பிற்காலத்தில் நடைமுறைக்கு வரும் பரிவர்த்தனைகளை எழுதுவதன் அவசியம்

இந்த வசனம் குர்ஆனில் மிக நீளமானது. இமாம் அபூ ஜஃபர் பின் ஜரீர் அறிவித்தார்கள்: சயீத் பின் அல்-முசய்யிப் அவர்கள் கூறினார்கள்: அர்ஷுக்கு மேலிருந்து இறக்கப்பட்ட கடைசி வசனம் - குர்ஆனில் இறக்கப்பட்ட கடைசி வசனம் - கடன் பற்றிய வசனம் என்று எனக்குச் சொல்லப்பட்டது.

அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

يأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ

(நம்பிக்கை கொண்டோரே! நீங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு கடன் வாங்கும்போது, அதை எழுதி வைத்துக் கொள்ளுங்கள்) என்று அல்லாஹ் தன் நம்பிக்கையாளர்களை வணிக பரிவர்த்தனைகளை பதிவு செய்யுமாறு பணிக்கிறான். அவற்றின் விதிமுறைகள், காலம் மற்றும் சாட்சிகளின் நினைவுகளை பாதுகாக்க, வசனத்தின் இறுதியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது:

ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَـدَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ

(இது அல்லாஹ்விடம் மிகவும் நீதியானது; சாட்சியமாக உறுதியானது, உங்களுக்கிடையே சந்தேகங்களைத் தவிர்க்க உகந்தது.)

இரு ஸஹீஹ் நூல்களிலும் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மதீனாவிற்கு வந்தபோது, மக்கள் ஒன்று அல்லது இரண்டு ஆண்டுகளுக்குள் விநியோகிக்கப்பட வேண்டிய பழங்களுக்கு முன்பணம் செலுத்தும் பழக்கத்தில் இருந்தனர். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«مَنْ أَسْلَفَ، فَلْيُسْلِفْ فِي كَيْلٍ مَعْلُومٍ، وَوَزْنٍ مَعْلُومٍ، إِلَى أَجَلٍ مَعْلُوم»

(யார் (பேரீச்சம் பழங்களுக்காக) முன்பணம் கொடுக்கிறாரோ அவர் அறியப்பட்ட அளவு, எடை மற்றும் குறிப்பிட்ட தேதிக்கு முன்பணம் கொடுக்கட்டும்.)

அல்லாஹ்வின் கூற்று:

فَاكْتُبُوهُ

(அதை எழுதி வைத்துக் கொள்ளுங்கள்) என்பது அவனிடமிருந்து வந்த கட்டளையாகும். அத்தகைய பரிவர்த்தனைகளை பதிவு செய்து அவற்றின் விதிமுறைகளை ஆமோதிக்கவும் பாதுகாக்கவும் வேண்டும். இப்னு ஜுரைஜ் கூறினார்கள்: "கடன் வாங்கியவர் விதிமுறைகளை எழுத வேண்டும், வாங்கியவர் சாட்சிகளை வைத்திருக்க வேண்டும்." அபூ சயீத், அஷ்-ஷஅபீ, அர்-ரபீஉ பின் அனஸ், அல்-ஹசன், இப்னு ஜுரைஜ் மற்றும் இப்னு ஸைத் ஆகியோர் கூறினர்: அத்தகைய பரிவர்த்தனைகளை பதிவு செய்வது முன்பு அவசியமாக இருந்தது, ஆனால் பின்னர் அல்லாஹ்வின் கூற்றால் மாற்றப்பட்டது:

فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًا فَلْيُؤَدِّ الَّذِى اؤْتُمِنَ أَمَـنَتَهُ

(உங்களில் ஒருவர் மற்றவரை நம்பினால், நம்பிக்கைக்குரியவர் தனது நம்பிக்கையை (உண்மையுடன்) நிறைவேற்றட்டும்.)

