அல்லாஹ்வின் வல்லமை மற்றும் சக்தியின் அடையாளங்களில் இரவும் பகலும், சூரியனும் சந்திரனும் அடங்கும்

يُغْشِى الَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا

(அவன் இரவை பகலின் மீது மூடியாக்குகிறான், அதை விரைவாகத் தேடிக்கொண்டு) (7:54). அல்லாஹ் இங்கு கூறுகிறான்:

وَءَايَةٌ لَّهُمُ الَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ

(அவர்களுக்கு ஓர் அத்தாட்சி இரவாகும். நாம் அதிலிருந்து பகலை உரித்தெடுக்கிறோம்,) அதாவது, 'நாம் அதை அதிலிருந்து எடுத்துவிடுகிறோம், எனவே அது சென்றுவிடுகிறது மற்றும் இரவு வருகிறது.' அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ

(அப்போது அவர்கள் இருளில் மூழ்கிவிடுகின்றனர்.) ஹதீஸில் கூறப்பட்டுள்ளதைப் போல:

«إِذَا أَقْبَلَ اللَّيْلُ مِنْ ههُنَا، وَأَدْبَرَ النَّهَارُ مِنْ ههُنَا، وَغَرَبَتِ الشَّمْسُ، فَقَدْ أَفْطَرَ الصَّائِم»

(இரவு இங்கிருந்து வந்து, பகல் இங்கிருந்து சென்றுவிட்டு, சூரியன் மறைந்துவிட்டால், நோன்பாளி தனது நோன்பை முறிக்கலாம்.) இதுவே இந்த வசனத்தின் வெளிப்படையான பொருளாகும். அல்லாஹ்வின் கூற்று:

وَالشَّمْسُ تَجْرِى لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَـا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ

(சூரியனும் (குறிப்பிட்ட காலம் வரை) தனக்குரிய நிலையான பாதையில் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. இது மிகைத்தவனும், நன்கறிந்தவனுமான (அல்லாஹ்வின்) திட்டமிடலாகும்.)

لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَـا

(தனக்குரிய நிலையான பாதையில் குறிப்பிட்ட காலம் வரை) என்ற சொற்றொடரின் பொருள் குறித்து இரண்டு கருத்துக்கள் உள்ளன. (முதல் கருத்து) அது அதன் நிலையான இடப் பாதையைக் குறிக்கிறது, அது அர்ஷுக்குக் கீழே, பூமிக்கு அப்பால் அந்தத் திசையில் உள்ளது. அது எங்கு சென்றாலும், அது அர்ஷுக்குக் கீழேதான் உள்ளது, அதுவும் அனைத்துப் படைப்புகளும், ஏனெனில் அர்ஷ் படைப்பின் கூரையாகும், மேலும் அது பல வானியலாளர்கள் கூறுவதைப் போல ஒரு கோளம் அல்ல. மாறாக, அது கால்கள் அல்லது தூண்களால் தாங்கப்படும் ஒரு குவிமாடம், வானவர்களால் சுமக்கப்படுகிறது, மேலும் அது பிரபஞ்சத்திற்கு மேலே, மக்களின் தலைகளுக்கு மேலே உள்ளது. சூரியன் நண்பகலில் உச்சத்தில் இருக்கும்போது, அது அர்ஷுக்கு மிக நெருக்கமான நிலையில் இருக்கிறது, மேலும் அது தனது நான்காவது சுற்றுப்பாதையில் அதன் உச்சத்திற்கு எதிர்ப்புள்ளியில், நள்ளிரவில் ஓடும்போது, அது அர்ஷிலிருந்து மிகத் தொலைவான நிலையில் இருக்கிறது. அந்த புள்ளியில் அது சிரம் பணிந்து உதயமாக அனுமதி கேட்கிறது, இது ஹதீஸ்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அபூ தர் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக புகாரி பதிவு செய்துள்ளார்கள்: "நான் சூரியன் மறையும் நேரத்தில் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் மஸ்ஜிதில் இருந்தேன், அப்போது அவர்கள் கூறினார்கள்:

«يَا أَبَا ذَرَ، أَتَدْرِي أَيْنَ تَغْرُبُ الشَّمْسُ؟»

(அபூ தர் அவர்களே! சூரியன் எங்கே மறைகிறது என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா?) நான், 'அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும்தான் நன்கறிவார்கள்' என்றேன். அவர்கள் கூறினார்கள்:

«فَإِنَّهَا تَذْهَبُ حَتْى تَسْجُدَ تَحْتَ الْعَرْشِ، فَذَلِكَ قَوْلُهُ تَعَالَى:

وَالشَّمْسُ تَجْرِى لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَـا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ »

(அது அர்ஷுக்குக் கீழே சென்று சிரம் பணிகிறது, அதுதான் அல்லாஹ் கூறுகிறான்: (சூரியனும் தனக்குரிய நிலையான பாதையில் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. இது மிகைத்தவனும், நன்கறிந்தவனுமான (அல்லாஹ்வின்) திட்டமிடலாகும்.)) அபூ தர் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாகவும் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது: "நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் இந்த வசனத்தைப் பற்றிக் கேட்டேன்:

وَالشَّمْسُ تَجْرِى لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَـا

(சூரியனும் தனக்குரிய நிலையான பாதையில் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது.) அவர்கள் கூறினார்கள்:

«مُسْتَقَرُّهَا تَحْتَ الْعَرْش»

(அதன் நிலையான பாதை அர்ஷுக்குக் கீழே உள்ளது.)" (இரண்டாவது கருத்து) இது சூரியனின் நியமிக்கப்பட்ட நேரம் முடிவடையும் போதைக் குறிக்கிறது, அது மறுமை நாளில் இருக்கும், அப்போது அதன் நிலையான பாதை ரத்து செய்யப்படும், அது நின்றுவிடும் மற்றும் அது சுருட்டப்படும். இந்த உலகம் முடிவடையும், அதுவே அதன் நியமிக்கப்பட்ட நேரத்தின் முடிவாக இருக்கும். இதுவே அதன் காலத்தின் நிலையான பாதையாகும். கதாதா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

லِمُسْتَقَرٍّ لَّهَـا

(அதற்கு நிர்ணயிக்கப்பட்ட பாதையில்) என்றால், "அதற்கு ஒரு குறிப்பிட்ட நேரம் உள்ளது, அது அதைத் தாண்டி செல்லாது" என்று பொருள். இது அதன் கோடைகால சுற்றுப்பாதையில் ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு இயங்குகிறது, அதை மீறாது, பின்னர் அது குளிர்கால சுற்றுப்பாதைக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு நகர்கிறது, அதை மீறாது என்றும் கூறப்பட்டது. இது அப்துல்லாஹ் பின் அம்ர் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) மற்றும் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) ஆகியோர் இந்த வசனத்தை இவ்வாறு ஓதினார்கள்: (وَالشَّمْسُ تَجْرِي لَامُسْتَقَرَّ لَهَا) (சூரியன் நிலையான பாதையின்றி ஓடுகிறது,) அதற்கு இலக்கு இல்லை என்றும், அது ஒரே இடத்தில் நிலைத்திருப்பதில்லை என்றும், மாறாக அது இரவும் பகலும் தொடர்ந்து நகர்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது, ஒருபோதும் மெதுவாகவோ நின்றுவிடவோ இல்லை என்பதே இதன் பொருள். இந்த வசனத்தில் உள்ளதைப் போல:

وَسَخَّر لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَآئِبَينَ

(அவன் உங்களுக்காக சூரியனையும் சந்திரனையும் தொடர்ந்து இயங்கும்படி செய்தான்) (14:33). இதன் பொருள், அவை மறுமை நாள் வரை ஒருபோதும் மெதுவாகவோ நின்றுவிடவோ மாட்டா.

ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ

(அது மிகைத்தவனின் விதிப்பு,) என்றால், எவராலும் எதிர்க்கவோ தடுக்கவோ முடியாது என்று பொருள்.

الْعَلِيمُ

(அனைத்தும் அறிந்தவன்.) ஒவ்வொரு அசைவையும் ஒவ்வொரு நிறுத்தத்தையும் அறிந்தவன், அதை விதித்தவன், அதை வேறுபாடுகளோ மாற்றங்களோ இல்லாத ஒரு முறையில் இயக்கியவன். அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

فَالِقُ الإِصْبَاحِ وَجَعَلَ الَّيْلَ سَكَناً وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَاناً ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ

((அவனே) விடியலைப் பிளப்பவன். அவன் இரவை ஓய்வெடுக்கவும், சூரியனையும் சந்திரனையும் கணக்கிடவும் ஏற்படுத்தினான். அது மிகைத்தவனின், அனைத்தும் அறிந்தவனின் அளவீடாகும்.) (6:96) இந்த வசனம் இவ்வாறு முடிகிறது:

ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ

(அது மிகைத்தவனின், அனைத்தும் அறிந்தவனின் விதிப்பாகும்.) பின்னர் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَـهُ مَنَازِلَ

(சந்திரனுக்கு நாம் கட்டங்களை நிர்ணயித்துள்ளோம்,) என்றால், 'நாம் அதை வேறொரு சுற்றுப்பாதையில் இயங்கச் செய்துள்ளோம், அதிலிருந்து மாதங்களின் கடந்து செல்லுதலை ஊகிக்க முடியும், சூரியனிலிருந்து இரவும் பகலும் அறியப்படுவதைப் போல.' இது பின்வரும் வசனத்தைப் போன்றது:

