மக்காவில் அருளப்பெற்றது

இஷா தொழுகையில் சூரா அஷ்-ஷம்ஸ் வ ழுஹாஹா ஓதுதல்

ஏற்கனவே குறிப்பிடப்பட்ட இரு ஸஹீஹ்களில் பதிவு செய்யப்பட்ட ஜாபிர் (ரழி) அவர்களின் ஹதீஸில், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் முஆத் (ரழி) அவர்களிடம் கூறினார்கள்:

«هَلَّا صَلَّيْتَ بِــ

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الاّعْلَى

وَالشَّمْسِ وَضُحَـهَا

وَالَّيْلِ إِذَا يَغْشَى »

(நீங்கள் ஏன் (சப்பிஹிஸ்ம ரப்பிகல் அஃலா) (87), (வஷ்ஷம்ஸி வழுஹாஹா) (91), மற்றும் (வல்லைலி இதா யஃஷா) (92) ஆகியவற்றை ஓதி தொழவில்லை?)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ

அளவற்ற அருளாளனும் நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய அல்லாஹ்வின் பெயரால்.

தன்னைத் தூய்மைப்படுத்திக் கொள்பவர் வெற்றி பெறுவார், தன்னைக் கெடுத்துக் கொள்பவர் தோல்வியடைவார் என்பதற்கு அல்லாஹ் தனது படைப்புகளின் மீது சத்தியமிடுகிறான்

முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

وَالشَّمْسِ وَضُحَـهَا

(சூரியன் மீதும் அதன் பகல் பொழுதின் மீதும் சத்தியமாக) "இதன் பொருள், அதன் ஒளியின் மீது" என்பதாகும்.

கதாதா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

وَضُحَـهَا

(வழுஹாஹா) "முழு நாள்" என்பதாகும்.

இப்னு ஜரீர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "சரியான கருத்து என்னவென்றால், 'அல்லாஹ் சூரியன் மீதும் அதன் பகல் பொழுதின் மீதும் சத்தியமிடுகிறான், ஏனெனில் சூரியனின் தெளிவான ஒளி பகல் பொழுதாகும்' என்று கூறப்பட்டதுதான்."

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلـهَا

(அதைத் தொடர்ந்து வரும் சந்திரன் மீது சத்தியமாக)

முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அது (சூரியனை) பின்தொடர்கிறது."

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அல்-அவ்ஃபீ அறிவித்தார்: அவர்கள் கூறினார்கள்:

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلـهَا

(அதைத் தொடர்ந்து வரும் சந்திரன் மீது சத்தியமாக) "அது பகலைப் பின்தொடர்கிறது."

கதாதா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "'தலாஹா (அதைத் தொடர்ந்து வருகிறது)' என்பது ஹிலால் (புதிய பிறை) இரவைக் குறிக்கிறது. சூரியன் மறையும்போது, ஹிலால் தெரிகிறது."

அல்லாஹ்வின் கூற்று பற்றி:

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّـهَا

(அதை வெளிப்படுத்தும் பகல் மீது சத்தியமாக)

முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அது ஒளிரும்போது."

எனவே, முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّـهَا

(அதை வெளிப்படுத்தும் பகல் மீது சத்தியமாக) "இது அல்லாஹ்வின் கூற்றுக்கு ஒப்பானதாகும்:

وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى

(வெளிப்படும் பகல் மீது சத்தியமாக) (92:2)"

அல்லாஹ்வின் கூற்று பற்றி அவர்கள் கூறியுள்ளனர்:

وَالَّيْلِ إِذَا يَغْشَـهَا

(அதை மூடிக்கொள்ளும் இரவின் மீது சத்தியமாக) இதன் பொருள், அது சூரியனை மூடிக்கொள்ளும்போது, அதாவது சூரியன் மறைந்து விடுவதால் அடிவானங்கள் இருண்டு விடும்போது என்பதாகும்.