அல்லாஹ்வின் கூற்று:

وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُم كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ

(உங்களுக்கிடையே ஒரு எழுத்தாளர் நீதியுடன் எழுதட்டும்) மற்றும் உண்மையுடன். எனவே, எழுத்தாளர் ஒப்பந்தத்தின் எந்தத் தரப்பையும் ஏமாற்ற அனுமதிக்கப்படவில்லை. ஒப்பந்தத் தரப்பினர் ஒப்புக்கொண்டதை மட்டுமே, கூடுதல் அல்லது குறைப்பு இல்லாமல் பதிவு செய்ய வேண்டும். அல்லாஹ்வின் கூற்று:

وَلاَ يَأْبَ كَاتِبٌ أَن يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ

(அல்லாஹ் அவருக்குக் கற்றுக் கொடுத்தபடி எழுத எழுத்தாளர் மறுக்க வேண்டாம், அவர் எழுதட்டும்) என்பதன் பொருள், "எழுதத் தெரிந்தவர்கள் கேட்கப்படும்போது பரிவர்த்தனை ஒப்பந்தங்களை எழுத மறுக்கக் கூடாது." மேலும், அத்தகைய ஒப்பந்தங்களை எழுதுவது எழுத்தறிவு இல்லாதவர்களுக்கு எழுத்தாளரின் தர்மத்தின் ஒரு வகையாக இருக்கட்டும், அல்லாஹ் அவருக்குத் தெரியாததை கற்றுக் கொடுத்ததைப் போல. எனவே, அவர் எழுதட்டும், ஹதீஸில் கூறப்பட்டுள்ளதைப் போல:

«إِنَّ مِنَ الصَّدَقَةِ أَنْ تُعِينَ صَانِعًا، أَوْ تَصْنَعَ لِأَخْرَق»

(ஒரு தொழிலாளிக்கு உதவுவதும், பலவீனமான ஒருவருக்கு ஏதாவது செய்வதும் தர்மத்தின் ஒரு வகையாகும்.)

மற்றொரு ஹதீஸில், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«مَنْ كَتَمَ عِلْمًا يَعْلَمُهُ، أُلْجِمَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِلِجَامٍ مِنْ نَار»

(மறுமை நாளில் நெருப்பினாலான கடிவாளத்தால் கட்டப்படுவார் யார் தான் அறிந்த கல்வியை மறைத்து வைத்தாரோ அவர்.) முஜாஹித் மற்றும் அதா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், கேட்கப்பட்டால், "எழுத்தாளர் பதிவு செய்ய வேண்டும்."

அல்லாஹ் கூறினான்,

وَلْيُمْلِلِ الَّذِى عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ

(கடனாளி தான் கொடுக்க வேண்டியதை சொல்லிக்கொடுக்க வேண்டும், மேலும் அவன் தன் இறைவனான அல்லாஹ்வை அஞ்ச வேண்டும்) இது கடனாளி தான் கடன்பட்டதை எழுத்தாளரிடம் சொல்லிக்கொடுக்க வேண்டும் என்பதைக் குறிக்கிறது, எனவே அவன் அல்லாஹ்வுக்கு அஞ்ச வேண்டும்,

وَلاَ يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئاً

(அவன் கடன்பட்டதில் எதையும் குறைக்க வேண்டாம்,) அதாவது, அவன் கடன்பட்டதில் எந்தப் பகுதியையும் மறைக்க வேண்டாம்.

