அழிவுக்கு உள்ளாக்கப்பட்டவர்களின் நிலை

அல்லாஹ் கூறுகிறான்: "அழிவுக்கு உள்ளாக்கப்பட்டவர்களைப் பொறுத்தவரை, நேர்வழி காட்டப்படுவது என்ற விஷயத்தில், அவர்களின் கழுத்தைச் சுற்றி சங்கிலி போடப்பட்டு, கைகள் தாடைக்குக் கீழே கட்டப்பட்டு, தலை உயர்த்தப்பட்ட நிலையில் உள்ள ஒருவரைப் போல நாம் அவர்களை ஆக்கியுள்ளோம்." அல்லாஹ் கூறுவதைப் போல:

فَهُم مُّقْمَحُونَ

(எனவே அவர்களின் தலைகள் உயர்த்தப்பட்டுள்ளன.) கழுத்தைச் சுற்றியுள்ள சங்கிலிகளைக் குறிப்பிடுவது போதுமானது, கைகளைக் குறிப்பிட வேண்டிய அவசியமில்லை, ஆனால் அவை மறைமுகமாகக் குறிப்பிடப்படுகின்றன. அல்-அவ்ஃபி இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவித்ததாவது, இந்த வசனத்தைப் பற்றி:

إِنَّا جَعَلْنَا فِى أَعْنـقِهِمْ أَغْلَـلاً فَهِىَ إِلَى الاٌّذْقَـنِ فَهُم مُّقْمَحُونَ

(நிச்சயமாக நாம் அவர்களின் கழுத்துகளில் இரும்புச் சங்கிலிகளை போட்டுள்ளோம், அவை தாடைகள் வரை எட்டுகின்றன, எனவே அவர்களின் தலைகள் உயர்த்தப்பட்டுள்ளன.) இது பின்வரும் வசனத்தைப் போன்றது:

وَلاَ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ

(உங்கள் கையை உங்கள் கழுத்தில் கட்டிக்கொள்ளாதீர்கள் (கஞ்சனைப் போல)) (17:29). அதாவது அவர்களின் கைகள் அவர்களின் கழுத்துகளுடன் கட்டப்பட்டுள்ளன, அவர்களால் எந்த நல்ல செயல்களையும் செய்ய முடியாது.

فَهُم مُّقْمَحُونَ

(எனவே அவர்களின் தலைகள் உயர்த்தப்பட்டுள்ளன.) முஜாஹித் கூறியதாவது, அவர்களின் தலைகள் உயர்த்தப்பட்டுள்ளன, அவர்களின் கைகள் அவர்களின் வாய்களுக்கு மேலே வைக்கப்பட்டுள்ளன, எனவே அவர்களால் எந்த நல்ல செயலையும் செய்ய முடியாது.

وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدّاً

(அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு தடையை நாம் ஏற்படுத்தியுள்ளோம்,) முஜாஹித் கூறினார்கள், "அவர்களுக்கும் உண்மைக்கும் இடையே."

ومِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً

(அவர்களுக்குப் பின்னால் ஒரு தடையை,) முஜாஹித் கூறினார்கள், "அவர்களுக்கும் உண்மைக்கும் இடையே, எனவே அவர்கள் குழப்பமடைகின்றனர்." கதாதா கூறினார்கள், "அவர்கள் ஒரு வழிகேட்டிலிருந்து மற்றொரு வழிகேட்டிற்கு நகர்கின்றனர்."

فَأغْشَيْنَـهُمْ

(நாம் அவர்களை மூடிவிட்டோம்,) அதாவது, 'நாம் அவர்களின் கண்களை உண்மையிலிருந்து குருடாக்கிவிட்டோம்.'

فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ

(எனவே அவர்களால் பார்க்க முடியாது.) அதாவது, அவர்களால் நன்மையிலிருந்து பயனடைய முடியாது அல்லது அதற்கு வழிகாட்டப்பட முடியாது. இப்னு ஜரீர் கூறினார்கள், "இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் 'ஃபஅஃஷைனாஹும்' என்பதற்குப் பதிலாக 'ஃபஅஅ்ஷைனாஹும்' என்று ஓதுவது வழக்கம் என்று அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது, இது அல்-அஷா (பார்வைக் குறைபாடு, குருடு) என்பதிலிருந்து வந்தது, இது கண்ணின் நோயாகும்." அப்துர் ரஹ்மான் பின் ஸைத் பின் அஸ்லம் கூறினார்கள், "அல்லாஹ் அவர்களுக்கும் இஸ்லாமிற்கும் ஈமானுக்கும் இடையே இந்தத் தடையை வைத்துள்ளான், எனவே அவர்கள் அதை ஒருபோதும் அடைய மாட்டார்கள்," மேலும் அவர் இந்த வசனத்தை ஓதினார்:

إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ - وَلَوْ جَآءَتْهُمْ كُلُّ ءايَةٍ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الاٌّلِيمَ

(நிச்சயமாக, உம் இறைவனின் வார்த்தை (கோபம்) யார் மீது நியாயப்படுத்தப்பட்டுள்ளதோ, அவர்கள் நம்பிக்கை கொள்ள மாட்டார்கள், ஒவ்வொரு அத்தாட்சியும் அவர்களிடம் வந்தாலும், வேதனையான தண்டனையை அவர்கள் காணும் வரை.) (10:96-97). பிறகு அவர் கூறினார், "அல்லாஹ் யாரைத் தடுத்துள்ளானோ, அவர் ஒருபோதும் முடியாது." இக்ரிமா கூறினார்கள், "அபூ ஜஹ்ல் கூறினார், 'நான் முஹம்மதைப் பார்த்தால், நான் இப்படி இப்படிச் செய்வேன்.' பிறகு அல்லாஹ் இந்த வசனத்தை அருளினான்:

إِنَّا جَعَلْنَا فِى أَعْنـقِهِمْ أَغْلَـلاً

(நிச்சயமாக நாம் அவர்களின் கழுத்துகளில் இரும்புச் சங்கிலிகளை போட்டுள்ளோம்...) இதிலிருந்து:

فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ

(எனவே அவர்களால் பார்க்க முடியாது.)" அவர் கூறினார், "அவர்கள் 'இதோ முஹம்மத்' என்று கூறுவார்கள், அவரோ 'அவர் எங்கே? அவர் எங்கே?' என்று கேட்பார். அவரால் அவரைப் பார்க்க முடியாது." இப்னு ஜரீரும் இதை பதிவு செய்துள்ளார்.

وَسَوَآءُ عَلَيْهِمْ أَءَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤمِنُونَ

(நீங்கள் அவர்களை எச்சரித்தாலும் சரி, எச்சரிக்காவிட்டாலும் சரி, அவர்களுக்கு அது சமமானதே, அவர்கள் நம்பமாட்டார்கள்) என்பதன் பொருள், அவர்கள் வழிகெட்டவர்களாக இருப்பார்கள் என்று அல்லாஹ் தீர்மானித்துவிட்டான், எனவே அவர்களை எச்சரிப்பது அவர்களுக்கு உதவாது, அவர்கள் மீது எந்த தாக்கத்தையும் ஏற்படுத்தாது. இதைப் போன்றதை சூரத்துல் பகராவின் ஆரம்பத்தில் ஏற்கனவே பார்த்திருக்கிறோம், மேலும் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ - وَلَوْ جَآءَتْهُمْ كُلُّ ءايَةٍ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الاٌّلِيمَ

(நிச்சயமாக எவர்கள் மீது உம் இறைவனின் வார்த்தை (கோபம்) நியாயப்படுத்தப்பட்டுவிட்டதோ, அவர்கள் நம்பமாட்டார்கள், ஒவ்வொரு அத்தாட்சியும் அவர்களிடம் வந்தாலும் கூட, வேதனையான தண்டனையை அவர்கள் காணும் வரை.) (10:96-97)

إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ

(நினைவூட்டலைப் பின்பற்றுபவரை மட்டுமே நீங்கள் எச்சரிக்க முடியும்) என்பதன் பொருள், 'நம்பிக்கையாளர்கள் மட்டுமே உங்கள் எச்சரிக்கையிலிருந்து பயனடைவார்கள், நினைவூட்டலைப் பின்பற்றுபவர்கள்,' அதாவது குர்ஆன்.

