நகர மக்கள் அவர்களைப் பற்றி எவ்வாறு அறிந்தனர்; குகையின் மீது நினைவுச்சின்னம் கட்டுதல்

﴾وَكَذلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ﴿

(இவ்வாறே நாம் அவர்களை (மக்களுக்கு) அறிமுகப்படுத்தினோம்,) என்றால், 'மக்கள் அவர்களைக் கண்டுபிடிக்க நாம் காரணமானோம்' என்று பொருள்.

﴾لِيَعْلَمُواْ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لاَ رَيْبَ فِيهَا﴿

(அல்லாஹ்வின் வாக்குறுதி உண்மையானது என்பதையும், மறுமை நாளில் எந்தச் சந்தேகமும் இல்லை என்பதையும் அவர்கள் அறிந்து கொள்வதற்காக.)

அந்தக் காலத்து மக்கள் மறுமை பற்றி சந்தேகம் கொண்டிருந்தனர் என்று சலஃபுகளில் பல அறிஞர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளனர். இக்ரிமா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஆன்மாக்கள் மட்டுமே உயிர்த்தெழுப்பப்படும், உடல்கள் அல்ல என்று அவர்களில் ஒரு குழுவினர் கூறினர். எனவே அல்லாஹ் குகைவாசிகளை உயிர்த்தெழுப்பினான், அது மறுமைக்கான அடையாளமாகவும் சான்றாகவும் இருந்தது."

அவர்கள் தங்களில் ஒருவரை நகரத்திற்கு உணவு வாங்க அனுப்ப விரும்பியபோது, அவர் மாறுவேடம் பூண்டு வேறொரு வழியாக நடந்து சென்று நகரத்தை அடைந்தார் என்று அவர்கள் குறிப்பிட்டனர். அந்த நகரத்தின் பெயர் தக்சூஸ் என்று அவர்கள் கூறினர். அவர் அந்த நகரத்தை விட்டு வெகு நேரம் ஆகவில்லை என்று நினைத்தார். ஆனால் உண்மையில் நூற்றாண்டுகள் கடந்து, தலைமுறைகள் மாறி, பல சமுதாயங்கள் கடந்து சென்றிருந்தன. நாடும் அதன் மக்களும் மாறியிருந்தனர். அவர் தான் அறிந்த எந்த உள்ளூர் அடையாளங்களையும் காணவில்லை. மேலும் அவர் உயர்குடி மக்களோ சாதாரண மக்களோ யாரையும் அடையாளம் கண்டு கொள்ளவில்லை. அவர் குழப்பமடையத் தொடங்கி, தனக்குள்ளேயே, "நான் பைத்தியமாக இருக்கலாம் அல்லது மயக்கமாக இருக்கலாம், ஒருவேளை நான் கனவு காண்கிறேனோ" என்று கூறினார். பிறகு அவர், "அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக, நான் அப்படியொன்றும் இல்லை, நேற்றிரவு நான் பார்த்தது இதிலிருந்து வேறுபட்டது என்பதை நான் அறிவேன்" என்றார். பிறகு அவர், "நான் இங்கிருந்து வெளியேற வேண்டும்" என்றார். பின்னர் அவர் உணவு விற்பவர்களில் ஒருவரிடம் சென்று, தன்னிடமிருந்த பணத்தைக் கொடுத்து சிறிது உணவு விற்குமாறு கேட்டார். அந்த மனிதர் அந்தப் பணத்தைப் பார்த்தபோது, அதை அடையாளம் கண்டு கொள்ளவோ அதன் அச்சை அறியவோ இயலவில்லை. எனவே அவர் அதை தனது அண்டை வீட்டாரிடம் கொடுத்தார். அவர்கள் அனைவரும் அதைக் கையாண்டு பார்த்து, "இந்த மனிதர் ஏதோ புதையலைக் கண்டெடுத்திருக்கலாம்" என்று கூறினர். அவர்கள் அவரிடம் அவர் யார் என்றும், இந்தப் பணத்தை எங்கிருந்து பெற்றார் என்றும் கேட்டனர். அவர் ஏதேனும் புதையலைக் கண்டெடுத்தாரா? அவர் யார்? அவர் கூறினார்: "நான் இந்த நாட்டைச் சேர்ந்தவன், நேற்று வரை நான் இங்கு வாழ்ந்து கொண்டிருந்தேன், டெசியானஸ் ஆட்சியாளராக இருந்தார்." அவர்கள் அவரைப் பைத்தியம் என்று குற்றம் சாட்டி ஆளுநரிடம் அழைத்துச் சென்றனர். ஆளுநர் அவரது சூழ்நிலை குறித்து விசாரித்தார், அவர் அதைப் பற்றிக் கூறினார். அவர் தனது நிலைமை குறித்து குழப்பமடைந்தார். அவர் அவர்களிடம் கூறியபோது, அரசரும் நகர மக்களும் அவருடன் குகைக்குச் சென்றனர். அங்கு அவர் அவர்களிடம், "நான் முதலில் உள்ளே சென்று என் தோழர்களுக்குத் தெரிவிக்கிறேன்" என்றார். மக்கள் அவர் எவ்வாறு உள்ளே நுழைந்தார் என்பதை அறியவில்லை என்றும், மக்கள் அவர்களின் கதையை அறியவில்லை என்றும் கூறப்பட்டது. மேலும் அவர்கள் குகைக்குள் நுழைந்து அவர்களைப் பார்த்தனர் என்றும், அரசர் அவர்களை வாழ்த்தி அரவணைத்தார் என்றும் கூறப்பட்டது. அவர் ஒரு முஸ்லிமாக இருந்தார் போலும், அவரது பெயர் டெடோசிஸ். அவர்கள் அவரைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சியடைந்து அவருடன் பேசினர், பின்னர் அவரிடம் விடைபெற்று மீண்டும் உறங்கச் சென்றனர், பிறகு அல்லாஹ் அவர்களை மரணிக்கச் செய்தான். அல்லாஹ் நன்கு அறிந்தவன்.

