மக்காவில் அருளப்பெற்றது

வெள்ளிக்கிழமை ஃபஜ்ர் தொழுகையில் ஸூரத்துஸ் ஸஜ்தா மற்றும் ஸூரத்துல் இன்ஸான் ஓதுதல்

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் வெள்ளிக்கிழமை ஃபஜ்ர் தொழுகையில்

الم تَنزِيلَ

(அலிஃப் லாம் மீம். வஹீ (இறைச்செய்தி)...) (32) மற்றும்

هَلْ أَتَى عَلَى الإِنسَـنِ

(மனிதன் மீது ஒரு காலம் வந்ததில்லையா...) (76) ஆகியவற்றை ஓதி வந்தார்கள் என்று இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து ஸஹீஹ் முஸ்லிமில் பதிவாகியுள்ளதாக முன்னர் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيمِ

அளவற்ற அருளாளனும் நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய அல்லாஹ்வின் பெயரால்.

அல்லாஹ் மனிதனை அவன் இல்லாத நிலையில் இருந்து படைத்தான்

மனிதனின் தாழ்மை மற்றும் பலவீனம் காரணமாக, அவன் குறிப்பிடத்தக்க எதுவுமாக இல்லாத நிலையில் இருந்து அவனை உருவாக்கினான் என்று அல்லாஹ் தெரிவிக்கிறான். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

هَلْ أَتَى عَلَى الإِنسَـنِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئاً مَّذْكُوراً

(மனிதன் மீது ஒரு காலம் வந்ததில்லையா, அப்போது அவன் குறிப்பிடத்தக்க எதுவுமாக இருக்கவில்லை)

பின்னர் அல்லாஹ் இதை விளக்குகிறான்:

إِنَّا خَلَقْنَا الإِنسَـنَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ

(நிச்சயமாக நாம் மனிதனை கலப்பு நுத்ஃபாவிலிருந்து படைத்தோம்,) அதாவது, கலவையான. மஷாஜ் மற்றும் மஷீஜ் என்ற சொற்கள் ஒன்றாக கலக்கப்பட்ட ஒன்றைக் குறிக்கின்றன. அல்லாஹ்வின் கூற்று குறித்து இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ

(கலப்பு நுத்ஃபாவிலிருந்து,) "இது ஆணின் திரவமும் பெண்ணின் திரவமும் சந்தித்து கலக்கும்போது என்று பொருள்." பின்னர் மனிதன் இதற்குப் பிறகு நிலை நிலையாகவும், நிலைமை நிலைமையாகவும், நிறம் நிறமாகவும் மாறுகிறான். இக்ரிமா, முஜாஹித், அல்-ஹஸன் மற்றும் அர்-ரபீஃ பின் அனஸ் (ரழி) ஆகியோர் அனைவரும் இதேபோன்ற கூற்றுகளைக் கூறினார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள், "அம்ஷாஜ் என்பது ஆணின் திரவமும் பெண்ணின் திரவமும் கலப்பதாகும்." அல்லாஹ்வின் கூற்று குறித்து:

نَّبْتَلِيهِ

(அவனை சோதிப்பதற்காக,) அதாவது, 'நாம் அவனை சோதிக்கிறோம்.' இது அல்லாஹ்வின் கூற்றைப் போன்றது:

لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً

(உங்களில் யார் செயலால் சிறந்தவர் என்பதை அவன் சோதிப்பதற்காக.) (67:2)

பின்னர் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

فَجَعَلْنَـهُ سَمِيعاً بَصِيراً

(எனவே, நாம் அவனை கேட்பவனாகவும் பார்ப்பவனாகவும் ஆக்கினோம்.) அதாவது, 'கீழ்ப்படிதல் மற்றும் மாறுபடுதல் ஆகியவற்றிற்காக அவற்றைப் பயன்படுத்தும் திறனைப் பெறுவதற்காக நாம் அவனுக்கு கேட்கும் மற்றும் பார்க்கும் திறன்களை வழங்கினோம்.'

அல்லாஹ் அவனுக்கு வழியைக் காட்டினான், எனவே மனிதன் ஒன்று நன்றியுள்ளவனாக அல்லது நன்றி கெட்டவனாக இருக்கிறான்

அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

إِنَّا هَدَيْنَـهُ السَّبِيلَ

(நிச்சயமாக நாம் அவனுக்கு வழியைக் காட்டினோம்,) அதாவது, 'நாம் அதை அவனுக்கு விளக்கினோம், அதை அவனுக்குத் தெளிவுபடுத்தினோம் மற்றும் அதை அவனுக்குக் காட்டினோம்.' இது அல்லாஹ் கூறுவதைப் போன்றது:

وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَـهُمْ فَاسْتَحَبُّواْ الْعَمَى عَلَى الْهُدَى

(ஸமூது கூட்டத்தாரைப் பொறுத்தவரை, நாம் அவர்களுக்கு நேர்வழியைக் காட்டினோம். ஆனால் அவர்கள் நேர்வழியை விட்டு குருட்டுத்தனத்தையே விரும்பினர்.) (41:17)

அல்லாஹ் மேலும் கூறினான்:

وَهَدَيْنَـهُ النَّجْدَينِ

(இரு பாதைகளையும் நாம் அவனுக்குக் காட்டினோம்.) (90:10) அதாவது, 'நாம் அவனுக்கு நன்மையின் பாதையையும் தீமையின் பாதையையும் விளக்கினோம்.' இது இக்ரிமா, அதிய்யா, இப்னு ஸைத் மற்றும் முஜாஹித் (ரழி) ஆகியோரின் கூற்றாகும், இது அவரிடமிருந்தும் பெரும்பான்மையோரிடமிருந்தும் நன்கு அறியப்பட்டதாகும். பின்னர் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

إِمَّا شَاكِراً وَإِمَّا كَفُوراً

(அவன் நன்றியுள்ளவனாக இருந்தாலும் அல்லது நன்றி கெட்டவனாக இருந்தாலும்.) இது அவனது விதியாகும். இதன் மூலம், அவன் ஒன்று துரதிர்ஷ்டசாலியாக அல்லது அதிர்ஷ்டசாலியாக இருக்கிறான். இது அபூ மாலிக் அல்-அஷ்அரீ (ரழி) அவர்களிடமிருந்து முஸ்லிமில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ள ஹதீஸைப் போன்றதாகும். அவர் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«كُلُّ النَّاسِ يَغْدُو فَبَائِعٌ نَفْسَهُ، فَمُوبِقُهَا أَوْ مُعْتِقُهَا»

"எல்லா மக்களும் காலையில் புறப்படுகின்றனர். அவர்கள் தங்களை விற்கின்றனர். எனவே அவர்கள் ஒன்று தங்களை அழித்துக் கொள்கின்றனர் அல்லது விடுவித்துக் கொள்கின்றனர்."

மனிதகுலம் அனைத்தும் காலையில் தங்கள் சொந்த ஆன்மாவின் வணிகராக எழுகின்றனர். எனவே, அவர்கள் ஒன்று அதனை சிறைப்படுத்துகிறார்கள் அல்லது விடுதலை செய்கிறார்கள்.