فَإن كَانَ الَّذِى عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا

(ஆனால் கடனாளி புரிந்து கொள்ளும் திறன் குறைந்தவராக இருந்தால்) மற்றும் அத்தகைய விஷயங்களில் முடிவெடுக்க அனுமதிக்கப்படவில்லை, ஏனெனில் அவர் பணத்தை வீணடிப்பவராக இருந்தார், உதாரணமாக,

أَوْ ضَعِيفًا

(அல்லது பலவீனமானவராக), மிகவும் இளமையாக அல்லது பைத்தியமாக இருப்பது போன்று,

أَوْ لاَ يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ

(அல்லது தானாகவே சொல்லிக்கொடுக்க முடியாதவராக) நோய் காரணமாக, அல்லது அத்தகைய விஷயங்களைப் பற்றிய அறியாமை காரணமாக,

فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ

(அப்போது அவருடைய பாதுகாவலர் நீதியுடன் சொல்லிக்கொடுக்கட்டும்.)

சாட்சிகள் ஒப்பந்தங்களின் சொல்லிக்கொடுத்தலில் கலந்து கொள்ள வேண்டும்

அல்லாஹ் கூறினான்,

وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِيدَيْنِ مِّن رِّجَالِكُمْ

(உங்கள் ஆண்களில் இருந்து இரண்டு சாட்சிகளை வைத்துக் கொள்ளுங்கள்) ஒப்பந்தங்களின் உள்ளடக்கத்தை மேலும் பாதுகாக்க சாட்சிகள் சொல்லிக்கொடுத்தலில் கலந்து கொள்ள வேண்டும் என்று கோருகிறது,

فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ

(இரண்டு ஆண்கள் இல்லையெனில், ஒரு ஆணும் இரண்டு பெண்களும்) இந்தத் தேவை நேரடியாகவோ அல்லது மறைமுகமாகவோ பணத்தை உள்ளடக்கிய ஒப்பந்தங்களுக்கு மட்டுமே. ஒரு ஆணின் இடத்தில் இரண்டு பெண்கள் சாட்சியாக இருக்க வேண்டும் என்று அல்லாஹ் கோருகிறான், ஏனெனில் பெண்ணின் குறைபாடுகள், நபி (ஸல்) அவர்கள் விவரித்தது போல். முஸ்லிம் தனது ஸஹீஹில் பதிவு செய்துள்ளார் அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«يَا مَعْشَرَ النِّسَاءِ تَصَدَّقْنَ وَأَكْثِرْنَ الْاسْتِغْفَارَ، فَإِنِّي رَأَيْتُكُنَّ أَكْثَرَ أَهْلِ النَّار»

(பெண்களே! தர்மம் செய்யுங்கள் மற்றும் பாவமன்னிப்புக் கோருங்கள், ஏனெனில் நரக வாசிகளில் பெரும்பான்மையோராக உங்களைக் கண்டேன்.)

ஒரு வாக்கு வன்மையுள்ள பெண்மணி கேட்டார், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! ஏன் நாங்கள் நரக வாசிகளில் பெரும்பான்மையோராக இருக்கிறோம்?" அவர்கள் கூறினார்கள்:

«تُكْثِرْنَ اللَّعْنَ، وَتَكْفُرْنَ الْعَشِيرَ، وَمَا رَأَيْتُ مِنْ نَاقِصَاتِ عَقْلٍ وَدِينٍ، أَغْلَبَ لِذِي لُبَ مِنْكُن»

(நீங்கள் அதிகமாக சபிக்கிறீர்கள், உங்கள் துணைவரை மதிப்பதில்லை. அறிவிலும் மார்க்கத்திலும் குறைபாடுள்ளவர்கள் அறிவுடையோரை கட்டுப்படுத்துவதை நான் பார்த்ததில்லை, உங்களைத் தவிர.) அவள் கேட்டாள், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! அறிவிலும் மார்க்கத்திலும் இந்தக் குறைபாடு என்ன?" அவர்கள் கூறினார்கள்:

«أَمَّا نُقْصَانُ عَقْلِهَا، فَشَهَادَةُ امْرَأَتَيْنِ تَعْدِلُ شَهَادَةَ رَجُلٍ، فَهَذَا نُقْصَانُ الْعَقْلِ، وَتَمْكُثُ اللَّيَالِي لَا تُصَلِّي وَتُفْطِرُ فِي رَمَضَانَ، فَهَذَا نُقْصَانُ الدِّين»