يَسْـَلُونَكَ عَنِ الأَهِلَّةِ قُلْ هِىَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ

(அவர்கள் உம்மிடம் பிறை நிலவுகளைப் பற்றிக் கேட்கின்றனர். கூறுவீராக: "அவை மனிதர்களுக்கும் ஹஜ்ஜுக்கும் காலக்கணிப்புகளாகும்.") (2:189),

هُوَ الَّذِى جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَآءً وَالْقَمَرَ نُوراً وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ

(அவனே சூரியனை ஒளிரச் செய்தவன், சந்திரனை ஒளியாக்கினான், அதற்கு கட்டங்களை நிர்ணயித்தான், நீங்கள் ஆண்டுகளின் எண்ணிக்கையையும் கணக்கையும் அறிவதற்காக) (10:5), மற்றும்

وَجَعَلْنَا الَّيْلَ وَالنَّهَارَ ءَايَتَيْنِ فَمَحَوْنَآ ءَايَةَ الَّيْلِ وَجَعَلْنَآ ءَايَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُواْ فَضْلاً مِّن رَّبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ وَكُلَّ شَىْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِيلاً

(நாம் இரவையும் பகலையும் இரண்டு அத்தாட்சிகளாக ஆக்கினோம். பின்னர் இரவின் அத்தாட்சியை நாம் அழித்துவிட்டோம், பகலின் அத்தாட்சியை ஒளிரும்படி ஆக்கினோம், நீங்கள் உங்கள் இறைவனின் அருளைத் தேடுவதற்காகவும், ஆண்டுகளின் எண்ணிக்கையையும் கணக்கையும் அறிவதற்காகவும். ஒவ்வொரு பொருளையும் நாம் விரிவாக விளக்கியுள்ளோம்.) (17:12)

எனவே, அவன் சூரியனுக்கு அதன் சொந்த ஒளியையும், சந்திரனுக்கு அதன் (பிரதிபலிப்பு) ஒளியையும் கொடுத்துள்ளான், ஒவ்வொன்றுக்கும் அதன் சொந்த சுற்றுப்பாதையைக் கொடுத்துள்ளான். எனவே சூரியன் ஒவ்வொரு நாளும் உதிக்கிறது, நாளின் இறுதியில் மறைகிறது, எல்லா நேரங்களிலும் ஒரே வகையான ஒளியைக் கொடுக்கிறது, ஆனால் அது நகர்கிறது, கோடை மற்றும் குளிர்காலங்களில் வெவ்வேறு புள்ளிகளில் உதித்து மறைகிறது, இதனால் பருவத்திற்கு ஏற்ப பகல்களும் இரவுகளும் மாறி மாறி நீளமாகவோ குறுகியதாகவோ ஆகின்றன. அதன் ஆதிக்கம் பகல் நேரத்தில் உள்ளது, ஏனெனில் அது பகலை ஆதிக்கம் செலுத்தும் வானியல் பொருளாகும். சந்திரனைப் பொறுத்தவரை, அல்லாஹ் அது வெவ்வேறு கட்டங்களைக் கடந்து செல்ல வேண்டும் என்று விதித்துள்ளான். மாதத்தின் தொடக்கத்தில், சந்திரன் உதிக்கும்போது சிறியதாகத் தோன்றுகிறது. அது சிறிதளவு ஒளியை வெளியிடுகிறது, பின்னர் இரண்டாவது இரவில் அதன் ஒளி அதிகரிக்கிறது, அது உயர்ந்த நிலைக்கு உயர்கிறது, அது எவ்வளவு உயர்கிறதோ அவ்வளவு அதிக ஒளியைக் கொடுக்கிறது - அது சூரியனிலிருந்து பிரதிபலிக்கப்பட்டாலும் - மாதத்தின் பதினான்காவது இரவில் அது முழுமையடைகிறது. பின்னர் அது மாதத்தின் இறுதி வரை தேய்வடைய ஆரம்பிக்கிறது, இறுதியில் பழைய உலர்ந்த வளைந்த பேரீச்சம்பட்டை போல் தோன்றுகிறது. இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "இது அசல் தண்டு (பேரீச்சக் குலையை மரத்துடன் இணைக்கும் தண்டு) ஆகும்."