﴾وَكَذلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ﴿

(இவ்வாறே நாம் அவர்களை (மக்களுக்கு) அறிமுகப்படுத்தினோம்,) என்றால், 'நாம் அவர்களை உறங்கச் செய்து பின்னர் உடல் ரீதியாக பாதிப்பின்றி எழுப்பியது போலவே, அந்தக் காலத்து மக்களுக்கு அவர்களின் கதையை அறியச் செய்தோம்' என்று பொருள்.

﴾لِيَعْلَمُواْ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لاَ رَيْبَ فِيهَا إِذْ يَتَنَـزَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ﴿

(அல்லாஹ்வின் வாக்குறுதி உண்மையானது என்றும், மறுமை பற்றி எந்த சந்தேகமும் இருக்க முடியாது என்றும் அவர்கள் அறிந்து கொள்வதற்காக. அவர்கள் தங்களுக்குள் தங்கள் விவகாரத்தைப் பற்றி விவாதித்தபோது நினைவு கூர்க.) அதாவது, மறுமை பற்றி. சிலர் அதை நம்பினர், சிலர் மறுத்தனர், எனவே அல்லாஹ் குகை மக்களைப் பற்றிய அவர்களின் கண்டுபிடிப்பை அவர்களுக்கு சாதகமாகவோ அல்லது எதிராகவோ சான்றாக ஆக்கினான்.

﴾فَقَالُواْ ابْنُواْ عَلَيْهِمْ بُنْيَـنًا رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ﴿

("அவர்கள் மீது ஒரு கட்டிடத்தைக் கட்டுங்கள்; அவர்களைப் பற்றி அவர்களின் இறைவன் நன்கறிவான்" என்று அவர்கள் கூறினார்கள்.) அதாவது, அவர்களின் குகையின் வாயிலை அவர்கள் மீது மூடிவிடுங்கள், அவர்களை அப்படியே விட்டுவிடுங்கள்.

﴾قَالَ الَّذِينَ غَلَبُواْ عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَّسْجِدًا﴿

("நாங்கள் நிச்சயமாக அவர்கள் மீது ஒரு வணக்கத்தலத்தை அமைப்போம்" என்று அவர்களின் விவகாரத்தில் வெற்றி பெற்றவர்கள் கூறினார்கள்.) இதைக் கூறியவர்கள் அதிகாரமும் செல்வாக்கும் உள்ளவர்கள், ஆனால் அவர்கள் நல்லவர்களா இல்லையா? இந்த விஷயத்தில் சில விவாதங்கள் உள்ளன, ஏனெனில் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

﴾«لَعَنَ اللهُ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى اتَّخَذُوا قُبُورَ أَنْبِيَائِهِمْ وَصَالِحِيهِمْ مَسَاجِد»﴿

("யூதர்களையும் கிறிஸ்தவர்களையும் அல்லாஹ் சபித்துள்ளான், அவர்கள் தங்கள் நபிமார்களின் மற்றும் நல்லோர்களின் கப்றுகளை வணக்கத்தலங்களாக ஆக்கிக் கொண்டனர்") அவர்கள் செய்ததற்கு எதிராக எச்சரிக்கை செய்கிறார்கள். இறை நம்பிக்கையாளர்களின் தலைவர் உமர் பின் அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்களைப் பற்றி நாம் அறிவித்துள்ளோம், அவர்கள் தமது ஆட்சிக் காலத்தில் ஈராக்கில் தானியால் (அலை) அவர்களின் கப்றைக் கண்டெடுத்தபோது, இந்தக் கப்றைப் பற்றிய செய்தியை மக்களிடமிருந்து மறைக்குமாறும், அங்கு கண்டெடுக்கப்பட்ட போர்கள் முதலியவற்றைப் பற்றிய குறிப்புகள் அடங்கிய கல்வெட்டை புதைக்குமாறும் உத்தரவிட்டார்கள்.