ஃபிர்அவ்னின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த இறைநம்பிக்கை கொண்ட ஒரு மனிதர் மூஸா (அலை) அவர்களுக்கு ஆதரவளித்தது

இந்த இறைநம்பிக்கை கொண்ட மனிதர் ஃபிர்அவ்னின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஒரு காப்டிக் (எகிப்தியர்) என்பதே பரவலாக அறியப்பட்ட கருத்தாகும். அஸ்-ஸுத்தி அவர்கள், அவர் ஃபிர்அவ்னின் தந்தையின் சகோதரருடைய மகன் என்று கூறினார்கள். மேலும், மூஸா (அலை) அவர்களுடன் காப்பாற்றப்பட்டவர் அவர்தான் என்றும் கூறப்படுகிறது. இப்னு ஜுரைஜ் அவர்கள் அறிவித்தார்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "ஃபிர்அவ்னின் குடும்பத்தினரில் இந்த மனிதர், ஃபிர்அவ்னின் மனைவி மற்றும் இவ்வாறு கூறியவரைத் தவிர வேறு யாரும் இறைநம்பிக்கை கொள்ளவில்லை.
يمُوسَى إِنَّ الْمَلاّ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ
("மூஸாவே! நிச்சயமாக, தலைவர்கள் உம்மைக் கொல்வதற்காக உமக்கு எதிராக ஒன்றுகூடி ஆலோசிக்கிறார்கள்.")" (28:20) இதை இப்னு அபீ ஹாதிம் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.

இந்த மனிதர் தனது இறைநம்பிக்கையைத் தன் மக்களான எகிப்தியர்களிடமிருந்து மறைத்து வைத்திருந்தார், மேலும் ஃபிர்அவ்ன் இவ்வாறு கூறிய இந்த நாளைத் தவிர வேறு எந்த நாளிலும் அதை வெளிப்படுத்தவில்லை.
ذَرُونِى أَقْتُلْ مُوسَى
(மூஸாவைக் கொல்ல என்னை விடுங்கள்,) அந்த மனிதர் அல்லாஹ்வின் பொருட்டால் கோபம் கொண்டார், மேலும் ஹதீஸில் கூறப்பட்டுள்ளது போல், அநியாயக்கார ஆட்சியாளருக்கு முன் நியாயமான வார்த்தையைப் பேசுவதே ஜிஹாதில் சிறந்ததாகும். இதற்கு இந்த மனிதர் ஃபிர்அவ்னிடம் கூறிய வார்த்தைகளை விட சிறந்த உதாரணம் எதுவும் இல்லை:
أَتَقْتُلُونَ رَجُلاً أَن يَقُولَ رَبِّىَ اللَّهُ
('என் இறைவன் அல்லாஹ்' என்று கூறுவதால் ஒரு மனிதரைக் கொல்கிறீர்களா?)

அல்-புகாரி அவர்கள் தமது ஸஹீஹில் உர்வா பின் அஸ்-ஸுபைர் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து இதே போன்ற ஒரு கதையை அறிவித்தார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள்: "நான் அப்துல்லாஹ் பின் அம்ர் பின் அல்-ஆஸ் (ரழி) அவர்களிடம் கேட்டேன்: 'அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு இணைவைப்பாளர்கள் செய்த மிக மோசமான செயல் என்னவென்று எனக்குச் சொல்லுங்கள்.' அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள், 'அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கஅபாவின் முற்றத்தில் தொழுது கொண்டிருந்தபோது, உக்பா பின் அபீ முஐத் வந்து அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் தோளைப் பிடித்து, அவர்களின் ஆடையைத் திருகி கழுத்தை நெரித்தான். அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் வந்து உக்பாவின் தோளைப் பிடித்து, நபி (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து அவனைத் தள்ளிவிட்டு, பிறகு கூறினார்கள்,
أَتَقْتُلُونَ رَجُلاً أَن يَقُولَ رَبِّىَ اللَّهُ وَقَدْ جَآءَكُمْ بِالْبَيِّنَـتِ مِن رَّبِّكُمْ
('என் இறைவன் அல்லாஹ்' என்று கூறுவதாலும், அவர் உங்கள் இறைவனிடமிருந்து தெளிவான சான்றுகளுடன் உங்களிடம் வந்திருப்பதாலும் ஒரு மனிதரைக் கொல்கிறீர்களா?)."'' இதை அல்-புகாரி அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளார்கள்.

