حَدَّثَنَا آدَمُ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الأَنْصَارِيُّ، قَالَ سَمِعْتُ مُحَمَّدَ بْنَ عَمْرِو بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ـ رضى الله عنهم ـ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي سَفَرٍ، فَرَأَى زِحَامًا، وَرَجُلاً قَدْ ظُلِّلَ عَلَيْهِ، فَقَالَ " مَا هَذَا ". فَقَالُوا صَائِمٌ. فَقَالَ " لَيْسَ مِنَ الْبِرِّ الصَّوْمُ فِي السَّفَرِ ".
ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒரு பயணத்தில் இருந்தார்கள். அப்போது ஒரு மக்கள் கூட்டத்தையும், (அவர்களால்) நிழலளிக்கப்பட்டுக்கொண்டிருந்த ஒரு மனிதரையும் கண்டார்கள்.
அவர்கள், "என்ன விஷயம்?" என்று கேட்டார்கள்.
அவர்கள், "அவர் (அந்த மனிதர்) நோன்பு நோற்றிருக்கிறார்" என்று கூறினார்கள்.
நபி (ஸல்) அவர்கள், "பயணத்தில் நீங்கள் நோன்பு நோற்பது புண்ணியமல்ல" என்று கூறினார்கள்.