யூதர்கள் தங்களுக்கு ஒரு அரசரை நியமிக்க கோரிய கதை

முஜாஹித் கூறினார்கள், (வசனம் 2:246-இல் குறிப்பிடப்பட்ட) நபி ஷம்வில் (சாமுவேல்) ஆவார்கள். வஹ்ப் பின் முனப்பிஹ் கூறினார்கள்: இஸ்ராயீலின் மக்கள் மூஸா (அலை) அவர்களுக்குப் பின் ஒரு காலம் வரை நேர்வழியில் இருந்தனர். பின்னர் அவர்கள் மார்க்கத்தில் புதுமைகளை உருவாக்கினர், சிலர் சிலைகளை வணங்கினர். எனினும், அவர்களிடையே எப்போதும் நபிமார்கள் அனுப்பப்பட்டனர். அவர்கள் நல்லறங்களைச் செய்யுமாறு கட்டளையிட்டனர், தீமைகளைத் தவிர்க்குமாறு கூறினர், தவ்ராத்தின் கட்டளைகளின்படி அவர்களை ஆட்சி செய்தனர். அவர்கள் (இஸ்ரயேலர்கள்) செய்த தீமைகளை செய்தபோது, அல்லாஹ் அவர்களின் எதிரிகளை அவர்கள் மீது மேலோங்கச் செய்தான். அதன் விளைவாக அவர்களில் பலர் இறந்தனர். அவர்களின் எதிரிகள் அவர்களில் பெரும் எண்ணிக்கையினரைக் கைது செய்தனர், அவர்களின் நிலப்பரப்பில் பெரும் பகுதியைக் கைப்பற்றினர். முன்பு, இஸ்ரயேலர்களுடன் போரிட்ட எவரும் தோற்றுப்போவார்கள், ஏனெனில் அவர்களிடம் தவ்ராத்தும் தாபூத்தும் இருந்தன. அல்லாஹ்வுடன் நேரடியாகப் பேசிய மூஸா (அலை) அவர்களின் காலம் முதல் தலைமுறை தலைமுறையாக அவர்கள் அவற்றை வாரிசாகப் பெற்றிருந்தனர். எனினும், இஸ்ரயேலர்கள் தொடர்ந்து வழிகேட்டில் ஈடுபட்டனர். இறுதியில் ஒரு போரின்போது ஒரு அரசன் அவர்களிடமிருந்து தாபூத்தை எடுத்துக் கொண்டான். அந்த அரசன் தவ்ராத்தையும் கைப்பற்றினான், அதை மனனமிட்டிருந்த சில இஸ்ரயேலர்கள் மட்டுமே எஞ்சியிருந்தனர். அவர்களின் பல்வேறு கோத்திரங்களில் நபித்துவம் நின்றுபோனது. நபித்துவம் இன்னும் தோன்றிக்கொண்டிருந்த லாவி (லேவி) வம்சத்தில் ஒரு கர்ப்பிணிப் பெண் மட்டுமே எஞ்சியிருந்தார். அவரது கணவர் கொல்லப்பட்டிருந்தார், எனவே இஸ்ரயேலர்கள் அவரை ஒரு வீட்டில் வைத்திருந்தனர். அல்லாஹ் அவருக்கு ஒரு ஆண் குழந்தையை வழங்குவான் என்றும், அவர் அவர்களின் நபியாக இருப்பார் என்றும் எதிர்பார்த்தனர். அந்தப் பெண்ணும் தனக்கு ஒரு ஆண் குழந்தையை வழங்குமாறு அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்தித்துக் கொண்டிருந்தார். அல்லாஹ் அவரது வேண்டுதல்களைக் கேட்டு, அவருக்கு ஒரு ஆண் குழந்தையை வழங்கினான். அவர் அக்குழந்தைக்கு 'ஷம்வில்' எனப் பெயரிட்டார். அதன் பொருள் 'அல்லாஹ் எனது வேண்டுதல்களைக் கேட்டுள்ளான்' என்பதாகும். சிலர் அந்தச் சிறுவனின் பெயர் ஷம்உன் (சிமியோன்) என்றனர், அதற்கும் இதே போன்ற பொருள் உள்ளது.

அந்தச் சிறுவன் வளர்ந்தபோது, அல்லாஹ் அவரை ஒரு நல்லவராக உருவாக்கினான். அவர் நபித்துவ வயதை அடைந்தபோது, அல்லாஹ் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான். (மக்களை) தன்பக்கமும் தனது தவ்ஹீதின் (ஏகத்துவத்தின்) பக்கமும் அழைக்குமாறு கட்டளையிட்டான். ஷம்வில் இஸ்ராயீலின் மக்களை (அல்லாஹ்வின் பக்கம்) அழைத்தார். அவர்கள் தங்கள் மீது ஒரு அரசரை நியமிக்குமாறு அவரிடம் கேட்டனர். அவரது கட்டளையின் கீழ் தங்கள் எதிரிகளுடன் போரிட விரும்பினர். அரசாட்சியும் அவர்களிடையே முடிவுக்கு வந்திருந்தது. அவர்களின் நபி அவர்களிடம் கூறினார்கள்: "அல்லாஹ் உங்கள் மீது ஒரு அரசரை நியமித்தால், அவரது கட்டளையின் கீழ் போரிடுவதாக நீங்கள் உறுதிமொழி அளிப்பீர்களா?"

﴾قَالُواْ وَمَا لَنَآ أَلاَّ نُقَـتِلَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَـرِنَا وَأَبْنَآئِنَا﴿

"நாங்கள் எங்கள் வீடுகளிலிருந்தும் எங்கள் பிள்ளைகளிடமிருந்தும் வெளியேற்றப்பட்டுள்ளோம். அல்லாஹ்வின் பாதையில் நாங்கள் ஏன் போரிடக்கூடாது?" என்று அவர்கள் கூறினர். அதாவது, 'எங்கள் நிலம் பறிக்கப்பட்டு, எங்கள் பிள்ளைகள் எங்களிடமிருந்து பிரிக்கப்பட்ட பின்னர்' என்று பொருள். அல்லாஹ் கூறினான்:

﴾فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّـلِمِينَ﴿

"அவர்களுக்குப் போர் விதிக்கப்பட்டபோது, அவர்களில் சிலரைத் தவிர மற்றவர்கள் புறமுதுகிட்டனர். அல்லாஹ் அநியாயக்காரர்களை நன்கறிந்தவன்." அதாவது, அவர்களில் சிலர் மட்டுமே தங்கள் வாக்குறுதியைக் காப்பாற்றினர், ஆனால் பெரும்பாலானோர் ஜிஹாதை கைவிட்டனர். அல்லாஹ் அவர்களைப் பற்றி முழுமையாக அறிந்தவன்.