச் சிட்டுக்குருவி கடலிலிருந்து எடுத்ததைப் போன்றது’ என்றார்கள். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் படகிலிருந்து இறங்கினார்கள், அவர்கள் கடற்கரையில் நடந்து கொண்டிருந்தபோது, அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள். அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் அந்தச் சிறுவனின் தலையைப் பிடித்து, தன் கைகளால் அதைப் பிடுங்கி അവனைக் கொன்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘யாரையும் கொல்லாத ஒரு நிரபராதியான ஆன்மாவை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா! உண்மையாகவே, நீங்கள் ஒரு சட்டவிரோதமான செயலைச் செய்துவிட்டீர்கள்’ என்றார்கள். (18:74) அவர், “நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா, உங்களால் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று?” என்றார்கள். (18:75) (துணை அறிவிப்பாளர் கூறினார், இரண்டாவது கண்டனம் முதலாவதை விட வலுவானதாக இருந்தது.) மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘இதற்குப் பிறகு நான் உங்களிடம் எதைப் பற்றியாவது கேட்டால், என்னை உங்கள் தோழமையில் வைத்திருக்காதீர்கள், நீங்கள் என்னிடமிருந்து ஒரு காரணத்தைப் பெற்றுவிட்டீர்கள்’ என்றார்கள். (18:76) பின்னர் அவர்கள் இருவரும் ஒரு நகரத்தின் குடிமக்களை அடையும் வரை சென்றார்கள். அவர்கள் அவர்களிடம் உணவு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் அவர்களை உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். (அந்த நகரில்) அவர்கள் அங்கே விழும் நிலையில் இருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள். (18:77) அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள் அதைத் தம் கைகளால் நேராக நிறுத்தினார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘இவர்கள் நாம் வந்த மக்கள், ஆனால் அவர்கள் எங்களுக்கு உணவளிக்கவுமில்லை, எங்களை விருந்தினர்களாக ஏற்றுக்கொள்ளவுமில்லை. நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், அதற்காக நீங்கள் நிச்சயமாக சில பிரதிபலனைப் பெற்றிருக்கலாம்’ என்றார்கள். அல்-கழிர் (அலை) அவர்கள், ‘இது எனக்கும் உங்களுக்கும் இடையிலான பிரிவு.. நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாத (அந்த விஷயங்களின்) விளக்கம் இதுதான்’ என்றார்கள். (18:78-82) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், “மூஸா (அலை) அவர்கள் இன்னும் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்பினோம், அதனால் அல்லாஹ் அவர்களுடைய கதையைப் பற்றி எங்களுக்கு இன்னும் அதிகமாக விவரித்திருப்பான்.”

ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், “நவ்ஃப் அல்-பகாலீ என்பவர், பனீ இஸ்ராயீலின் மூஸா (அலை) அவர்கள், அல்-களிர் (அலை) அவர்களின் தோழரான மூஸா (அலை) அல்லர் என்று கூறுகிறார்” என்று கூறினேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், “அல்லாஹ்வின் எதிரி பொய் சொல்கிறான்!” என்று கூறினார்கள். உபை பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் எங்களுக்கு அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், 'மூஸா (அலை) அவர்கள் பனீ இஸ்ராயீலர்களுக்கு முன்பாக ஒரு சொற்பொழிவு நிகழ்த்த எழுந்தார்கள், அப்போது அவர்களிடம், ‘மக்களில் மிகவும் கற்றறிந்தவர் யார்?’ என்று கேட்கப்பட்டது.' மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் (தான் மிகவும் கற்றறிந்தவன்)’ என்று பதிலளித்தார்கள். அல்லாஹ் பின்னர் மூஸா (அலை) அவர்களைக் கண்டித்தான், ஏனெனில் அவர்கள் எல்லா அறிவையும் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே உரியதாகக் கூறவில்லை. (பின்னர்) வஹீ (இறைச்செய்தி) வந்தது:-- ‘ஆம், இரண்டு கடல்களின் சங்கமத்தில் நமது அடிமைகளில் ஒருவர் உன்னை விட கற்றறிந்தவர் இருக்கிறார்.’ மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவனே! நான் அவரை எப்படி சந்திக்க முடியும்?’ என்று கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறினான், ‘ஒரு மீனை ஒரு கூடையில் எடுத்துக்கொள், மீன் எங்கு தொலைந்து போகிறதோ, அதைப் பின்தொடர்ந்து செல் (அந்த இடத்தில் நீ அவரைக் காண்பாய்).’ ஆகவே, மூஸா (அலை) அவர்கள் தங்கள் உதவியாளர் யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்களுடன் புறப்பட்டார்கள், அவர்கள் ஒரு மீனை எடுத்துக்கொண்டு ஒரு பாறையை அடையும் வரை சென்று அங்கே ஓய்வெடுத்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் தலையைக் சாய்த்து உறங்கினார்கள். (ஸுஃப்யான், ஒரு துணை அறிவிப்பாளர், அம்ர் அல்லாத ஒருவர் கூறினார் என்று கூறினார்) ‘அந்தப் பாறையில் ‘அல்-ஹயாத்’ என்றழைக்கப்படும் ஒரு நீரூற்று இருந்தது, அதன் தண்ணீரைத் தொட்ட எவரும் உயிர் பெற்றனர்.’ ஆகவே, அந்த நீரூற்றின் சிறிதளவு நீர் அந்த மீனின் மீது பட்டது, அதனால் அது அசைந்து கூடையிலிருந்து நழுவி கடலுக்குள் சென்றது. மூஸா (அலை) அவர்கள் எழுந்தபோது, தங்கள் உதவியாளரிடம், ‘எங்கள் காலை உணவைக் கொண்டு வா’ 18:62 என்று கேட்டார்கள். அறிவிப்பாளர் மேலும் கூறினார்: மூஸா (அலை) அவர்கள் கவனிக்க கட்டளையிடப்பட்ட இடத்தைக் கடந்த பின்னரே சோர்வடையவில்லை. அவரது உதவியாளர் யூஷா பின் நூன் (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நாம் பாறைக்குச் சென்றபோது (என்ன நடந்தது) உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா? நான் உண்மையில் மீனை (பற்றி) மறந்துவிட்டேன் ...’ 