அல்லாஹ் கூறுகிறான்;
وَقَدْ جَآءَكُمْ بِالْبَيِّنَـتِ مِن رَّبِّكُمْ
(மேலும் அவர் உங்கள் இறைவனிடமிருந்து தெளிவான சான்றுகளுடன் உங்களிடம் வந்துள்ளார்) இதன் பொருள், "ஒரு மனிதர் 'என் இறைவன் அல்லாஹ்' என்று கூறுவதாலும், அவர் கூறுவது உண்மை என்பதற்கு ஆதாரம் கொண்டு வருவதாலும் அவரை நீங்கள் எப்படி கொல்ல முடியும்?" பின்னர், வாதத்திற்காக, அவர் அவர்களுடன் உடன்பட்டு கூறினார்,

وَإِن يَكُ كَـذِباً فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَإِن يَكُ صَـدِقاً يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِى يَعِدُكُمْ
(அவர் பொய்யராக இருந்தால், அவரின் பொய்யின் (பாவம்) அவர் மீதே இருக்கும்; ஆனால் அவர் உண்மையாளராக இருந்தால், அவர் உங்களை அச்சுறுத்தும் (பேரழிவுகளில்) சிலது உங்களையும் வந்தடையும்.) இதன் பொருள், 'அவர் சொல்வதை நீங்கள் நம்பவில்லை என்றால், அவரைத் தனியாக விட்டுவிடுவதும், அவருக்குத் தீங்கு செய்யாமல் இருப்பதும் பொதுவான அறிவு. அவர் பொய் சொன்னால், அல்லாஹ் அவரின் பொய்களுக்காக இவ்வுலகிலும் மறுமையிலும் அவரைத் தண்டிப்பான். அவர் உண்மையாளராக இருந்து, நீங்கள் அவருக்குத் தீங்கு செய்தால், அவர் எச்சரிக்கும் சில விஷயங்கள் உங்களுக்கும் நடக்கும், ஏனென்றால் நீங்கள் அவருக்கு எதிராகச் சென்றால் இவ்வுலகிலும் மறுமையிலும் தண்டனை கிடைக்கும் என்று அவர் உங்களை அச்சுறுத்துகிறார். உங்கள் விஷயத்தில் அவர் உண்மையாளராக இருக்க வாய்ப்புள்ளது, எனவே நீங்கள் அவரையும் அவரின் மக்களையும் தனியாக விட்டுவிட வேண்டும், அவர்களுக்குத் தீங்கு செய்யக்கூடாது.'

மூஸா (அலை) அவர்கள் ஃபிர்அவ்னிடமும் அவனுடைய மக்களிடமும் தங்களை நிம்மதியாக விட்டுவிடும்படி கேட்டதாக அல்லாஹ் நமக்குக் கூறுகிறான்:
وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَآءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ - أَنْ أَدُّواْ إِلَىَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّى لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
وَأَن لاَّ تَعْلُواْ عَلَى اللَّهِ إِنِّى ءَاتِيكُمْ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ - وَإِنِّى عُذْتُ بِرَبِّى وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ - وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُواْ لِى فَاعْتَزِلُونِ
(நிச்சயமாக, நாம் அவர்களுக்கு முன்னர் ஃபிர்அவ்னின் மக்களைச் சோதித்தோம், அவர்களிடம் ஒரு கண்ணியமான தூதர் வந்தபோது, அவர் கூறினார்: "அல்லாஹ்வின் அடியார்களை என்னிடம் ஒப்படையுங்கள். நிச்சயமாக, நான் உங்களுக்கு நம்பிக்கைக்குரிய ஒரு தூதர். அல்லாஹ்வுக்கு எதிராக உங்களை உயர்த்திக் கொள்ளாதீர்கள். உண்மையாகவே, நான் உங்களிடம் ஒரு தெளிவான அதிகாரத்துடன் வந்துள்ளேன். உண்மையாகவே, நீங்கள் என்னைக் கல்லெறிந்து கொல்லாமல் இருப்பதற்காக என் இறைவனிடமும் உங்கள் இறைவனிடமும் நான் பாதுகாப்புத் தேடுகிறேன். ஆனால், நீங்கள் என்னை நம்பவில்லை என்றால், என்னைவிட்டு விலகி, என்னைத் தனியே விட்டுவிடுங்கள்.") (44:17-21).

