இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் இளம் மகளொருவர் மரணிக்கும் தருவாயில் இருந்தபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவளைத் தூக்கி தமது நெஞ்சோடு அணைத்துக்கொண்டார்கள், பிறகு தமது கையை அவள் மீது வைத்தார்கள், அவள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் முன்னிலையிலேயே மரணித்தாள். உம்மு அய்மன் (ரழி) அவர்கள் அழுதார்கள், மேலும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், 'ஓ உம்மு அய்மன், அல்லாஹ்வின் தூதர் உங்களுடன் இருக்கும்போது நீங்கள் அழுகிறீர்களா?' என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள், 'அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களே அழும்போது நான் ஏன் அழக்கூடாது?' என்று கூறினார்கள். அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "நிச்சயமாக, நான் அழவில்லை. மாறாக, இது கருணையாகும்" என்று கூறினார்கள். பிறகு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஒரு முஃமின் (நம்பிக்கையாளர்) எந்த நிலையில் இருந்தாலும் நலமுடனேயே இருக்கிறார்; அவரது உடலிலிருந்து உயிர் பிரிக்கப்படும்போது கூட, அவர் வல்லமையும் மகத்துவமும் மிக்க அல்லாஹ்வைப் புகழ்கிறார்"'