(அவளுடைய அறிவின் குறைபாடு என்னவென்றால், இரண்டு பெண்களின் சாட்சியம் ஒரு ஆணின் சாட்சியத்திற்குச் சமமாகும், இதுதான் அறிவின் குறைபாடு. மார்க்கத்தின் குறைபாடு என்னவென்றால், பெண் பல இரவுகள் தொழாமல் இருக்கிறாள் மற்றும் ரமலானில் நோன்பு விடுகிறாள்.)

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَآءِ

(நீங்கள் சாட்சிகளாக ஏற்றுக்கொள்ளும் அத்தகையவர்களிலிருந்து) என்பது சாட்சிகளின் தகுதியை வேண்டுகிறது. மேலும், அல்லாஹ்வின் கூற்று,

أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا

(அவர்களில் ஒருவர் மறந்துவிட்டால்) என்பது இரண்டு பெண் சாட்சிகளைக் குறிக்கிறது; அவர்களில் ஒருவர் சாட்சியத்தின் ஒரு பகுதியை மறந்துவிட்டால்,

فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الاٍّخْرَى

(மற்றவர் அவருக்கு நினைவூட்டலாம்) என்பதன் பொருள், மற்ற பெண்ணின் சாட்சியம் முதல் பெண்ணின் மறதியின் குறைபாட்டை சரிசெய்கிறது.

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

وَلاَ يَأْبَ الشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْ

(சாட்சிகள் அழைக்கப்படும்போது மறுக்க வேண்டாம்) என்பதன் பொருள், மக்கள் சாட்சிகளாக அழைக்கப்படும்போது, அவர்கள் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும், என்று கதாதா (ரழி) மற்றும் அர்-ரபீஃ பின் அனஸ் (ரழி) கூறினார்கள். இதேபோல், அல்லாஹ் கூறினான்,

وَلاَ يَأْبَ كَاتِبٌ أَن يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ

(அல்லாஹ் அவருக்குக் கற்றுக் கொடுத்தபடி எழுத எழுத்தாளர் மறுக்க வேண்டாம், எனவே அவர் எழுதட்டும்.)

«أَمَّا نُقْصَانُ عَقْلِهَا، فَشَهَادَةُ امْرَأَتَيْنِ تَعْدِلُ شَهَادَةَ رَجُلٍ، فَهَذَا نُقْصَانُ الْعَقْلِ، وَتَمْكُثُ اللَّيَالِي لَا تُصَلِّي وَتُفْطِرُ فِي رَمَضَانَ، فَهَذَا نُقْصَانُ الدِّين»

(அவளது மனதின் குறைபாட்டைப் பொறுத்தவரை, இரண்டு பெண்களின் சாட்சியம் ஒரு ஆணின் சாட்சியத்திற்கு சமமாகும், இதுதான் மனதின் குறைபாடு. மார்க்கத்தின் குறைபாட்டைப் பொறுத்தவரை, பெண் பல இரவுகள் தொழாமல் இருக்கிறாள் மற்றும் ரமலானில் நோன்பை முறிக்கிறாள், இதுதான் மார்க்கத்தின் குறைபாடு)

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَآءِ

(நீங்கள் சாட்சிகளாக ஏற்றுக்கொள்ளும் அத்தகையவர்களிலிருந்து) என்பது சாட்சிகளின் தகுதியை வேண்டுகிறது. மேலும், அல்லாஹ்வின் கூற்று,

أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا

(அவர்களில் ஒருவர் மறந்துவிட்டால்) என்பது இரண்டு பெண் சாட்சிகளைக் குறிக்கிறது; அவர்களில் ஒருவர் சாட்சியத்தின் ஒரு பகுதியை மறந்துவிட்டால்,

فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الاٍّخْرَى

(மற்றவர் அவருக்கு நினைவூட்டலாம்) என்பதன் பொருள், மற்ற பெண்ணின் சாட்சியம் முதல் பெண்ணின் மறதியின் குறைபாட்டை சரிசெய்கிறது.