18:63 என்று கூறினார்கள். அறிவிப்பாளர் மேலும் கூறினார்: எனவே அவர்கள் தங்கள் கால்தடங்களைப் பின்தொடர்ந்து திரும்பி வந்தார்கள், பின்னர் அவர்கள் கடலில், மீனின் பாதை ஒரு சுரங்கம் போல இருப்பதைக் கண்டார்கள். ஆகவே, அவரது உதவியாளருக்கு அது ஒரு ஆச்சரியமான நிகழ்வாக இருந்தது, மீனுக்கு ஒரு சுரங்கப்பாதை இருந்தது. அவர்கள் பாறையை அடைந்தபோது, ஆடையால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினார்கள். அந்த மனிதர் ஆச்சரியத்துடன், ‘உங்கள் தேசத்தில் இப்படி ஒரு வாழ்த்து இருக்கிறதா?’ என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘நான் மூஸா’ என்று கூறினார்கள். அந்த மனிதர், ‘பனீ இஸ்ராயீலின் மூஸாவா?’ என்று கேட்டார். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘ஆம்’ என்று கூறி, ‘உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்ட அறிவிலிருந்து எனக்கு எதையாவது கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா?’ 18:66 என்று கேட்டார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘ஓ மூஸா! அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவிலிருந்து சில உங்களிடம் உள்ளன, அவை எனக்குத் தெரியாது; அல்லாஹ் எனக்குக் கற்பித்த அல்லாஹ்வின் அறிவிலிருந்து சில என்னிடம் உள்ளன, அவை உங்களுக்குத் தெரியாது’ என்று கூறினார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘ஆனால் நான் உங்களைப் பின்தொடர்வேன்’ என்று கூறினார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள், ‘அப்படியானால், நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நானே அதைப் பற்றி உங்களிடம் பேசும் வரை எதைப் பற்றியும் என்னிடம் கேள்வி கேட்காதீர்கள்.’ 18:70 என்று கூறினார்கள். அதன்பிறகு இருவரும் கடற்கரையோரமாகச் சென்றார்கள். அவர்களைக் கடந்து ஒரு படகு சென்றது, அதன் குழுவினர் அல்-களிர் (அலை) அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டு அவர்களை இலவசமாக கப்பலில் ஏற்றிக்கொண்டனர். ஆகவே அவர்கள் இருவரும் கப்பலில் ஏறினார்கள். ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் ஓரத்தில் அமர்ந்து கடலில் தன் அலகை நனைத்தது. அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம், ‘என்னுடைய அறிவும் உங்களுடைய அறிவும் எல்லா படைப்புகளின் அறிவும் அல்லாஹ்வின் அறிவோடு ஒப்பிடும்போது இந்த சிட்டுக்குருவியின் அலகால் எடுக்கப்பட்ட நீரை விட அதிகமாக இல்லை’ என்று கூறினார்கள். பின்னர் அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் ஒரு கோடரியை எடுத்து படகைத் துளையிட்ட செயலைக் கண்டு மூஸா (அலை) அவர்கள் திடுக்கிட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘இந்த மக்கள் எங்களுக்கு இலவசமாக பயணம் செய்ய உதவினார்கள், ஆனால் நீங்கள் வேண்டுமென்றே அவர்களை மூழ்கடிப்பதற்காக அவர்களின் படகைத் துளையிட்டுவிட்டீர்கள். நிச்சயமாக நீங்கள்...’ 18:71 என்று கூறினார்கள். பின்னர் அவர்கள் இருவரும் மேலும் சென்றார்கள், மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள். அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் அவனைத் தலையைப் பிடித்து அதைக் துண்டித்துவிட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘யாரையும் கொல்லாத ஒரு அப்பாவி ஆன்மாவை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா? நிச்சயமாக நீங்கள் ஒரு சட்டவிரோதமான செயலைச் செய்துள்ளீர்கள்! ’ 18:74 என்று கூறினார்கள். அவர் கூறினார்கள், “நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா, நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று... ஆனால் அவர்கள் அவர்களை விருந்தினர்களாக உபசரிக்க மறுத்துவிட்டனர். அங்கே அவர்கள் இடிந்து விழும் நிலையில் ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள்.’ 18:75-77 அல்-களிர் (அலை) அவர்கள் இவ்வாறு தன் கையை அசைத்து அதை நிமிர்த்தி (சரிசெய்தார்கள்). மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம், ‘நாம் இந்த ஊருக்குள் நுழைந்தபோது, அவர்கள் எங்களுக்கு விருந்தோம்பல் அளிக்கவுமில்லை, உணவளிக்கவுமில்லை; நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், அதற்குக் கூலி வாங்கியிருக்கலாம்’ என்று கூறினார்கள். அல்- களிர் (அலை) அவர்கள், ‘இதுதான் உங்களுக்கும் எனக்கும் இடையிலான பிரிவு. நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாத (அந்த விஷயங்களின்) விளக்கத்தை நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன்.’...18:78 என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், ‘மூஸா (அலை) அவர்கள் இன்னும் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்பினோம், அதனால் அவன் (அல்லாஹ்) அவர்களுடைய கதையைப் பற்றி எங்களுக்கு இன்னும் அதிகமாக விவரித்திருப்பான்.’ இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் ஓதுவார்கள்:-- ‘அவர்களுக்கு முன்னால் (முன்னே) ஒரு மன்னன் இருந்தான், அவன் ஒவ்வொரு (பயன்படுத்தக்கூடிய) படகையும் பலவந்தமாகப் பறிமுதல் செய்வான். 18:79 ... அந்தச் சிறுவனைப் பொறுத்தவரை அவன் ஒரு காஃபிராக இருந்தான்.’

