இந்த வசனத்தில் 'நோய்' என்பதன் பொருள்

அஸ்-ஸுத்தி அபூ மாலிக் மற்றும் அபூ ஸாலிஹ் வழியாக இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்தும், முர்ரா அல்-ஹம்தானி இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) மற்றும் மற்ற தோழர்களிடமிருந்தும் அறிவித்தார்கள்: இந்த வசனம்,

فِى قُلُوبِهِمْ مَّرَضٌ

(அவர்களின் இதயங்களில் நோய் உள்ளது) என்பதன் பொருள் 'சந்தேகம்' என்பதாகும். மேலும்,

فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا

(அல்லாஹ் அவர்களின் நோயை அதிகரித்தான்) என்பதன் பொருளும் 'சந்தேகம்' என்பதாகும். முஜாஹித், இக்ரிமா, அல்-ஹசன் அல்-பஸ்ரி, அபுல் ஆலியா, அர்-ரபீஉ பின் அனஸ் மற்றும் கதாதா ஆகியோரும் இதேபோன்று கூறினார்கள். அப்துர் ரஹ்மான் பின் ஸைத் பின் அஸ்லம் இவ்வாறு விளக்கமளித்தார்கள்:

فِى قُلُوبِهِمْ مَّرَضٌ

(அவர்களின் இதயங்களில் நோய் உள்ளது) என்பது மார்க்கத்தில் உள்ள நோய், உடல் நோய் அல்ல. அவர்கள் நயவஞ்சகர்கள். அந்த நோய் என்பது அவர்கள் இஸ்லாத்திற்குள் கொண்டு வந்த சந்தேகமாகும்.

فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا

(அல்லாஹ் அவர்களின் நோயை அதிகரித்தான்) என்பதன் பொருள், அவர்களை வெட்கக்கேடான நடத்தையில் அதிகரித்தான் என்பதாகும். அவர் பின்வரும் வசனத்தையும் ஓதினார்கள்:

فَأَمَّا الَّذِينَ ءامَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِيمَـناً وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَوَأَمَّا الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ

(நம்பிக்கை கொண்டவர்களைப் பொறுத்தவரை, அது அவர்களின் நம்பிக்கையை அதிகரித்துள்ளது, அவர்கள் மகிழ்ச்சியடைகின்றனர். ஆனால் எவர்களின் இதயங்களில் நோய் உள்ளதோ, அது அவர்களின் அசுத்தத்தின் மீது அசுத்தத்தை அதிகரித்துள்ளது.) (9:124-125) மேலும் விளக்கமளித்தார்கள்: "அவர்களின் தீமையின் மீது தீமையையும், அவர்களின் வழிகேட்டின் மீது வழிகேட்டையும் அதிகரித்தது."

அப்துர் ரஹ்மானின் இந்த கூற்று உண்மையானது. இது பாவத்திற்கு ஏற்ற தண்டனையாக அமைகிறது, முன்னோர்கள் கூறியது போல. இதேபோல், அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

وَالَّذِينَ اهْتَدَوْاْ زَادَهُمْ هُدًى وَءَاتَـهُمْ تَقُوَاهُمْ

(நேர்வழியை ஏற்றுக் கொண்டவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவன் அவர்களின் நேர்வழியை அதிகரிக்கிறான், அவர்களுக்கு இறையச்சத்தை வழங்குகிறான்) (47:17).

அடுத்து அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

بِمَا كَانُواْ يَكْذِبُونَ

(அவர்கள் பொய் கூறிக் கொண்டிருந்ததன் காரணமாக). நயவஞ்சகர்களுக்கு இரண்டு பண்புகள் உள்ளன, அவர்கள் பொய் கூறுவார்கள் மற்றும் மறைவானவற்றை மறுப்பார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் தமது காலத்தின் நயவஞ்சகர்களை அறிந்திருந்தார்கள் என்று கூறிய அறிஞர்கள், ஹுதைஃபா பின் அல்-யமான் (ரழி) அவர்களின் ஹதீஸை மட்டுமே ஆதாரமாகக் கொண்டுள்ளனர். அதில் நபி (ஸல்) அவர்கள் தபூக் போரின்போது பதினான்கு நயவஞ்சகர்களின் பெயர்களை அவருக்குக் கூறினார்கள். இந்த நயவஞ்சகர்கள் அப்பகுதியில் உள்ள ஒரு மலையில் இரவில் நபி (ஸல்) அவர்களைக் கொலை செய்ய சதி செய்தனர். நபி (ஸல்) அவர்களின் ஒட்டகத்தை கிளர்ச்சியூட்டி, அவர்களை மலையிலிருந்து கீழே தள்ளிவிட திட்டமிட்டனர். அல்லாஹ் அவர்களின் சதியைப் பற்றி நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு தெரிவித்தான், நபி (ஸல்) அவர்கள் ஹுதைஃபாவிடம் அவர்களின் பெயர்களைக் கூறினார்கள்.

