அவரது நெருங்கிய உறவினர்களை எச்சரிக்கும் கட்டளை

இங்கு அல்லாஹ் (தனது நபிக்கு) அவனை மட்டுமே வணங்குமாறு கட்டளையிடுகிறான், அவனுக்கு எந்த கூட்டாளியோ இணையோ இல்லை, மேலும் யார் அவனுடன் மற்றவர்களை வணக்கத்தில் இணைக்கிறார்களோ, அவர்களை அவன் தண்டிப்பான் என்று அவருக்குக் கூறுகிறான். பின்னர் அல்லாஹ் தனது தூதருக்கு அவரது நெருங்கிய உறவினர்களை எச்சரிக்குமாறு கட்டளையிடுகிறான், அதாவது அவருக்கு மிக நெருக்கமானவர்களை, மேலும் அல்லாஹ்வின் மீதான நம்பிக்கை தவிர வேறு எதுவும் அவர்களில் யாரையும் காப்பாற்ற முடியாது என்று அவர்களிடம் கூறுமாறு கட்டளையிடுகிறான். அல்லாஹ் அவரை பின்பற்றிய நம்பிக்கையாளர்களான அல்லாஹ்வின் அடியார்களிடம் கருணையுடனும் மென்மையுடனும் நடந்து கொள்ளுமாறும், அவருக்கு கீழ்ப்படியாதவர்களை, அவர்கள் யாராக இருந்தாலும் துறக்குமாறும் கட்டளையிட்டான். அல்லாஹ் கூறினான்:

فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّى بَرِىءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ

(அவர்கள் உமக்கு மாறு செய்தால், "நீங்கள் செய்வதிலிருந்து நான் விலகி இருக்கிறேன்" என்று கூறுவீராக.)

இந்த குறிப்பிட்ட எச்சரிக்கை பொதுவான எச்சரிக்கைக்கு முரண்பட்டதல்ல; உண்மையில் அது அதன் ஒரு பகுதியாகும், அல்லாஹ் வேறிடங்களில் கூறுவது போல:

لِتُنذِرَ قَوْماً مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمْ فَهُمْ غَـفِلُونَ

(எவர்களுடைய மூதாதையர்கள் எச்சரிக்கப்படவில்லையோ அத்தகைய மக்களை நீர் எச்சரிப்பதற்காக (இதை இறக்கி வைத்தோம்). ஆகவே அவர்கள் அலட்சியமாக இருக்கின்றனர்.) (36:6),

لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا

(நகரங்களின் தாய் (மக்கா)வையும், அதைச் சுற்றியுள்ளவர்களையும் நீர் எச்சரிப்பதற்காக) (42:7),

وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى رَبِّهِمْ

(தங்கள் இறைவனிடம் ஒன்று திரட்டப்படுவோம் என்று அஞ்சுகிறவர்களை இதைக் கொண்டு எச்சரிப்பீராக) (6:51),

لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُّدّاً

(இறையச்சமுடையவர்களுக்கு நீர் நன்மாராயம் கூறுவதற்காகவும், வாதத்தில் கடுமையானவர்களை எச்சரிப்பதற்காகவும்) (19:97),

لاٌّنذِرَكُمْ بِهِ وَمَن بَلَغَ

(இதன் மூலம் உங்களையும், இது எவரை அடைகிறதோ அவர்களையும் எச்சரிப்பதற்காக) (6:19), மற்றும்

وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الاٌّحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ

(கட்சிகளில் எவர் இதை நிராகரிக்கிறார்களோ அவர்களுக்கு வாக்களிக்கப்பட்ட இடம் நரகமாகும்) (11:17).

ஸஹீஹ் முஸ்லிமில் உள்ளபடி, நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، لَا يَسْمَعُ بِي أَحَدٌ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ يَهُودِيٌّ وَلَا نَصْرَانِيٌّ، ثُمَّ لَا يُؤْمِنُ بِي إِلَّا دَخَلَ النَّار»

(என் உயிர் எவன் கையில் உள்ளதோ அவன் மீது சத்தியமாக, இந்த சமுதாயங்களில் - யூதர்கள் அல்லது கிறிஸ்தவர்கள் - என்னைப் பற்றி கேள்விப்பட்டு பின்னர் என்னை நம்பாதவர் எவரும் நரகத்தில் நுழையாமல் இருக்க மாட்டார்.)