அல்லாஹ்வின் கூற்று பற்றி:

وَالسَّمَآءِ وَمَا بَنَـهَا

(வானத்தின் மீதும் அதை உருவாக்கியவன் மீதும் சத்தியமாக)

இங்கு பொருள் விவரிப்பதற்காக இருக்கலாம், அதாவது "வானத்தின் மீதும் அதன் கட்டமைப்பின் மீதும் சத்தியமாக" என்பதாகும். இதை கதாதா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள். அல்லது "வானத்தின் மீதும் அதன் கட்டுநரின் மீதும் சத்தியமாக" என்றும் பொருள் கொள்ளலாம். இதை முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள். இரு கருத்துக்களும் தொடர்புடையவை, கட்டமைப்பு என்பது உயர்த்துதல் என்று பொருள்படும். இது அல்லாஹ் கூறுவது போன்றதாகும்:

وَالسَّمَآءَ بَنَيْنَـهَا بِأَيْدٍ

(நாம் வானத்தை நம் கரங்களால் கட்டமைத்தோம்.) (51:47) அதாவது, வலிமையால் என்று பொருள்.

وَالسَّمَآءَ بَنَيْنَـهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ - وَالاٌّرْضَ فَرَشْنَـهَا فَنِعْمَ الْمَـهِدُونَ

(நிச்சயமாக நாம் அதன் விரிவை விரிவாக்க வல்லவர்களாக இருக்கின்றோம். பூமியை நாம் விரித்தோம்; நாம் எவ்வளவு சிறந்த விரிப்பாளர்கள்!) (51:47-48)

இது அல்லாஹ்வின் கூற்றுக்கு ஒப்பானதாகும்:

وَالاٌّرْضِ وَمَا طَحَـهَا

(பூமியின் மீதும் அதை விரித்தவன் மீதும் சத்தியமாக)

முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "தஹாஹா என்றால் அவன் அதை விரித்தான் என்று பொருள்."

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அல்-அவ்ஃபீ அறிவித்தார்: அவர்கள் கூறினார்கள்:

وَمَا طَحَـهَا

(அதை விரித்தவன் மீதும்) "இதன் பொருள் அவன் அதில் படைத்தவை என்பதாகும்."

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அலீ பின் அபீ தல்ஹா அறிவித்தார்: அவர்கள் கூறினார்கள்: "தஹாஹா என்றால் அவன் அதை விகிதப்படுத்தினான் என்று பொருள்."

முஜாஹித், கதாதா, அழ்-ழஹ்ஹாக், அஸ்-ஸுத்தீ, அஸ்-ஸவ்ரீ, அபூ ஸாலிஹ் மற்றும் இப்னு ஸைத் (ரழி) ஆகிய அனைவரும் கூறினார்கள்:

طَحَـهَا

(தஹாஹா) என்றால், அவன் அதை விரித்தான் என்று பொருள். பின்னர் அல்லாஹ் கூறுகிறான்,

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا

(நஃப்ஸ் மற்றும் மா ஸவ்வாஹா (அதை சரிசெய்தவன்) மீது சத்தியமாக.) அதாவது, அவன் அதை சரியான இயல்பின் (அல்-ஃபித்ரா) மீது சரியாகவும் நன்கு விகிதாச்சாரமாகவும் படைத்தான். இது அல்லாஹ் கூறுவது போன்றது:

فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِى فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لاَ تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ

(எனவே உமது முகத்தை மார்க்கத்தின் பால் நேராக்குவீராக. அல்லாஹ்வின் இயற்கை, அதன் மீது மனிதர்களை அவன் படைத்துள்ளான். அல்லாஹ்வின் படைப்பில் மாற்றம் இல்லை.) (30:30) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلى الْفِطْرَةِ فَأَبَوَاهُ يُهَوِّدَانِهِ أَوْ يُنَصِّرَانِهِ أَوْ يُمَجِّسَانِهِ، كَمَا تُولَدُ الْبَهِيمَةُ بَهِيمَةً جَمْعَاءَ، هَلْ تُحِسُّونَ فِيهَا مِنْ جَدْعَاءَ؟»