அனஸ் இப்னு மாலிக் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள், "உங்களில் ஒருவர் தனக்கு விரும்புவதை தன் சகோதரனுக்கும் விரும்பாத வரை அவர் ஈமான் (நம்பிக்கை) கொண்டவர் ஆகமாட்டார்" என்று கூறினார்கள். மற்றொரு அறிவிப்பில், "என் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, உங்களில் ஒருவர் தமக்கு விரும்புவதையே தம் (முஸ்லிம்) சகோதரருக்கும் விரும்பாதவரை, அவர் (முழுமையான) நம்பிக்கை கொண்டவர் ஆகமாட்டார்" (என்று கூறினார்கள்). மேலும், இப்ராஹீம் நபி (அலை) அவர்களிடம் ஈமானைப் பற்றிக் கேட்கப்பட்டபோது, அது "லா இலாஹ இல்லல்லாஹ்" என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ் குர்ஆனில் கூறுகிறான், "உங்கள் இறைவன் ஒரே இறைவன்தான். அவனைத் தவிர (வணக்கத்திற்குரிய) வேறு இறைவன் இல்லை, அவன் அளவற்ற அருளாளன், நிகரற்ற அன்புடையோன்."

ஸயீத் இப்னு ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம், 'பனீ இஸ்ராயீலின் தூதரான மூஸா (அலை) அவர்கள், கிழ்ருடன் சென்றவர் அல்லர் என்று நௌஃப் அல்-பிகாலீ கருதுகிறார்' என்று கூறினேன். அதற்கு அவர்கள், 'அல்லாஹ்வின் எதிரி பொய் சொல்கிறான்' என்றார்கள். உபை இப்னு கஅப் (ரழி) அவர்கள் கூற நான் கேட்டேன்: மூஸா (அலை) அவர்கள் இஸ்ராயீல் மக்களுக்கு சொற்பொழிவாற்ற நின்றார்கள். மக்களிலேயே அதிக ஞானம் உடையவர் யார் என்று அவர்களிடம் கேட்கப்பட்டது, அதற்கு அவர்கள், 'நானே அதிக ஞானம் உடையவன்' என்றார்கள். அதன்பின், அவர் (மிகச் சிறந்த ஞானத்தை) தன்னிடம் சேர்க்காததால் அல்லாஹ் அவர் மீது அதிருப்தி கொண்டான். அவன் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அனுப்பினான்: 'என்னுடைய அடியார்களில் ஒரு அடியார் இரண்டு நதிகள் சந்திக்கும் இடத்தில் இருக்கிறார், அவருக்கு உங்களை விட அதிக ஞானம் உள்ளது.' மூஸா (அலை) அவர்கள் கேட்டார்கள்: 'நான் அவரை எப்படி சந்திக்க முடியும்?' அவரிடம் கூறப்பட்டது: 'ஒரு பெரிய கூடையில் ஒரு மீனை எடுத்துச் செல்லுங்கள், அது எங்கே காணாமல் போகிறதோ அங்கே அவரை நீங்கள் காண்பீர்கள்.' அதன்பின் மூஸா (அலை) அவர்கள் ஒரு இளைஞனுடன் (யூஷா) புறப்பட்டார்கள். நூனின் மகன் யோசுவாவும் மூஸா (அலை) அவர்களும் மீனை கூடையில் வைத்தார்கள், அந்த இளைஞனும் (யூஷா) அவர்களுடன் சென்றான், அவர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட பாறையை அடையும் வரை, மூஸா (அலை) அவர்களும் அவருடைய தோழரும் தூங்கிவிட்டார்கள், அந்தக் கூடையில் இருந்த மீன் அசைந்து கடலில் விழுந்தது, அல்லாஹ் நீரோட்டத்தை ஒரு பெட்டகம் போல தடுத்து நிறுத்தினான், மீனுக்கு வழி உண்டாகும் வரை. மூஸா (அலை) அவர்களும் அவருடைய இளம் தோழரும் ஆச்சரியப்பட்டார்கள், அவர்கள் பகலின் మిగిలిన நேரமும் இரவும் நடந்தார்கள், மூஸா (அலை) அவர்களின் நண்பர் இந்த சம்பவத்தை அவரிடம் தெரிவிக்க மறந்துவிட்டார். காலை ஆனதும், மூஸா (அலை) அவர்கள் அந்த இளைஞனிடம் கூறினார்கள்: 'நமக்கு காலை உணவைக் கொண்டு வாருங்கள், இந்த பயணத்தால் நாம் மிகவும் களைத்துப் போய்விட்டோம்', அவர்கள் கட்டளையிடப்பட்ட (தங்கும்படி) இடத்தை கடக்கும் வரை அவர்கள் சோர்வடையவில்லை. அவர் கூறினார்: 'நாம் சக்ரா (பாறை) அடைந்தபோது நான் மீனை மறந்துவிட்டேன் என்பது உங்களுக்குத் தெரியாதா? அதை நான் நினைவில் கொள்ள முடியாதபடி சைத்தானைத் தவிர வேறு எதுவும் என்னை மறக்கச் செய்யவில்லை?' மீன் ஆற்றில் ஒரு வழியைக் கண்டது எவ்வளவு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது? மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அதுதான் நாம் இலக்காகக் கொண்டிருந்தோம்.' பின்னர் அவர்கள் இருவரும் சக்ராவை அடையும் வரை தங்கள் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்தனர்; அங்கே அவர்கள் ஒரு துணியால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு சலாம் கூறினார்கள். கிழ்ர் அவரிடம் கேட்டார்கள்: 'நம் நாட்டில் அஸ்-ஸலாம் எங்கே இருக்கிறது?' அவர் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'நான் மூஸா', அதன்பின் அவர் (கிழ்ர்) கேட்டார்கள்: 'நீங்கள் பனீ இஸ்ராயீலின் மூஸாவையா குறிப்பிடுகிறீர்கள்?' அவர் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'ஆம்.' அவர் (கிழ்ர்) கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ்வின் ஞானத்திலிருந்து உங்களுக்கு ஒரு ஞானம் இருக்கிறது, அதை உண்மையில் அல்லாஹ் உங்களுக்கு வழங்கினான், அதைப் பற்றி எனக்கு எதுவும் தெரியாது, மேலும் அல்லாஹ்வின் ஞானத்திலிருந்து எனக்கு ஒரு ஞானம் இருக்கிறது, அதை அவன் எனக்கு வழங்கினான், அதைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரியாது.' மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கேட்டார்கள்: 'நீங்கள் எனக்கு நேர்மையைக் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா?' அவர் (கிழ்ர்) கூறினார்கள்: 'நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது; உங்களுக்குத் தெரியாத ஒன்றைப் பற்றி நீங்கள் எப்படி பொறுமையாக இருக்க முடியும்?' மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'நீங்கள் என்னைப் பொறுமையுள்ளவனாகக் காண்பீர்கள், நான் எந்த விஷயத்திலும் உங்களுக்குக் கீழ்ப்படியாமல் இருக்க மாட்டேன்.' கிழ்ர் அவரிடம் கூறினார்கள்: 'நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நான் அதைப் பற்றி உங்களிடம் பேசும் வரை எதையும் என்னிடம் கேட்காதீர்கள்.' அவர் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'ஆம்.' எனவே கிழ்ரும் மூஸா (அலை) அவர்களும் ஆற்றங்கரையில் புறப்பட்டார்கள், அப்போது அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு படகு வந்தது. அவர்கள் இருவரும் (படகு உரிமையாளர்களிடம்) பேசினார்கள், அதனால் அவர்கள் இருவரையும் ஏற்றிச் செல்லலாம். அவர்கள் கிழ்ரை அடையாளம் கண்டுகொண்டு இருவரையும் இலவசமாக ஏற்றிச் சென்றார்கள். அதன்பின் கிழ்ர் படகில் இருந்த ஒரு பலகையைப் பிடித்து அதை உடைத்தெறிந்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'இந்த மக்கள் எங்களை எந்தக் கட்டணமும் இல்லாமல் ஏற்றிச் சென்றார்கள், நீங்கள் அவர்களுடைய படகை உடைக்க முயற்சிக்கிறீர்கள், அதனால் படகில் பயணம் செய்பவர்கள் மூழ்கிவிடுவார்கள். இது நீங்கள் செய்த ஒரு கொடிய செயல்.' அவர் (கிழ்ர்) கேட்டார்கள்: 'நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க மாட்டீர்கள் என்று நான் சொல்லவில்லையா?' அவர்கள் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'நான் மறந்ததற்காக என்னைக் குறை கூறாதீர்கள், நான் செய்ததில் கடுமையாக இருக்காதீர்கள்.' பின்னர் அவர்கள் இருவரும் படகிலிருந்து இறங்கி கடற்கரையோரமாக நடக்க ஆரம்பித்தார்கள், அப்போது மற்ற சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு பையனைக் கண்டார்கள். கிழ்ர் அவனது தலையைப் பிடித்து அவனைக் கொன்றார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் கேட்டார்கள்: 'மற்றொருவரைக் கொன்ற குற்றத்தில் எந்த வகையிலும் குற்றமற்ற ஒரு அப்பாவி நபரை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா? நீங்கள் ஒரு பயங்கரமான காரியத்தைச் செய்திருக்கிறீர்கள்.' அதன்பின் அவர் (கிழ்ர்) கேட்டார்கள்: 'நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்லவில்லையா?' அவர் (மூஸா) கூறினார்கள்: 'இந்த (செயல்) முந்தையதை விடக் கொடியது.' அவர் (மூஸா) மேலும் கூறினார்கள். 'இதற்குப் பிறகு நான் உங்களிடம் எதைப் பற்றியாவது கேட்டால், என்னுடன் கூட்டு சேராதீர்கள், அப்போது நீங்கள் சந்தேகமின்றி இதற்கான (ஏற்புடைய) காரணத்தைக் காண்பீர்கள்.' பின்னர் அவர்கள் இருவரும் ஒரு கிராமத்தின் மக்களை அடையும் வரை நடந்தார்கள். அவர்கள் அதன் மக்களிடம் உணவு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் விருந்தினர்களாக அவர்களை உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். அதில் ஒருபுறம் சாய்ந்து விழவிருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள். கிழ்ர் அதைத் தன் கையால் சரிசெய்தார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: 'நாம் வந்த மக்களே இவர்கள், ஆனால் அவர்கள் நமக்கு விருந்தோம்பல் காட்டவில்லை, நமக்கு உணவு பரிமாறவில்லை. நீங்கள் விரும்பினால் அதற்குக் கூலி பெறலாம்.' அவர் (கிழ்ர்) கூறினார்கள்: 'இது எனக்கும் உங்களுக்கும் இடையிலான பிரிவின் வழி. இப்போது நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாததன் முக்கியத்துவத்தை உங்களுக்கு வெளிப்படுத்த விரும்புகிறேன்.' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்கள் மீது கருணை காட்டுவானாக! மூஸா (அலை) அவர்கள் பொறுமை காட்டியிருந்தால், அவர்கள் இருவரின் (முழுமையான) கதை சொல்லப்பட்டிருக்கும் என்று நான் விரும்புகிறேன். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், மூஸா (அலை) அவர்கள் முதலில் கூறியது மறதியால் தான். பின்னர் ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்து படகின் சுவரில் அமர்ந்து கடலில் இருந்து தண்ணீர் எடுத்தது. அதன்பின், கிழ்ர் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ்வின் ஞானத்துடன் ஒப்பிடும்போது என் ஞானமும் உங்கள் ஞானமும், சிட்டுக்குருவி தன் அலகில் கடலின் தண்ணீரிலிருந்து எடுக்கும் நீரை விடவும் குறைவானது', ஸயீத் இப்னு ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் (ஸூரா கஹ்ஃபின் 79 மற்றும் 80 வசனங்களை) இவ்வாறு ஓதுவார்கள்: அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு மன்னன் இருந்தான், அவன் ஒழுங்காக இருந்த ஒவ்வொரு படகையும் பலவந்தமாகப் பறிமுதல் செய்வான், அந்தப் பையன் ஒரு காஃபிராக இருந்தான்.