وَخشِىَ الرَّحْمـنَ بِالْغَيْبِ

(மறைவானவற்றில் அளவற்ற அருளாளனை அஞ்சுகிறார்) என்பதன் பொருள், அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாரும் அவரைப் பார்க்காத போதும் கூட, அல்லாஹ் அவரைக் கவனித்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்றும், அவர் செய்வதைப் பார்க்கிறான் என்றும் அவர் அறிகிறார்.

فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ

(அத்தகையவருக்கு மன்னிப்பின் நற்செய்தியை அறிவியுங்கள்,) அதாவது, அவரது பாவங்களுக்கான,

وَأَجْرٍ كَرِيمٍ

(மற்றும் கண்ணியமான கூலியையும்.) என்பதன் பொருள், விசாலமானதும், பெரியதும், அழகானதுமான ஒன்று. இது பின்வரும் வசனத்தைப் போன்றது:

إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ

(நிச்சயமாக எவர்கள் தங்கள் இறைவனை மறைவில் அஞ்சுகிறார்களோ, அவர்களுக்கு மன்னிப்பும் பெரும் கூலியும் உண்டு.) (67:12)

إِنَّا نَحْنُ نُحْىِ الْمَوْتَى

(நிச்சயமாக நாமே இறந்தவர்களை உயிர்ப்பிக்கிறோம்,) என்பதன் பொருள், மறுமை நாளில். இது அல்லாஹ் நிராகரிப்பாளர்களில் தான் நாடியவர்களின் இதயத்திற்கு உயிர் கொடுக்கிறான் என்பதையும் குறிக்கிறது, அவர்களின் இதயங்கள் வழிகேட்டில் இறந்துவிட்டன, பின்னர் அவற்றை உண்மைக்கு வழிகாட்டுகிறான். இதயத்தின் கடினத்தன்மையைக் குறிப்பிட்ட பிறகு அல்லாஹ் கூறுவதைப் போல:

اعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ يُحْىِ الاٌّرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الاٌّيَـتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

(அறிந்து கொள்ளுங்கள்! நிச்சயமாக அல்லாஹ் பூமிக்கு அதன் இறப்பிற்குப் பின் உயிரளிக்கிறான்! திட்டமாக நாம் உங்களுக்கு வசனங்களை தெளிவுபடுத்தி விட்டோம், நீங்கள் சிந்தித்து புரிந்து கொள்வதற்காக.) (57:17)

وَنَكْتُبُ مَاَ قَدَّمُواْ

(அவர்கள் முன்னுக்கு அனுப்பியதை நாம் பதிவு செய்கிறோம்,) என்பதன் பொருள், அவர்களின் செயல்கள்.

وَءَاثَارَهُمْ

(மற்றும் அவர்களின் தடயங்களையும்) என்பதன் பொருள், 'அவர்கள் தாமாகவே செய்த செயல்களையும், அவர்கள் விட்டுச் சென்ற பாரம்பரியத்தையும் நாம் எழுதுகிறோம், எனவே நாம் அவர்களுக்கு அதற்கான கூலியை வழங்குவோம்: அது நல்லதாக இருந்தால், நாம் அவர்களுக்கு நற்கூலி வழங்குவோம், அது தீயதாக இருந்தால், நாம் அவர்களைத் தண்டிப்போம்.' இது பின்வரும் ஹதீஸைப் போன்றது:

«مَنْ سَنَّ فِي الْإِسْلَامِ سُنَّةً حَسَنَةً كَانَ لَهُ أَجْرُهَا، وَأَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَيْئًا، وَمَنْ سَنَّ فِي الْإِسْلَامِ سُنَّةً سَيِّـــئَـةً كَانَ عَلَيْهِ وِزْرُهَا وَوِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أَوْزَارِهِمْ شَيْئًا»

