அல்-மஃரூர் இப்னு ஸுவைத் கூறினார்கள்:

நாங்கள் ரபதாவில் அபூ தர்ர் (கிஃபாரி) (ரழி) அவர்களிடம் சென்றோம், அவர்கள் மீது ஒரு மேலாடை இருந்தது, மேலும் அவர்களுடைய அடிமை மீதும் அதுபோன்ற ஒன்று இருந்தது. நாங்கள் கூறினோம்: அபூ தர்ர் (ரழி) அவர்களே, நீங்கள் அவ்விரண்டையும் சேர்த்திருந்தால், அது ஒரு முழுமையான ஆடையாக ஆகியிருக்கும். அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: எனக்கும் என்னுடைய சகோதரர்களில் ஒருவருக்கும் இடையில் ஒரு வாக்குவாதம் ஏற்பட்டது. அவருடைய தாயார் அரபி அல்லாதவர். நான் அவருடைய தாயாரைக் குறித்து அவரைக் கண்டித்தேன். அவர் எனக்கெதிராக அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் முறையிட்டார். நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைச் சந்தித்தபோது, அவர்கள் கூறினார்கள்: அபூ தர்ரே, நீங்கள் ஒரு மனிதர், உங்களிடத்தில் இன்னும் அறியாமைக் காலத்து நாட்களின் (அறியாமையின்) எச்சங்கள் (உங்களில் தங்கியுள்ளவை) இருக்கின்றன. அதற்கு நான் கூறினேன்: அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்), யார் (மற்ற) மனிதர்களைத் திட்டுகிறாரோ, அவர்கள் (பதிலுக்கு) அவருடைய தந்தையையும் தாயாரையும் திட்டுகிறார்கள். அவர்கள் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்: அபூ தர்ரே, நீங்கள் ஒரு மனிதர், உங்களிடத்தில் இன்னும் அறியாமையின் (அந்த) எச்சங்கள் இருக்கின்றன. அவர்கள் (உங்கள் ஊழியர்களும் அடிமைகளும்) உங்கள் சகோதரர்கள். அல்லாஹ் அவர்களை உங்கள் பொறுப்பில் வைத்திருக்கிறான், ஆகவே, நீங்கள் உண்பதையே அவர்களுக்கும் உண்ணக் கொடுங்கள், நீங்கள் உடுத்துவதையே அவர்களுக்கும் உடுத்தக் கொடுங்கள். மேலும், அவர்களுடைய சக்திக்கு மீறி அவர்களைச் கஷ்டப்படுத்தாதீர்கள்; ஆனால், நீங்கள் அவர்களை (தாங்க முடியாத ஒரு சுமையால்) கஷ்டப்படுத்தினால், அப்போது அவர்களுக்கு (அவர்களுடைய கூடுதல் சுமையைப் பகிர்ந்துகொண்டு) உதவுங்கள்.