وَحَدَّثَنَا أَبُو كُرَيْبٍ، مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلاَءِ الْهَمْدَانِيُّ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ، حَدَّثَنَا هِشَامُ، بْنُ عُرْوَةَ أَخْبَرَنِي أَبِي، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ دَخَلَتْ عَلَىَّ بَرِيرَةُ فَقَالَتْ إِنَّ أَهْلِي كَاتَبُونِي عَلَى تِسْعِ أَوَاقٍ فِي تِسْعِ سِنِينَ فِي كُلِّ سَنَةٍ أُوقِيَّةٌ . فَأَعِينِينِي . فَقُلْتُ لَهَا إِنْ شَاءَ أَهْلُكِ أَنْ أَعُدَّهَا لَهُمْ عَدَّةً وَاحِدَةً وَأُعْتِقَكِ وَيَكُونَ الْوَلاَءُ لِي فَعَلْتُ . فَذَكَرَتْ ذَلِكَ لأَهْلِهَا فَأَبَوْا إِلاَّ أَنْ يَكُونَ الْوَلاَءُ لَهُمْ فَأَتَتْنِي فَذَكَرَتْ ذَلِكَ قَالَتْ فَانْتَهَرْتُهَا فَقَالَتْ لاَهَا اللَّهِ إِذَا قَالَتْ . فَسَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَسَأَلَنِي فَأَخْبَرْتُهُ فَقَالَ " اشْتَرِيهَا وَأَعْتِقِيهَا وَاشْتَرِطِي لَهُمُ الْوَلاَءَ فَإِنَّ الْوَلاَءَ لِمَنْ أَعْتَقَ " . فَفَعَلْتُ - قَالَتْ - ثُمَّ خَطَبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَشِيَّةً فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ بِمَا هُوَ أَهْلُهُ ثُمَّ قَالَ " أَمَّا بَعْدُ فَمَا بَالُ أَقْوَامٍ يَشْتَرِطُونَ شُرُوطًا لَيْسَتْ فِي كِتَابِ اللَّهِ مَا كَانَ مِنْ شَرْطٍ لَيْسَ فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فَهُوَ بَاطِلٌ وَإِنْ كَانَ مِائَةَ شَرْطٍ كِتَابُ اللَّهِ أَحَقُّ وَشَرْطُ اللَّهِ أَوْثَقُ مَا بَالُ رِجَالٍ مِنْكُمْ يَقُولُ أَحَدُهُمْ أَعْتِقْ فُلاَنًا وَالْوَلاَءُ لِي إِنَّمَا الْوَلاَءُ لِمَنْ أَعْتَقَ " .
ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
பரீரா (ரழி) அவர்கள் என்னிடம் வந்து கூறினார்கள்: எனது உரிமையாளர்கள், ஒன்பது ஆண்டுகளில், ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஒரு 'ஊக்கியா' வீதம் செலுத்த வேண்டிய வெள்ளியிலான ஒன்பது 'ஊக்கியா'வுக்கு விடுதலை வழங்குவதற்காக என்னுடன் ஒப்பந்தம் செய்துள்ளார்கள். இந்தத் தொகையைச் செலுத்துவதில் எனக்கு உதவுங்கள். நான் அவர்களிடம் கூறினேன்: உங்கள் குடும்பத்தினர் விரும்பினால், முழுத் தொகையையும் ஒரே தவணையில் அவர்களுக்குச் செலுத்தவும், அதன் மூலம் உங்களுக்கு விடுதலையைப் பெற்றுத் தரவும் நான் தயாராக இருக்கிறேன், ஆனால் அப்படிச் செய்தால் வாரிசுரிமை என்னிடம் வந்து சேரும். அவர்கள் (பரீரா (ரழி) அவர்கள்) அதைத் தன் குடும்பத்தினரிடம் குறிப்பிட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள், வாரிசுரிமை தங்களுக்கே சேர வேண்டும் என்ற நிபந்தனையை விதித்து அதை நிராகரித்தார்கள். அவர்கள் என்னிடம் வந்து, என்றால் என்பதைக் குறிப்பிட்டார்கள். அவர்கள் (ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள்) கூறினார்கள்: நான் அவர்களைக் கடிந்துகொண்டேன். அவர்கள் (பரீரா (ரழி) அவர்கள்) கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அவர்கள் ஒருபோதும் அதற்கு உடன்பட மாட்டார்கள். அவர்கள் அவ்வாறு கூறிக்கொண்டிருந்தபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அதைக் கேட்டார்கள், மேலும் அவர்கள் என்னிடம் கேட்டார்கள், நான் அவர்களுக்குத் தெரிவித்தேன், மேலும் அவர்கள் கூறினார்கள்: அவர்களை வாங்கி விடுதலை செய்யுங்கள், வாரிசுரிமை அவர்களுக்கே சேரட்டும், ஏனெனில் விடுதலை செய்பவருக்கே வாரிசுரிமை உரியது; எனவே, இத்தகைய பொய்யான கோரிக்கைகளை வைப்பதற்கு இவர்களுக்கு உரிமை இல்லை. நானும் அவ்வாறே செய்தேன்.
அவர்கள் (ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள்) கூறினார்கள்: பிறகு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மாலையில் ஒரு சொற்பொழிவு ஆற்றினார்கள். அவர்கள் அல்லாஹ்வுக்குத் தகுந்தவாறு அவனைப் புகழ்ந்து போற்றினார்கள், பிறகு கூறினார்கள்: மக்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது, அவர்கள் அல்லாஹ்வின் வேதத்தில் இல்லாத நிபந்தனைகளை விதிக்கிறார்களே? அல்லாஹ்வின் வேதத்தில் இல்லாத நிபந்தனை செல்லாது, அதன் எண்ணிக்கை நூறாக இருந்தாலும் சரியே. அல்லாஹ்வின் வேதம் மற்ற எல்லாவற்றையும் விட மிகவும் உண்மையானது, அல்லாஹ் விதித்த நிபந்தனை மற்ற எந்த நிபந்தனையை விடவும் மிகவும் உறுதியானது. உங்களில் உள்ள மக்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது, உங்களில் ஒருவர் கூறுகிறார்: "இன்னாரை விடுதலை செய்யுங்கள், ஆனால் வாரிசுரிமை என்னிடம் சேரும்"? நிச்சயமாக, வாரிசுரிமை விடுதலை செய்பவருக்கே சேரும்.