(இஸ்லாத்தில் யார் ஒரு நல்ல வழிமுறையை ஆரம்பிக்கிறாரோ (அல்லது முன்மாதிரியாக அமைக்கிறாரோ), அவருக்கு அதற்கான நற்கூலி கிடைக்கும், மேலும் அவருக்குப் பின்னர் அதைச் செய்யும் ஒவ்வொருவரின் நற்கூலிக்குச் சமமான நற்கூலியும் கிடைக்கும், அவர்களின் நற்கூலியில் எதுவும் குறைக்கப்படாமல். இஸ்லாத்தில் யார் ஒரு தீய வழிமுறையை ஆரம்பிக்கிறாரோ (அல்லது முன்மாதிரியாக அமைக்கிறாரோ), அவர் மீது அதற்கான பாரம் சுமத்தப்படும், மேலும் அவருக்குப் பின்னர் அதைச் செய்யும் ஒவ்வொருவரின் பாரத்திற்குச் சமமான பாரமும் சுமத்தப்படும், அவர்களின் பாரத்தில் எதுவும் குறைக்கப்படாமல்.) இதை முஸ்லிம் ஜரீர் பின் அப்துல்லாஹ் அல்-பஜலி (ரழி) அவர்களிடமிருந்து பதிவு செய்துள்ளார், இதில் முழர் கோத்திரத்தினரைப் பற்றிய விரிவான கதை உள்ளது, அவர்கள் கம்பளித் துணிகளை அணிந்திருந்தனர். இப்னு அபீ ஹாதிம் இந்த ஹதீஸை ஜரீர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து முழுமையாகப் பதிவு செய்துள்ளார். இதில் நபி (ஸல்) அவர்கள் பின்னர் இந்த வசனத்தை ஓதினார்கள்:

வَنَكْتُبُ مَاَ قَدَّمُواْ وَءَاثَارَهُمْ

(அவர்கள் முன்னர் அனுப்பியதையும், அவர்களின் தடங்களையும் நாம் பதிவு செய்கிறோம்) முஸ்லிமும் இதனை வேறொரு அறிவிப்பாளர் தொடரில் பதிவு செய்துள்ளார். மேலும் அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்த மற்றொரு ஹதீஸும் ஸஹீஹ் முஸ்லிமில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. அதில் அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«إِذَا مَاتَ ابْنُ آدَمَ انْقَطَعَ عَمَلُهُ إِلَّا مِنْ ثَلَاثٍ: مِنْ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ، أَوْ وَلَدٍ صَالِحٍ يَدْعُو لَهُ، أَوْ صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ مِنْ بَعْدِه»

(ஆதமின் மகன் இறந்துவிட்டால், மூன்று விஷயங்களைத் தவிர அவனது அமல்கள் அனைத்தும் முடிவுக்கு வந்துவிடும்: பயனளிக்கும் கல்வி, அவனுக்காக பிரார்த்திக்கும் நல்ல பிள்ளை, அல்லது அவனுக்குப் பின் தொடரும் தர்மம்.)

ஸுஃப்யான் அஸ்-ஸவ்ரீ அபூ ஸயீத் கூறியதாக அறிவித்தார்: இந்த வசனம் பற்றி முஜாஹித் கூறியதை நான் கேட்டேன்:

إِنَّا نَحْنُ نُحْىِ الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَاَ قَدَّمُواْ وَءَاثَارَهُمْ

(நிச்சயமாக நாமே இறந்தவர்களை உயிர்ப்பிக்கிறோம், அவர்கள் முன்னர் அனுப்பியதையும், அவர்களின் தடங்களையும் நாம் பதிவு செய்கிறோம்) "அவர்கள் பின்னால் விட்டுச் சென்ற வழிகேடு."

இப்னு அபீ நஜீஹும் மற்றவர்களும் முஜாஹிதிடமிருந்து அறிவித்தனர்:

مَاَ قَدَّمُواْ

(அவர்கள் முன்னர் அனுப்பியது,) "அவர்களின் செயல்கள்."

وَءَاثَارَهُمْ

(அவர்களின் தடங்கள்). அவர் கூறினார், "அவர்களின் காலடிகள்." இதுவே அல்-ஹஸனின் மற்றும் கதாதாவின் கருத்தாகும்.

