சில நம்பிக்கையாளர்கள் சோம்பேறித்தனத்தால் போரில் கலந்து கொள்ளவில்லை

நயவஞ்சகர்கள் மறுப்பு மற்றும் சந்தேகத்தால் போரைத் தவிர்க்க முயன்றதால் போரில் கலந்து கொள்ளவில்லை என்பதை அல்லாஹ் விளக்கிய பிறகு, உண்மையில் நம்பிக்கை கொண்டிருந்தும் சோம்பேறித்தனத்தாலும் சௌகரியத்தை விரும்பியதாலும் ஜிஹாதில் கலந்து கொள்ளாத கீழ்ப்படியாதவர்களைப் பற்றி குறிப்பிட்டான்,

وَءَاخَرُونَ اعْتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمْ

(மற்றும் தங்கள் பாவங்களை ஒப்புக்கொண்ட மற்றவர்கள்,) இந்த மக்கள் தங்களுக்கும் தங்கள் இறைவனுக்கும் தங்கள் தவறை ஒப்புக்கொண்டனர். அவர்கள் முன்பு நல்ல செயல்களைச் செய்திருந்தனர், அதேபோல், அவர்கள் செய்த இந்தத் தீய செயலையும் செய்தனர். அவர்களுக்கு அல்லாஹ்வின் மன்னிப்பும் பொறுப்பும் இருந்தது. இந்த வசனம் பொதுவானது, நல்ல மற்றும் தீய செயல்களை ஒன்றிணைக்கும் அனைத்து பாவிகளையும் உள்ளடக்கியது, இதனால் அவர்கள் ஓரளவு தூய்மையற்றவர்களாக மாறினர், இது குறிப்பிட்ட சில மக்களைப் பற்றி வெளிப்படுத்தப்பட்டிருந்தாலும். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்,

وَءَاخَرُونَ

(மற்றும் (அங்கே) மற்றவர்கள்), அபூ லுபாபா (ரழி) அவர்களையும் அவரது சில நண்பர்களையும் குறிக்கிறது, அவர்கள் தபூக் போரில் கலந்து கொள்ளவில்லை மற்றும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அந்தப் போரிலிருந்து திரும்பியபோது, இந்தக் குழு, அபூ லுபாபா (ரழி) அவர்களும் அவருடன் ஐந்து, ஏழு அல்லது ஒன்பது பேரும், தங்களை மஸ்ஜிதின் தூண்களில் கட்டிக்கொண்டு, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களைத் தவிர வேறு யாரும் அவர்களை அவிழ்க்க மறுத்தனர். இந்த வசனம் அருளப்பட்டபோது,

وَءَاخَرُونَ اعْتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمْ

(மற்றும் (அங்கே) தங்கள் பாவங்களை ஒப்புக்கொண்ட மற்றவர்கள்,) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அவர்களை அவிழ்த்து மன்னித்தார்கள்." அல்-புகாரி (ரஹ்) அவர்கள் ஸமுரா பின் ஜுன்துப் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக பதிவு செய்துள்ளார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எங்களிடம் கூறினார்கள்:

«أَتَانِي اللَّيْلَةَ آتِيَانِ فَابْتَعَثَانِي، فَانْتَهَيَا بِي إِلَى مَدِينَةٍ مَبْنِيَّةٍ بِلَبِنِ ذَهَبٍ وَلَبِنِ فِضَّةٍ فَتَلَقَّانَا رِجَالٌ شَطْرٌ مِنْ خَلْقِهِمْ كَأَحْسَنِ مَا أَنْتَ رَاءٍ، وَشَطْرٌ كَأَقْبَحِ مَا أَنْتَ رَاءٍ، قَالَا لَهُمْ: اذْهَبُوا فَقَعُوا فِي ذَلِكَ النَّهْرِ فَوَقَعُوا فِيهِ ثُمَّ رَجَعُوا إِلَيْنَا قَدْ ذَهَبَ ذَلِكَ السُّوءُ عَنْهُمْ فَصَارُوا فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ، قَالَا لِي: هَذِهِ جَنَّةُ عَدْنٍ وَهَذَا مَنْزِلُكَ، قَالَا: وَأَمَّا الْقَوْمُ الَّذِينَ كَانُوا شَطْرٌ مِنْهُمْ حَسَنٌ وَشَطْرٌ مِنْهُمْ قَبِيحٌ، فَإِنَّهُمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا تَجَاوَزَ اللهُ عَنْهُم»

("நேற்றிரவு, இரண்டு (வானவர்கள்) என்னிடம் (ஒரு தரிசனத்தில்) வந்து, தங்கம் மற்றும் வெள்ளியால் செய்யப்பட்ட செங்கற்களால் கட்டப்பட்ட ஒரு நகரத்திற்கு என்னை அழைத்துச் சென்றனர். அங்கே நாங்கள் சில மனிதர்களைச் சந்தித்தோம், அவர்களின் உடலின் ஒரு பகுதி நீங்கள் பார்த்த மிக அழகான உருவமாகவும், மற்றொரு பகுதி நீங்கள் பார்த்த மிக அசிங்கமான உருவமாகவும் இருந்தது. அந்த இரண்டு (வானவர்களும்) இந்த மனிதர்களை ஒரு நதிக்குச் சென்று அதில் மூழ்குமாறு உத்தரவிட்டனர்; அவர்கள் அவ்வாறே செய்து எங்களிடம் திரும்பி வந்தனர், அவர்களிடமிருந்து அந்த அசிங்கம் நீங்கிவிட்டது, இவ்வாறு அவர்கள் மிக அழகிய உருவமாக மாறினர். அந்த இருவரும் என்னிடம், `இது ஏடன் சொர்க்கம், இது உங்கள் வசிப்பிடம்' என்றனர்." அந்த இருவரும் கூறினர், `உடலின் ஒரு பகுதி அழகாகவும் மற்றொரு பகுதி அசிங்கமாகவும் இருந்த மனிதர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் நல்ல செயலுடன் தீய செயலையும் கலந்து செய்தனர். அல்லாஹ் அவர்களை மன்னித்துவிட்டான்.'") அல்-புகாரி (ரஹ்) அவர்கள் இந்த ஹதீஸை இந்த வசனத்தின் விளக்கத்தில் சுருக்கமாக பதிவு செய்துள்ளார்கள்.