மூஸா (அலை) அவர்கள் எகிப்துக்குத் திரும்பியதும், வழியில் அவர்களுக்கு தூதுத்துவமும் அற்புதங்களும் வழங்கப்பட்டதும்

முந்தைய வசனத்தின் விளக்கத்தில், மூஸா (அலை) அவர்கள் இரண்டு காலங்களில் நீண்டதும் சிறந்ததுமான காலத்தை நிறைவு செய்தார்கள் என்பதை நாம் ஏற்கனவே பார்த்துள்ளோம். இதை அல்லாஹ் கூறும் இந்த வசனத்திலிருந்தும் புரிந்து கொள்ளலாம்:

﴾فَلَمَّا قَضَى مُوسَى الاٌّجَلَ﴿

(மூஸா காலத்தை நிறைவு செய்த பிறகு,) அதாவது, இரண்டில் நீண்டது; அல்லாஹ் நன்கு அறிந்தவன்.

﴾وَسَارَ بِأَهْلِهِ﴿

(அவர் தனது குடும்பத்துடன் பயணம் செய்தார்,) அவர்கள் கூறினார்கள்: "மூஸா (அலை) அவர்கள் தனது நாட்டையும் உறவினர்களையும் நினைத்து ஏங்கினார்கள், எனவே ஃபிர்அவ்னும் அவனது மக்களும் அறியாமல் இரகசியமாக அவர்களைச் சந்திக்க முடிவு செய்தார்கள். எனவே அவர்கள் தனது குடும்பத்தையும், தனது மாமனார் அவர்களுக்கு கொடுத்த மந்தைகளையும் ஒன்று சேர்த்து, குளிரான, இருண்ட, மழை பெய்யும் இரவில் புறப்பட்டார்கள். அவர்கள் முகாமிட்டனர், அவர்கள் நெருப்பை ஏற்ற முயன்ற போதெல்லாம், அவர்களால் வெற்றி பெற முடியவில்லை. அவர்கள் இதனால் ஆச்சரியப்பட்டார்கள், அவர்கள் இந்த நிலையில் இருந்தபோது,

﴾ءَانَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَاراً﴿

(அத்-தூர் திசையில் ஒரு நெருப்பைக் கண்டார்கள்) தொலைவில் எரியும் நெருப்பை அவர்கள் கண்டார்கள்.

﴾فَقَالَ لاًّهْلِهِ امْكُثُواْ إِنِّى ءَانَسْتُ نَاراً﴿

(அவர்கள் தம் குடும்பத்தாரிடம் கூறினார்கள்: "காத்திருங்கள், நான் ஒரு நெருப்பைக் கண்டேன்...") அதாவது, 'நான் அங்கு செல்லும் வரை காத்திருங்கள்,'

﴾لَّعَلِّى ءَاتِيكُمْ مِّنْهَا بِخَبَرٍ﴿

(அங்கிருந்து உங்களுக்கு ஏதேனும் தகவல் கொண்டு வரலாம்,) ஏனெனில் அவர்கள் வழி தவறிவிட்டனர்.

﴾أَوْ جَذْوَةٍ مِّنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ﴿

(அல்லது நீங்கள் குளிர் காய்வதற்காக எரியும் கொள்ளியை,) அதனால் அவர்கள் சூடாகி குளிரிலிருந்து நிவாரணம் பெறலாம்.

﴾فَلَمَّآ أَتَـهَا نُودِىَ مِن شَاطِىءِ الْوَادِى الأَيْمَنِ﴿

(அவர் அதை (நெருப்பை) அடைந்தபோது, பள்ளத்தாக்கின் வலது பக்கத்திலிருந்து அழைக்கப்பட்டார்,) பள்ளத்தாக்கின் அவரது வலது புறத்தில் மலையோடு இணைந்திருந்த பக்கத்திலிருந்து, மேற்கே. இது பின்வரும் வசனத்தைப் போன்றது,

﴾وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِىِّ إِذْ قَضَيْنَآ إِلَى مُوسَى الاٌّمْرَ﴿