وَءَاثَارَهُمْ

(அவர்களின் தடங்கள்) என்றால் அவர்களின் காலடிகள். கதாதா கூறினார், "ஆதமின் மகனே! உன்னைப் பற்றி அல்லாஹ் எதையேனும் புறக்கணித்திருந்தால், காற்று அகற்றக்கூடிய இந்த காலடிகளை அவன் புறக்கணித்திருப்பான்." ஆனால் அவன் ஆதமின் மகனின் காலடிகளையும் அவனது அனைத்து செயல்களையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்கிறான்; அவன் இந்த காலடிகளையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்கிறான், அவை அல்லாஹ்வுக்கு கீழ்ப்படிவதற்காகவா அல்லது அவனுக்கு மாறு செய்வதற்காகவா என்பதையும். எனவே, யாருடைய காலடிகள் அல்லாஹ்வுக்கு கீழ்ப்படிவதற்காக பதிவு செய்யப்பட முடியுமோ, அவர் அவ்வாறு செய்யட்டும். இமாம் அஹ்மத் ஜாபிர் பின் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக பதிவு செய்தார்: "மஸ்ஜிதைச் சுற்றி காலியான பகுதி இருந்தது, பனூ ஸலமா மஸ்ஜிதுக்கு அருகில் குடியேற விரும்பினர். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இதைப் பற்றி கேள்விப்பட்டபோது, அவர்களிடம் கூறினார்கள்:

«إِنَّهُ بَلَغَنِي أَنَّكُمْ تُرِيدُونَ أَنْ تَنْتَقِلُوا قُرْبَ الْمَسْجِدِ؟»

(நீங்கள் மஸ்ஜிதுக்கு அருகில் குடியேற விரும்புகிறீர்கள் என்று எனக்குத் தெரிய வந்தது.)

அவர்கள் கூறினார்கள், 'ஆம், அல்லாஹ்வின் தூதரே, அதுதான் நாங்கள் விரும்புகிறோம்.' அவர் கூறினார்:

«يَا بَنِي سَلِمَةَ دِيَارَكُمْ تُكْتَبْ آثَارُكُمْ، دِيَارَكُمْ تُكْتَبْ آثَارُكُم»

(பனூ ஸலமாவே, நீங்கள் இருக்கும் இடத்திலேயே இருங்கள், உங்கள் காலடிகள் பதிவு செய்யப்படும், நீங்கள் இருக்கும் இடத்திலேயே இருங்கள், உங்கள் காலடிகள் பதிவு செய்யப்படும்.)"

இதை முஸ்லிமும் ஜாபிர் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து பதிவு செய்துள்ளார். இமாம் அஹ்மத் அப்துல்லாஹ் பின் அம்ர் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக பதிவு செய்தார்: "மதீனாவில் ஒரு மனிதர் இறந்தார், நபி (ஸல்) அவர்கள் அவருக்கு ஜனாஸா தொழுகை நடத்தினார்கள், பின்னர் கூறினார்கள்:

«يَا لَيْتَهُ مَاتَ فِي غَيْرِ مَوْلِدِه»

(அவர் தனது பிறந்த இடத்தைத் தவிர வேறு இடத்தில் இறந்திருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருந்திருக்கும்!)

மக்களில் ஒருவர் கேட்டார், 'ஏன், அல்லாஹ்வின் தூதரே?' அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«إِنَّ الرَّجُلَ إِذَا تُوُفِّيَ فِي غَيْرِ مَوْلِدِهِ، قِيسَ لَهُ مِنْ مَوْلِدِهِ إِلَى مُنْقَطِعِ أَثَرِهِ فِي الْجَنَّة»

(ஒரு மனிதர் தனது பிறந்த இடத்தைத் தவிர வேறு இடத்தில் இறந்தால், அவர் பிறந்த இடத்திலிருந்து அவரது காலடிகள் முடிவடையும் இடம் வரை அளவிடப்படும், (இதுவே சுவர்க்கத்தில் அவருக்கு ஒதுக்கப்படும் இடமாகும்).)"