இந்த வசனம் அருளப்பட்டது தொடர்பாக பல ஹதீஸ்கள் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளன, அவற்றில் சிலவற்றை நாம் கீழே மேற்கோள் காட்டுவோம்: இமாம் அஹ்மத் (ரஹ்) அவர்கள் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக பதிவு செய்துள்ளார்கள்: "அல்லாஹ்,

وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الاٌّقْرَبِينَ

(உம்முடைய நெருங்கிய உறவினர்களை எச்சரிப்பீராக) என்ற வசனத்தை அருளிய போது, நபி (ஸல்) அவர்கள் ஸஃபா மலைக்குச் சென்று, அதன் மீது ஏறி,

«يَا صَبَاحَاه»

(ஓ மக்களே!) என்று அழைத்தார்கள். மக்கள் அவரைச் சுற்றி கூடினர், சிலர் தாமாகவே வந்தனர், மற்றும் சிலர் என்ன நடக்கிறது என்பதை அறிய மக்களை அனுப்பினர். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«يَا بَنِي عَبْدِالْمُطَّلِبِ، يَا بَنِي فِهْرٍ، يَااَبنِي لُؤَيَ، أَرَأَيْتُمْ لَوْ أَخْبَرْتُكُمْ أَنَّ خَيْلًا بِسَفْحِ هَذَا الْجَبَلِ تُريدُ أَنْ تُغِيرَ عَلَيْكُمْ صَدَّقْتُمُونِي؟»

(ஓ பனூ அப்துல் முத்தலிப், ஓ பனூ ஃபிஹ்ர், ஓ பனூ லுஅய்! நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள், இந்த மலையின் அடிவாரத்தில் உங்களைத் தாக்க வரும் குதிரைப்படை இருப்பதாக நான் உங்களுக்குச் சொன்னால் - நீங்கள் என்னை நம்புவீர்களா?) அவர்கள், "ஆம்" என்றனர். அவர்கள் கூறினார்கள்:

«فَإِنِّي نَذِيرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَي عَذَابٍ شَدِيد»

(பின்னர் நான் உங்களுக்கு அருகில் உள்ள கடுமையான தண்டனையை எச்சரிக்கிறேன்.) என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். அபூ லஹப் கூறினார், "இந்த நாளின் மீதி நேரத்தில் நீங்கள் அழியட்டும்! இதைச் சொல்வதற்காக மட்டுமே எங்களை அழைத்தீர்களா?" பின்னர் அல்லாஹ் இறக்கினான்:

تَبَّتْ يَدَآ أَبِى لَهَبٍ وَتَبَّ

(அபூ லஹபின் இரு கைகளும் அழியட்டும், அவனும் அழியட்டும்!) 111:1 இதை புகாரி, முஸ்லிம், திர்மிதி மற்றும் நஸாயீ ஆகியோரும் பதிவு செய்துள்ளனர். இமாம் அஹ்மத் பதிவு செய்தார், ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الاٌّقْرَبِينَ

(உங்கள் நெருங்கிய உறவினர்களை எச்சரியுங்கள்) என்ற வசனம் அருளப்பட்டபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எழுந்து நின்று கூறினார்கள்:

«يَا فَاطِمَةُ ابْنَةُ مُحَمَّدٍ، يَا صَفِيَّةُ ابْنَةُ عَبْدِالْمُطَّلِبِ، يَا بَنِي عَبْدِالْمُطَّلِبِ، لَا أَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللهِ شَيْئًا سَلُونِي مِنْ مَالِي مَا شِئْتُم»

(ஓ முஹம்மதின் மகள் ஃபாத்திமா, ஓ அப்துல் முத்தலிபின் மகள் ஸஃபிய்யா, ஓ பனூ அப்துல் முத்தலிப், அல்லாஹ்விடமிருந்து உங்களுக்கு எதையும் நான் செய்ய முடியாது. என் செல்வத்திலிருந்து நீங்கள் விரும்பியதைக் கேளுங்கள்.)

இதை முஸ்லிம் பதிவு செய்துள்ளார். இமாம் அஹ்மத் பதிவு செய்தார், கபீஸா பின் முகாரிக் மற்றும் ஸுஹைர் பின் அம்ர் கூறினார்கள்:

وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الاٌّقْرَبِينَ

(உங்கள் நெருங்கிய உறவினர்களை எச்சரியுங்கள்.) என்ற வசனம் அருளப்பட்டபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மலையின் பக்கத்தில் உள்ள பாறையின் மேல் ஏறி அழைக்கத் தொடங்கினார்கள்:

«يَا بَنِي عَبْدِ مَنَافٍ، إِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ، وَإِنَّمَا مَثَلِي وَمَثَلُكُمْ كَرَجُلٍ رَأَى الْعَدُوَّ فَذَهَبَ يَرْبَأُ أَهْلَهُ يَخْشَى أَنْ يَسْبِقُوهُ، فَجَعَلَ يُنَادِي وَيَهْتِفُ: يَا صَبَاحَاه»

(ஓ பனூ அப்து மனாஃப், நிச்சயமாக நான் ஓர் எச்சரிக்கை செய்பவன். எனக்கும் உங்களுக்கும் உள்ள உதாரணம், எதிரியைக் கண்டு தன் குடும்பத்தினரை காப்பாற்றச் செல்லும் ஒரு மனிதனைப் போன்றதாகும். அவர்களை எதிரி முந்திக் கொள்வாரோ என்று அஞ்சுகிறான். எனவே அவன் அழைத்து குரல் கொடுக்கிறான்: ஓ காலை நேரமே!)

