லுக்மானின் தன் மகனுக்கான அறிவுரை

லுக்மான் தன் மகனுக்கு எவ்வாறு அறிவுரை வழங்கினார் என்பதை அல்லாஹ் நமக்குக் கூறுகிறான். அவரது முழுப் பெயர் லுக்மான் பின் அன்கா பின் சதூன் ஆகும், மேலும் அவரது மகனின் பெயர் தரான் என்று அஸ்-ஸுஹைலி குறிப்பிடும் கூற்றின்படி. அல்லாஹ் அவரை சிறந்த முறையில் விவரிக்கிறான், மேலும் அவருக்கு ஞானத்தை வழங்கியதாகக் கூறுகிறான். லுக்மான் தன் மகனுக்கு அறிவுரை வழங்கினார், அவர் அனைத்து மக்களிலும் மிக நெருக்கமானவரும் மிகவும் அன்புக்குரியவருமாவார், அவருக்கு தனது அறிவின் சிறந்த பகுதியைக் கொடுக்க வேண்டியவராவார். எனவே, லுக்மான் அல்லாஹ்வை மட்டுமே வணங்குமாறும், அவனுடன் எதையும் இணை வைக்காதிருக்குமாறும் அறிவுரை கூறி ஆரம்பித்தார். பின்னர் அவர் எச்சரித்தார்:

إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ

(நிச்சயமாக, அல்லாஹ்வுடன் மற்றவர்களை வணக்கத்தில் இணைப்பது மிகப் பெரிய அநீதியாகும்.) அதாவது, அது மிகப் பெரிய தவறாகும். அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக அல்-புகாரி பதிவு செய்துள்ளார்: "

الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمْ يَلْبِسُواْ إِيمَـنَهُمْ بِظُلْمٍ

(நம்பிக்கை கொண்டு, தங்கள் நம்பிக்கையை அநீதியுடன் கலக்காதவர்கள்) (6:82) என்ற வசனம் அருளப்பட்டபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்கள் இதனால் கவலையடைந்தனர், மேலும் 'நம்மில் யார் தனது நம்பிக்கையை அநீதியுடன் கலக்காமல் இருக்கிறார்?' என்று கேட்டனர். அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«إِنَّهُ لَيْسَ بِذَاكَ، أَلَا تَسْمَعُ إِلَى قَوْلِ لُقْمَانَ:

يَبُنَىَّ لاَ تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ»

(அது அந்த அர்த்தத்தில் அல்ல. லுக்மான் கூறியதை நீங்கள் கேட்கவில்லையா: (என் மகனே! அல்லாஹ்வுடன் மற்றவர்களை வணக்கத்தில் இணைக்காதே. நிச்சயமாக, அல்லாஹ்வுடன் மற்றவர்களை வணக்கத்தில் இணைப்பது மிகப் பெரிய அநீதியாகும்))" என்று முஸ்லிம் பதிவு செய்துள்ளார்.

லுக்மான் தன் மகனுக்கு அல்லாஹ்வை மட்டுமே வணங்குமாறு அறிவுரை கூறியபோது, அவர் தன் பெற்றோரை கண்ணியப்படுத்துமாறும் கூறினார். இது பின்வரும் வசனத்தைப் போன்றதாகும்:

وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّـهُ وَبِالْوَلِدَيْنِ إِحْسَـناً

(அவனையன்றி வேறு யாரையும் நீங்கள் வணங்கக் கூடாது என்றும், பெற்றோருக்கு நன்மை செய்ய வேண்டும் என்றும் உம்முடைய இறைவன் கட்டளையிட்டுள்ளான்) (17:23). இந்த இரண்டு விஷயங்களும் குர்ஆனில் அடிக்கடி ஒன்றாகக் குறிப்பிடப்படுகின்றன. இங்கு அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

وَوَصَّيْنَا الإِنْسَـنَ بِوَلِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلَى وَهْنٍ

(மனிதனுக்கு அவனுடைய பெற்றோரைப் பற்றி நாம் உபதேசித்தோம். அவனுடைய தாய் அவனைப் பலவீனத்தின் மேல் பலவீனமாகச் சுமந்தாள்.) முஜாஹித் கூறினார்: "குழந்தையைச் சுமப்பதன் சிரமம்." கதாதா கூறினார்: "களைப்பின் மேல் களைப்பு." அதா அல்-குராசானி கூறினார்: "பலவீனத்தின் மேல் பலவீனம்."

وَفِصَالُهُ فِى عَامَيْنِ

(அவனைப் பால் மறக்கச் செய்வது இரண்டு ஆண்டுகளில்) அதாவது, அவன் பிறந்த பிறகு, இரண்டு ஆண்டுகளுக்குள் தாய்ப்பால் ஊட்டப்பட்டு பால் மறக்கச் செய்யப்படுகிறான். இது பின்வரும் வசனத்தைப் போன்றதாகும்:

وَالْوَلِدَتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَـدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ

(தாய்மார்கள் தங்கள் குழந்தைகளுக்கு முழுமையான இரண்டு ஆண்டுகள் பாலூட்ட வேண்டும் - பாலூட்டும் காலத்தை முழுமைப்படுத்த விரும்புபவர்களுக்கு) (2:233). இந்த அடிப்படையில், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) மற்றும் பிற இமாம்கள் கர்ப்பகாலத்தின் குறைந்தபட்ச காலம் ஆறு மாதங்கள் என்று புரிந்து கொண்டனர், ஏனெனில் அல்லாஹ் வேறொரு இடத்தில் கூறுகிறான்:

وَحَمْلُهُ وَفِصَـلُهُ ثَلاَثُونَ شَهْراً

(அவனைச் சுமப்பதும், பால் மறக்கச் செய்வதும் முப்பது மாதங்களாகும்) (46:15). தாய் குழந்தையை எவ்வாறு வளர்க்கிறாள் என்பதையும், குழந்தையுடன் இரவும் பகலும் விழித்திருப்பதால் அவள் எவ்வாறு சோர்வடைந்து மன அழுத்தத்திற்கு ஆளாகிறாள் என்பதையும் அல்லாஹ் குறிப்பிடுகிறான், இது மகனுக்கு அவளது முந்தைய அன்பான நடத்தையை நினைவூட்டுவதற்காகும். இது பின்வரும் வசனத்தைப் போன்றதாகும்:

وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِى صَغِيرًا

("என் இறைவா! நான் சிறியவனாக இருந்தபோது என்னை வளர்த்தது போல் அவர்கள் இருவருக்கும் நீ கருணை புரிவாயாக" என்று கூறுவீராக) (17:24). இங்கு அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

أَنِ اشْكُرْ لِى وَلِوَلِدَيْكَ إِلَىَّ الْمَصِيرُ

(எனக்கும் உன் பெற்றோருக்கும் நன்றி செலுத்துவாயாக. என்னிடமே திரும்பி வருதல் உள்ளது.) அதாவது, 'அதற்காக நான் உனக்கு மிகவும் தாராளமாக நற்கூலி வழங்குவேன்.'

وَإِن جَـهَدَاكَ عَلَى أَن تُشْرِكَ بِى مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلاَ تُطِعْهُمَا

(ஆனால் அவர்கள் இருவரும் எனக்கு இணை கற்பிக்குமாறு உன்னை வற்புறுத்தினால் - அதைப் பற்றி உனக்கு எந்த அறிவும் இல்லையே - அவ்விருவருக்கும் நீ கீழ்ப்படியாதே;) அதாவது, அவர்கள் தங்கள் மதத்தைப் பின்பற்றுமாறு உன்னை கடுமையாக முயற்சி செய்தால், அதை அவர்களிடமிருந்து ஏற்றுக்கொள்ளாதே, ஆனால் அது உலக விவகாரங்களில் அவர்களுடன் அன்பாக நடந்து கொள்வதை, அதாவது அவர்களை மரியாதையுடன் நடத்துவதை தடுக்க வேண்டாம்.

وَاتَّبِعْ سَبِيلَ مَنْ أَنَابَ إِلَىَّ

(என்பக்கம் திரும்பி, (என்னையே) முற்றிலும் சார்ந்திருப்பவர்களின் வழியைப் பின்பற்றுவீராக.) அதாவது, நம்பிக்கையாளர்கள்.

ثُمَّ إِلَىَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

(பின்னர் என்னிடமே நீங்கள் மீள்வீர்கள்; அப்போது நீங்கள் செய்து கொண்டிருந்தவற்றை நான் உங்களுக்கு அறிவிப்பேன்.)

அத்-தபரானி அல்-இஷ்ராவில் பதிவு செய்துள்ளார், ஸஅத் பின் மாலிக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "இந்த வசனம்,

وَإِن جَـهَدَاكَ عَلَى أَن تُشْرِكَ بِى مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلاَ تُطِعْهُمَا

(ஆனால் அவர்கள் இருவரும் எனக்கு இணை கற்பிக்குமாறு உன்னை வற்புறுத்தினால் - அதைப் பற்றி உனக்கு எந்த அறிவும் இல்லையே - அவ்விருவருக்கும் நீ கீழ்ப்படியாதே;) என்னைப் பற்றி அருளப்பட்டது. நான் என் தாயாரை மதிக்கும் மனிதனாக இருந்தேன், ஆனால் நான் முஸ்லிமானபோது, அவர் கூறினார்: 'ஓ ஸஅத்! நீ செய்யும் இந்த புதிய விஷயம் என்ன? உன் மதத்தை விட்டுவிடு, இல்லையெனில் நான் சாகும் வரை சாப்பிடவோ குடிக்கவோ மாட்டேன், மக்கள் உன்னை வெட்கப்படச் செய்வார்கள், நீ எனக்குச் செய்ததற்காக, மேலும் நீ உன் தாயைக் கொன்றுவிட்டதாகச் சொல்வார்கள்.' நான் சொன்னேன், 'அம்மா, அப்படிச் செய்யாதீர்கள், ஏனெனில் எதற்காகவும் நான் என் மதத்தை விட மாட்டேன்.' அவர் ஒரு நாள் ஒரு இரவு சாப்பிடாமல் இருந்தார், அவர் சோர்வடைந்தார்; பின்னர் அவர் மற்றொரு நாள் இரவு சாப்பிடாமல் இருந்தார், அவர் முற்றிலும் சோர்வடைந்தார். நான் அதைப் பார்த்தபோது, நான் சொன்னேன்: 'என் அன்னையே, அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக, உங்களிடம் நூறு உயிர்கள் இருந்து, அவை ஒவ்வொன்றாக பிரிந்து சென்றாலும், நான் எதற்காகவும் என் மதத்தை விட மாட்டேன், எனவே நீங்கள் விரும்பினால் சாப்பிடுங்கள், விரும்பவில்லை என்றால் சாப்பிடாதீர்கள்.' அதன் பிறகு அவர் சாப்பிட்டார்."