"பிறக்கும் ஒவ்வொரு குழந்தையும் இயற்கையான நிலையில் பிறக்கிறது. ஆனால் அதன் பெற்றோர்கள் அதை யூதராகவோ, கிறிஸ்தவராகவோ அல்லது மஜூசியாகவோ ஆக்குகின்றனர். இது விலங்கு முழுமையாக அதன் அனைத்து உறுப்புகளுடனும் பிறப்பது போன்றதாகும். அதில் ஏதேனும் சிதைவை நீங்கள் கவனிக்கிறீர்களா?" என்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

இந்த ஹதீஸை புகாரி மற்றும் முஸ்லிம் இருவரும் அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்களிடமிருந்து பதிவு செய்துள்ளனர். ஸஹீஹ் முஸ்லிமில், இயாழ் பின் ஹிமார் அல்-முஜாஷிஈ (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«يَقُولُ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: إِنِّي خَلَقْتُ عِبَادِي حُنَفَاءَ فَجَاءَتْهُمُ الشَّيَاطِينُ فَاجْتَالَتْهُمْ عَنْ دِينِهِم»

"அல்லாஹ் கண்ணியமும் மகத்துவமும் மிக்கவன் கூறுகிறான்: 'நிச்சயமாக நான் என் அடியார்களை ஹுனஃபாஃ (ஏகத்துவ வாதிகளாக) படைத்தேன், ஆனால் பின்னர் ஷைத்தான்கள் அவர்களிடம் வந்து அவர்களை அவர்களின் மார்க்கத்திலிருந்து திசை திருப்பினர்.'" என்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

பின்னர் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا

(பின்னர் அவன் அதற்கு அதன் ஃபுஜூர் மற்றும் அதன் தக்வாவை காண்பித்தான்.) அதாவது, அவன் அதற்கு அதன் மீறுதலையும் அதன் தக்வாவையும் காண்பித்தான். இதன் பொருள் அவன் அதை அதற்கு தெளிவுபடுத்தினான் மற்றும் அதற்கு விதிக்கப்பட்டதை நோக்கி அதை வழிகாட்டினான் என்பதாகும். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا

(பின்னர் அவன் அதற்கு அதன் ஃபுஜூர் மற்றும் அதன் தக்வாவை காண்பித்தான்.) "அவன் அதற்கு (ஆத்மாவுக்கு) நன்மை மற்றும் தீமையை விளக்கினான்." முஜாஹித், கதாதா, அழ்-ழஹ்ஹாக் மற்றும் அஸ்-ஸவ்ரி ஆகியோரும் இதே கருத்தைக் கூறினர். ஸயீத் பின் ஜுபைர் கூறினார், "அவன் அதற்கு நன்மை மற்றும் தீமையை (காணும்) ஊக்கத்தை கொடுத்தான்." இப்னு ஸைத் கூறினார், "அவன் அதன் ஃபுஜூர் மற்றும் அதன் தக்வாவை அதன் உள்ளே ஆக்கினான்." இப்னு ஜரீர் அபுல்-அஸ்வத் அத்-துஅலியிடமிருந்து பதிவு செய்தார், அவர் கூறினார்: "இம்ரான் பின் ஹுஸைன் என்னிடம் கூறினார்: 'மக்கள் செய்வதும், அவர்கள் முயற்சி செய்வதும் அவர்களுக்கு முன்கூட்டியே விதிக்கப்பட்டு முடிவு செய்யப்பட்ட ஒன்று என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா, அல்லது அது நபியிடமிருந்து அவர்களுக்கு செய்தி வந்த பிறகு மட்டுமே எழுதப்படும் ஒன்றா, அப்போது அவர்களுக்கு எதிராக ஆதாரம் இருக்கும்?' நான் கூறினேன்: 'மாறாக அது அவர்கள் மீது முன்கூட்டியே விதிக்கப்பட்ட ஒன்று.' பின்னர் அவர் கூறினார்: 'அது அநீதியா?' பின்னர் நான் அவரை மிகவும் பயந்தேன் (அவர் கூறியதன் காரணமாக), நான் அவரிடம் கூறினேன்: 'அவன் (அல்லாஹ்) படைத்து தன் கையில் வைத்திருப்பதைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை. அவன் செய்வது பற்றி கேட்கப்பட மாட்டான், ஆனால் அவர்கள் (அவனது படைப்புகள்) கேட்கப்படுவார்கள்.' பின்னர் அவர் (இம்ரான்) கூறினார்: 'அல்லாஹ் உங்களுக்கு நேர்வழி காட்டட்டும்! நான் உங்களிடம் அதைப் பற்றி கேட்டது உங்களுக்குத் தெரிவிப்பதற்காக மட்டுமே: முஸைனா அல்லது ஜுஹைனா கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மனிதர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து கேட்டார்: "அல்லாஹ்வின் தூதரே! மனிதகுலத்தின் செயல்களையும் அவர்களின் போராட்டங்களையும் அவர்களுக்கு முன்கூட்டியே விதிக்கப்பட்டு எழுதப்பட்டதாக நீங்கள் கருதுகிறீர்களா, அல்லது அவர்களின் நபியிடமிருந்து அவர்களுக்கு செய்தி வந்த பிறகு மட்டுமே எழுதப்பட்டதாக, அப்போது அவர்களுக்கு எதிராக ஆதாரம் இருக்கும்?" அவர் (நபி) பதிலளித்தார்கள்:

«بَلْ شَيْءٌ قَدْ قُضِيَ عَلَيْهِم»

(அவர்களுக்கு முன்னரே விதிக்கப்பட்ட ஒன்றாகும்.) ஆகவே அந்த மனிதர் கேட்டார், "அப்படியானால் நமது செயல்களின் நோக்கம் என்ன?" நபி (ஸல்) அவர்கள் பதிலளித்தார்கள்:

«مَنْ كَانَ اللهُ خَلَقَهُ لإِحْدَى الْمَنْزِلَتَيْنِ يُهَيِّئُهُ لَهَا، وَتَصْدِيقُ ذَلِكَ فِي كِتَابِ اللهِ تَعَالَى:

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا - فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا »

(அல்லாஹ் யாரை இரண்டு நிலைகளில் (சொர்க்கம் அல்லது நரகம்) ஒன்றுக்காக படைத்தானோ, அவருக்கு அதை அடைய எளிதாக்குகிறான். அதற்கான ஆதாரம் அல்லாஹ்வின் வேதத்தில் உள்ளது: ஆன்மாவின் மீதும், அதை சீரமைத்தவன் மீதும் சத்தியமாக! பின்னர் அதற்கு அதன் தீமையையும் நன்மையையும் அறிவித்தான்.)

அஹ்மத் மற்றும் முஸ்லிம் இருவரும் இந்த ஹதீஸை பதிவு செய்துள்ளனர். பின்னர் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّـهَا - وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّـهَا

(நிச்சயமாக அதை தூய்மைப்படுத்துபவர் வெற்றி பெற்றுவிட்டார். நிச்சயமாக அதை அழுக்காக்குபவர் நஷ்டமடைந்துவிட்டார்.) இதன் பொருள் யார் அல்லாஹ்வுக்கு கீழ்ப்படிவதன் மூலம் தன்னைத் தூய்மைப்படுத்துகிறாரோ அவர் வெற்றி பெறுவார் என்பதாகும். கதாதா கூறியதைப் போல, "அவர் அதை இழிவான மற்றும் வெறுக்கத்தக்க பண்புகளிலிருந்து சுத்தப்படுத்துகிறார்." இதைப் போன்றதை முஜாஹித், இக்ரிமா மற்றும் சயீத் பின் ஜுபைர் ஆகியோரும் அறிவித்துள்ளனர்.

وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّـهَا

(நிச்சயமாக அதை அழுக்காக்குபவர் நஷ்டமடைந்துவிட்டார்.) அதாவது, அதை மறைப்பது. இதன் பொருள் அவர் அதை மந்தமாக்குகிறார், மேலும் அது நேர்வழியைப் பெற அனுமதிக்காமல் அதைப் புறக்கணிக்கிறார். அவர் அல்லாஹ்வுக்கு கீழ்ப்படிவதை விட்டுவிட்டு பாவச் செயல்களைச் செய்யும் வரை இவ்வாறு நடத்துகிறார். அல்லது இதன் பொருள் அல்லாஹ் யாருடைய ஆன்மாவை தூய்மைப்படுத்துகிறானோ அவர் வெற்றி பெற்றுவிட்டார், மேலும் அல்லாஹ் யாருடைய ஆன்மாவை கெடுக்கிறானோ அவர் தோல்வியடைந்துவிட்டார் என்பதாகும். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அல்-அவ்ஃபி மற்றும் அலீ பின் அபீ தல்ஹா ஆகியோர் அறிவித்தது இது போன்றதாகும். அத்-தபரானி பதிவு செய்ததாவது: இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இந்த வசனத்தை ஓதும்போதெல்லாம் நின்றுவிடுவார்கள்:

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا - فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا

(ஆன்மாவின் மீதும், அதை சீரமைத்தவன் மீதும் சத்தியமாக! பின்னர் அதற்கு அதன் தீமையையும் நன்மையையும் அறிவித்தான்.) பின்னர் அவர்கள் கூறுவார்கள்:

«اللْهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا، أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلَاهَا، وَخَيْرُ مَنْ زَكَّاهَا»

(இறைவா! என் ஆன்மாவுக்கு அதன் நன்மையை வழங்குவாயாக. நீயே அதன் பாதுகாவலனும் எஜமானனும் ஆவாய், மேலும் அதைத் தூய்மைப்படுத்த மிகச் சிறந்தவன் நீயே.)

மற்றொரு ஹதீஸ்: இமாம் அஹ்மத் பதிவு செய்ததாவது: ஸைத் பின் அர்கம் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«اللْهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْز وَالْكَسَلِ، وَالْهَرَمِ وَالْجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ. اللْهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا، وَزَكِّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّاهَا، أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلَاهَا. اللْهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ قَلْبٍ لَا يَخْشَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لَا تَشْبَعُ، وَعِلْمٍ لَا يَنْفَعُ، وَدَعْوَةٍ لَا يُسْتَجَابُ لَهَا»

(இறைவா! நிச்சயமாக நான் உன்னிடம் பலவீனம், சோம்பல், (முதுமையின்) மூப்பு, கோழைத்தனம், கஞ்சத்தனம் மற்றும் கப்ரின் வேதனை ஆகியவற்றிலிருந்து பாதுகாவல் தேடுகிறேன். இறைவா! என் ஆன்மாவுக்கு அதன் நன்மையை வழங்குவாயாக, மேலும் அதைத் தூய்மைப்படுத்துவாயாக, ஏனெனில் நீயே அதைத் தூய்மைப்படுத்த மிகச் சிறந்தவன். நீயே அதன் பாதுகாவலனும் எஜமானனும் ஆவாய். இறைவா! நிச்சயமாக நான் உன்னிடம் அச்சமற்ற இதயம், திருப்தியடையாத ஆன்மா, பயனளிக்காத அறிவு மற்றும் பதிலளிக்கப்படாத பிரார்த்தனை ஆகியவற்றிலிருந்து பாதுகாவல் தேடுகிறேன்.)

பின்னர் ஸைத் கூறினார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எங்களுக்கு இவற்றை கற்றுக் கொடுத்தார்கள், நாங்கள் இப்போது உங்களுக்கு அவற்றைக் கற்றுக் கொடுக்கிறோம்." முஸ்லிமும் இந்த ஹதீஸை பதிவு செய்துள்ளார்கள்.