இதை அன்-நஸாயீயும் இப்னு மாஜாவும் பதிவு செய்துள்ளனர். இப்னு ஜரீர் ஸாபித் கூறியதாக அறிவித்தார்: "நான் அனஸுடன் நடந்து கொண்டிருந்தேன், நான் வேகமாக நடக்க ஆரம்பித்தேன். அவர் என் கையைப் பிடித்து, நாங்கள் மெதுவாக நடந்தோம், நாங்கள் தொழுகையை முடித்தபோது, அனஸ் கூறினார், 'நான் ஸைத் பின் ஸாபித்துடன் நடந்தேன், நான் வேகமாக நடந்தேன், அவர் கூறினார்: அனஸே! உங்கள் காலடிகள் எழுதப்படுகின்றன என்பதை நீங்கள் உணரவில்லையா?'" இதற்கும் முதல் அறிவிப்புக்கும் இடையே முரண்பாடு இல்லை, மாறாக, இது அதே விஷயத்தை சற்று அதிக வலுவாகக் குறிக்கிறது. ஏனெனில் இந்த காலடிகள் பதிவு செய்யப்படுகின்றன, பின்னர் நல்லதாக இருந்தாலும் கெட்டதாக இருந்தாலும் முன்மாதிரியாக அமைபவை பதிவு செய்யப்படுவதற்கு அதிக வாய்ப்புள்ளது. அல்லாஹ் நன்கு அறிந்தவன்.

وَكُلَّ شىْءٍ أَحْصَيْنَـهُ فِى إِمَامٍ مُّبِينٍ

(மற்றும் அனைத்து பொருட்களையும் நாம் எண்களால் இமாம் முபீனில் (தெளிவான பதிவேட்டில்) பதிவு செய்துள்ளோம்) என்பதன் பொருள், இருக்கின்ற ஒவ்வொன்றும் அல்-லவ்ஹ் அல்-மஹ்ஃபூழில் துல்லியமாக பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது என்பதாகும். இங்கு அல்-இமாம் அல்-முபீன் என்பது அனைத்து பதிவுகளின் மூலத்தைக் குறிக்கிறது. இது முஜாஹித், கதாதா மற்றும் அப்துர் ரஹ்மான் பின் ஸைத் பின் அஸ்லம் (ரழி) ஆகியோரின் கருத்தாகும். இதேபோல், அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

يَوْمَ نَدْعُواْ كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَـمِهِمْ

(ஒவ்வொரு மனிதனையும் அவரவரின் இமாமுடன் (நல்ல மற்றும் கெட்ட செயல்களின் பதிவுடன்) நாம் அழைக்கும் நாளை நினைவு கூர்வீராக) (17:71). இதன் பொருள் அவர்களின் செயல்களின் பதிவேடு, அவை நல்லதாக இருந்தாலும் கெட்டதாக இருந்தாலும் சாட்சியம் அளிக்கும் என்பதாகும். இது பின்வரும் வசனங்களைப் போன்றதாகும்:

وَوُضِعَ الْكِتَـبُ وَجِـىءَ بِالنَّبِيِّيْنَ وَالشُّهَدَآءِ

(மேலும் (செயல்) பதிவேடு (திறந்து) வைக்கப்படும், நபிமார்களும் சாட்சிகளும் கொண்டு வரப்படுவார்கள்) (39:69), மற்றும்

وَوُضِعَ الْكِتَـبُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يوَيْلَتَنَا مَا لِهَـذَا الْكِتَـبِ لاَ يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلاَ كَبِيرَةً إِلاَّ أَحْصَاهَا وَوَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرًا وَلاَ يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا

(மேலும் (செயல்) பதிவேடு வைக்கப்படும், அதில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளவற்றைக் கண்டு குற்றவாளிகள் அஞ்சுவதை நீர் காண்பீர். அவர்கள் கூறுவார்கள்: "ஐயோ! எங்களுக்கு கேடுதான்! இந்த பதிவேடு என்ன? சிறியதையோ பெரியதையோ விட்டு வைக்காமல் அனைத்தையும் எண்ணிக்கையுடன் பதிவு செய்துள்ளதே!" அவர்கள் செய்த அனைத்தையும் (அவர்களுக்கு முன்) இருப்பதை காண்பார்கள். உம் இறைவன் யாருக்கும் அநீதி இழைக்க மாட்டான்.) (18:49).