இஸ்லாத்தை தழுவுமாறு இஸ்ரவேல் மக்களுக்கு ஊக்கமளித்தல்

இஸ்லாத்தை தழுவிக்கொள்ளுமாறும், முஹம்மது (ஸல்) அவர்களைப் பின்பற்றுமாறும் இஸ்ரவேல் மக்களுக்கு அல்லாஹ் கட்டளையிட்டான். மேலும், அவர்களுடைய தந்தை இஸ்ராயீல், அதாவது அல்லாஹ்வின் தூதர் யஃகூப் (அலை) அவர்களை உதாரணமாகக் காட்டி, அவர்களுக்கு நினைவூட்டினான். அது 마치, 'அல்லாஹ்வுக்குக் கீழ்ப்படிந்த, இறையச்சமும் நற்குணமும் கொண்ட அல்லாஹ்வின் அடியானின் பிள்ளைகளே! உங்கள் தந்தையைப் போலவே நீங்களும் உண்மையைப் பின்பற்றுங்கள்' என்று கூறுவது போல இருந்தது. இந்த கூற்றானது, ஒருவர், 'அந்த தாராள குணம் கொண்ட மனிதரின் மகனே! இதை அல்லது அதைச் செய்' அல்லது, 'தைரியசாலியின் மகனே, வலிமையான வீரர்களுடன் மோது' அல்லது, 'அறிஞரின் மகனே, அறிவைத் தேடு' என்பது போன்று கூறுவதைப் போன்றதாகும். இதேபோல, அல்லாஹ் கூறினான்,
ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا
(நூஹ் (அலை) அவர்களுடன் நாம் (கப்பலில்) ஏற்றியவர்களின் சந்ததியினரே! நிச்சயமாக, அவர் நன்றி செலுத்தும் அடியாராக இருந்தார்) (17:3).

இஸ்ராயீல் என்பவர் நபி யஃகூப் (அலை) அவர்கள்

இஸ்ராயீல் என்பவர் நபி யஃகூப் (அலை) அவர்கள் ஆவார். அபூ தாவூத் அத்தயாலிஸி அவர்கள் பதிவு செய்த ஹதீஸில், அப்துல்லாஹ் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "யூதர்களில் ஒரு குழுவினர் நபியவர்களிடம் வந்தனர், அப்போது நபியவர்கள் அவர்களிடம் கேட்டார்கள்,
«هَلْ تَعْلَمُونَ أَنَّ إِسْرَائِيلَ يَعْقُوبُ؟»
(இஸ்ராயீல் தான் யஃகூப் என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா?) அதற்கு அவர்கள், "ஆம், அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக" என்றனர். அப்போது நபியவர்கள் கூறினார்கள்,
«اللَّهُمَّ اشْهَد»
(யா அல்லாஹ்! நீயே சாட்சியாக இரு)."

அத்தபரி அவர்கள் பதிவு செய்துள்ளபடி, அப்துல்லாஹ் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள், 'இஸ்ராயீல்' என்பதற்கு 'அல்லாஹ்வின் அடியார்' என்று பொருள் என கூறினார்கள்.

இஸ்ரவேல் மக்களுக்கு அல்லாஹ்வின் அருட்கொடைகள்

அல்லாஹ் கூறினான்,
اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِى أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ
(நான் உங்களுக்கு வழங்கிய என் அருட்கொடையை நினைவுகூருங்கள்).

