3:79. ஒரு மனிதருக்கு அல்லாஹ் வேதத்தையும், ஞானத்தையும், தூதுத்துவத்தையும் கொடுத்திருக்க; பின்னர் அவர், "அல்லாஹ்வையன்றி எனக்கு அடியார்களாகிவிடுங்கள்" என்று மனிதர்களிடம் கூற இயலாது; ஆனால், அவர் (மனிதர்களிடம்) "நீங்கள் வேதத்தைக் கற்றுக்கொடுத்துக் கொண்டும், அ(வ்வேதத்)தை நீங்கள் ஓதிக்கொண்டும் இருப்பதனால் இறைவனைச் சார்ந்திருப்போர்களாகிவிடுங்கள்" (என்று தான் சொல்லுவார்).

5:67. தூதரே! உம் இறைவனிடமிருந்து உம்மீது இறக்கப்பட்டதை (மக்களுக்கு) எடுத்துக் கூறிவிடும்; (இவ்வாறு) நீர் செய்யாவிட்டால் அவனுடைய தூதை நீர் நிறைவேற்றியவராக மாட்டீர்; அல்லாஹ் உம்மை மனிதர்களி(ன் தீங்கி)லிருந்து காப்பாற்றுவான்; நிச்சயமாக அல்லாஹ் நிராகரிக்கும் கூட்டத்தாரை நேர்வழியில் செலுத்தமாட்டான்.

6:89. இவர்களுக்குத்தான் நாம் வேதத்தையும், அதிகாரத்தையும், தூதுத்துவத்தையும் கொடுத்தோம்; ஆகவே, இவற்றை இவர்கள் நிராகரித்தால் இதனை நிராகரிக்காத ஒரு சமுதாயத்தினரை, இதற்கு நாம் நிச்சயமாகப் பொறுப்பாக்குவோம்.

6:124. அவர்களுக்கு ஏதாவது ஓர் அத்தாட்சி வந்தால் - அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதர்களுக்குக் கொடுக்கப்பட்டதுபோல் எங்களுக்கும் கொடுக்கப்படாதவரையில் நாங்கள் நம்பிக்கை கொள்ளவேமாட்டோம்" என்று கூறுகிறார்கள்; அல்லாஹ் தனது தூதை எங்கு வைக்க வேண்டும் (எவருக்குக் கொடுக்கவேண்டும்) என்பதை மிக அறிந்தவன்; குற்றம் செய்துகொண்டிருந்தோரை - அவர்கள் சதிசெய்துகொண்டிருந்த காரணத்தால் அல்லாஹ்விடமிருந்து சிறுமையும் கொடிய வேதனையும் வந்தடையும்.

7:62. "நான் என் இறைவனுடைய தூது(ச் செய்தி)களையே உங்களுக்கு எத்திவைக்கிறேன்; இன்னும், உங்களுக்கு நான் உபதேசமும் செய்கிறேன்; மேலும், நீங்கள் அறியாதவற்றை அல்லாஹ்விடமிருந்து நான் அறிகிறேன்" (என்றும் கூறினார்).

7:68. நான் என் இறைவனுடைய தூது(ச் செய்தி)களையே உங்களுக்கு எத்திவைக்கின்றேன்; மேலும், நான் உங்களுக்கு நம்பிக்கையான உபதேசியாகவும் இருக்கின்றேன்" (என்றும் கூறினார்).

7:79. அப்பொழுது, (ஸாலிஹ்) அவர்களை விட்டு விலகிக்கொண்டார்; மேலும், "என்னுடைய சமூகத்தாரே! மெய்யாகவே நான் உங்களுக்கு என் இறைவனுடைய தூதை எத்திவைத்து, உங்களுக்கு (நற்)போதனையும் செய்தேன்; ஆனால், நீங்கள் (நற்)போதனையாளர்களை நேசிப்பவர்களாக இல்லை" என்று கூறினார்.

7:93. இதனால் (ஷுஐபு), அவர்களை விட்டு விலகிக் கொண்டார்; மேலும், "என் சமூகத்தார்களே! மெய்யாகவே நான் உங்களுக்கு என் இறைவனுடைய தூது(ச்செய்தி)களையும் எத்திவைத்து விட்டேன்; உங்களுக்கு (நற்)போதனையும் செய்து விட்டேன்; ஆகவே, நிராகரிக்கும் சமூகத்தாருக்காக நான் எவ்வாறு கவலைப்படுவேன்?" என்று அவர் கூறினார்.

7:144. அதற்கு அவன், "மூஸாவே! நிச்சயமாக நான் என் தூது(ச்செய்தி)களைக் கொண்டும், (உம்முடன் நேரில்) நான் பேசியதைக் கொண்டும் உம்மை மனிதர்களைவிட (மேலானவராக) தேர்ந்தெடுத்துள்ளேன்; ஆகவே, நான் உமக்குக் கொடுத்ததை (உறுதியாகப்) பிடித்துக்கொள்ளும்; (எனக்கு) நன்றி செலுத்துபவர்களில் (ஒருவராகவும்) இருப்பீராக!" என்று கூறினான்.

29:27. மேலும் அவருக்கு இஸ்ஹாக்கையும் யஃகூபையும் அளித்தோம்; இன்னும் அவருடைய சந்ததியிலே, நபித்துவத்தையும், வேதத்தையும் ஏற்படுத்தினோம்; அவருக்கு அவருடைய கூலியை இவ்வுலகத்திலும் கொடுத்தோம்; மறுமையில் அவர் நல்லவர்களில் ஒருவராவார்.

33:39. (இறைத் தூதர்களாகிய) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதுச்செய்திகளை (மக்களுக்கு) எத்திவைப்பார்கள்; அவர்கள் அவனுக்கே பயப்படுவார்கள்; இன்னும், அல்லாஹ்வையன்றி வேறு யாருக்கும் அவர்கள் பயப்படமாட்டார்கள்; ஆகவே, கேள்வி கணக்குக் கேட்பதற்கு அல்லாஹ்வே போதுமானவன்.

45:17. இன்னும், அவர்களுக்கு (மார்க்கக்) காரியத்தில் தெளிவானவற்றை நாம் கொடுத்தோம்; எனினும், அவர்களுக்கிடையே உண்டான பொறாமையினால், அவர்களுக்கு (வேத) ஞானம் வந்த பின்னரும் அவர்கள் அபிப்பிராய பேதம் கொண்டார்கள்; நிச்சயமாக உம் இறைவன், அவர்கள் எதில் அபிப்பிராய பேதம் கொண்டிருந்தார்களோ அதில், மறுமை நாளில் அவர்களிடையே தீர்ப்புச் செய்வான்.

57:26. அன்றியும், திடமாக நாமே நூஹையும் இப்ராஹீமையும் (தூதர்களாக) அனுப்பினோம்; இன்னும், அவ்விருவரின் சந்ததியில் நபித்துவத்தையும் வேதத்தையும் ஏற்படுத்தினோம்; அவர்களில் நேர்வழி பெற்றவர்களும் உண்டு; எனினும், அவர்களில் பெரும்பாலோர் பாவிகளாக இருந்தனர்.