மூஸாவின் கதையும் ஃபிர்அவ்னின் முடிவும்

இங்கே அல்லாஹ் தனது தூதர் முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களிடம் மூஸா (அலை) அவர்களுக்கு என்ன நடந்தது என்பதைப் பற்றி கூறுகிறான். அல்லாஹ் அவரைத் தேர்ந்தெடுத்து, அவருடன் பேசி, வலிமையான, பிரகாசமான அடையாளங்களையும் மிகப்பெரிய ஆதாரத்தையும் கொடுத்து, ஃபிர்அவ்னிடமும் அவரது மக்களிடமும் அனுப்பினான். ஆனால் அவர்கள் அந்த ஆதாரத்தை மறுத்து, அவரை நம்பவில்லை, அகங்காரத்துடன் அவரைப் பின்பற்ற மறுத்தனர். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

إِذْ قَالَ مُوسَى لاًّهْلِهِ

(மூஸா தனது குடும்பத்தாரிடம் கூறியபோது), அதாவது, மூஸா தனது குடும்பத்துடன் பயணம் செய்து வழி தவறிய போது நினைவு கூருங்கள். இது இரவில், இருளில் நடந்தது. மூஸா மலையருகே ஒரு நெருப்பைப் பார்த்தார், அதாவது பிரகாசமாக எரியும் நெருப்பை அவர் கவனித்தார், பின்னர் கூறினார்,

لاًّهْلِهِ إِنِّى آنَسْتُ نَاراً سَـَاتِيكُمْ مِّنْهَا بِخَبَرٍ

(தனது குடும்பத்தாரிடம்: "நிச்சயமாக நான் ஒரு நெருப்பைப் பார்த்தேன்; அங்கிருந்து உங்களுக்கு சில தகவல்களைக் கொண்டு வருவேன்...") அதாவது, 'நாம் எடுக்க வேண்டிய வழியைப் பற்றி.'

أَوْ ءَاتِيكُمْ بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ

(அல்லது நான் உங்களுக்கு எரியும் கொள்ளியைக் கொண்டு வருவேன், நீங்கள் குளிர் காய்ந்து கொள்ளலாம்.) அதாவது, அவர்கள் குளிர் காய்ந்து கொள்ளலாம் என்பதற்காக. அவர் கூறியது போலவே நடந்தது: "அவர் பெரிய செய்தியுடனும், பெரிய ஒளியுடனும் திரும்பி வந்தார்." அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِىَ أَن بُورِكَ مَن فِى النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا

(ஆனால் அவர் அதனிடம் வந்தபோது, அவர் அழைக்கப்பட்டார்: "நெருப்பில் இருப்பவரும், அதைச் சுற்றியிருப்பவரும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்!") அதாவது, அவர் அதனிடம் வந்தபோது, ஒரு பெரிய மற்றும் பயங்கரமான காட்சியைக் கண்டார்: நெருப்பு ஒரு பசுமையான புதரில் எரிந்து கொண்டிருந்தது, நெருப்பு மேலும் பிரகாசமாக எரிந்து கொண்டிருக்க, புதர் மேலும் பசுமையாகவும் அழகாகவும் வளர்ந்து கொண்டிருந்தது. பின்னர் அவர் தனது தலையை உயர்த்தினார், அதன் ஒளி வானத்தின் மேகங்களுடன் இணைக்கப்பட்டிருப்பதைக் கண்டார். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) மற்றும் மற்றவர்கள் கூறினார்கள், "அது நெருப்பு அல்ல, மாறாக அது பிரகாசிக்கும் ஒளியாக இருந்தது." இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அறிவித்த ஒரு அறிவிப்பின்படி, அது அகிலங்களின் இறைவனின் ஒளியாக இருந்தது. தான் பார்த்துக் கொண்டிருந்ததைக் கண்டு மூஸா வியப்பில் ஆழ்ந்தார், மேலும்

نُودِىَ أَن بُورِكَ مَن فِى النَّارِ

(அவர் அழைக்கப்பட்டார்: "நெருப்பில் இருப்பவர் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்...") இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) கூறினார்கள், "இதன் பொருள், (நெருப்பில் இருப்பவர்) புனிதமானவர்."