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

وَلاَ يَأْبَ الشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْ

(சாட்சிகள் அழைக்கப்படும்போது மறுக்க வேண்டாம்) என்பதன் பொருள், மக்கள் சாட்சிகளாக அழைக்கப்படும்போது, அவர்கள் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும், என்று கதாதா (ரழி) மற்றும் அர்-ரபீஃ பின் அனஸ் (ரழி) கூறினார்கள். இதேபோல், அல்லாஹ் கூறினான்,

وَلاَ يَأْبَ كَاتِبٌ أَن يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ

(அல்லாஹ் அவருக்குக் கற்றுக் கொடுத்தபடி எழுத எழுத்தாளர் மறுக்க வேண்டாம், எனவே அவர் எழுதட்டும்.)

இந்த வசனம் சாட்சியாக இருப்பதற்கு ஒப்புக்கொள்வது ஃபர்ழ் கிஃபாயா (முஸ்லிம் உம்மாவின் ஒரு பகுதியினர் மீதாவது கடமை) என்பதைக் குறிக்கிறது என்று சிலர் கூறுகின்றனர். எனினும், பெரும்பாலான அறிஞர்கள் கூறுவது என்னவென்றால், வசனம்,

وَلاَ يَأْبَ الشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْ

(சாட்சிகள் அழைக்கப்படும்போது மறுக்க வேண்டாம்) என்பது சாட்சிகள் உண்மையில் கண்டதற்கு சாட்சியளிப்பதைக் குறிக்கிறது, இவ்வாறு அவர்களின் 'சாட்சிகள்' என்ற விவரிப்புக்கு பொருந்துகிறது. எனவே, சாட்சி தான் கண்டதற்கு சாட்சியளிக்க அழைக்கப்படும்போது, அவர் சாட்சியளிக்க வேண்டும், இந்தக் கடமை ஏற்கனவே நிறைவேற்றப்பட்டிருந்தால் தவிர, அப்போது அத்தகைய சாட்சியம் ஃபர்ழ் கிஃபாயா ஆகிவிடுகிறது. முஜாஹித் (ரழி) மற்றும் அபூ மிஜ்லஸ் (ரழி) கூறினார்கள், "நீங்கள் சாட்சியாக இருக்க அழைக்கப்பட்டால், உங்களுக்கு தேர்வு உள்ளது. நீங்கள் கண்டீர்கள் மற்றும் சாட்சியளிக்க அழைக்கப்பட்டால், முன்வாருங்கள்." இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) மற்றும் அல்-ஹசன் அல்-பஸ்ரி (ரழி) கூறினார்கள் என்று அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது, கடமை இரண்டு சந்தர்ப்பங்களையும் உள்ளடக்குகிறது, சாட்சியாக இருப்பதற்கு ஒப்புக்கொள்வது மற்றும் ஒருவர் கண்டதற்கு சாட்சியளிப்பது.

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

وَلاَ تَسْـَمُواْ أَن تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَى أَجَلِهِ

(உங்கள் ஒப்பந்தத்தை எழுதுவதில் சோர்வடையாதீர்கள், அது சிறியதாக இருந்தாலும் பெரியதாக இருந்தாலும், அதன் குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு) என்பது கடனை எழுதுமாறு கட்டளையிடுவதன் மூலம் அல்லாஹ்விடமிருந்து வரும் இந்த வழிகாட்டுதலை பூரணப்படுத்துகிறது, அது தொகை பெரியதாக இருந்தாலும் சிறியதாக இருந்தாலும். அல்லாஹ் கூறினான்,