முஜாஹித் அவர்கள் விளக்கமளித்தார்கள், "யூதர்களுக்கு அல்லாஹ் வழங்கிய அருட்கൊடை என்பது, அவன் அவர்களுக்காக பாறைகளிலிருந்து தண்ணீரை பீறிட்டு வரச்செய்ததும், மன்னா மற்றும் காடைகளை இறக்கி வைத்ததும், ஃபிர்அவ்னின் அடிமைத்தனத்திலிருந்து அவர்களைக் காப்பாற்றியதும் ஆகும்." அபூ அல்-ஆலியா அவர்களும் கூறினார்கள், "இங்கு குறிப்பிடப்பட்டுள்ள அல்லாஹ்வின் அருட்கொடை என்பது, அவர்களிடையே நபிமார்களையும் தூதர்களையும் அனுப்பியதும், அவர்களுக்கு வேதங்களை அருளியதும் ஆகும்." நான் - இப்னு கதீர் - கூறுகிறேன், இந்த வசனம், மூஸா (அலை) அவர்கள் இஸ்ரவேல் மக்களிடம் கூறியதைப் போன்றது.
يَـقَوْمِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِيَآءَ وَجَعَلَكُمْ مُّلُوكاً وَءَاتَـكُمْ مَّا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِّن الْعَـلَمِينَ
(என் மக்களே! அல்லாஹ் உங்களுக்குச் செய்த அருளை நினைத்துப் பாருங்கள்: அவன் உங்களில் நபிமார்களை ஏற்படுத்தினான், உங்களை அரசர்களாக ஆக்கினான், மேலும் (அக்காலத்தில்) உலக மக்களில் வேறு எவருக்கும் கொடுக்காததை உங்களுக்குக் கொடுத்தான் (5:20)) அதாவது, அவர்களுடைய காலத்தில். மேலும், முஹம்மது பின் இஸ்ஹாக் அவர்கள் கூறினார்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள்,
اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِى أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ
(நான் உங்களுக்கு வழங்கிய என் அருட்கொடையை நினைவுகூருங்கள்,) என்பதற்கு, "உங்களுக்கும் உங்கள் முன்னோர்களுக்கும் நான் அளித்த ஆதரவு," அதாவது ஃபிர்அவ்னிடமிருந்தும் அவனது மக்களிடமிருந்தும் அவர்களைக் காப்பாற்றியது என்று பொருள் கூறினார்கள்.

இஸ்ரவேல் மக்களுடன் அல்லாஹ் செய்த உடன்படிக்கையை அவர்களுக்கு நினைவூட்டுதல்

அல்லாஹ்வின் கூற்றான,
وَأَوْفُواْ بِعَهْدِى أُوفِ بِعَهْدِكُمْ
(நீங்கள் என் உடன்படிக்கையை நிறைவேற்றுங்கள், நான் உங்கள் உடன்படிக்கையை நிறைவேற்றுவேன்,) என்பதன் பொருள், 'நபி முஹம்மது (ஸல்) அவர்களைப் பற்றி நான் உங்களிடமிருந்து வாங்கிய என் உடன்படிக்கையை நிறைவேற்றுங்கள். அவர் உங்களிடம் அனுப்பப்படும்போது, நீங்கள் அவரை நம்பிப் பின்பற்றினால் நான் உங்களுக்கு வாக்களித்ததை வழங்குவேன். நீங்கள் செய்த தவறுகளின் காரணமாக உங்கள் கழுத்துகளில் மாட்டப்பட்டிருந்த சங்கிலிகளையும் தடைகளையும் நான் அகற்றிவிடுவேன்.' மேலும், அல்-ஹஸன் அல்-பஸரீ அவர்கள் கூறினார்கள், "அந்த 'உடன்படிக்கை' என்பது அல்லாஹ்வின் கூற்றைக் குறிக்கிறது:
وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَـقَ بَنِى إِسْرَءِيلَ وَبَعَثْنَا مِنهُمُ اثْنَىْ عَشَرَ نَقِيباً وَقَالَ اللَّهُ إِنِّى مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلوةَ وَءَاتَيْتُمْ الزَّكَوةَ وَءَامَنتُمْ بِرُسُلِى وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً لأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئَـتِكُمْ وَلأدْخِلَنَّكُمْ جَنَّـتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الاٌّنْهَـرُ
(நிச்சயமாக, அல்லாஹ் இஸ்ரவேல் மக்களிடமிருந்து (யூதர்கள்) உடன்படிக்கை வாங்கினான், மேலும் அவர்களிலிருந்து பன்னிரண்டு தலைவர்களை நாம் நியமித்தோம். மேலும் அல்லாஹ் கூறினான்: 'நீங்கள் தொழுகையை நிலைநிறுத்தி, ஜகாத் கொடுத்து, என் தூதர்களை நம்பி, அவர்களுக்கு கண்ணியமளித்து உதவி செய்து, அல்லாஹ்வுக்கு அழகான கடன் கொடுத்தால், நிச்சயமாக நான் உங்களுடன் இருக்கிறேன். உங்கள் பாவங்களை நான் மன்னித்து, ஆறுகள் ஓடும் சொர்க்கச் சோலைகளில் உங்களை நுழையச் செய்வேன்) (5:12)."

