முஹம்மது (ஸல்) அவர்களின் நபித்துவம் அல்லாஹ்வின் மாபெரும் அருட்கொடையாகும்

அல்லாஹ் தனது நம்பிக்கையுள்ள அடியார்களுக்கு முஹம்மது (ஸல்) அவர்களை ஒரு தூதராக அனுப்பி, அவர்களுக்கு அல்லாஹ்வின் தெளிவான வசனங்களை ஓதிக்காட்டி, மிக மோசமான நடத்தைகள், ஆன்மாக்களின் நோய்கள் மற்றும் ஜாஹிலிய்யா (இஸ்லாத்திற்கு முந்தைய காலம்) செயல்களிலிருந்து அவர்களைப் பரிசுத்தப்படுத்தித் தூய்மைப்படுத்துவதன் மூலம் அவன் வழங்கிய அருட்கொடைகளை நினைவூட்டுகிறான். அந்தத் தூதர் அவர்களை (நிராகரிப்பின்) இருள்களிலிருந்து (நம்பிக்கையின்) ஒளிக்குக் கொண்டு வருகிறார்கள். மேலும், அவர்களுக்கு வேதமாகிய குர்ஆனையும், ஹிக்மத்தையும் (அதாவது ஞானத்தையும்) கற்றுக்கொடுக்கிறார்கள், அதுவே அவர்களின் சுன்னாவாகும். அவர்கள் அறியாதவற்றையும் அவர்களுக்குக் கற்றுக்கொடுக்கிறார்கள். ஜாஹிலிய்யா காலத்தில், அவர்கள் அறிவற்ற கூற்றுகளைக் கூறிவந்தனர். பின்னர், நபியவர்களின் தூதுத்துவத்தின் பரக்கத்தினாலும், அவர்களின் நபித்துவத்தின் நன்மையினாலும், அவர்கள் அவ்லியாக்களின் (அல்லாஹ்வின் நேசர்கள்) தகுதிக்கும், அறிஞர்களின் அந்தஸ்திற்கும் உயர்த்தப்பட்டார்கள். அதனால், அவர்கள் மக்களிடையே ஆழமான அறிவையும், மிகவும் இறையச்சமுள்ள இதயங்களையும், மிகவும் உண்மையுள்ள நாவுகளையும் பெற்றனர். அல்லாஹ் கூறினான்:

لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُواْ عَلَيْهِمْ ءَايَـتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ
(நிச்சயமாக, அல்லாஹ் நம்பிக்கையாளர்களுக்கு ஒரு மாபெரும் அருளைச் செய்தான். அவர்களிலிருந்தே ஒரு தூதரை (முஹம்மது (ஸல்)) அவர்களிடையே அனுப்பியதன் மூலம், அவர் அவனுடைய வசனங்களை (குர்ஆனை) அவர்களுக்கு ஓதிக்காட்டி, அவர்களைப் (பாவங்களிலிருந்து) பரிசுத்தப்படுத்துகிறார்.) (3:164)

இந்த அருட்கொடைக்கு உரிய மதிப்பளிக்காதவர்களையும் அல்லாஹ் விமர்சித்தான், அவன் கூறினான்:

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ
(அல்லாஹ்வின் அருட்கொடைகளை (நபிகள் நாயகம் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களையும், அவர்களின் இஸ்லாமிய செய்தியையும் மறுப்பதன் மூலம்) நிராகரிப்பாக மாற்றி, தங்கள் மக்களை அழிவின் வீட்டில் குடியேறச் செய்தவர்களை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?) (14:28)

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் அருட்கொடை என்பது முஹம்மது (ஸல்) அவர்களைக் குறிக்கிறது" என்று கூறினார்கள். எனவே, இந்த அருட்கொடையை உறுதிப்படுத்தும்படியும், அவனுக்கு நன்றி செலுத்துவதன் மூலமும் அவனை நினைவுகூர்வதன் மூலமும் அதை மதிக்க வேண்டும் என்றும் அல்லாஹ் நம்பிக்கையாளர்களுக்குக் கட்டளையிட்டான்:

فَاذْكُرُونِى أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُواْ لِي وَلاَ تَكْفُرُونِ
(ஆகவே, என்னை நினையுங்கள். நான் உங்களை நினைப்பேன், மேலும் எனக்கு நன்றி செலுத்துங்கள், எனக்கு ஒருபோதும் நன்றி மறந்தவர்களாக ஆகாதீர்கள்.)

முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், அல்லாஹ்வின் கூற்றான:
كَمَآ أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولاً مِّنْكُمْ
(இதேபோல (உங்கள் மீது எனது அருளை முழுமைப்படுத்த), உங்களிடமிருந்தே ஒரு தூதரை (முஹம்மது (ஸல்)) உங்களிடையே அனுப்பியுள்ளோம்,)
என்பதன் பொருள்: ஆகவே, எனது அருளுக்கு நன்றியாக என்னை நினையுங்கள்.

அல்-ஹஸன் அல்-பஸரீ (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் கூற்றைப் பற்றிக் கூறினார்கள்:
فَاذْكُرُونِى أَذْكُرْكُمْ
(ஆகவே, என்னை நினையுங்கள். நான் உங்களை நினைப்பேன்), "நான் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்டவற்றில் என்னை நினையுங்கள், உங்கள் நன்மைக்காக நான் என் மீது கடமையாக்கிக் கொண்டவற்றில் (அதாவது, அவனது வெகுமதிகள் மற்றும் மன்னிப்பு) நான் உங்களை நினைப்பேன்."