(நாம் மூஸாவுக்கு கட்டளையை தெளிவுபடுத்திய போது நீர் மேற்குப் பக்கத்தில் இருக்கவில்லை) (20:44). இது மூஸா (அலை) அவர்கள் நெருப்பை நோக்கி சென்றபோது, கிப்லாவின் திசையில் மேற்கு மலை அவரது வலது புறத்தில் இருக்குமாறு சென்றார் என்பதைக் குறிக்கிறது. பள்ளத்தாக்கோடு இணைந்த மலையின் பக்கத்தில் உள்ள பசுமையான புதரில் எரியும் நெருப்பைக் கண்டார், அவர் தான் பார்த்துக் கொண்டிருந்ததைக் கண்டு வியப்புடன் அங்கே நின்றார். பின்னர் அவரது இறைவன் அவரை அழைத்தான்:

﴾مِن شَاطِىءِ الْوَادِى الأَيْمَنِ فِى الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ﴿

(பள்ளத்தாக்கின் வலது பக்கத்திலிருந்து, அருள் நிறைந்த இடத்திலிருந்து, மரத்திலிருந்து.)

﴾أَن يمُوسَى إِنِّى أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَـلَمِينَ﴿

(மூஸாவே! நிச்சயமாக நான்தான் அல்லாஹ், அகிலத்தாரின் இறைவன்!) அதாவது, 'உன்னுடன் பேசி உரையாடுபவன் அகிலத்தாரின் இறைவன், தான் நாடியதைச் செய்பவன், அவனைத் தவிர வேறு இறைவனோ நாயகனோ இல்லை, அவன் உயர்ந்தவனாகவும் பரிசுத்தமானவனாகவும் இருக்கிறான், அவனது இயல்பு, பண்புகள், வார்த்தைகள் மற்றும் செயல்களால் அவனது படைப்புகளுக்கு எந்த ஒப்புமையும் இல்லாதவன், அவன் மகிமைப்படுத்தப்படட்டும்.

﴾وَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَ﴿

(உமது கோலை எறியும்!) 'உமது கையில் உள்ள கோல்' -- இந்த வசனத்தில் கூறப்பட்டுள்ளதைப் போல,

﴾وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يمُوسَى - قَالَ هِىَ عَصَاىَ أَتَوَكَّؤُا عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِى وَلِىَ فِيهَا مَأَرِبُ أُخْرَى ﴿

("உமது வலக்கையில் இருப்பது என்ன, மூஸா (அலை)?" அவர் கூறினார்கள்: "இது எனது தடி, இதன் மீது நான் சாய்ந்து கொள்கிறேன், இதைக் கொண்டு எனது ஆடுகளுக்காக கிளைகளை அடித்து விழுத்துகிறேன், மேலும் இதில் வேறு பயன்களையும் நான் காண்கிறேன்.") (20:17-18). இதன் பொருள்: 'நீர் நன்கு அறிந்த இந்த தடி;'

﴾قَالَ أَلْقِهَا يمُوسَى - فَأَلْقَـهَا فَإِذَا هِىَ حَيَّةٌ تَسْعَى ﴿

("அதை கீழே போடு, மூஸா (அலை)!" அவர் அதைக் கீழே போட்டார், அப்போது அது விரைவாக நகரும் பாம்பாக மாறியது.) (20:19-20). ஒரு பொருளை "ஆகு!" என்று கூறினால் அது ஆகிவிடும் என்பதை மூஸா (அலை) அறிந்திருந்தார்கள், ஏற்கனவே நாம் சூரா தாஹாவில் விளக்கியுள்ளோம். இங்கு அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

﴾فَلَمَّا رَءَاهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنٌّ وَلَّى مُدْبِراً﴿

(ஆனால் அது பாம்பைப் போல் அசைவதைக் கண்டபோது, அவர் திரும்பி ஓடினார்,) அது மிகப் பெரியதாக இருந்தபோதிலும் மிக விரைவாக நகர்ந்தது, அதன் வாய் மிகப் பெரியதாக இருந்தது, அதன் தாடைகள் மோதிக்கொண்டன. அது கடந்து சென்ற ஒவ்வொரு பாறையையும் விழுங்கியது, அதன் வாயில் விழுந்த ஒவ்வொரு பாறையும் பள்ளத்தாக்கில் பாறை விழும் ஒலியைப் போல ஒலித்தது. அவர் அதைப் பார்த்தபோது:

﴾وَلَّى مُدْبِراً وَلَمْ يُعَقِّبْ﴿

(அவர் திரும்பி ஓடினார், திரும்பிப் பார்க்கவில்லை.) அவர் திரும்பிப் பார்க்கவில்லை, ஏனெனில் அத்தகைய ஒன்றிலிருந்து தப்பி ஓடுவது மனித இயல்பு. ஆனால் அல்லாஹ் அவரிடம் கூறியபோது:

﴾يمُوسَى أَقْبِلْ وَلاَ تَخَفْ إِنَّكَ مِنَ الاٌّمِنِينَ﴿

("மூஸா (அலை)! நெருங்கி வாரும், பயப்பட வேண்டாம். நிச்சயமாக நீர் பாதுகாப்பானவர்களில் உள்ளவர்.") அவர் தமது முந்தைய நிலைக்குத் திரும்பினார். பின்னர் அல்லாஹ் கூறினான்:

﴾اسْلُكْ يَدَكَ فِى جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَآءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ﴿

(உமது கையை உமது ஆடையின் துவாரத்தில் நுழைப்பீராக, அது நோயின்றி வெண்மையாக வெளிவரும்;) அதாவது, 'நீர் உமது கையை உமது ஆடையில் நுழைத்து பின்னர் வெளியே எடுக்கும்போது, அது சந்திரனின் ஒரு துண்டு அல்லது மின்னல் ஒளியைப் போல பிரகாசமாக வெண்மையாக இருக்கும்.' அல்லாஹ் கூறினான்:

﴾مِنْ غَيْرِ سُوءٍ﴿

(நோயின்றி) அதாவது, வெண்குஷ்டத்தின் அறிகுறி இல்லாமல்.

﴾وَاضْمُمْ إِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ﴿

(பயத்திலிருந்து விடுபட உமது கையை உமது பக்கத்திற்கு நெருக்கமாக வைத்துக் கொள்வீராக.) முஜாஹித் (ரழி) கூறினார்கள், "பீதியிலிருந்து விடுபட." கதாதா (ரழி) கூறினார்கள், "பயத்திலிருந்து விடுபட." மூஸா (அலை) அவர்கள் எதையேனும் பயந்தால், பயத்திலிருந்து விடுபட தமது கையை தமது பக்கத்திற்கு நெருக்கமாக வைத்துக் கொள்ளுமாறு கட்டளையிடப்பட்டார்கள். அவர் அவ்வாறு செய்தால், அவர் உணர்ந்த எந்தப் பயமும் நீங்கிவிடும். ஒருவேளை ஒருவர் இதைச் செய்தால், மூஸா (அலை) அவர்களின் முன்மாதிரியைப் பின்பற்றி, தமது கையை தமது இதயத்தின் மீது வைத்தால், அவரது பயம் மறைந்துவிடும் அல்லது குறையும், அல்லாஹ் நாடினால்; அல்லாஹ்வின் மீதே நாம் நம்பிக்கை வைக்கிறோம்.

﴾فَذَانِكَ بُرْهَانَـنِ مِن رَّبِّكَ﴿

(இவை உமது இறைவனிடமிருந்து இரண்டு சான்றுகள்) இது அவரது தடியை கீழே போட்டதைக் குறிக்கிறது, அப்போது அது நகரும் பாம்பாக மாறியது, மேலும் அவரது கையை அவரது ஆடையில் நுழைத்து நோயின்றி வெண்மையாக வெளியே எடுத்தது. இவை தான் நாடியதைச் செய்யும் ஒருவனின் வல்லமையையும், இந்த அற்புதங்கள் நிகழ்ந்த ஒருவரின் இறைத்தூதுத்துவத்தின் உண்மையையும் காட்டும் இரண்டு தெளிவான மற்றும் முடிவான சான்றுகளாகும். அல்லாஹ் கூறினான்:

﴾إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلإِيْهِ﴿

(ஃபிர்அவ்னிடமும் அவனது தலைவர்களிடமும்) அதாவது அவனது தலைவர்கள் மற்றும் முக்கிய பின்பற்றுபவர்கள்.

﴾إِنَّهُمْ كَانُواْ قَوْماً فَـسِقِينَ﴿

(நிச்சயமாக அவர்கள் கீழ்ப்படியாத மக்கள்.) அதாவது, அல்லாஹ்வுக்கு கீழ்ப்படியாதவர்கள் மற்றும் அவனது கட்டளைகளுக்கும் அவனது மார்க்கத்திற்கும் எதிராக செல்பவர்கள்.