மேலும் அவர்கள் அழைக்கத் தொடங்கினார்கள், (ஓ மக்களே!) இதை முஸ்லிம் மற்றும் நஸாயீயும் பதிவு செய்துள்ளனர். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

وَتَوكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ

(மிகைத்தவனும், கருணையாளனுமான (அல்லாஹ்)வின் மீது நம்பிக்கை வையுங்கள்.) அதாவது, 'உங்கள் அனைத்து விவகாரங்களிலும், ஏனெனில் அவன் உங்கள் உதவியாளன், பாதுகாவலன் மற்றும் ஆதரவாளன், மேலும் அவன் உங்களை வெற்றி பெறச் செய்து உங்கள் சொல்லை உயர்த்துவான்.'

الَّذِى يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ

(நீங்கள் எழுந்து நிற்கும்போது உங்களைப் பார்க்கிறான்.) அதாவது, அவன் உங்களைக் கவனித்துக் கொண்டிருக்கிறான். இது பின்வரும் வசனத்தைப் போன்றது:

وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا

(எனவே உங்கள் இறைவனின் தீர்ப்புக்காகப் பொறுமையாக இருங்கள், நிச்சயமாக நீங்கள் நம் கண்களுக்கு முன்னால் இருக்கிறீர்கள்) (52:48) இப்னு அப்பாஸ் கூறினார், இந்த வசனம்,

الَّذِى يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ

(நீங்கள் எழுந்து நிற்கும்போது உங்களைப் பார்க்கிறான்.) என்பதன் பொருள், "தொழுவதற்காக." இக்ரிமா கூறினார்: "அவன் அவரை நிற்கும்போதும், குனியும்போதும், சிரம்பணியும்போதும் பார்க்கிறான்." அல்-ஹசன் கூறினார்:

الَّذِى يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ

(நீங்கள் எழுந்து நிற்கும்போது உங்களைப் பார்க்கிறான்.) "நீங்கள் தனியாகத் தொழும்போது." அள்-ளஹ்ஹாக் கூறினார்:

الَّذِى يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ

(நீங்கள் எழுந்து நிற்கும்போது உங்களைப் பார்க்கிறான்.) "நீங்கள் படுக்கையில் இருக்கும்போதும், அமர்ந்திருக்கும்போதும்." கதாதா கூறினார்:

الَّذِى يَرَاكَ

(உங்களைப் பார்க்கிறான்) "நீங்கள் நிற்கும்போதும், அமர்ந்திருக்கும்போதும், மற்ற அனைத்து சூழ்நிலைகளிலும்."

وَتَقَلُّبَكَ فِى السَّـجِدِينَ

(சிரம்பணிபவர்களுடன் உங்கள் அசைவுகளையும்.) கதாதா கூறினார்:

الَّذِى يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ

وَتَقَلُّبَكَ فِى السَّـجِدِينَ-

(நீர் எழுந்து நிற்கும்போதும், சிரம்பணிபவர்களுடன் நீர் அசையும்போதும் உம்மைப் பார்க்கிறான்.) "நீங்கள் தனியாக தொழுகையில் நிற்கும்போதும், ஜமாஅத்தாக தொழுகையில் நிற்கும்போதும் அவன் உங்களைப் பார்க்கிறான்" என்று இக்ரிமா (ரழி), அதா அல்-குராசானி (ரழி) மற்றும் அல்-ஹசன் அல்-பஸ்ரி (ரழி) ஆகியோரும் கருத்து தெரிவித்தனர்.

إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

(நிச்சயமாக அவன், அவன் மட்டுமே, யாவற்றையும் செவியுறுபவன், யாவற்றையும் அறிந்தவன்.) அவனுடைய அடியார்கள் கூறும் அனைத்தையும் அவன் கேட்கிறான், அவர்களின் அனைத்து அசைவுகளையும் அவன் அறிகிறான். அவன் கூறுகிறான்:

وَمَا تَكُونُ فِى شَأْنٍ وَمَا تَتْلُواْ مِنْهُ مِن قُرْءَانٍ وَلاَ تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاَّ كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ

(நீங்கள் எந்த செயலையும் செய்யவில்லை, குர்ஆனின் எந்தப் பகுதியையும் ஓதவில்லை, நீங்கள் எந்த செயலையும் செய்யவில்லை, ஆனால் நீங்கள் அதைச் செய்யும்போது நாம் அதற்கு சாட்சியாக இருக்கிறோம்) (10:61).