இதேபோல், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் குறைஷிகளிடம் தங்களைத் தனியாக விட்டுவிடும்படியும், அல்லாஹ்வின் அடியார்களை அல்லாஹ்வின் பக்கம் அழைக்கத் தம்மை அனுமதிக்கும்படியும் கூறினார்கள்; தங்களுக்குத் தீங்கு செய்ய வேண்டாம் என்றும், தமக்கும் அவர்களுக்குமிடையே இருந்த உறவின் பிணைப்புகளைத் தங்களுக்குத் தீங்கு செய்யாமல் பேணும்படியும் அவர்கள் கேட்டார்கள். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:
قُل لاَّ أَسْـَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبَى
(கூறுவீராக: "இதற்காக உங்களிடம் நான் எந்தக் கூலியையும் கேட்கவில்லை, உங்களுக்கும் எனக்கும் உள்ள உறவின் காரணமாக என்னிடம் அன்பாக இருப்பதைத் தவிர.") (42:23), இதன் பொருள், 'எனக்கும் உங்களுக்குமிடையே உள்ள உறவின் பிணைப்புகளின் காரணமாக எனக்குத் தீங்கு செய்யாதீர்கள்; எனவே எனக்குத் தீங்கு செய்யாதீர்கள், மேலும் எனது அழைப்பை மக்களுக்கு எடுத்துரைக்க என்னை விடுங்கள்.' இதுதான் அல்-ஹுதைபிய்யா உடன்படிக்கையின் அடிப்படையாக இருந்தது, அது ஒரு தெளிவான வெற்றியாகும்.

إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِى مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ
(நிச்சயமாக, அல்லாஹ் வரம்பு மீறுபவனையும், பொய்யனையும் நேர்வழியில் செலுத்துவதில்லை!) இதன் பொருள், 'நீங்கள் சொல்வது போல், அல்லாஹ்வால் அனுப்பப்பட்டதாகக் கூறும் ஒருவர் பொய்யராக இருந்தால், இது அவருடைய வார்த்தைகள் மற்றும் செயல்களிலிருந்து அனைவருக்கும் தெளிவாகத் தெரியும், ஏனெனில் அவை முரண்பாடாகவும், தனக்குத்தானே முரணாகவும் இருக்கும். ஆனால் இந்த மனிதர் நேர்மையானவர் என்றும், அவர் சொல்வது சீராக இருக்கிறது என்றும் நாம் பார்க்க முடிகிறது. அவர் ஒரு பாவியாகவும் பொய்யராகவும் இருந்திருந்தால், அல்லாஹ் அவருக்கு வழிகாட்டியிருக்க மாட்டான், மேலும் நீங்கள் காண்பது போல் அவருடைய வார்த்தைகளையும் செயல்களையும் பகுத்தறிவுடனும் சீராகவும் ஆக்கியிருக்க மாட்டான்.'

பின்னர் இந்த இறைநம்பிக்கையாளர், அல்லாஹ் தங்களுக்கு வழங்கிய அருட்கொடைகளை அவர்கள் இழந்துவிடுவார்கள் என்றும், அல்லாஹ்வின் பழிவாங்குதல் அவர்கள் மீது வந்துசேரும் என்றும் தன் மக்களை எச்சரித்தார்:
يقَومِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظَـهِرِينَ فِى الاٌّرْضِ
(என் மக்களே! இன்று ராஜ்ஜியம் உங்களுடையது, நீங்கள் பூமியில் ஆதிக்கம் செலுத்துகிறீர்கள்.) இதன் பொருள், 'அல்லாஹ் உங்களுக்கு இந்த ராஜ்ஜியம், பூமியில் ஆதிக்கம், சக்தி மற்றும் அதிகாரம் ஆகியவற்றைக் கொண்டு அருள் புரிந்துள்ளான், எனவே அல்லாஹ்வுக்கு நன்றி செலுத்தி, அவனுடைய தூதரை நம்புவதன் மூலம் இந்த அருளைப் பேணிக் கொள்ளுங்கள், மேலும் அவனுடைய தூதரை நீங்கள் நிராகரித்தால் அல்லாஹ்வின் தண்டனைக்கு அஞ்சுங்கள்.'

فَمَن يَنصُرُنَا مِن بَأْسِ اللَّهِ إِن جَآءَنَا
(ஆனால் அல்லாஹ்வின் வேதனை நம்மை வந்தடைந்தால், அதிலிருந்து நம்மைக் காப்பாற்றுபவர் யார்?) இதன் பொருள், 'இந்த சிப்பாய்களும் படைகளும் உங்களுக்கு எந்தப் பயனையும் தராது, மேலும் அல்லாஹ் நம்மைத் தண்டிக்க முடிவு செய்தால், அவனுடைய தண்டனையைத் தடுக்கவும் முடியாது.'