وَلاَ تَسْـَمُواْ

(நீங்கள் சோர்வடையக் கூடாது) என்றால், பரிவர்த்தனைகளையும் அவற்றின் நிபந்தனைகளையும் எழுதுவதில் ஊக்கம் குறையாதீர்கள், சம்பந்தப்பட்ட தொகை பெரியதாக இருந்தாலும் சிறியதாக இருந்தாலும். அல்லாஹ்வின் கூற்று,

ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَـدَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ

(அது அல்லாஹ்விடம் மிகவும் நீதியானது; சாட்சியமாக மிகவும் உறுதியானது, மேலும் உங்களுக்கிடையே சந்தேகங்களைத் தடுப்பதற்கு மிகவும் வசதியானது) என்றால், பின்னர் நிறைவேற்றப்படும் பரிவர்த்தனைகளை எழுதுவது அல்லாஹ்விடம் மிகவும் நீதியானது என்பது ஒப்பந்தத்தின் விதிமுறைகளைப் பாதுகாப்பதற்கு சிறந்தது மற்றும் வசதியானது என்று பொருள். எனவே, அத்தகைய ஒப்பந்தங்களைப் பதிவு செய்வது சாட்சிகளுக்கு உதவுகிறது, அவர்கள் பின்னர் தங்கள் கையெழுத்து - அல்லது கையொப்பங்களைப் - பார்க்கும்போது, அவர்கள் சாட்சியம் அளித்ததை நினைவுபடுத்துகிறது, ஏனெனில் சாட்சிகள் தாங்கள் சாட்சியம் அளித்ததை மறந்துவிட வாய்ப்புள்ளது.

وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ

(மேலும் உங்களுக்கிடையே சந்தேகங்களைத் தடுப்பதற்கு மிகவும் வசதியானது) என்றால், இது எந்தவொரு சந்தேகத்தையும் தடுக்க உதவுகிறது. நீங்கள் எழுதிய ஒப்பந்தத்தைப் பார்க்க வேண்டியிருந்தால், சந்தேகம் முடிவுக்கு வரும்.

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

إِلاَ أَن تَكُونَ تِجَـرَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَكْتُبُوهَا

(உங்களுக்கிடையே உடனடியாக நடத்தும் தற்போதைய வர்த்தகமாக இருந்தால் தவிர, அப்போது நீங்கள் அதை எழுதாவிட்டால் உங்கள் மீது பாவமில்லை) என்பது பரிவர்த்தனை உடனடியாக நிறைவேற்றப்பட்டால், அது பதிவு செய்யப்படாவிட்டால் தீங்கில்லை என்பதைக் குறிக்கிறது.

வணிக பரிவர்த்தனைகளில் சாட்சிகள் இருக்க வேண்டும் என்பதைப் பொறுத்தவரை, அல்லாஹ் கூறினான்,

وَأَشْهِدُواْ إِذَا تَبَايَعْتُمْ

(ஆனால் நீங்கள் வணிக ஒப்பந்தம் செய்யும்போதெல்லாம் சாட்சிகளை வைத்துக் கொள்ளுங்கள்.)

இருப்பினும், இந்த கட்டளை பின்வருமாறு மாற்றப்பட்டது,

فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًا فَلْيُؤَدِّ الَّذِى اؤْتُمِنَ أَمَـنَتَهُ

(உங்களில் ஒருவர் மற்றவரை நம்பினால், நம்பிக்கைக்குரியவர் தனது நம்பிக்கையை (உண்மையுடன்) நிறைவேற்றட்டும்.)