உபை இப்னு கஅப் (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக எங்களுக்கு அறிவித்தார்கள்:

மூஸா (அலை) அவர்கள் தம் மக்களுக்கு சொற்பொழிவுகளை நிகழ்த்திக் கொண்டிருந்தார்கள். அப்போது அவர்கள் இந்தக் கருத்தைக் கூறினார்கள்: பூமியில் என்னை விட அதிக ஞானம் பெற்றவர் யாருமில்லை அல்லது என்னுடையதை விடச் சிறந்தது எதுவுமில்லை. அதன் பேரில் அல்லாஹ் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்: உன்னை விடச் சிறந்த ஒருவரை (ஞானத்தில்) நான் அறிவேன் அல்லது உன்னை விட அதிக ஞானம் பெற்ற ஒருவர் பூமியில் இருக்கிறார். அதன்பேரில் அவர்கள் கூறினார்கள்: என் இறைவா, அவரிடம் என்னை வழிநடத்து. அவருக்குக் கூறப்பட்டது: பயணத்திற்கான உணவாக ஒரு உப்பிடப்பட்ட மீனை வைத்துக் கொள்ளுங்கள். அந்த மீன் எங்கே தொலைந்து போகுமோ அந்த இடத்தில் (அங்கே நீங்கள் அந்த மனிதரைக் காண்பீர்கள்). எனவே அவர்கள் புறப்பட்டார்கள், அவருடன் ஒரு இளம் அடிமையும் சென்றான், அவர்கள் ஸக்ரா என்ற இடத்திற்கு வரும் வரை. ஆனால் அவர்களுக்கு எந்தத் தடயமும் கிடைக்கவில்லை. எனவே அவர்கள் முன்னோக்கிச் சென்றார்கள், அந்த இளைஞனை அங்கே விட்டுச் சென்றார்கள். மீன் தண்ணீரில் துள்ளத் தொடங்கியது, தண்ணீர் மீனின் மீது ஒரு பேழை போன்ற வடிவத்தை எடுத்தது. அந்த இளைஞன் கூறினான்: நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (அலை) அவர்களைச் சந்தித்து அவருக்குத் தெரிவிக்க வேண்டும், ஆனால் அவன் (அந்த இளைஞன்) அதை மறக்கடிக்கப்பட்டான், அவர்கள் அந்த இடத்தைக் கடந்து சென்றபோது, அவர் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) அந்த இளைஞனிடம் கூறினார்கள்: காலை உணவைக் கொண்டு வா. பயணத்தால் நாம் களைத்துப் போய்விட்டோம், அவர் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கித்ரு (அலை) அவர்களைச் சந்திக்க வேண்டிய அந்த (குறிப்பிட்ட) இடத்தைக் கடக்கும் வரை களைப்படையவில்லை, அந்த இளைஞனுக்கு நினைவுபடுத்தப்பட்டு அவன் கூறினான்: நாம் ஸக்ராவை அடைந்தபோது நான் மீனை மறந்துவிட்டதை நீங்கள் கவனிக்கவில்லையா? ஷைத்தான் ஒருவன் தான் அதை எனக்கு மறக்கச் செய்தான்’. அது (மீன்) கடலிலும் வழி கண்டுபிடித்தது ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. அவர்கள் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: இதுதான் நாம் தேடியது. அவர்கள் தங்கள் அடிச்சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்து திரும்பினார்கள், அவன் (அவரது தோழர்) மீன் (தொலைந்து போன) இடத்தைக் அவருக்குச் சுட்டிக்காட்டினான். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரை அங்கே தேட ஆரம்பித்தார்கள். திடீரென்று அவர்கள் கித்ரு (அலை) அவர்கள் ஒரு துணியால் போர்த்தப்பட்டு மல்லாந்து படுத்திருப்பதைப் பார்த்தார்கள். அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: அஸ்ஸலாமு அலைக்கும். அவர் (கித்ரு (அலை) அவர்கள்) முகத்திலிருந்து துணியை அகற்றிவிட்டு கூறினார்கள்: வ அலைக்குமுஸ்ஸலாம்! நீங்கள் யார்? அவர்கள் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: நான் மூஸா. அவர் (கித்ரு (அலை) அவர்கள்) கேட்டார்கள்: எந்த மூஸா? அவர்கள் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: பனீ இஸ்ராயீலின் மூஸா. அவர் (கித்ரு (அலை) அவர்கள்) கேட்டார்கள்: உங்களை இங்கு எது கொண்டு வந்தது? அவர்கள் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்ட நல்வழியிலிருந்து (சிலவற்றை) தாங்கள் எனக்குக் கற்பிப்பதற்காக நான் வந்துள்ளேன். அவர் (கித்ரு (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க வேண்டும், உங்களுக்கு முழுமையான அறிவில்லாத ஒரு விஷயத்தில் நீங்கள் எப்படி பொறுமையாக இருக்க முடியும்? நான் கட்டளையிடப்பட்ட ஒரு காரியத்தைச் செய்வதை நீங்கள் பார்க்கும்போது நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க மாட்டீர்கள். அவர்கள் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: அல்லாஹ் நாடினால், நான் பொறுமையாக இருப்பதை நீங்கள் காண்பீர்கள், எந்த விஷயத்திலும் நான் உங்களுக்கு மாறு செய்ய மாட்டேன். கித்ரு (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நான் உங்களுக்கு விளக்கும் வரை எதைப் பற்றியும் என்னிடம் கேட்காதீர்கள். அவ்வாறே அவர்கள் சென்றார்கள், அவர்கள் ஒரு படகில் ஏறும் வரை. அவர் (கித்ரு (அலை) அவர்கள்) அதில் ஒரு