மற்ற அறிஞர்கள் கூறினார்கள், "அந்த உடன்படிக்கை என்பது அல்லாஹ் தவ்ராத்தில் அவர்களிடமிருந்து வாங்கியதாகும். அதாவது, இஸ்மாயீல் (அலை) அவர்களின் சந்ததியிலிருந்து ஒரு மாபெரும் நபியை - அதாவது முஹம்மது (ஸல்) அவர்களை - அவன் அனுப்புவான், அவருக்கு எல்லா மக்களும் கீழ்ப்படிவார்கள். எனவே, யார் அவருக்குக் கீழ்ப்படிகிறாரோ, அவருடைய பாவங்களை அல்லாஹ் மன்னித்து, அவரை சொர்க்கத்தில் நுழையச் செய்து, அவருக்கு இரண்டு வெகுமதிகளை வழங்குவான்." முஹம்மது (ஸல்) அவர்களின் வருகை குறித்து முந்தைய நபிமார்கள் கொண்டு வந்த தகவல்களின் பல நிகழ்வுகளை அர்-ராஸி அவர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளதை நாம் இங்கு குறிப்பிட வேண்டும். மேலும், அபூ அல்-ஆலியா அவர்கள் கூறினார்கள்,
وَأَوْفُواْ بِعَهْدِى
(என் உடன்படிக்கையை நிறைவேற்றுங்கள்) என்பதன் பொருள், "அவனுடைய அடியார்களுடன் அவன் செய்த உடன்படிக்கை என்பது இஸ்லாத்தை ஏற்று அதைக் கடைப்பிடிப்பதாகும்." அத்-தஹ்ஹாக் அவர்கள், இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள், "`நான் உங்கள் உடன்படிக்கையை நிறைவேற்றுவேன்' என்பதன் பொருள், 'நான் (அல்லாஹ்) உங்கள் மீது திருப்தி கொண்டு உங்களை சொர்க்கத்தில் நுழையச் செய்வேன்' என்பதாகும்.'' அஸ்-ஸுத்தீ, அத்-தஹ்ஹாக், அபூ அல்-ஆலியா மற்றும் அர்-ரபீஃ பின் அனஸ் ஆகியோரும் இதே போன்ற கருத்தைக் கூறினார்கள்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், அல்லாஹ்வின் கூற்றான,
وَإِيَّـىَ فَارْهَبُونِ
(எனக்கே அஞ்சுங்கள்.) என்பதன் பொருள், "உருமாற்றம் போன்றவற்றை உங்கள் முன்னோர்களுக்கு நான் செய்தது போல, உங்கள் மீதும் நான் செலுத்தக்கூடிய வேதனையிலிருந்து அஞ்சுங்கள்." இந்த வசனம் ஊக்கமூட்டுதலையும், அதைத் தொடர்ந்து எச்சரிக்கையையும் கொண்டுள்ளது. அல்லாஹ் முதலில் இஸ்ரவேல் மக்களை ஊக்கமூட்டும் விதமாக அழைத்து, பின்னர் அவர்களை எச்சரித்தான்; இதன் மூலம் அவர்கள் சத்தியத்தின் பக்கம் திரும்பி, தூதரைப் பின்பற்றி, குர்ஆனின் தடைகளையும் கட்டளைகளையும் ஏற்று, அதன் உள்ளடக்கத்தை நம்புவார்கள். நிச்சயமாக, அல்லாஹ் தான் நாடியவரை நேர்வழியில் செலுத்துகிறான்.

