حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ، عَنْ هِشَامٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي أَبِي، عَنْ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ قَالَتْ مَا رَأَيْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم يَقْرَأُ فِي شَىْءٍ مِنْ صَلاَةِ اللَّيْلِ جَالِسًا، حَتَّى إِذَا كَبِرَ قَرَأَ جَالِسًا، فَإِذَا بَقِيَ عَلَيْهِ مِنَ السُّورَةِ ثَلاَثُونَ أَوْ أَرْبَعُونَ آيَةً قَامَ فَقَرَأَهُنَّ ثُمَّ رَكَعَ.
`ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:`
`நபி (ஸல்) அவர்கள் வயதான பிறகு தவிர, இரவுத் தொழுகையில் அமர்ந்த நிலையில் குர்ஆனை ஓதுவதை நான் பார்த்ததில்லை; அவர்கள் அமர்ந்த நிலையில் ஓதும்போது, மேலும் சூராவிலிருந்து முப்பது அல்லது நாற்பது வசனங்கள் மீதமிருக்கும்போது, அவர்கள் எழுந்து நின்று அவற்றை ஓதி, பின்னர் ருகூஃ செய்வார்கள்.`
ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் முதிர்வயதை அடையும் வரை அமர்ந்து தொழுவதை நான் பார்த்ததில்லை. பின்னர் அவர்கள் அமர்ந்தவாறே தொழுவார்கள்; முப்பது அல்லது நாற்பது வசனங்கள் மீதமிருக்கும் போது, அவர்கள் எழுந்து நின்று அவற்றை ஓதி, பிறகு ருகூஃ செய்வார்கள்."