துளையிட்டார்கள். அதன்பேரில் அவர் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: படகில் அமர்ந்திருப்பவர்களை மூழ்கடிப்பதற்காக நீங்கள் இதைச் செய்திருக்கிறீர்கள். நீங்கள் ஒரு тяжங்கரமான காரியத்தைச் செய்துவிட்டீர்கள். அதன்பேரில் அவர் (கித்ரு (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் கூறவில்லையா? அதன்பேரில் அவர் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: நான் மறந்ததற்காக என்னைக் குறை கூறாதீர்கள், நான் செய்ததற்காக என் மீது கடினமாக நடந்து கொள்ளாதீர்கள். (கித்ரு (அலை) அவர்கள் அவருக்கு மற்றொரு வாய்ப்பளித்தார்கள்.) அவ்வாறே அவர்கள் சென்றார்கள், சிறுவர்கள் விளையாடிக் கொண்டிருந்த ஒரு இடத்தை அடையும் வரை. அவர் (கித்ரு (அலை) அவர்கள்) அவர்களில் ஒருவனிடம் சென்றார்கள், எதேச்சையாக ஒருவனைப் பிடித்து அவனைக் கொன்றுவிட்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் கிளர்ச்சியுற்று கூறினார்கள்: மற்றொருவரைக் கொன்ற குற்றமற்ற, ஒரு நிரபராதியான மனிதரைக் கொன்றுவிட்டீர்கள். நீங்கள் அருவருக்கத்தக்க ஒரு காரியத்தைச் செய்துவிட்டீர்கள். அதன்பேரில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ் நம்மீதும் மூஸா (அலை) அவர்கள் மீதும் கருணை புரிவானாக. அவர் பொறுமை காட்டியிருந்தால் அவர் அற்புதமான விஷயங்களைக் கண்டிருப்பார், ஆனால் தன் தோழர் விஷயத்தில் நிந்தனைக்கு ஆளாக நேரிடும் என்ற அச்சம் அவரைப் (மூஸா (அலை) அவர்களை) பற்றிக்கொண்டது, மேலும் அவர் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கூறினார்: இதற்குப் பிறகு நான் எதையும் கேட்டால், என்னுடன் தோழமை கொள்ளாதீர்கள். அப்போது என் விஷயத்தில் உங்களுக்கு சரியான காரணம் இருக்கும், அவர் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) பொறுமை காட்டியிருந்தால் அவர் பல அற்புதமான விஷயங்களைக் கண்டிருப்பார். அவர் (அறிவிப்பாளர்) கூறினார்: எப்போதெல்லாம் அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) எந்தவொரு நபியைப் (அலை) பற்றிக் குறிப்பிட்டாலும், அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) எப்போதும் கூறுவார்கள்: நம்மீதும் என் சகோதரர் இன்னார் மீதும் அல்லாஹ்வின் கருணை உண்டாவதாக. எனினும், அவர்கள் தொடர்ந்து சென்றார்கள், மிகவும் கஞ்சத்தனம் வாய்ந்த ஒரு கிராமத்தின் மக்களை அவர்கள் அடையும் வரை. அவர்கள் சந்திப்பு இடங்களுக்குச் சென்றார்கள், விருந்தோம்பலைக் கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் அவர்களுக்கு எந்த விருந்தோம்பலையும் காட்ட மறுத்துவிட்டார்கள். அவர்கள் இருவரும் அந்தக் கிராமத்தில் விழவிருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள். அவர் (கித்ரு (அலை) அவர்கள்) அதைச் சரிசெய்தார்கள். அதன்பேரில் அவர் (மூஸா (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், அதற்காக கூலி பெற்றிருக்கலாம். அதன்பேரில் அவர் (கித்ரு (அலை) அவர்கள்) கூறினார்கள்: இது எனக்கும் உங்களுக்கும் இடையிலான பிரிவினை, மேலும், அவரது ஆடையைப் பிடித்துக்கொண்டு கூறினார்கள்: இப்போது நான் உங்களுக்கு உண்மையான முக்கியத்துவத்தை விளக்குவேன் (இந்த எல்லாச் செயல்களுக்கும்), எதற்காக உங்களால் பொறுமை காட்ட முடியவில்லையோ. படகைப் பொறுத்தவரை, அது ஆற்றில் வேலை செய்யும் ஏழை மக்களுக்குச் சொந்தமானது, நான் அதை சேதப்படுத்த விரும்பினேன், ஏனெனில் அவர்களுக்கு முன்னால் (ஒரு மன்னன்) இருந்தான், அவன் படகுகளைப் பலவந்தமாகப் பறிமுதல் செய்பவன். (அவன் அதைப் பிடிக்க வந்தபோது) அது சேதமடைந்த படகாக இருப்பதைக் கண்டான், அதனால் அவன் அதை விட்டுவிட்டான் (பின்னர்) அது மரத்தால் சரிசெய்யப்பட்டது. சிறுவனைப் பொறுத்தவரை, அவன் இயல்பிலேயே ஒரு நிராகரிப்பாளனாக இருந்தான், அவனுடைய பெற்றோர்களோ அவனை மிகவும் நேசித்தார்கள். அவன் வளர்ந்திருந்தால் அவன் அவர்களைத் தவறான செயல்களிலும் நிராகரிப்பிலும் ஈடுபடுத்தியிருப்பான், எனவே அவர்களுடைய இறைவன் அவனுக்குப் பதிலாக தூய்மையில் சிறந்தவனாகவும், கருணைக்கு நெருக்கமானவனாகவும் ஒருவனை வழங்க வேண்டும் என்று நாம் விரும்பினோம். சுவரைப் பொறுத்தவரை, அது நகரத்திலிருந்த இரண்டு அனாதைச் சிறுவர்களுக்குச் சொந்தமானது, அதன் அடியில் அவர்களுக்குச் சொந்தமான ஒரு (புதையல்) இருந்தது,... கடைசி வசனம் வரை.

தயவுசெய்து நீங்கள் செயலாக்க விரும்பும் உரையை வழங்கவும். நீங்கள் குறிப்பிட்டுள்ள விதிகளைப் பின்பற்ற நான் தயாராக இருக்கிறேன்.

ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம் கூறினேன்: 'பனூ இஸ்ராயீலின் மூஸா (அலை) அவர்கள் அல்-கிள்ருடைய தோழர் அல்ல என்று நவ்ஃப் அல்-பிகாலீ கூறுகிறார்.' ಅದಕ್ಕೆ அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ்வின் எதிரி பொய் சொல்லிவிட்டான். உபய் பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் கூறுவதை நான் கேட்டேன்: "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறுவதை நான் கேட்டேன், 'மூஸா (அலை) அவர்கள் பனூ இஸ்ராயீல் மக்களுக்கு குத்பா (சொற்பொழிவு) நிகழ்த்துவதற்காக நின்றார்கள். அவர்களிடம் கேட்கப்பட்டது: "மக்களில் மிகவும் ஞானமுள்ளவர் யார்?" அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: "நானே மிகவும் ஞானமுள்ளவன்." ஆகவே, அல்லாஹ் அவரை அறிவுரை கூறினான், ஏனெனில் அவர் அந்த ஞானத்தை அவனிடம் (அல்லாஹ்விடம்) ஒப்படைக்கவில்லை. அல்லாஹ் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்: "இரண்டு கடல்கள் சங்கமிக்கும் இடத்தில் என்னுடைய அடிமைகளில் ஒரு அடிமை உன்னை விட ಹೆಚ್ಚು ஞானமுள்ளவன்." ஆகவே மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: "என் இறைவனே! நான் அவரை எப்படி சந்திக்க முடியும்?" அவன் (அல்லாஹ்) அவரிடம் கூறினான்: "ஒரு மீனை ஒரு கூடைக்குள் எடுத்துச் செல், எங்கே நீ அந்த மீனை இழந்துவிடுகிறாயோ, அங்கே அவர் இருக்கிறார்." ஆகவே, அவர்கள் புறப்பட்டார்கள், அவர்களுடன் அவருடைய இளைஞனும் புறப்பட்டான் - அவன் யூஷா பின் நூன் ஆவான். மூஸா (அலை) அவர்கள் ஒரு மீனை ஒரு கூடையில் வைத்தார்கள், அவர்களும் அந்த இளைஞனும் நடந்து புறப்பட்டார்கள், அவர்கள் ஒரு பாறையை அடைந்தபோது, மூஸா (அலை) அவர்களும் அவருடைய இளைஞனும் தூங்கிவிட்டார்கள். அந்த மீன் கூடையில் துடித்துக்கொண்டிருந்தது, கடலில் விழுந்துவிட்டது.' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் நீரோட்டத்தைத் தடுத்து நிறுத்தினான், அது ஒரு சுரங்கம் போலாகும் வரை, அந்த மீன் சறுக்கிச் செல்ல முடிந்தது. மூஸா (அலை) அவர்களும் அவருடைய இளைஞனும் ஆச்சரியப்பட்டார்கள். அவர்கள் பகலின் மீதமுள்ள பகுதியையும் இரவையும் பயணம் செய்தார்கள், மூஸா (அலை) அவர்களின் தோழன் (மீன் தப்பிச் சென்றதை) அவருக்குத் தெரிவிக்க மறந்துவிட்டான். மூஸா (அலை) அவர்கள் காலையில் எழுந்தபோது, தம் இளைஞனிடம் கூறினார்கள்: எங்களுக்கு நமது காலை உணவைக் கொண்டு வா; நிச்சயமாக நாம் இந்த நமது பயணத்தில் மிகுந்த சோர்வை அடைந்துவிட்டோம் (18:62).' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் செல்லுமாறு கட்டளையிட்ட இடத்தை அவர் (மூஸா (அலை)) கடக்கும் வரை அவர் சோர்வடையவில்லை.' அவன் (இளைஞன்) கூறினான்: நாம் அந்தப் பாறையிடம் தங்கியிருந்தபோது உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா? நான் நிச்சயமாக மீனை மறந்துவிட்டேன், ஷைத்தானைத் தவிர வேறு யாரும் அதை நினைவுகூரவிடாமல் என்னை மறக்கச் செய்யவில்லை. அது கடலில் விசித்திரமான முறையில் தன் வழியை அமைத்துக் கொண்டது (18:63). மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: அதுதான் நாம் தேடிக்கொண்டிருந்தோம். ஆகவே, அவர்கள் தங்கள் தடங்களை பின்தொடர்ந்து திரும்பிச் சென்றார்கள் (18:64). அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஆகவே, அவர்கள் தங்கள் தடங்களை பின்தொடர ஆரம்பித்தார்கள்.'"

சுஃப்யான் (அறிவிப்பாளர்களில் ஒருவர்) கூறினார்: "அந்தப் பாறையில் ஜீவ ஊற்று ஒன்று இருப்பதாக மக்கள் கூறுகின்றனர், இறக்கும் தருவாயில் உள்ள எவர் மீதும் அதன் தண்ணீர் ஊற்றப்பட்டால், அவர் உயிர் பெற்றுவிடுவார், அந்த மீன் அதன் சிறிதளவுடன் தொடர்பு கொண்டது, அதனால் அதன் மீது தண்ணீர் பட்டபோது அது உயிர் பெற்றது."