அடுத்து அல்லாஹ் கூறினான்,
وَءَامِنُواْ بِمَآ أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ
(நான் இறக்கியதை நம்புங்கள், அது உங்களிடம் உள்ளதை (தவ்ராத்தையும் இன்ஜீலையும்) உறுதிப்படுத்துகிறது) இதன் பொருள், எழுதப்படிக்கத் தெரியாத அரபு நபியான முஹம்மது (ஸல்) அவர்களுக்கு நற்செய்தி சொல்பவராகவும், எச்சரிக்கை செய்பவராகவும், ஒரு ஒளியாகவும் அல்லாஹ் இறக்கிய குர்ஆன் ஆகும். குர்ஆன் அல்லாஹ்விடமிருந்து வந்த சத்தியத்தைக் கொண்டுள்ளது, மேலும் இதற்கு முன் தவ்ராத்திலும் இன்ஜீலிலும் (நற்செய்தி) அருளப்பட்டதை உறுதிப்படுத்துகிறது. அபூ அல்-ஆலியா அவர்கள் கூறினார்கள், அல்லாஹ்வின் கூற்றான,
وَءَامِنُواْ بِمَآ أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ
(நான் இறக்கியதை (இந்த குர்ஆனை) நம்புங்கள், அது உங்களிடம் உள்ளதை (தவ்ராத்தையும் இன்ஜீலையும்) உறுதிப்படுத்துகிறது) என்பதன் பொருள், 'வேதமுடையோரே! உங்களிடம் உள்ளதற்கு ஒத்ததாக நான் இறக்கியதை நம்புங்கள்' என்பதாகும். ஏனென்றால், அவர்கள் தவ்ராத்திலும் இன்ஜீலிலும் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களின் வர்ணனையைப் பதிவு செய்யப்பட்டிருப்பதைக் காண்கிறார்கள்." இதே போன்ற கூற்றுகள் முஜாஹித், அர்-ரபீஃ பின் அனஸ் மற்றும் கதாதா ஆகியோருக்கும் கூறப்பட்டுள்ளன.

அல்லாஹ் கூறினான்,
وَلاَ تَكُونُواْ أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ
(அதை முதலில் நிராகரிப்பவர்களாக ஆகிவிடாதீர்கள்).

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் விளக்கமளித்தார்கள், "மற்ற மக்களை விட குர்ஆனைப் (அல்லது முஹம்மது (ஸல்) அவர்களைப்) பற்றி உங்களுக்கு அதிக அறிவு இருந்தும், அதை முதலில் நிராகரிப்பவர்களாக ஆகிவிடாதீர்கள்." அபூ அல்-ஆலியா அவர்கள் விளக்கமளித்தார்கள், "`முஹம்மது (ஸல்) அவர்களை முதலில் நிராகரிப்பவர்களாக ஆகிவிடாதீர்கள்,' அதாவது வேதமுடையோரில், 'அவர் ஒரு நபியாக அனுப்பப்பட்டார் என்று நீங்கள் கேள்விப்பட்ட பிறகு.'" இதே போன்ற கூற்றுகள் அல்-ஹஸன், அஸ்-ஸுத்தீ மற்றும் அர்-ரபீஃ பின் அனஸ் ஆகியோருக்கும் கூறப்பட்டுள்ளன. இப்னு ஜரீர் அவர்கள், (அதை நிராகரிப்பவர்கள் 2:41) என்ற வசனம், அதற்கு முந்தைய வசனத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள,
بِمَآ أَنزَلْتُ
(நான் இறக்கியதை (இந்த குர்ஆனை),) என்பதில் உள்ள குர்ஆனைக் குறிக்கிறது என்று கூறினார்கள்.