ஒரு நம்பகமான ஹதீஸில் வந்துள்ளது:
«يَقُولُ اللهُ تَعَالَى: مَنْ ذَكَرَنِي فِي نَفْسِهِ ذَكَرْتُهُ فِي نَفْسِي وَمَنْ ذَكَرَنِي فِي مَلَأٍ ذَكَرْتُهُ فِي مَلَأٍ خَيْرٍ مِنْه»
(உயர்வான அல்லாஹ் கூறினான், 'எவர் ஒருவர் தன்னைத்தானே என்னைப் பற்றி நினைவுகூர்கிறாரோ, அவரை நான் எனக்குள்ளேயே நினைவுகூர்கிறேன்; மேலும், எவர் ஒருவர் ஒரு சபையில் என்னை நினைவுகூர்கிறாரோ, அவரை நான் அதைவிடச் சிறந்த சபையில் நினைவுகூர்கிறேன்.')

இமாம் அஹ்மத் அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள், அனஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
«قَالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: يَا ابْنَ آدَمَ، إِنْ ذَكَرْتَنِي فِي نَفْسِكَ ذَكَرْتُك فِي نَفْسِي، إِنْ ذَكَرْتَنِي فِي مَلَإٍ ذكَرْتُكَ فِي مَلَإٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ أَوْ قَالَ: فِي مَلَإٍ خَيْرٍ مِنْهُ وَإِنْ دَنَوْتَ مِنِّي شِبْرًا دَنَوْتُ مِنْكَ ذِرَاعًا، وَإِنْ دَنَوْتَ مِنِّي ذِرَاعًا دَنَوْتُ مِنْكَ بَاعًا، وَإنْ أَتَيْتَنِي تَمْشِي أَتَيْتُكَ هَرْوَلَة»
(உயர்வான அல்லாஹ் கூறினான், 'ஆதமின் மகனே! நீ உனக்குள்ளே என்னை நினைவுகூர்ந்தால், நான் உன்னை எனக்குள்ளே நினைவுகூர்கிறேன். நீ ஒரு சபையில் என்னை நினைவுகூர்ந்தால், நான் உன்னை வானவர்களின் சபையில் (அல்லது அதைவிடச் சிறந்த சபையில் என்று கூறினான்) நினைவுகூர்கிறேன். நீ ஒரு சாண் அளவு என்னை நெருங்கினால், நான் ஒரு முழம் அளவு உன்னை நெருங்குகிறேன். நீ ஒரு முழம் அளவு என்னை நெருங்கினால், நான் ஒரு பாகம் அளவு உன்னை நெருங்குகிறேன். நீ என்னை நோக்கி நடந்து வந்தால், நான் உன்னை நோக்கி ஓடி வருகிறேன்).

இதன் அறிவிப்பாளர் தொடர் ஸஹீஹ் ஆகும், இதை அல்-புகாரி அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள். அல்லாஹ் கூறினான்:

وَاشْكُرُواْ لِي وَلاَ تَكْفُرُونِ
(...மேலும் (உங்கள் மீதான எனது எண்ணற்ற அருட்கொடைகளுக்காக) எனக்கு நன்றி செலுத்துங்கள், ஒருபோதும் எனக்கு நன்றி மறந்தவர்களாக ஆகாதீர்கள்.)

இந்த வசனத்தில், தனக்கு நன்றி செலுத்தப்பட வேண்டும் என்றும் மதிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் அல்லாஹ் கட்டளையிடுகிறான், மேலும் தனக்கு நன்றி செலுத்துவதற்காக இன்னும் அதிக வெகுமதிகளை அவன் வாக்களிக்கிறான். அல்லாஹ் மற்றொரு வசனத்தில் கூறினான்:

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِى لَشَدِيدٌ
(மேலும் (நினைவுகூருங்கள்) உங்கள் இறைவன் பிரகடனப்படுத்தியபோது: "நீங்கள் நன்றி செலுத்தினால் (நம்பிக்கையை ஏற்று அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு எவரையும் வணங்காமல்), நான் உங்களுக்கு (எனது அருட்கொடைகளை) இன்னும் அதிகமாக வழங்குவேன்; ஆனால் நீங்கள் நன்றி மறந்தால் (அதாவது நிராகரிப்பாளர்களாக இருந்தால்), நிச்சயமாக எனது தண்டனை கடுமையானது.")

அபூ ராஜா அல்-உதாரிதீ (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'இம்ரான் பின் ஹுஸைன் (ரழி) அவர்கள் ஒருமுறை எங்களிடம் வந்தார்கள். அதற்கு முன்னரோ பின்னரோ அவர்கள் அணிந்து நாங்கள் பார்த்திராத ஒரு அழகான பட்டு ஆடையை அணிந்திருந்தார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«مَنْ أَنْعَمَ اللهُ عَلَيْهِ نِعْمَةً فَإِنَّ اللهَ يُحِبُّ أَنْ يَرَى أَثَرَ نِعْمَتِهِ عَلَى خَلْقِه»
، وَقَالَ رَوْحٌ مَرَّةً:
«عَلَى عَبْدِه»
(அல்லாஹ் யாருக்கு ஒரு அருட்கொடையால் அருள் புரிந்தானோ, அவனது படைப்பின் மீது அவனது அருட்கொடையின் விளைவைக் காண அல்லாஹ் விரும்புகிறான்), அல்லது அவர், "அவனது அடியான் மீது" என்று கூறினார்கள் - ரூஹ் (ஹதீஸின் அறிவிப்பாளர்களில் ஒருவர்) அவர்களின் அறிவிப்பின்படி.