وَمَنْ حَوْلَهَا

(மற்றும் அதைச் சுற்றியிருப்பவரும்) என்றால் வானவர்களைக் குறிக்கிறது. இது இப்னு அப்பாஸ் (ரழி), இக்ரிமா (ரழி), சயீத் பின் ஜுபைர் (ரழி), அல்-ஹசன் (ரழி) மற்றும் கதாதா (ரழி) ஆகியோரின் கருத்தாகும்.

وَسُبْحَـنَ اللَّهِ رَبِّ الْعَـلَمِينَ

(மேலும் அகிலங்களின் இறைவனாகிய அல்லாஹ் துதிக்கப்படுகிறான்), அவன் தான் நாடியதைச் செய்கிறான், அவனது படைப்புகளில் அவனைப் போன்று எதுவும் இல்லை. அவன் படைத்த எதுவும் அவனை உள்ளடக்க முடியாது, அவன் உயர்ந்தவன், மிகைத்தவன், அவனது படைப்புகள் அனைத்தையும் விட முற்றிலும் வேறுபட்டவன். வானமும் பூமியும் அவனை உள்ளடக்க முடியாது, ஆனால் அவன் ஒருவனே, தன்னிறைவு கொண்ட எஜமானன், அவனது படைப்புகளுடன் எந்த ஒப்பீடும் செய்ய முடியாத அளவிற்கு மிக உயர்ந்தவன்.

يمُوسَى إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

(மூஸாவே! நிச்சயமாக நானே அல்லாஹ், மிகைத்தவன், ஞானமிக்கவன்.) அவனுடன் பேசியவன் அவனது இறைவனாகிய அல்லாஹ் என்று அல்லாஹ் அவருக்குக் கூறினான், அவன் மிகைத்தவன், அனைத்தையும் அடக்கியாள்பவன், அவனது அனைத்து வார்த்தைகளிலும் செயல்களிலும் ஞானமுள்ளவன். பின்னர் அவன் தான் நினைத்ததை எல்லாம் செய்யக்கூடியவன் என்பதற்கான தெளிவான ஆதாரத்தை காட்டுவதற்காக, அவரது கையில் இருந்த கோலை கீழே போடுமாறு கட்டளையிட்டான். மூஸா அந்தக் கோலைக் கீழே போட்டபோது, அது மிகப்பெரிய, பயங்கரமான பாம்பின் வடிவத்தை எடுத்தது, அதன் அளவைப் பொருட்படுத்தாமல் விரைவாக நகர்ந்தது. அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

فَلَمَّا رَءَاهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنٌّ

(ஆனால் அது ஜான் (பாம்பு) போல் அசைவதைக் கண்டபோது.) ஜான் என்பது மிக வேகமாகவும் சுறுசுறுப்பாகவும் நகரும் ஒரு வகை பாம்பைக் குறிக்கிறது. மூஸா (அலை) அதைத் தன் கண்களால் பார்த்தபோது,

وَلَّى مُدْبِراً وَلَمْ يُعَقِّبْ

(அவர் திரும்பி ஓடினார், திரும்பிப் பார்க்கவில்லை.) அதாவது, அவர் மிகவும் பயந்ததால் திரும்பிப் பார்க்கவில்லை. அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

يمُوسَى لاَ تَخَفْ إِنِّى لاَ يَخَافُ لَدَىَّ الْمُرْسَلُونَ

(மூஸாவே! பயப்படாதீர்: நிச்சயமாக தூதர்கள் என் முன்னிலையில் பயப்படமாட்டார்கள்.) அதாவது, 'நீர் பார்ப்பதைக் கண்டு பயப்படாதீர், ஏனெனில் நான் உம்மை ஒரு தூதராகத் தேர்ந்தெடுத்து ஒரு மகத்தான நபியாக ஆக்க விரும்புகிறேன்.'