அல்லது, இமாம் அஹ்மத் அறிவித்த குஸைமா பின் தாபித் அல்-அன்சாரி (ரழி) அறிவித்த ஹதீஸில் தெளிவாக உள்ளபடி, அத்தகைய சந்தர்ப்பங்களில் சாட்சிகள் இருப்பது கட்டாயமானது அல்ல, பரிந்துரைக்கப்பட்டது மட்டுமே. உமாரா பின் குஸைமா அல்-அன்சாரி (ரழி) கூறினார்கள்: நபித்தோழர்களில் ஒருவரான அவரது சிற்றப்பா அவர்களிடம் கூறினார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் ஒரு பாலைவன அரபியுடன் குதிரைக்கான ஒப்பந்தம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் குதிரையின் விலையை செலுத்துவதற்காக அந்த பாலைவன அரபியை தம்மைப் பின்தொடர்ந்து வரும்படி கேட்டுக் கொண்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் அந்த பாலைவன அரபியை விட முன்னால் சென்றார்கள். அந்த பாலைவன அரபி பல மனிதர்களைச் சந்தித்தார், அவர்கள் அவரது குதிரையை வாங்க முயன்றனர், நபி (ஸல்) அவர்கள் உண்மையில் அதை வாங்க உறுதியாக இருந்தார்களா என்பது அவர்களுக்குத் தெரியாது. சிலர் நபி (ஸல்) அவர்கள் கொடுத்ததை விட அதிக பணத்தை குதிரைக்கு வழங்கினர். அந்த பாலைவன அரபி நபி (ஸல்) அவர்களிடம், "நீங்கள் இந்த குதிரையை வாங்க விரும்பினால், அதை வாங்குங்கள் அல்லது நான் அதை வேறு யாருக்காவது விற்றுவிடுவேன்" என்று கூறினார். அந்த பாலைவன அரபியின் வார்த்தைகளைக் கேட்டதும், நபி (ஸல்) அவர்கள் எழுந்து நின்று, "நான் அந்த குதிரையை உங்களிடமிருந்து வாங்கவில்லையா?" என்று கேட்டார்கள். அந்த பாலைவன அரபி, "அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! நான் அதை உங்களுக்கு விற்கவில்லை" என்றார். நபி (ஸல்) அவர்கள், "மாறாக, நான் அதை உங்களிடமிருந்து வாங்கினேன்" என்றார்கள். மக்கள் நபி (ஸல்) அவர்களையும் அந்த பாலைவன அரபியையும் சுற்றி கூடினர், அவர்கள் விவாதித்துக் கொண்டிருந்தனர், அந்த பாலைவன அரபி, "நீங்கள் குதிரையை என்னிடமிருந்து வாங்கினீர்கள் என்று சாட்சியமளிக்கும் ஒரு சாட்சியை அழைத்து வாருங்கள்" என்றார். இதற்கிடையில், வந்த முஸ்லிம்கள் அந்த பாலைவன அரபியிடம், "உனக்கு கேடு வரட்டும்! நபி (ஸல்) அவர்கள் உண்மையைத் தவிர வேறு எதையும் கூறமாட்டார்கள்" என்றனர். குஸைமா பின் தாபித் (ரழி) அவர்கள் வந்து நபி (ஸல்) அவர்களுக்கும் அந்த பாலைவன அரபிக்கும் இடையேயான சர்ச்சையைக் கேட்டார்கள். அந்த பாலைவன அரபி, "நீங்கள் குதிரையை என்னிடமிருந்து வாங்கினீர்கள் என்று சாட்சியமளிக்கும் ஒரு சாட்சியை அழைத்து வாருங்கள்" என்று கூறியதைக் கேட்டதும், குஸைமா (ரழி) அவர்கள், "நீங்கள் அவரிடமிருந்து குதிரையை வாங்கினீர்கள் என்பதற்கு நான் சாட்சி கூறுகிறேன்" என்றார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் குஸைமா (ரழி) அவர்களிடம், "உங்கள் சாட்சியத்தின் அடிப்படை என்ன?" என்று கேட்டார்கள். குஸைமா (ரழி) அவர்கள், "நான் உங்களை நம்பினேன், அல்லாஹ்வின் தூதரே!" என்றார்கள். எனவே, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் குஸைமா (ரழி) அவர்களின் சாட்சியத்தை இரண்டு மனிதர்களின் சாட்சியத்திற்கு சமமாக்கினார்கள். இது அபூ தாவூத் மற்றும் அன்-நசாயீயாலும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. அல்லாஹ்வின் கூற்று,

