இந்த ஹதீஸுக்கு மற்ற ஹதீஸ் நூல்களில் உள்ள ஹதீஸ்கள்

3055ஸஹீஹுல் புகாரி
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا هِشَامٌ، أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، أَخْبَرَنِي سَالِمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ ـ رضى الله عنهما ـ أَنَّهُ أَخْبَرَهُ أَنَّ عُمَرَ انْطَلَقَ فِي رَهْطٍ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قِبَلَ ابْنِ صَيَّادٍ حَتَّى وَجَدُوهُ يَلْعَبُ مَعَ الْغِلْمَانِ عِنْدَ أُطُمِ بَنِي مَغَالَةَ، وَقَدْ قَارَبَ يَوْمَئِذٍ ابْنُ صَيَّادٍ يَحْتَلِمُ، فَلَمْ يَشْعُرْ حَتَّى ضَرَبَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ظَهْرَهُ بِيَدِهِ ثُمَّ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ أَتَشْهَدُ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏"‏‏.‏ فَنَظَرَ إِلَيْهِ ابْنُ صَيَّادٍ فَقَالَ أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ الأُمِّيِّينَ‏.‏ فَقَالَ ابْنُ صَيَّادٍ لِلنَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم أَتَشْهَدُ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ‏.‏ قَالَ لَهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ‏"‏ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ مَاذَا تَرَى ‏"‏‏.‏ قَالَ ابْنُ صَيَّادٍ يَأْتِينِي صَادِقٌ وَكَاذِبٌ‏.‏ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ خُلِطَ عَلَيْكَ الأَمْرُ ‏"‏‏.‏ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ إِنِّي قَدْ خَبَأْتُ لَكَ خَبِيئًا ‏"‏‏.‏ قَالَ ابْنُ صَيَّادٍ هُوَ الدُّخُّ‏.‏ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ اخْسَأْ فَلَنْ تَعْدُوَ قَدْرَكَ ‏"‏‏.‏ قَالَ عُمَرُ يَا رَسُولَ اللَّهِ، ائْذَنْ لِي فِيهِ أَضْرِبْ عُنُقَهُ‏.‏ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏"‏ إِنْ يَكُنْهُ فَلَنْ تُسَلَّطَ عَلَيْهِ، وَإِنْ لَمْ يَكُنْهُ فَلاَ خَيْرَ لَكَ فِي قَتْلِهِ ‏"‏‏.‏
இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
உமர் (ரழி) அவர்களும், நபி (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் ஒரு குழுவினரும், நபி (ஸல்) அவர்களுடன் இப்னு ஸைய்யாதிடம் சென்றார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள், பனீ மஃகாலாவின் குன்றுகளுக்கு அருகில் சில சிறுவர்களுடன் அவன் விளையாடிக் கொண்டிருப்பதை கண்டார்கள். அப்போது இப்னு ஸைய்யாத் பருவ வயதை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தான். நபி (ஸல்) அவர்கள் தமது கையால் அவனது முதுகில் தட்டி, "இப்னு ஸைய்யாத்! நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் என்று நீ சாட்சி கூறுகிறாயா?" என்று கேட்கும் வரை அவன் (நபி (ஸல்) அவர்களின் வருகையை) கவனிக்கவில்லை. இப்னு ஸைய்யாத் அவர்களைப் பார்த்து, "நீங்கள் எழுதப்படிக்கத் தெரியாதவர்களின் தூதர் என்று நான் சாட்சி கூறுகிறேன்" என்றான்.

பிறகு இப்னு ஸைய்யாத் நபி (ஸல்) அவர்களிடம், "நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் என்று நீங்கள் சாட்சி கூறுகிறீர்களா?" என்று கேட்டான். நபி (ஸல்) அவர்கள் அவனிடம், "நான் அல்லாஹ்வையும் அவனுடைய தூதர்களையும் நம்புகிறேன்" என்று கூறினார்கள். பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் (இப்னு ஸைய்யாதிடம்), "நீ என்ன காண்கிறாய்?" என்று கேட்டார்கள். இப்னு ஸைய்யாத், "உண்மையானவர்களும் பொய்யானவர்களும் என்னிடம் வருகிறார்கள்" என்று பதிலளித்தான். நபி (ஸல்) அவர்கள், "இந்த விஷயத்தில் உன் மனம் குழப்பமடைந்துள்ளது" என்று கூறினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் மேலும், "நான் உனக்காக (என் மனதில்) ஒன்றை மறைத்து வைத்துள்ளேன்" என்று கூறினார்கள். இப்னு ஸைய்யாத், "அது அத்-துக்" என்றான். நபி (ஸல்) அவர்கள் (அவனிடம்), "உனக்குக் கேடுண்டாகட்டும்! நீ உன் எல்லையை மீற முடியாது" என்று கூறினார்கள். அப்போது உமர் (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! அவனது தலையை வெட்ட எனக்கு அனுமதியுங்கள்" என்று கூறினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள், "அவன் அவனாக (அதாவது தஜ்ஜாலாக) இருந்தால், நீ அவனை வெல்ல முடியாது; அவன் அவனாக இல்லாவிட்டால், அவனைக் கொல்வதால் உனக்கு எந்தப் பயனும் இல்லை" என்று கூறினார்கள்.

ஹதீஸ் தரம் : ஸஹீஹ்
صحيح