மற்ற நயவஞ்சகர்களைப் பற்றி அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الاٌّعْرَابِ مُنَـفِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى النَّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ

(உங்களைச் சுற்றியுள்ள கிராமவாசிகளில் சிலர் நயவஞ்சகர்கள், மதீனா வாசிகளிலும் சிலர் நயவஞ்சகத்தில் உறுதியாக இருக்கின்றனர்; நீங்கள் (முஹம்மதே) அவர்களை அறியமாட்டீர்கள், நாம் அவர்களை அறிவோம்) (9:101), மேலும்,

لَّئِن لَّمْ يَنتَهِ الْمُنَـفِقُونَ وَالَّذِينَ فِى قُلُوبِهِمْ مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِى الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لاَ يُجَاوِرُونَكَ فِيهَآ إِلاَّ قَلِيلاً - مَّلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُواْ أُخِذُواْ وَقُتِّلُواْ تَقْتِيلاً

(நயவஞ்சகர்களும், எவர்களின் இதயங்களில் நோய் உள்ளதோ அவர்களும், மதீனாவில் பொய்யான செய்திகளைப் பரப்புபவர்களும் (தங்கள் செயல்களிலிருந்து) விலகவில்லை என்றால், நிச்சயமாக நாம் உங்களை அவர்கள் மீது ஆதிக்கம் செலுத்த வைப்போம், பின்னர் அவர்கள் அதில் உங்களுடன் அண்டை வீட்டாராக சிறிது காலமே இருக்க முடியும். சபிக்கப்பட்டவர்களாக, அவர்கள் எங்கு காணப்பட்டாலும் பிடிக்கப்பட்டு, கொடூரமாகக் கொல்லப்படுவார்கள்) (33:60-61).

இந்த வசனங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அவர்களது காலத்தில் வாழ்ந்த நயவஞ்சகர்கள் அனைவரைப் பற்றியும் தெரிவிக்கப்படவில்லை என்பதை நிரூபிக்கின்றன. மாறாக, நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அவர்களின் பண்புகள் மட்டுமே தெரிவிக்கப்பட்டன, மேலும் அவர்கள் சில மக்களிடம் இந்தப் பண்புகள் இருப்பதாக கருதினார்கள். இதேபோல், அல்லாஹ் கூறினான்:

وَلَوْ نَشَآءُ لأَرَيْنَـكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُم بِسِيمَـهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِى لَحْنِ الْقَوْلِ

(நாம் நாடியிருந்தால், அவர்களை உமக்குக் காண்பித்திருப்போம், அப்போது அவர்களின் அடையாளங்களால் நீர் அவர்களை அறிந்திருப்பீர்; ஆனால் நிச்சயமாக அவர்களின் பேச்சின் தொனியால் நீர் அவர்களை அறிந்து கொள்வீர்!) (47:30)

அந்த காலத்தின் மிகவும் பிரபலமான நயவஞ்சகர் அப்துல்லாஹ் பின் உபை பின் சலூல் ஆவார்; ஸைத் பின் அர்கம் (ரழி) அவர்கள் - நபித்தோழர் - இதற்கு உண்மையான சாட்சியம் அளித்தார்கள். மேலும், உமர் பின் அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்கள் ஒருமுறை இப்னு சலூலின் விஷயத்தை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் குறிப்பிட்டபோது, அவர்கள் கூறினார்கள்:

«إِنِّي أَكْرَهُ أَنْ تَتَحَدَّثَ الْعَرَبُ أَنَّ مُحَمَّدًا يَقْتُلُ أَصْحَابَه»

"முஹம்மத் தனது தோழர்களைக் கொல்கிறார் என்று அரபுகள் ஒருவருக்கொருவர் பேசிக் கொள்வதை நான் விரும்பவில்லை" என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

ஆயினும், இப்னு சலூல் இறந்தபோது, நபி (ஸல்) அவர்கள் மற்ற முஸ்லிம்களுக்கு செய்வது போலவே அவருக்கும் ஜனாஸா தொழுகை நடத்தி, அவரது ஜனாஸாவில் கலந்து கொண்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக ஸஹீஹில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது:

«إِنِّي خُيِّرْتُ فَاخْتَرْت»

"எனக்கு தேர்வு (அவருக்காக பிரார்த்திக்க வேண்டுமா வேண்டாமா என்ற) வழங்கப்பட்டது, நான் தேர்வு செய்தேன்" என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

மற்றொரு அறிவிப்பில், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«لَوْ أَعْلَمُ أَنِّي لَوْ زِدْتُ عَلَى السَّبْعِينَ يُغْفَرُ لَهُ لَزِدْت»

"எழுபது முறைக்கு மேல் (அல்லாஹ்விடம் இப்னு சலூலுக்காக மன்னிப்புக் கோரினால்) அவனுக்கு மன்னிப்பு கிடைக்கும் என்று நான் அறிந்திருந்தால், நான் அவ்வாறு செய்திருப்பேன்" என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.