குர்ஆன் ஜிப்ரீலால் கொண்டுவரப்பட்டது, ஷைத்தானால் அல்ல
அல்லாஹ் தனது வேதத்தைப் பற்றி நமக்குக் கூறுகிறான், அதை முன்னாலும் பின்னாலும் பொய் நெருங்க முடியாது, அனைத்து ஞானமும் புகழும் உடையவனால் அருளப்பட்டது. அது அல்லாஹ்வால் உதவப்பட்ட நம்பகமான ரூஹ் (அதாவது ஜிப்ரீல்) மூலம் கொண்டுவரப்பட்டது என்று அவன் கூறுகிறான்,
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَـطِينُ
(மேலும் அதை ஷைத்தான்கள் கொண்டு வரவில்லை.) பின்னர் அவன் நமக்கு மூன்று காரணங்களால் ஷைத்தான்கள் அதைக் கொண்டு வந்திருக்க முடியாது என்று கூறுகிறான். ஒன்று, அது அவர்களுக்குப் பொருந்தாது, அதாவது அவர்களுக்கு அதில் விருப்பமில்லை, அவர்கள் அதை விரும்பவில்லை, ஏனெனில் அவர்களின் இயல்பு மக்களைக் கெடுப்பதும் வழிகெடுப்பதும் ஆகும், ஆனால் இதில் நல்லதை ஏவி தீயதைத் தடுக்கும் சொற்களும், ஒளியும், வழிகாட்டுதலும், வலிமையான ஆதாரங்களும் உள்ளன. இதற்கும் ஷைத்தான்களுக்கும் பெரிய வேறுபாடு உள்ளது, அல்லாஹ் கூறுகிறான்:
وَمَا يَنبَغِى لَهُمْ
(அது அவர்களுக்குப் பொருந்தாது)
وَمَا يَسْتَطِيعُونَ
(மேலும் அவர்களால் முடியாது.) அதாவது, அவர்கள் விரும்பினாலும் கூட, அவர்களால் அதைச் செய்ய முடியாது. அல்லாஹ் கூறுகிறான்:
لَوْ أَنزَلْنَا هَـذَا الْقُرْءَانَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَـشِعاً مُّتَصَدِّعاً مِّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ
(நாம் இந்த குர்ஆனை ஒரு மலை மீது இறக்கியிருந்தால், அல்லாஹ்வுக்கு அஞ்சி அது தாழ்ந்து வெடித்துச் சிதறுவதை நீங்கள் நிச்சயமாகக் காண்பீர்கள்) (
59:21). பின்னர் அல்லாஹ் விளக்குகிறான், அவர்கள் விரும்பினாலும், அதைச் சுமந்து கொண்டு வர முடிந்தாலும், அவர்களால் அதை அடைய முடியாது, ஏனெனில் குர்ஆன் இறக்கப்பட்டபோது அதைக் கேட்பதிலிருந்து அவர்கள் தடுக்கப்பட்டனர், ஏனெனில் குர்ஆன் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு அருளப்பட்ட நேரத்தில் வானங்கள் காவலர்களாலும் எரி நட்சத்திரங்களாலும் நிரப்பப்பட்டிருந்தன, எனவே ஷைத்தான்களில் எவராலும் அதன் ஒரு எழுத்தைக் கூட கேட்க முடியவில்லை, இந்த விஷயத்தில் எந்த குழப்பமும் ஏற்படாமல் இருக்க. இது அல்லாஹ்வின் அடியார்கள் மீதான அவனது கருணையின் ஒரு பகுதியாகும், அவனது சட்டங்களின் பாதுகாப்பாகும், அவனது வேதத்திற்கும் அவனது தூதருக்கும் ஆதரவாகும். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ
(நிச்சயமாக, அவர்கள் அதைக் கேட்பதிலிருந்து தூரமாக்கப்பட்டுள்ளனர்.) இது அல்லாஹ் ஜின்களைப் பற்றி நமக்குக் கூறுவதைப் போன்றது:
وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَآءَ فَوَجَدْنَـهَا مُلِئَتْ حَرَساً شَدِيداً وَشُهُباً -
وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَـعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن يَسْتَمِعِ الاٌّنَ يَجِدْ لَهُ شِهَاباً رَّصَداً
(மேலும் நாங்கள் வானத்தைத் தொட முயன்றோம்; ஆனால் அது கடுமையான காவலர்களாலும் எரியும் நெருப்புகளாலும் நிரப்பப்பட்டிருப்பதைக் கண்டோம். மேலும் நிச்சயமாக நாங்கள் அதில் (செய்திகளைக்) கேட்பதற்காக அமரும் இடங்களில் அமர்ந்திருந்தோம், ஆனால் இப்போது யார் கேட்கிறாரோ அவருக்காக எரியும் நெருப்பு பதுங்கியிருப்பதைக் காண்பார்.) இதிலிருந்து;
أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَداً
(அல்லது அவர்களின் இறைவன் அவர்களுக்கு நேர்வழியை நாடுகிறானா)
72:8-10.