"قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِى مِن بَعْدِى"

"நான் உங்களை விட்டுச் சென்ற பிறகு நீங்கள் செய்தது மிகவும் கெட்டது" என்று மூஸா (அலை) கூறினார்கள். கன்றுக்குட்டியை வணங்கியதன் மூலம் நான் உங்களை விட்டுச் சென்று பிரிந்த பிறகு நீங்கள் செய்தது மிகவும் கெட்டது.

"أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ"

"உங்கள் இறைவனின் கட்டளையை நீங்கள் அவசரப்பட்டீர்களா?" என்று மூஸா (அலை) கூறினார்கள், "நான் உங்களிடம் விரைவாகத் திரும்பி வர வேண்டும் என்று நீங்கள் விரும்பினீர்கள், இருப்பினும் இது அல்லாஹ்வின் முடிவாக இருந்தது" என்றார்கள். அடுத்து அல்லாஹ் கூறினான்:

"وَأَلْقَى الأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ"

அவர் பலகைகளை கீழே எறிந்து விட்டு, தனது சகோதரரின் தலையைப் பிடித்து தன்னை நோக்கி இழுத்தார்.

இந்த வசனம் பின்வரும் ஹதீஸின் பொருளை விளக்குகிறது:

"لَيْسَ الْخَبَرُ كَالْمُعَايَنَة"

"தகவல் நேரடி அவதானிப்பைப் போன்றதல்ல."

இது மூஸா (அலை) தனது மக்கள் மீது கோபம் கொண்டதால் பலகைகளை கீழே எறிந்தார் என்பதைக் குறிக்கிறது, முன்னோர்கள் மற்றும் பிற்கால அறிஞர்களின் பெரும்பான்மையோரின் கருத்துப்படி. அல்லாஹ் கூறினான்:

"وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ"

அவர் தனது சகோதரரின் தலை முடியைப் பிடித்து தன்னை நோக்கி இழுத்தார்.

ஏனெனில் மூஸா (அலை) ஹாரூன் (அலை) அவர்களின் தீய செயலைத் தடுக்க போதுமான முயற்சி எடுக்கவில்லை என்று அஞ்சினார். மற்றொரு வசனத்தில் அல்லாஹ் கூறினான்:

"قَالَ يهَـرُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّواْ - أَلاَّ تَتَّبِعَنِ أَفَعَصَيْتَ أَمْرِى - قَالَ يَبْنَؤُمَّ لاَ تَأْخُذْ بِلِحْيَتِى وَلاَ بِرَأْسِى إِنِّى خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِى إِسْرءِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِى"

"ஹாரூனே! அவர்கள் வழிதவறிச் செல்வதை நீர் கண்டபோது, என்னைப் பின்பற்றாமல் இருக்க உம்மைத் தடுத்தது என்ன? எனது கட்டளையை நீர் மீறிவிட்டீரா?" என்று மூஸா (அலை) கேட்டார்கள். அதற்கு ஹாரூன் (அலை), "என் தாயின் மகனே! எனது தாடியையோ தலையையோ பிடிக்காதீர்! 'நீர் இஸ்ராயீல் மக்களிடையே பிளவை ஏற்படுத்தி விட்டீர், எனது சொல்லை மதிக்கவில்லை' என்று நீர் கூறுவீர் என்று நான் அஞ்சினேன்" என்றார்கள். (20:92-94)

இங்கு, ஹாரூன் (அலை) கூறியதாக அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

"ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِى وَكَادُواْ يَقْتُلُونَنِى فَلاَ تُشْمِتْ بِىَ الأَعْدَآءَ وَلاَ تَجْعَلْنِى مَعَ الْقَوْمِ الظَّـلِمِينَ"

"என் தாயின் மகனே! நிச்சயமாக இந்த மக்கள் என்னை பலவீனமாக கருதினர், என்னைக் கொல்லவும் முயன்றனர். ஆகவே எதிரிகள் என்னைப் பார்த்து மகிழ்ச்சியடையச் செய்யாதீர், என்னை அநியாயக்காரர்களுடன் சேர்த்து விடாதீர்."

ஹாரூன் (அலை), "என்னை அவர்களுடன் சமமாக வைக்காதீர், நான் அவர்களில் ஒருவன் போல" என்றார்கள். மேலும், ஹாரூன் (அலை) "என் தாயின் மகனே" என்று கூறினார்கள், இதனால் மூஸா (அலை) அவர்கள் மீது அதிக இரக்கமும் மென்மையும் கொள்வார்கள், ஹாரூன் (அலை) மூஸா (அலை) அவர்களின் தந்தையின் மகனாக இருந்தபோதிலும். மூஸா (அலை) தனது சகோதரர் குற்றமற்றவர் என்பதில் திருப்தி அடைந்தபோது,

"وَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَـرُونُ مِن قَبْلُ يقَوْمِ إِنَّمَا فُتِنتُمْ بِهِ وَإِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمَـنُ فَاتَّبِعُونِى وَأَطِيعُواْ أَمْرِى"

"என் மக்களே! நிச்சயமாக நீங்கள் இதன் மூலம் சோதிக்கப்படுகிறீர்கள். மேலும், உங்கள் இறைவன் அளவற்ற அருளாளன். எனவே என்னைப் பின்பற்றுங்கள், எனது கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படியுங்கள்" என்று ஹாரூன் (அலை) அவர்களுக்கு முன்னரே கூறியிருந்தார்கள். (20:90)

இப்போது,

"قَالَ"

மூஸா (அலை) கூறினார்கள்:

"رَبِّ اغْفِرْ لِى وَلأَخِى وَأَدْخِلْنَا فِي رَحْمَتِكَ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَحِمِينَ"

"என் இறைவா! எனக்கும் என் சகோதரருக்கும் மன்னிப்பு அளிப்பாயாக! எங்களை உன் அருளில் சேர்த்துக் கொள்வாயாக! நீயே கருணை காட்டுவோரில் மிகவும் கருணை காட்டுபவன்."

இப்னு அபீ ஹாதிம் (ரழி) அவர்கள் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் வாயிலாக அறிவித்ததாவது: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«يَرْحَمُ اللهُ مُوسَى لَيْسَ الْمُعَايِنُ كَالْمُخْبِرِ أَخْبَرَهُ رَبُّهُ عَزَّ وَجَلَّ أَنَّ قَوْمَهُ فُتِنُوا بَعْدَهُ فَلَمْ يَلْقَ الْأَلْوَاحَ فَلَمَّا رَآهُمْ وَعَايَنَهُمْ أَلْقَى الْأَلْوَاح»

அல்லாஹ் மூஸா (அலை) அவர்களுக்கு அவனது கருணையை வழங்குவானாக! நிச்சயமாக, ஒன்றைப் பார்ப்பவர் அதைப் பற்றி தகவல் பெறுபவரைப் போன்றவர் அல்ல. அவரது இறைவன், உயர்ந்தோனும் மிகவும் கண்ணியமானவனுமானவன், அவருக்கு அவரது மக்கள் அவருக்குப் பின் சோதிக்கப்பட்டனர் என்று கூறினான், ஆனால் அவர் பலகைகளை எறியவில்லை. அவர் அவர்களைத் தனது கண்களால் பார்த்தபோது, அப்போதுதான் அவர் பலகைகளை எறிந்தார்.