இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், “பனூ ஸஹ்ம் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மனிதர், தமீம் அத்-தாரீ (ரழி) அவர்களுடனும் அதீ பின் பத்தாஃ (ரழி) அவர்களுடனும் வெளியே சென்றார்.

பனூ ஸஹ்ம் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த அந்த மனிதர், முஸ்லிம்கள் இல்லாத ஒரு தேசத்தில் இறந்துவிட்டார்.

இறந்தவரின் சொத்துக்களைக் கொண்டு தமீம் (ரழி) அவர்களும் அதீ (ரழி) அவர்களும் திரும்பியபோது, தங்கப் பொறிப்புள்ள ஒரு வெள்ளிக் கிண்ணத்தை தாங்கள் தொலைத்துவிட்டதாக அவர்கள் கூறினார்கள்.

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (அவர்களின் கூற்றை உறுதிப்படுத்த) அவர்களை சத்தியம் செய்ய வைத்தார்கள், பின்னர், அந்தக் கிண்ணம் மக்காவில் சிலரிடம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது, அவர்கள் அதை தமீம் (ரழி) மற்றும் அதீ (ரழி) ஆகியோரிடமிருந்து வாங்கியதாகக் கூறினார்கள்.

பின்னர், இறந்தவரின் உறவினர்களில் இருந்து இரண்டு சாட்சிகள் எழுந்து, அதீ (ரழி) மற்றும் தமீம் (ரழி) ஆகியோரின் சாட்சியங்களை விட தங்களின் சாட்சியங்களே அதிக செல்லுபடியாகும் என்றும், அந்தக் கிண்ணம் தங்கள் இறந்த தோழருக்குச் சொந்தமானது என்றும் சத்தியம் செய்தார்கள்.

ஆகவே, இந்த வழக்கின் தொடர்பாக இந்த வசனம் வஹீ (இறைச்செய்தி)யாக அருளப்பட்டது; ‘ஓ நம்பிக்கை கொண்டவர்களே! உங்களில் எவரையேனும் மரணம் நெருங்கும்போது ...’,” (அல்குர்ஆன் 5:106)