இஸ்ரவேல் மக்களின் அரசரான தாலூத், தனது வீரர்களுடனும் தனக்குக் கீழ்ப்படிந்த இஸ்ரவேலர்களுடனும் புறப்பட்டார் என்று அல்லாஹ் கூறுகிறான். அஸ்-ஸுத்தியின் கூற்றுப்படி, அவரது படை எண்பதாயிரம் பேர் கொண்டதாக இருந்தது, ஆனால் அல்லாஹ் நன்கு அறிந்தவன். தாலூத் கூறினார்: ﴾إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِيكُم﴿

(நிச்சயமாக அல்லாஹ் உங்களைச் சோதிப்பான்) அதாவது, ஜோர்டானுக்கும் பாலஸ்தீனுக்கும் இடையே ஓடிய ஒரு ஆற்றால் உங்களைச் சோதிப்பான். அதாவது, இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) மற்றும் பிறரின் கூற்றுப்படி, ஷரீஆ ஆறு. அவர் தொடர்ந்தார், ﴾فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي﴿

(எனவே யார் அதிலிருந்து குடிக்கிறாரோ, அவர் என்னைச் சேர்ந்தவர் அல்ல) அதாவது, இன்று என்னுடன் வரமாட்டார், ﴾لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّى إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ﴿

(மேலும் யார் அதை ருசிக்கவில்லையோ, அவர் என்னைச் சேர்ந்தவர், தனது கையால் ஒரு கையளவு எடுத்துக் கொள்பவரைத் தவிர.) அதாவது, இந்த விஷயத்தில் எந்தத் தீங்கும் இல்லை. பின்னர் அல்லாஹ் கூறினான்: ﴾فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمْ﴿

(எனினும், அவர்களில் சிலரைத் தவிர அனைவரும் அதிலிருந்து குடித்தனர்.)

இப்னு ஜுரைஜ் கூறினார், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் விளக்கமளித்தார்கள், "யார் தனது கையளவில் அதிலிருந்து (ஆற்று நீரிலிருந்து) எடுத்துக் கொண்டாரோ, அவரது தாகம் தணிந்தது; அதிலிருந்து தாராளமாகக் குடித்தவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்களின் தாகம் தணியவில்லை."

"முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் பத்ர் போரில் அவருடன் சென்றவர்கள் முந்நூற்று பத்துக்கும் அதிகமானவர்கள் என்று நாங்கள் கூறுவது வழக்கம், தாலூத்துடன் ஆற்றைக் கடந்த வீரர்களின் எண்ணிக்கையும் அவ்வளவுதான். அவருடன் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள் மட்டுமே ஆற்றைக் கடந்தனர்" என்று அல்-பராஃ பின் ஆஸிப் (ரழி) கூறினார்கள் என இப்னு ஜரீர் அறிவித்தார். அல்-புகாரியும் இதை அறிவித்துள்ளார்.

இதனால்தான் அல்லாஹ் கூறினான்: ﴾فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ﴿

(எனவே அவரும் அவருடன் நம்பிக்கை கொண்டவர்களும் அதைக் (ஆற்றைக்) கடந்த போது, அவர்கள் கூறினர்: "இன்று ஜாலூத் மற்றும் அவரது படைகளுக்கு எதிராக எங்களுக்கு சக்தி இல்லை.")

இந்த வசனம் இஸ்ரவேலர்கள் (சவுலுடன் இருந்தவர்கள்) தங்களை எண்ணிக்கையில் குறைவாகவும், தங்கள் எதிரிகளை அதிகமாகவும் கருதினர் என்பதைக் குறிக்கிறது. எனவே, அவர்களின் அறிவுள்ள அறிஞர்கள் அல்லாஹ்வின் வாக்குறுதி உண்மையானது என்றும், வெற்றி அல்லாஹ்விடமிருந்து மட்டுமே வருகிறது, பெரிய எண்ணிக்கையிலிருந்தோ அல்லது போதுமான வளங்களிலிருந்தோ அல்ல என்றும் கூறி அவர்களின் உறுதியை வலுப்படுத்தினர். அவர்கள் அவர்களிடம் கூறினர்: ﴾كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةٍ كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصَّـبِرِينَ﴿

("அல்லாஹ்வின் அனுமதியால் எத்தனை முறை ஒரு சிறிய குழு ஒரு பெரிய படையை வென்றுள்ளது" மேலும் அல்லாஹ் பொறுமையாளர்களுடன் இருக்கிறான்.)