إَلاَّ مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْناً بَعْدَ سُوءٍ فَإِنِّى غَفُورٌ رَّحِيمٌ

(தவறு செய்து பின்னர் தீமைக்குப் பதிலாக நன்மையை மாற்றியவரைத் தவிர; நிச்சயமாக நான் மன்னிப்பவன், மிக்க கருணையுடையவன்.) இது விதிவிலக்கு வகையைச் சேர்ந்தது. இது மனிதகுலத்திற்கு ஒரு நற்செய்தியாகும், ஏனெனில் யார் ஒரு தீய செயலைச் செய்து பின்னர் அதை விட்டுவிட்டு பாவமன்னிப்புக் கோரி அல்லாஹ்வின் பக்கம் திரும்புகிறாரோ, அல்லாஹ் அவரது பாவமன்னிப்பை ஏற்றுக்கொள்வான், அவன் கூறுவதைப் போல:

وَإِنِّى لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَـلِحَاً ثُمَّ اهْتَدَى

(நிச்சயமாக நான் மன்னிப்பவன், பாவமன்னிப்புக் கோரி, நம்பிக்கை கொண்டு, நற்செயல்களைச் செய்து, பின்னர் நேர்வழி பெற்றவருக்கு.) (20:82)

وَمَن يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ

(யார் தீமை செய்கிறாரோ அல்லது தனக்குத் தானே அநீதி இழைத்துக் கொள்கிறாரோ...) (4:110). இதே போன்ற பல வசனங்கள் உள்ளன.

وَأَدْخِلْ يَدَكَ فِى جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَآءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ

(உமது கையை உமது ஆடையின் துவாரத்தில் நுழைப்பீராக, அது வெண்மையாக எந்தத் தீங்குமின்றி வெளிவரும்.) இது மற்றொரு அடையாளம், அல்லாஹ் நாடியதை செய்யும் ஆற்றலுக்கான மேலும் ஒரு பிரகாசமான சான்றாகும். இது அற்புதம் வழங்கப்பட்டவரின் உண்மையை உறுதிப்படுத்துகிறது. அல்லாஹ் அவரது கையை அவரது ஆடையின் துவாரத்தில் நுழைக்குமாறு கட்டளையிட்டார், அவர் தனது கையை நுழைத்து மீண்டும் வெளியே எடுத்தபோது, அது வெண்மையாகவும் பிரகாசமாகவும் வெளிவந்தது, அது சந்திரனின் ஒரு துண்டு அல்லது கண்ணைக் கூசச் செய்யும் மின்னல் போல இருந்தது.

فِى تِسْعِ ءَايَـتٍ

(ஒன்பது அத்தாட்சிகளில்) அதாவது, 'இவை ஒன்பது அத்தாட்சிகளில் இரண்டாகும், அவற்றால் நீர் ஆதரிக்கப்படுவீர், அவை உமக்கு ஆதாரமாக இருக்கும்.'

إِلَى فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِ إِنَّهُمْ كَانُواْ قَوْماً فَـسِقِينَ

(ஃபிர்அவ்னிடமும் அவரது மக்களிடமும். நிச்சயமாக அவர்கள் கீழ்ப்படியாத மக்களாக இருந்தனர்.) இவை அல்லாஹ் கூறிய ஒன்பது அத்தாட்சிகளாகும்:

وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى تِسْعَ ءَايَـتٍ بَيِّنَاتٍ

(நிச்சயமாக நாம் மூஸாவுக்கு ஒன்பது தெளிவான அத்தாட்சிகளை வழங்கினோம்) (17:101) -- நாம் அங்கு குறிப்பிட்டுள்ளதைப் போல.

فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ ءَايَـتُنَا مُبْصِرَةً

(ஆனால் நமது அத்தாட்சிகள் அவர்களிடம் தெளிவாகக் காணக்கூடியதாக வந்தபோது,), அதாவது, தெளிவாகவும் வெளிப்படையாகவும்,

قَالُواْ هَـذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ

(அவர்கள் கூறினார்கள்: "இது வெளிப்படையான சூனியம்".) அவர்கள் அதை தங்கள் சொந்த சூனியத்தால் எதிர்க்க விரும்பினார்கள், ஆனால் அவர்கள் தோற்கடிக்கப்பட்டு அவமானத்துடன் திரும்பினார்கள்.

وَجَحَدُواْ بِهَا

(அவர்கள் அவற்றை மறுத்தனர்) அதாவது, வாய்மொழியாக,

وَاسْتَيْقَنَتْهَآ أَنفُسُهُمْ

(அவர்களின் உள்ளங்கள் அவற்றை உறுதியாக நம்பியிருந்தும்.) அதாவது, இது அல்லாஹ்விடமிருந்து வந்த உண்மை என்பதை அவர்கள் ஆழ்மனதில் அறிந்திருந்தனர், ஆனால் அவர்கள் அதை மறுத்து பிடிவாதமாகவும் அகங்காரமாகவும் இருந்தனர்.

ظُلْماً وَعُلُوّاً

(அநியாயமாகவும் அகங்காரமாகவும்) அதாவது, தங்களுக்குத் தாங்களே அநீதி இழைத்துக் கொண்டனர், ஏனெனில் இது அவர்கள் பழக்கப்பட்டிருந்த இழிவான முறையாகும், மேலும் அவர்கள் அகங்காரமாக இருந்தனர், ஏனெனில் அவர்கள் உண்மையைப் பின்பற்ற மிகவும் பெருமை கொண்டிருந்தனர். அல்லாஹ் கூறினான்:

فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَـقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ

(எனவே, குழப்பம் விளைவிப்பவர்களின் முடிவு எவ்வாறு இருந்தது என்பதைப் பாருங்கள்.) அதாவது, 'ஓ முஹம்மதே (ஸல்), அல்லாஹ் அவர்களை அழித்து, ஒரே காலையில் அவர்கள் அனைவரையும் மூழ்கடித்தபோது, அவர்களின் செயல்களின் விளைவுகள் என்னவாக இருந்தன என்பதைப் பாருங்கள்.' இந்தக் கதையின் கருத்து என்னவென்றால்: 'ஓ முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களை நிராகரித்து, அவர்கள் தங்கள் இறைவனிடமிருந்து கொண்டு வந்த செய்தியை மறுக்கும் மக்களே, எச்சரிக்கையாக இருங்கள், அவர்களுக்கு ஏற்பட்டது போன்றே உங்களுக்கும் ஏற்படக்கூடும்.' ஆனால் அதைவிட மோசமானது என்னவென்றால், முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள் மூஸா (அலை) அவர்களை விட மேன்மையானவர்களும் உயர்ந்தவர்களும் ஆவார்கள், மேலும் அவர்களின் ஆதாரம் மூஸா (அலை) அவர்களின் ஆதாரத்தை விட வலுவானது, ஏனெனில் அல்லாஹ் அவர்களுக்கு அளித்த அத்தாட்சிகள் அவர்களின் பிரசன்னம் மற்றும் அவர்களின் குணாதிசயங்களுடன் இணைந்துள்ளன, மேலும் முந்தைய இறைத்தூதர்கள் அவர்களின் வருகையை முன்னறிவித்து, அவர்களைக் காணும்போது அவர்களைப் பின்பற்றுவதாக மக்களிடமிருந்து உறுதிமொழி வாங்கியுள்ளனர், அவர்களின் இறைவனிடமிருந்து சிறந்த அருளாசிகளும் சாந்தியும் அவர்கள் மீது உண்டாகட்டும்.