ஃபிர்அவ்னை விட ராஜ்ஜியத்திற்கு அதிக தகுதியுடைய இந்த நேர்மையான மனிதரின் அறிவுரைக்குப் பதிலளிக்கும் விதமாக, ஃபிர்அவ்ன் தன் மக்களிடம் கூறினான்:
مَآ أُرِيكُمْ إِلاَّ مَآ أَرَى
(நான் காண்பதை மட்டுமே உங்களுக்குக் காட்டுகிறேன்,) இதன் பொருள், 'எனக்கு நல்லது என்று நான் நினைப்பதை மட்டுமே நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன், மேலும் அதைச் செய்யும்படி உங்களுக்கு அறிவுறுத்துகிறேன்.' ஆனால் ஃபிர்அவ்ன் பொய் சொன்னான், ஏனென்றால் மூஸா (அலை) அவர்கள் கொண்டு வந்த செய்தியைப் பற்றி உண்மையே கூறுகிறார்கள் என்பதை அவன் அறிந்திருந்தான்.
قَالَ لَقَدْ عَلِمْتَ مَآ أَنزَلَ هَـؤُلاءِ إِلاَّ رَبُّ السَّمَـوَتِ وَالاٌّرْضِ بَصَآئِرَ
(மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள்: "நிச்சயமாக, இந்த அத்தாட்சிகளை வானங்கள் மற்றும் பூமியின் இறைவனைத் தவிர வேறு யாரும் இறக்கவில்லை என்பதை நீ அறிவாய்.") (17:102)

وَجَحَدُواْ بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَآ أَنفُسُهُمْ ظُلْماً وَعُلُوّاً
(அவர்கள் அநியாயமாகவும் பெருமையாகவும் அவற்றை (அந்த ஆயத்களை) மறுத்தார்கள், எனினும் அவர்களின் உள்ளங்கள் அவற்றை உறுதியாக நம்பின) (27:14)

مَآ أُرِيكُمْ إِلاَّ مَآ أَرَى
(நான் காண்பதை மட்டுமே உங்களுக்குக் காட்டுகிறேன்,) -- ஃபிர்அவ்ன் ஒரு பொய்யையும், இட்டுக்கட்டலையும் கூறினான்; அவன் அல்லாஹ்வுக்கும் அவனுடைய தூதருக்கும் துரோகம் செய்தான், மேலும் தன் மக்களுக்கு நேர்மையாக அறிவுரை கூறாமல் அவர்களை ஏமாற்றினான்.

وَمَآ أَهْدِيكُمْ إِلاَّ سَبِيلَ الرَّشَادِ
(மேலும் நான் உங்களுக்கு நேர்மையான கொள்கையின் பாதைக்கு மட்டுமே வழிகாட்டுகிறேன்!) இதன் பொருள், 'நான் உங்களை உண்மை, நேர்மை மற்றும் வழிகாட்டுதலின் பாதைக்கு மட்டுமே அழைக்கிறேன்.' இதுவும் ஒரு பொய்தான், ஆனால் அவனுடைய மக்கள் அவனுக்குக் கீழ்ப்படிந்து அவனைப் பின்பற்றினார்கள். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

فَاتَّبَعُواْ أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَمَآ أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ
(அவர்கள் ஃபிர்அவ்னின் கட்டளையைப் பின்பற்றினார்கள், ஃபிர்அவ்னின் கட்டளை நேரிய வழிகாட்டியாக இருக்கவில்லை) (11:97).

وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَى
(மேலும் ஃபிர்அவ்ன் தன் மக்களை வழிதவறச் செய்தான், அவன் அவர்களுக்கு வழிகாட்டவில்லை.) (20:79)

ஒரு ஹதீஸின்படி:
«مَا مِنْ إِمَام يَمُوتُ يَوْمَ يَمُوتُ وَهُوَ غَاشٌّ لِرَعِيَّتِهِ، إِلَّا لَمْ يَرَحْ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ، وَإِنَّ رِيحَهَا لَيُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ خَمْسِمِائَةِ عَام»
("தன் குடிமக்களை ஏமாற்றிய நிலையில் இறக்கும் எந்தத் தலைவரும் சொர்க்கத்தின் நறுமணத்தை நுகர மாட்டார், மேலும் அதன் நறுமணத்தை ஐநூறு ஆண்டு பயண தூரத்திலிருந்து உணர முடியும்.")" மேலும் அல்லாஹ்வே நேரான பாதைக்கு வழிகாட்டுபவன்.