தர்மம் செய்ததை நினைவூட்டுவது தடை செய்யப்பட்டுள்ளது

அல்லாஹ்வின் பாதையில் தங்கள் பணத்தை செலவழிப்பவர்களையும், பின்னர் தாங்கள் தர்மம் செய்ததை பெற்றவர்களுக்கு சொல்லாலோ செயலாலோ நினைவூட்டாதவர்களையும் அல்லாஹ் புகழ்கிறான்.

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

وَلاَ أَذًى

(அல்லது துன்புறுத்தலோ), அவர்கள் தர்மம் கொடுத்தவர்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்க மாட்டார்கள் என்பதைக் குறிக்கிறது, ஏனெனில் இந்த தீங்கு தர்மத்தை செல்லாததாக்கிவிடும். அடுத்து அல்லாஹ் இந்த நல்ல செயலுக்கு சிறந்த கூலியை வாக்களித்தான்,

لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ

(அவர்களின் கூலி அவர்களின் இறைவனிடம் உள்ளது), அல்லாஹ் தானே இந்த நல்ல செயல்களுக்கு கூலி அளிப்பான் என்பதைக் குறிக்கிறது. மேலும்,

وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ

(அவர்கள் மீது எவ்வித பயமும் இல்லை) மறுமை நாளின் பயங்கரங்கள் குறித்து,

وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ

(அவர்கள் கவலைப்படவும் மாட்டார்கள்) அவர்கள் விட்டுச் செல்லும் சந்ததிகள் மற்றும் இவ்வுலக அலங்காரங்கள் மற்றும் இன்பங்கள் குறித்து. அவர்கள் இதற்காக வருந்த மாட்டார்கள், ஏனெனில் அவர்கள் அதைவிட மிகச் சிறந்ததைப் பெறுவார்கள்.

பின்னர் அல்லாஹ் கூறினான்,

قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ

(அன்பான சொற்கள்) அதாவது, இரக்கமான வார்த்தைகள் மற்றும் முஸ்லிம்களுக்காக பிரார்த்தனை செய்வது,

وَمَغْفِرَةٌ

(மன்னிப்பும்) அதாவது, செயல்களாலோ சொற்களாலோ ஏற்பட்ட அநீதியை மன்னிப்பது,

خَيْرٌ مِّن صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَآ أَذًى

(துன்புறுத்தல் பின்தொடரும் தர்மத்தை விட சிறந்தது.)

وَاللَّهُ غَنِىٌّ

(அல்லாஹ் தேவையற்றவன்) அவனது படைப்புகள் அவனுக்குத் தேவையில்லை,

حَلِيمٌ

(மிகவும் பொறுமையானவன்) மன்னிக்கிறான், விடுவிக்கிறான், மன்னிப்பளிக்கிறான்.

தர்மச் செயல்களை நினைவூட்டுவதைத் தடுக்கும் பல ஹதீஸ்கள் உள்ளன. உதாரணமாக, முஸ்லிம் பதிவு செய்துள்ளார், அபூ தர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«ثَلَاثَةٌ لَا يُكَلِّمُهُمُ اللهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَلَا يَنْظُرُ إِلَيْهِم، وَلَا يُزَكِّيهِمْ، وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ: الْمَنَّانُ بِمَا أَعْطَى، وَالْمُسْبِلُ إِزَارَهُ، وَالْمُنَفِّقُ سِلْعَتَهُ بِالْحَلِفِ الْكَاذِب»

(மூன்று நபர்களுடன் மறுமை நாளில் அல்லாஹ் பேச மாட்டான், அவர்களை பார்க்க மாட்டான், அவர்களை தூய்மைப்படுத்த மாட்டான், அவர்களுக்கு வேதனையான தண்டனை உண்டு: தான் கொடுத்ததை நினைவூட்டுபவன், தனது ஆடையை கணுக்காலுக்குக் கீழே நீட்டுபவன், பொய் சத்தியம் செய்து தனது பொருளை விற்பவன்.)