وَلاَ يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَلاَ شَهِيدٌ

(எழுத்தாளரோ சாட்சியோ எந்தத் தீங்கையும் அனுபவிக்கவோ (அல்லது) ஏற்படுத்தவோ கூடாது) என்பது எழுத்தாளரும் சாட்சியும் எந்தத் தீங்கையும் ஏற்படுத்தக் கூடாது என்பதையும் குறிக்கிறது. உதாரணமாக, எழுத்தாளர் தனக்குச் சொல்லப்படுவதை விட வேறு ஏதாவது எழுதும்போது, அல்லது சாட்சி தான் கேட்டதை விட வேறு ஏதாவது சாட்சியமளிக்கும்போது, அல்லது தனது சாட்சியத்தை மறைக்கும்போது. இது அல்-ஹசன் மற்றும் கதாதா ஆகியோரின் விளக்கமாகும்.

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ

(ஆனால் நீங்கள் (அத்தகைய தீங்கை) செய்தால், அது உங்களில் தீமையாக இருக்கும்) என்பதன் பொருள், "நீங்கள் கட்டளையிடப்பட்டதை மீறி, தடுக்கப்பட்டதைச் செய்தால், அது உங்களுடன் வசிக்கும் மற்றும் நிலைத்திருக்கும் பாவத்தின் காரணமாகும்; நீங்கள் ஒருபோதும் விடுவிக்காத அல்லது விடுபடாத பாவம்."

அல்லாஹ்வின் கூற்று,

وَاتَّقُواْ اللَّهَ

(எனவே அல்லாஹ்வுக்கு தக்வா கொள்ளுங்கள்) என்பதன் பொருள், அவனுக்கு பயப்படுங்கள், அவன் உங்களைக் கவனித்துக் கொண்டிருப்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள், அவனது கட்டளையை நிறைவேற்றுங்கள், அவன் தடுத்ததை தவிர்த்துக் கொள்ளுங்கள்,

وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ

(அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்றுக் கொடுக்கிறான்.) இதேபோல், அல்லாஹ் கூறினான்,

يِـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللَّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا

(நம்பிக்கை கொண்டவர்களே! நீங்கள் அல்லாஹ்வுக்கு தக்வா கொண்டால், அவன் உங்களுக்கு ஃபுர்கான் (சரி தவறை நிர்ணயிக்கும் அளவுகோல்) ஐ வழங்குவான்) 8:29, மற்றும்,

يأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَءَامِنُواْ بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَيَجْعَل لَّكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ

(நம்பிக்கை கொண்டவர்களே! அல்லாஹ்வுக்கு தக்வா கொள்ளுங்கள், அவனது தூதரை நம்புங்கள், அவன் உங்களுக்கு தனது கருணையில் இரட்டிப்பு பங்கை வழங்குவான், மேலும் அவன் உங்களுக்கு நீங்கள் நடக்கக்கூடிய ஒளியை வழங்குவான் (நேராக)) 57:28.

அல்லாஹ் கூறினான்;

وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

(அல்லாஹ் அனைத்தையும் அறிந்தவன்) என்று கூறி, அல்லாஹ் அனைத்து விஷயங்களிலும் அவற்றின் நன்மைகள் அல்லது விளைவுகளிலும் முழுமையான அறிவைக் கொண்டுள்ளான் என்றும், அவனது முழுமையான கண்காணிப்பிலிருந்து எதுவும் தப்பிக்க முடியாது என்றும், ஏனெனில் அவனது அறிவு இருப்பிலுள்ள அனைத்தையும் உள்ளடக்கியது என்றும் கூறுகிறான்.