அவர் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அவர்கள் தங்கள் தடங்களைப் பின்தொடர்ந்து பாறையை அடைந்தபோது, ஒரு ஆடையால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு மனிதரைக் கண்டார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு ஸலாம் கூறினார்கள், அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) பதிலளித்தார்கள்: உங்கள் தேசத்தில் இப்படி ஒரு ஸலாம் உண்டா? அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: நான் மூஸா. அவர் (அல்-கிள்ர்) கேட்டார்கள்: பனூ இஸ்ராயீலின் மூஸாவா? அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: ஆம். அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: ஓ மூஸாவே! நிச்சயமாக அல்லாஹ்விடமிருந்து உங்களுக்கு அல்லாஹ் கற்பித்த சில ஞானம் இருக்கிறது, அது எனக்கு கற்பிக்கப்படவில்லை, மேலும் அல்லாஹ்விடமிருந்து எனக்கு அல்லாஹ் கற்பித்த சில ஞானம் இருக்கிறது, அது உங்களுக்கு கற்பிக்கப்படவில்லை.' ஆகவே மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்ட ஞானத்திலிருந்து எனக்கு நீங்கள் கற்பிப்பதற்காக நான் உங்களைப் பின்தொடரலாமா? (18:66) அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: நிச்சயமாக, என்னுடன் நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாது! நீங்கள் அறியாத ஒரு விஷயத்தில் நீங்கள் எப்படி பொறுமையாக இருக்க முடியும்? அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: அல்லாஹ் நாடினால், என்னை நீங்கள் பொறுமையுள்ளவனாகக் காண்பீர்கள், நான் உங்களுக்கு எந்த வகையிலும் மாறு செய்ய மாட்டேன் (18:67-69). அல்-கிள்ர் அவரிடம் கூறினார்கள்: அப்படியானால் நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், நானாகவே அதைப் பற்றி உங்களுக்குக் குறிப்பிடும் வரை எதைப் பற்றியும் என்னிடம் கேட்காதீர்கள் (18:70). மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: ஆம். ஆகவே மூஸா (அலை) அவர்களும் அல்-கிள்ரும் கடற்கரையோரமாக நடக்கத் தொடங்கினார்கள். ஒரு படகு அவர்களைக் கடந்து சென்றது, அவர்கள் (படகோட்டிகளிடம்) தங்களை படகில் ஏற்றிக்கொள்ளுமாறு பேசினார்கள். அவர்கள் அல்-கிள்ரை அடையாளம் கண்டுகொண்டதால், அவர்கள் இருவரையும் கட்டணமின்றி சவாரி செய்ய அனுமதித்தார்கள். அல்-கிள்ர் (படகில் இருந்த) பலகைகளில் ஒன்றை எடுத்து அதை அகற்றினார்கள், அதனால் மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: இந்த மக்கள் நமக்கு கட்டணமின்றி சவாரி செய்ய அனுமதித்தார்கள், ஆனாலும் நீங்கள் அவர்களின் படகை நாசமாக்கிவிட்டீர்கள், அதனால் அதன் மக்கள் மூழ்கிவிடுவார்கள். நிச்சயமாக நீங்கள் ஒரு பயங்கரமான செயலைச் செய்துவிட்டீர்கள் (18:71). அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: என்னுடன் நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா? (18:72). அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: நான் மறந்ததற்காக என்னைக் கணக்கில் கொள்ளாதீர்கள், என் விஷயத்தில் என்னிடம் கடுமையாக நடந்து கொள்ளாதீர்கள் (18:73). பின்னர் அவர்கள் படகிலிருந்து வெளியேறினார்கள், அவர்கள் கடற்கரையில் நடந்து கொண்டிருந்தபோது, மற்ற இரண்டு சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கண்டார்கள். ஆகவே அல்-கிள்ர் அவனது தலையைப் பிடித்து, தம் கைகளால் அதைப் பிடுங்கி, அவனைக் கொன்றார்கள். அதனால் மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: யாரையும் கொல்லாத ஒரு நிரபராதியான நபரை நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்களா! நிச்சயமாக நீங்கள் ஒரு கொடூரமான செயலைச் செய்துவிட்டீர்கள் (18:74). அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: என்னுடன் நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொல்லவில்லையா? (18:75) - அவர் (அறிவிப்பாளர்) கூறினார்: - "இது முந்தையதை விட கடுமையானதாக இருந்தது" - அவர் (மூஸா (அலை)) கூறினார்கள்: இதற்குப் பிறகு நான் எதைப் பற்றியாவது உங்களிடம் கேட்டால், என்னிடமிருந்து நீங்கள் ஒரு சாக்குப்போக்கைப் பெற்றுவிட்டீர்கள். ஆகவே அவர்கள் இருவரும் ஒரு ஊர் மக்களை அடையும் வரை முன்னேறிச் சென்றார்கள். அவர்கள் அவர்களிடம் உணவு கேட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் இவர்களை உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். அங்கே அவர்கள் விழும் நிலையில் இருந்த ஒரு சுவரைக் கண்டார்கள் (18:76 & 77). அவர் (அறிவிப்பாளர்) கூறினார்: - அதாவது சாய்ந்திருந்த - 'ஆகவே அல்-கிள்ர் அவர்கள் தம் கையை இவ்வாறு செய்து, அதை நிமிர்த்தினார்கள் (18:77), அதனால் மூஸா (அலை) அவர்கள் அவரிடம் கூறினார்கள்: நாம் இந்த மக்களிடம் வந்தோம், அவர்கள் நம்மை விருந்தினர்களாக நடத்தவுமில்லை, நமக்கு உணவளிக்கவுமில்லை. நீங்கள் விரும்பியிருந்தால், நிச்சயமாக இதற்காக கூலி பெற்றிருக்கலாம்! அதற்கு அவர் (அல்-கிள்ர்) கூறினார்கள்: "இதுதான் உங்களுக்கும் எனக்கும் இடையிலான பிரிவு. நீங்கள் பொறுமையாக இருக்க முடியாத (அந்த) விஷயங்களின் விளக்கத்தை நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன் (18:77 & 78).'"

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்கள் மீது கருணை காட்டுவானாக! அவர்கள் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்புகிறோம், அதனால் அவர்கள் இருவரைப் பற்றியும் எங்களுக்கு அதிக ஞானம் கிடைத்திருக்கும்.' உபய் பின் கஅப் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஆகவே அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'முதல் முறை மூஸா (அலை) அவர்கள் மறந்திருந்தார்கள்.'' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'மேலும் ஒரு சிட்டுக்குருவி வந்தது, அது ஒரு படகின் விளிம்பில் அமர்ந்து, கடலில் கொத்தியது. ஆகவே அல்-கிள்ர் அவரிடம் (மூஸாவிடம்) கூறினார்கள்: என்னுடைய ஞானமும் உங்களுடைய ஞானமும் அல்லாஹ்வின் ஞானத்திலிருந்து எதையும் குறைத்துவிடாது, இந்தச் சிட்டுக்குருவி கடலிலிருந்து குறைப்பதைப் போலன்றி.' ஸயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "மேலும் அவர்" - அதாவது இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் - "ஓதிக் காட்டுவார்கள்: 'அவர்களுக்கு முன்னால் ஒவ்வொரு நல்ல படகையும் பலவந்தமாகப் பறித்துக் கொள்ளும் ஒரு மன்னன் இருந்தான் (18:79).' மேலும் அவர் ஓதிக் காட்டுவார்கள்: 'அந்தச் சிறுவனைப் பொறுத்தவரை, அவன் ஒரு காஃபிராக (நிராகரிப்பாளனாக) இருந்தான் (18:80).'"