இதனால்தான் அல்லாஹ் கூறினான்,

يأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَـتِكُم بِالْمَنِّ وَالاٌّذَى

(நம்பிக்கை கொண்டவர்களே! உங்கள் தர்மங்களை நினைவூட்டுவதாலும் துன்புறுத்துவதாலும் வீணாக்கி விடாதீர்கள்) தர்மம் நினைவூட்டுதல் அல்லது துன்புறுத்தல் பின்தொடர்ந்தால் அது வீணாகிவிடும் என்று கூறுகிறான். இந்த நிலையில், தர்மம் செய்ததன் நன்மை நினைவூட்டுதல் மற்றும் துன்புறுத்தலை நீக்க போதுமானதாக இருக்காது. பின்னர் அல்லாஹ் கூறினான்,

كَالَّذِى يُنفِقُ مَالَهُ رِئَآءَ النَّاسِ

(மக்களுக்குக் காட்டுவதற்காக தனது செல்வத்தை செலவழிப்பவனைப் போல) அதாவது, "உங்கள் தர்மச் செயல்களை நினைவூட்டுதல் மற்றும் துன்புறுத்தல் மூலம் வீணாக்காதீர்கள், மக்களுக்குக் காட்டுவதற்காக தர்மம் செய்பவர்களின் தர்மத்தைப் போல". பெருமை பேசுபவர் அல்லாஹ்வுக்காக தர்மம் செய்வதாக நடிக்கிறார், ஆனால் உண்மையில் மக்களின் புகழையும் கருணை அல்லது தாராள மனப்பான்மை கொண்டவர் என்ற பெயரையும், அல்லது இவ்வுலக பொருள் லாபங்களையும் பெற விரும்புகிறார். அதே நேரத்தில், அவர் அல்லாஹ்வைப் பற்றியோ அவனது திருப்தியையும் தாராளமான கூலியையும் பெறுவதைப் பற்றியோ சிந்திக்கவில்லை, இதனால்தான் அல்லாஹ் கூறினான்,

وَلاَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الاٌّخِرِ

(அவன் அல்லாஹ்வையும், இறுதி நாளையும் நம்பவில்லை.)

தர்மம் செய்வதை காட்டிக்கொள்வதற்காக செய்பவர்களுக்கு அல்லாஹ் அடுத்து உதாரணம் கூறுகிறான். தர்மம் செய்த பின்னர் அதை நினைவூட்டுவது அல்லது துன்புறுத்துவது போன்றவர்களுக்கு இந்த உதாரணம் பொருந்தும் என்று அத்-தஹ்ஹாக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள். அல்லாஹ் கூறினான்:

فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ

(அவனுடைய உதாரணம் ஸஃப்வானின் உதாரணத்தைப் போன்றதாகும்) இங்கு ஸஃப்வான் என்பது ஸஃப்வானாவிலிருந்து வந்தது, அதன் பொருள் 'மென்மையான பாறைகள்' என்பதாகும்,

عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ

(அதன் மீது சிறிதளவு மண் உள்ளது; அதன் மீது வாபில் விழுகிறது) இதன் பொருள், கனமழை,

فَتَرَكَهُ صَلْدًا

(அது அதனை மொட்டையாக விட்டுவிடுகிறது.) இந்த வசனத்தின் பொருள் கனமழை ஸஃப்வானை முற்றிலும் மண்ணற்றதாக விட்டுவிட்டது என்பதாகும். காட்டிக்கொள்பவர்களின் செயல்களைப் பொறுத்தவரை அல்லாஹ்வின் செயல் இவ்வாறுதான் உள்ளது, ஏனெனில் அவர்களின் செயல்கள் மறைந்து போகவும், காணாமல் போகவும் உள்ளன, மக்கள் அந்தச் செயல்கள் தூசுத் துகள்கள் போல் ஏராளமாக உள்ளன என்று நினைத்தாலும் கூட. எனவே அல்லாஹ் கூறினான்:

لاَّ يَقْدِرُونَ عَلَى شَىْءٍ مِّمَّا كَسَبُواْ وَاللَّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَـفِرِينَ

(அவர்கள் தாங்கள் சம்பாதித்தவற்றில் எதையும் செய்ய முடியாதவர்களாக இருக்கின்றனர். மேலும் அல்லாஹ் நிராகரிப்பாளர்களான மக்களுக்கு நேர்வழி காட்டமாட்டான்.)