இரண்டு கூற்றுகளும் சரியானவை, ஏனெனில் அவை ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடையவை. உதாரணமாக, யார் குர்ஆனை நிராகரிக்கிறாரோ அவர் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களையும் நிராகரித்தவராவார், மேலும் யார் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களை நிராகரிக்கிறாரோ அவர் குர்ஆனையும் நிராகரித்தவராவார். அல்லாஹ்வின் கூற்றான,
أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ
(அதை முதலில் நிராகரிப்பவர்கள்) என்பதன் பொருள், இஸ்ரவேல் மக்களில் அதை முதலில் நிராகரிப்பவர்களாக ஆகிவிடாதீர்கள் என்பதாகும், ஏனெனில் வேதமுடையோர் அவரை நிராகரிப்பதற்கு முன்பே குறைஷியர் மற்றும் பொதுவாக அரபுகளில் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களை நிராகரித்த மக்கள் இருந்தனர். இந்த வசனம் குறிப்பாக இஸ்ரவேல் மக்களைப் பற்றி பேசுகிறது என்பதை நாம் இங்கு குறிப்பிட வேண்டும், ஏனெனில் மதீனாவில் உள்ள யூதர்கள்தான் இஸ்ரவேல் மக்களில் முதன்முதலில் குர்ஆனால் விளிக்கப்பெற்றவர்கள். எனவே, அவர்கள் குர்ஆனை நிராகரிப்பது என்பது, வேதமுடையோரில் அவர்கள்தான் அதை முதலில் நிராகரித்தவர்கள் என்பதைக் குறிக்கிறது.

அல்லாஹ்வின் கூற்றான,
وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآيَـتِي ثَمَنًا قَلِيلاً
(என் வசனங்களுக்கு அற்ப விலையை வாங்காதீர்கள்,) என்பதன் பொருள், "என் வசனங்களின் மீதான நம்பிக்கையையும் என் நபியின் மீதான நம்பிக்கையையும், அற்பமானதும் அழியக்கூடியதுமான இவ்வுலக வாழ்க்கைக்கும் அதன் இச்சைகளுக்கும் பகரமாக மாற்றிக் கொள்ளாதீர்கள்." அல்லாஹ் கூறினான்,
وَإِيَّـىَ فَاتَّقُونِ
(எனக்கே தக்வா செய்யுங்கள்).

இப்னு அபீ ஹாதிம் அவர்கள், தல்க் பின் ஹபீப் அவர்கள் கூறியதாக அறிவித்தார்கள், "தக்வா என்பது, அல்லாஹ்வின் கருணையை நம்பி, அல்லாஹ்விடமிருந்து வந்த ஒளியின் அடிப்படையில் அல்லாஹ்வுக்குக் கீழ்ப்படிந்து செயல்படுவதும், அல்லாஹ்வின் தண்டனைக்குப் பயந்து, அல்லாஹ்விடமிருந்து வந்த ஒளியின் அடிப்படையில் அல்லாஹ்வுக்கு மாறு செய்வதைத் தவிர்ப்பதும் ஆகும்." அல்லாஹ்வின் கூற்றான,
وَإِيَّـىَ فَاتَّقُونِ
(எனக்கே அஞ்சுங்கள்) என்பதன் பொருள், வேதமுடையோரை வேண்டுமென்றே உண்மையை மறைத்து, அதற்கு மாற்றமானதைப் பரப்புவதிலிருந்தும், மேலும் தூதருக்கு மாறு செய்வதிலிருந்தும் அல்லாஹ் எச்சரிக்கிறான் என்பதாகும்.