அஸ்மா பின்த் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
“அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கிரகணத் தொழுகை தொழுதார்கள். அவர்கள் நீண்ட நேரம் நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ருகூஃ செய்தார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ருகூஃ செய்தார்கள், பின்னர் எழுந்து நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ஸஜ்தா செய்தார்கள், பின்னர் அமர்ந்தார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ஸஜ்தா செய்தார்கள். அவர்கள் நீண்ட நேரம் நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ருகூஃ செய்தார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ருகூஃ செய்தார்கள், பின்னர் எழுந்து நின்றார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ஸஜ்தா செய்தார்கள், பின்னர் அமர்ந்தார்கள், பின்னர் நீண்ட நேரம் ஸஜ்தா செய்தார்கள். பின்னர் அவர்கள் (தொழுகையை) முடித்துவிட்டு கூறினார்கள்: ‘சொர்க்கம் எனக்கு அருகில் கொண்டு வரப்பட்டது, நான் துணிந்திருந்தால், அதன் பழங்களில் சிலவற்றை உங்களுக்கு நான் கொண்டு வந்திருப்பேன். மேலும் நரகம் எனக்கு அருகில் கொண்டு வரப்பட்டது, நான் “யா ரப், நானும் அவர்களில் ஒருவனா?” என்று கேட்கும் அளவிற்கு (அது நெருக்கமாக இருந்தது).’ நாஃபிஃ அவர்கள் கூறினார்கள்: “அவர் (அஸ்மா) இவ்வாறு கூறினார்கள் என நான் நினைக்கிறேன்: ‘மேலும் நான் ஒரு பெண்ணைக் கண்டேன், அவளுக்குச் சொந்தமான ஒரு பூனையால் அவள் கீறப்பட்டுக் கொண்டிருந்தாள். நான், “இந்தப் பெண்ணின் நிலை என்ன?” என்று கேட்டேன். அவர்கள் (வானவர்கள்) கூறினார்கள்: “அவள் அதை பட்டினியால் சாகும் வரை கட்டி வைத்திருந்தாள்; அவள் அதற்கு உணவளிக்கவில்லை, மேலும் பூமியிலுள்ள புழு பூச்சிகளைத் தின்பதற்காக அதை அவள் அவிழ்த்து விடவுமில்லை.”’