حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ، أَخْبَرَنَا مَالِكٌ، عَنْ أَبِي الزِّنَادِ، عَنِ الأَعْرَجِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لأَنْ يَأْخُذَ أَحَدُكُمْ حَبْلَهُ فَيَحْتَطِبَ عَلَى ظَهْرِهِ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ يَأْتِيَ رَجُلاً، فَيَسْأَلَهُ، أَعْطَاهُ أَوْ مَنَعَهُ .
அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "என் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, உங்களில் ஒருவர் ஒரு கயிற்றை எடுத்துக்கொண்டு, (காட்டிலிருந்து) விறகுகளை வெட்டி, அதைத் தன் முதுகில் சுமந்து வந்து விற்பது (தன் வாழ்வாதாரத்திற்காக), ஒருவரிடம் எதையாவது யாசிப்பதையும், அந்த நபர் அவருக்குக் கொடுக்கலாம் அல்லது கொடுக்காமலும் இருக்கலாம் என்பதை விடச் சிறந்தது."
அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"என் ஆன்மா எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, உங்களில் ஒருவர் ஒரு கயிற்றை எடுத்துக் கொண்டு தன் முதுகில் விறகுகளைச் சேகரிப்பது, வல்லமையும் கீர்த்தியும் மிக்க அல்லாஹ் தன் அருட்கொடையிலிருந்து வழங்கிய ஒரு மனிதனிடம் வந்து அவனிடம் (உதவி) கேட்பதை விட அவருக்குச் சிறந்ததாகும். அவன் கொடுக்கலாம் அல்லது கொடுக்காமலும் இருக்கலாம்."