அரபுகள் சந்திரனின் கட்டங்களுக்கு ஏற்ப ஒரு மாதத்தில் ஒவ்வொரு மூன்று இரவுகளுக்கும் ஒரு பெயரைக் கொண்டுள்ளனர். முதல் மூன்று இரவுகளை குரர் என்று அழைக்கின்றனர்; அடுத்த மூன்று இரவுகளை நுஃபல்; அடுத்த மூன்று இரவுகளை துஸஅ (ஒன்பது) - ஏனெனில் அவற்றில் கடைசியானது ஒன்பதாவது. அடுத்த மூன்று இரவுகள் உஷர் (பத்து) என்று அழைக்கப்படுகின்றன - ஏனெனில் அவற்றில் முதலாவது பத்தாவது. அடுத்த மூன்று இரவுகள் அல்-பித் (வெள்ளை) என்று அழைக்கப்படுகின்றன - ஏனெனில் இந்த மூன்று இரவுகளிலும் சந்திரனின் ஒளி பிரகாசமாக ஒளிர்கிறது. அடுத்த மூன்று இரவுகள் துரஅ என்று அழைக்கப்படுகின்றன, தர்ஆ என்பதன் பன்மை, ஏனெனில் அவற்றில் முதலாவதில் சந்திரன் தாமதமாக உதிப்பதால் இரவு இருளாக இருக்கிறது. தர்ஆ என்பது கருப்பு ஆட்டைக் குறிக்கிறது, அதாவது தலை கருப்பாக இருக்கும் ஆடு; அடுத்த மூன்று இரவுகள் ழுலம்; பின்னர் ஹனாதிஸ், பின்னர் தஆதி; பின்னர் மிஹாக், ஏனெனில் மாதத்தின் தொடக்கத்தில் நிலவொளி இல்லை. அபூ உபைத் கரீப் அல்-முஸன்னஃப் என்ற நூலில் துஸஅ மற்றும் உஷர் ஆகிய பெயர்களை அங்கீகரிக்கவில்லை.

لاَ الشَّمْسُ يَنبَغِى لَهَآ أَن تدْرِكَ القَمَرَ

(சூரியன் சந்திரனை அடைவது அதற்குரியதல்ல,) என்ற வசனத்தைப் பற்றி முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அவை ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒரு வரம்பு உள்ளது, அதை அவை மீறுவதோ அல்லது குறைவாக செல்வதோ இல்லை. ஒன்றின் நேரம் வரும்போது, மற்றொன்று விலகிச் செல்கிறது, மேலும் ஒன்று மேலோங்கும் நேரம் வரும்போது, மற்றொன்றின் நேரம் முடிவடைகிறது." இக்ரிமா (ரழி) அவர்கள் இந்த வசனத்தைப் பற்றி கூறினார்கள்:

لاَ الشَّمْسُ يَنبَغِى لَهَآ أَن تدْرِكَ القَمَرَ

(சூரியன் சந்திரனை அடைவது அதற்குரியதல்ல,) இதன் பொருள் அவை ஒவ்வொன்றுக்கும் அது மேலோங்கும் நேரம் உள்ளது. எனவே இரவில் சூரியன் உதிப்பது பொருத்தமானதல்ல.

وَلاَ الَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ

(இரவு பகலை முந்திக் கொள்வதுமில்லை.) இதன் பொருள், இரவு கடந்த பிறகு, பகல் வந்திருக்கும் வரை மற்றொரு இரவு வருவது சரியல்ல. பகலில் சூரியனின் அதிகாரமும், இரவில் சந்திரனின் அதிகாரமும் உள்ளது. அள்-ளஹ்ஹாக் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "இங்கிருந்து இரவு செல்வதில்லை, இங்கிருந்து பகல் வரும் வரை - அவர்கள் கிழக்கை சுட்டிக்காட்டினார்கள்." முஜாஹித் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

وَلاَ الَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ

(இரவு பகலை முந்திக் கொள்வதுமில்லை.) "அவை ஒன்றையொன்று விரைவாகத் தேடுகின்றன." இதன் பொருள் இரவுக்கும் பகலுக்கும் இடையே இடைவெளி இல்லை; அவை ஒவ்வொன்றும் மற்றொன்றைத் தொடர்ந்து வருகின்றன, இடைவெளி இல்லாமல், ஏனெனில் அவை கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளன மற்றும் தொடர்ந்து ஒன்றையொன்று பின்தொடர்கின்றன.

وَكُلٌّ فِى فَلَكٍ يَسْبَحُونَ

(அவை அனைத்தும் ஒவ்வொரு சுற்றுப்பாதையில் மிதக்கின்றன.) இதன் பொருள் இரவு மற்றும் பகல், சூரியன் மற்றும் சந்திரன், இவை அனைத்தும் வானத்தில் தங்கள் சுற்றுப்பாதைகளில் மிதக்கின்றன, அதாவது சுழல்கின்றன. இது இப்னு அப்பாஸ் (ரழி), இக்ரிமா (ரழி), அள்-ளஹ்ஹாக் (ரழி), அல்-ஹசன் (ரழி), கதாதா (ரழி) மற்றும் அதா அல்-குராசானி (ரழி) ஆகியோரின் கருத்தாகும். இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களும், சலஃபுகளில் மற்றவர்களும் கூறினார்கள்: "சுழலும் சக்கரத்தின் வில் போன்ற சுற்றுப்பாதையில்."